Patron Honorowy:
Mecenas:
Opiekun:
________________________________________________________________________
mjr sł. st. Wojska Polskiego, kawalerzysta i jeden z najzdolniejszych jeźdźców polskich lat trzydziestych, srebrny medalista olimpijski w drużynowym konkursie WKKW w Berlinie (1936).
Urodzony 23 października 1900 w Radomiu, syn Antoniego Franciszka (buchaltera w miejscowej fabryce) i Marii z Grzywaczów.
Ze względu na czas wojny egzamin dojrzałości (program 8-klasowy) zdawał na raty: część w warszawskim Gimnazjum im. M. Reja (25 lutego 1919) i część (końcową) przed Komisją Ministerstwa WRiOP w stolicy (25 lutego 1920).
Wstąpił do Wojska Polskiego (9 grudnia 1918) i przez kilka miesięcy walczył w składzie 1 p. Ułanów Krechowickich (Gródek Jagielloński), po czym odbył naukę w Szkole Podchorążych w Warszawie i przyfrontowej Szkole Jazdy w Brodach i już jako ppor. (1921) i por. (1921) służył w 10 p. Strzelców Konnych.
Dalsze jego żołnierskie losy związane są z: kursem instruktorskim jazdy konnej w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu (1930-1931), funkcją instruktora klasy oficerskiej tej placówki szkoleniowej (od 1932) i dowódcą szwadronu w 7 puł. (od 1937). Kulesza dobrze trafił. Jego przełożonymi byli świetni jeźdźcy. Miał u nich znakomitą opinię. Komendant Szkoły Jazdy Konnej CWK Adam Królikiewicz i główny inspektor jazdy konnej mjr Antoniewicz nie mieli dla niego słów uznania. Oficer wyróżniający się, jeździec wybitny, instruktor bardzo dobry, rokuje jeszcze większe nadzieje, bardzo ambitny, obowiązkowy, lojalny – pisali w opiniach.
Czytaj więcej w PCBJ (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej) lub na portalu PKOL (po kliknięciu przejdziesz do strony olimpijski.pl).
Autor: Polski Komitet Olimpijski – olimpijski.pl
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
„Seweryn Kulesza” (2012) – Witold Duński
„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” [fragmenty] – Renata Urban
„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska
„Sport jeździecki w broniach konnych II Rzeczypospolitej” (1974) – Zygmunt Bielecki
„Seweryn Roman Kulesza – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl
Odznaka pułkowa 7 Pułku Ułanów Lubelskich. 
Międzynarodowe Oficjalne Zawody Konne w Nicei, 1933 r. (Puchar Narodów). Od lewej: rotmistrz Seweryn Kulesza, porucznik Kazimierz Szosland, major Michał Woysym Antoniewicz, kapitan Zygmunt Ruciński, porucznik Roman Pohorecki. 
Był wielkim żołnierzem. Wspaniale walczył na Tośce na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936. We wrześniu 1939 z Niemcami. 1945 roku 7 Pułk Ułanów Lubelskich był w II Korpusie pułkiem rozpoznawczym w 3 Dywizji Strzelców Karpackich. 
Po Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie 1936 rotmistrzowie Seweryn Kulesza na Tośce, Henryk Roycewicz-Leliwa na Arlekinie III, Zdzisław Kawecki na Bambino. 
Polska reprezentacja olimpijska jeźdźców w wiosce olimpijskiej w Doberitz, Igrzyska Olimpijskie w Berlinie 1936 r. Od lewej: rotmistrz Sewryn Kulesza (na koniu „Tośka”), porucznik Michał Gutowski (na klaczy „Warszawianka”), rotmistrz Adam Królikiewicz (szef ekipy), rotmistrz Zdzisław Kawecki (na koniu „Bambino”), rotmistrz Henryk Roycewicz Leliwa (na koniach „Arlekin III”, „Bafour”), porucznik Janusz Komorowski („Duncan”- tylko konkurs skoków). 
Rtm. Seweryn Kulesza na Tośce w konkursie skoków do olimpijskiego WKKW na igrzyskach w Berlinie w 1936 r. 
Rtm. Sewery Kulesza na Tośce podczas pokonywania przeszkody.
