Wpisy




Historia Stadniny Koni Widzów sięga końca XIX wieku, kiedy to książęta Lubomirscy: bracia Stefan, Władysław i Stanisław założyli w swoim majątku w Kruszynie stadninę koni pełnej krwi angielskiej. Stefan gospodarował w Kruszynie i był pierwszym prezesem powołanego w 1919 roku Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich (późniejszy PKOl); Władysław – znawca koni, sportowiec i artysta – sponsorował m.in. Warszawską Orkiestrę Symfoniczną; Stanisław – ekonomista i pierwszy prezes Banku Przemysłowego w Warszawie – zakładał pierwszą fabrykę samolotów w Polsce.

Pierwsze konie, stanowiące zaplecze hodowlane, sprowadzono z Anglii. Początkowo biegały one na torze w pobliskim Pławnie, a następnie na Torze Mokotowskim w Warszawie.

Rozwój stadniny ukierunkowany na hodowlę coraz większej liczby koni wymagał zapewnienia odpowiednich warunków. Skłoniło to Lubomirskich do zakupu w 1896 r. oddalonego o kilka kilometrów folwarku Widzów. Zbudowano tam nowoczesne jak na owe czasy stajnie, założono drenowane padoki. Z Anglii sprowadzono dwie linowe maszyny startowe, z których jedną przekazano na Tor Mokotowski w Warszawie, druga została w stadninie służyła do nauki młodych koni startowania. Lubomirscy sprowadzili jeden z pierwszych koniowozów, który przewoził konie ze stacji kolejowych do stajen wyścigowych. Do wybuchu I wojny światowej konie wyścigowe Lubomirskich triumfowały na torach polskich, rosyjskich, austrowęgierskich i niemieckich, wybywając: 4 razy Derby (2 razy w Warszawie, raz w Moskwie i Wiedniu), 2 razy Wielką Badeńską, St. Leger w Budapeszcie, kilka razy Oaks w Warszawie, Moskwie i Wiedniu.

(…)

Po II wojnie światowej stadnina odnosiła i nadal odnosi duże sukcesy wyścigowe i hodowlane. Oznaką tego są liczne zwycięstwa w kraju i za granicą. Widzowskie konie wygrały następujące klasyki: 8 razy Derby, 7 – Rulera, Oaks i St. Leger, 6 – Nagrodę Wiosenną, 10 – Wielką Warszawską, 9 –prestiżową Nagrodę Prezesa Rady Ministrów oraz ponad 140 innych nagród imiennych pozagrupowych plus kilkadziesiąt wyścigów za granicą.

(…)

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Jarosław Koch

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 29.06.2023


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Konie Służewca” (2019) – Paweł Gocłowski

„Stadnina Koni w Widzowie” (2018) – Jan Lubomirski-Lanckoroński

„Słów kilka o księciu Władysławie Lubomirskim…” (2018)

„Masini powraca do domu” (2016) – Miloslav Vlček

„Stadnina Koni Widzów” (2011) – Jarosław Koch

„Całe życie z folblutami” (2011) – Anna Deszczyńska

„Stadnina Koni Widzów” (2002) – Barbara Krasowska, Jacek Świgoń

„Dixieland” (2000) – Jarosław Koch (Konie i Rumaki)

„Dixieland” (2000) – Jarosław Koch (Przegląd hodowlany)

„Dżamajka – perła z Widzowa” (2005) – Paweł Gocłowski

Wyścig I grupy – 16.09.1999 – Dżamajka (1999) | FILM

„Konie pełnej krwi angielskiej na Służewcu…’96” (1997)

„Dzieje Stada Kruszyna – Widzów” (1995) – Łukasz Koch

„Stadnina Koni Widzów” (1984) – Szczepan Chrzanowski, Jarosław Koch

„Stadnina Koni Widzów-Skrzydłów” (1978) – Stanisław Schuch

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

„Hodowla koni wyścigowych” – Bruce Lowe

„Masini – rodowód i wygrane”


Pokrewne Legendy:


Galeria:




Ogier Diexieland, gniady, urodzony w 1977 roku (Conor Pass – Dostojna).
______________________________________________________________

Stanowił w 8 stadninach państwowych i tylko w jednej nie dał Dixieland zwycięzców gonitw najwyższej rangi. W 1994 roku został czempionem reproduktorów, a w 1988 był w tym rankingu drugi.

______________________________________________________________

Zinbredowanego 4×4 na og. TORNADO Dixielanda trenował Józef Paliński.

Dwulatkiem w imponującym stylu (dowolnie o 5 długości) wygrał w debiucie i od razu wyjechał do Wiednia, gdzie w czterokonnym Baron-Gustav-Sprinter-Memorial na 1100m nie sprostał 3-letniemu super sprinterowi gospodarzy (TOPAIR), ale pokonał swojego rówieśnika DENDRYTA (czwarty).

Swoją wyższość nad nim udowodnił jeszcze w Mokotowskiej i Criterium, które bez problemu zdobył w Warszawie. Wiosną doznaje ochwatu, ale szczęśliwie kurowany staje w szranki … St.Leger i jest trzeci za DŻUDO i DENDRYTEM.

Sezon kończy imponującą serią sukcesów: w I grupie, Nagrodzie Pink Pearla (bijąc ogiera CZEMPIŃ), Wielkiej Warszawskiej (na mocno elastycznym torze prowadzi od startu i dusi rywali tempem – dowolnie o 5 długości pokonuje KOMETĘ, CZUBARYKA, AKCEPTA, DENDRYTA, DŻUDO i derbistkę SINAJĘ, czyniąc ten wyścig chyba najczęściej wspominaną przez służewieckich bywalców rozgrywką) i ponownie Criterium.

Zostaje Koniem Roku 1980.

Czterolatkiem toczy boje z JARABUBEM i DŻUDO. Rozdziela tę parę w Golejewka i Prezesa Rady Ministrów, a bije JARABUBA w Nagrodzie Widzowa. Wygrywa też Nagrodę Kozienic (od SURDUTA).

Podróże najwyraźniej mu nie służą, bo w Kincsem Dij w Budapeszcie i Grosser Kaufhof Preis w Kolonii jest bez miejsca, a jesienią mija celownik trzeci w Criterium.

Wywodzący się z tej samej linii żeńskiej co DIAKOWA, młodszy półbrat trójkoronowanego zwycięzcy Wielkiej Warszawskiej, trenowanego również przez Józefa Palińskiego i z powodzeniem użytego po karierze w hodowli DIPOLA, w stadzie okazał się jednym z najlepszych reproduktorów krajowej hodowli w historii.

Dixieland dał trzech derbistów (BACHUS, LIMAK, SOLOZZO), znakomite klacze (DŻAMINA, DAXI, ZAGARA, TERENCJA, OMBRELIA, AMANDINA, BIBA MOJA MAŁA), zwycięzców klasyków (NAREDO, CORTEZ – w Austrii), dwukrotnie pierwszego w Wielkiej Warszawskiej, użytego w hodowli półkrwi SAN LUISA, konie utalentowane skokowo (ALMANZOR, BAŁAMUT czy półkrwi wukakawistka BANDEROLA).

Stanowił w 8 stadninach państwowych i tylko w jednej nie dał Dixieland zwycięzców gonitw najwyższej rangi.

W 1994 roku został czempionem reproduktorów, a w 1988 był w tym rankingu drugi.

Jego córki były doskonałymi matkami, a tytułem Koń Roku wyróżniono troje jego potomków (LIMAK 1994, ZAGARA 1997, SAN LUIS 2005);

Autor: Paweł Gocłowski

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 19.11.2023


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

“Konie Służewca” (2019) – Paweł Gocłowski

„Całe życie z folblutami” (2011) – Anna Deszczyńska

„Dixieland” (2000) – Jarosław Koch (seria artykułów)

„Dixieland” (2000) – Jarosław Koch (seria artykułów)

Linki

„Gwiazdy polskich wyścigów (cz. 1). Dixieland – błyskotliwy na torze i w hodowli” [link](2023) – Robert Zieliński

Filmy

Ogier Dixieland | FILM


Pokrewne Legendy:

Stadnina Koni Widzów

Jej historia sięga końca XIX wieku, kiedy to książęta Lubomirscy założyli w swoim majątku w Kruszynie stadninę koni pełnej krwi angielskiej. W 1896 r. zakupili folwark Widzów gdzie zbudowali nowoczesną jak na owe czasy stajnię, wraz z padokami.

Czytaj więcej…


Galeria:




Perła SK Widzów. Dżamajka to pierwsza klacz w powojennej historii polskich wyścigów, która zdobył Potrójną Koronę (Rulera – Derby – St. Leger).

______________________________________________________________

Klacz DŻAMAJKA kaszt. ur. 1997 r. (Juror – Dżamira po Rutilio Rufo) hod. SK Widzów

Jedyna trójkoronowana klacz w polskiej historii

Zwyciężczyni aż 4 z 5 klasyków sezonu wyścigowego 2000 – Rulera, Derby (w rekordowej – 20-konnej obsadzie!), Oaks i St. Leger oraz najważniejszej z dystansowych porównawczych prób – Wielkiej Warszawskiej, a także Nagrody Iwna, co dało jej tytuł „Koń Roku”.

Czterolatką wygrała Nagrody Golejewka i Kozienic (kontuzja po tym wyścigu zamknęła jej torową karierę), a w Bratysławie pokonała GALILEO w Velkej cenie Slovenskiej. Jej syn – DŻERALD (po Roulette) wygrał dwulatkiem Próbną i Nagrodę Skarba. Dżamajkę – zwyciężczynię 11 gonitw (w 13 startach!) – trenował Bogdan Strójwąs, a z wyjątkiem zwycięskiego debiutu zawsze dosiadał dżokej Tomasz Dul.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski

Wpis aktualizowano: 20.04.2023


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Całe życie z folblutami” (2011) – Anna Deszczyńska

„Dżamajka – perła z Widzowa” (2005) – Paweł Gocłowski

Wyścig I grupy – 16.09.1999 – Dżamajka (1999) | FILM

„Stadnina Koni Widzów-Skrzydłów” (1978) – Stanisław Schuch


Pokrewne Legendy:


Galeria:

Zdjęcia: Włodzimierz Sierakowski / Edyta Twaróg

PL/EN

Hodowca: Stadnina Koni Widzów
Mecenas:

______________________________________________________________

Ogier MASINI gn. ur. 1999 r. (Dixieland – Mansarda po Miami Prince) hod. SK Widzów

Znakomity stipler, który największe sukcesy odnosił (w czeskim treningu – Čestmir Olehla) we Włoszech, gdzie dwukrotnie wygrał Grande Steeple Chase di Milano Grupa 1, a pierwszy mijał celownik również w Gran Premio Merano Grupa 1.

W maju 2005 roku zajął siódme (płatne) miejsce w Grand Steeple-chase de Paris Grupa 1 na centralnym paryskim torze Auteuil.

Rywali bił również na bieżniach Czech i Słowacji, a suma jego wygranych (5xI w gonitwach z płotami i 9xI z przeszkodami) w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 13.600.000!

Po karierze dwuletniej (tr Anna Nieora) w Polsce (biegał 7 razy: 1xIII, 1xIV, 3xV) został sprzedany na jesiennej aukcji koni w treningu (Polturf) za 4.000 złotych.

Zinbredowany 2×3 na ogier CONOR PASS i 3×5 na ogiera DORPAT Masini, powrócił do kraju i zajął boks czołowego, ale w stadzie nie odnosi sukcesów.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski

Przeczytaj więcej w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)


Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Masini powraca do domu” (2016) – Miloslav Vlček

„Stadnina Koni Widzów-Skrzydłów” (1978) – Stanisław Schuch

„Masini – rodowód i wygrane”

Katalog Winners 100 Gwiazd – 2021


Galeria: