Wpisy

PL/EN

Patron Honorowy: Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy

Mecenas:

Opiekun: Krystyna Kukawska, Zygmunt Kukawski, Monika Słowik

Hodowca koni, jeździec, publicysta, uznany historyk kawalerii, działacz i sędzia jeździecki. Członek kapituły medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

______________________________________________________________

Lesław Kukawski urodził się 7 kwietnia 1930 roku we Lwowie jako syn Zygmunta, absolwenta Wydziału Lasowego Politechniki Lwowskiej i Janiny z domu Stańkowskiej. Zmarł 10 lutego 2016 r. Jego pogrzeb, który odbył się 20 lutego na trzcianeckim cmentarzu.

Od dzieciństwa przejawiał zainteresowanie wojskiem i historią, na co niewątpliwie wpływ miał wpajany mu w domu kult dla tradycji narodowych i przywiązanie do rodzinnej przeszłości walk o niepodległość.

(…)

Praca w stadninach dała mu praktyczną wiedzę z zakresu hipologii, a po jej zakończeniu zaczął zajmować się historią wojsk konnych. Gromadził literaturę i przedmioty związane z formacjami konnymi, które chętnie przekazywali mu byli żołnierze mieszkający w kraju i za granicą, a jeżeli to było konieczne i możliwości mu na to pozwalały – kupował.

Od swego wuja w Londynie, który tam pozostał po wojnie, wrócił z walizami pełnymi militariów. Kiedy liczba tych zbiorów przekraczała już możliwości przestrzenne domu w Pańskiej Łasce, przekazał je w latach dziewięćdziesiątych do Muzeum Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Aleksandra Szulen-Kukawska

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

Niektórzy twierdzą, iż nie ma ludzi niezastąpionych – to powiedzenie nie ma jednak zastosowania w przypadku śp. Lesława Kukawskiego. Wraz z nim odeszła ogromna wiedza o kawalerii polskiej XX w. Dobrze się stało, iż w swoich książkach i artykułach przekazał nam część wiedzy którą posiadał. Przez kilkadziesiąt lat był on niestrudzonym badaczem i propagatorem historii kawalerii…

Autor: Marek Fijałkowski
Lesław Kukawski w Nieświastowie na francuskim angloarabie, ogierze Bijou; rok 1950.
Foto z arch. Lesława Kukawskiego.
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)