Patroni honorowi: Łucja i Wojciech Ginko, Ludgarda Buzek, Joanna Kluzik-Rostkowska, Krzysztof Skorupski, Bogusław Lustyk
Łucja Ginko – dr nauk humanistycznych, autorka wielu publikacji poświęconych historii literatury w tym „Koń ma duszę w sobie”. Wojciech Ginko – wraz z żoną twórca ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach, autor książek, biznesmen i filantrop. [www.plpj.pl/lucja-i-wojciech-ginko/]
Mecenas: Jarosław Nowak – Equi-Express
Equi Express łączy pasję do koni z profesjonalizmem. Jej misją jest zapewnienie bezpiecznego i komfortowego transportu dla Waszych konia. [www.equi-express.pl]
Ośrodek jeździecki Zbrosławice powstał w roku 1973 roku z inicjatywy Akademickiego Klubu Jeździeckiego z Katowic i dużym zaangażowaniu Łucji i Wojciecha Ginko.
W latach powojennych hodowla koni w Polsce to przede wszystkim konie pospieszno-robocze, które nadawały się do pługa, ale nie pod wierzch. Być może był to skutek nacisku naszych wschodnich sąsiadów albo nadgorliwości ich polskich przyjaciół. Na przeglądach hodowlanych żądano rugowania z hodowli ogierów „za bardzo w typie wierzchowym”. Jeździectwo niby istniało, ale władze robiły wszystko, żeby było go jak najmniej. Taki swoisty cenzorski zapis na jazdę konną. Na wszelki wypadek, żeby nie powtórzył się Cud nad Wisłą.
Konie biorące udział w zawodach były własnością państwowych stadnin koni lub stad ogierów. Przepisy Polskiego Związku Jeździeckiego (PZJ) nie dopuszczały możliwości, by zawodnik startował na własnym koniu. Jazda konna była uważana za przedwojenną fanaberię, a jeździec kojarzył się z dziedzicem patrzącym z góry na zgarbione plecy chłopa.
Taki stan trwał do połowy lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to studenci wspierani przez Almatur (dział turystyki Zrzeszenia Studentów Polskich) i tygodnik „ITD – Ilustrowany Magazyn Studencki” zaczęli „dobierać się” do jeździectwa. Z pomocą światłych dyrektorów stad ogierów od Książa do Starogardu i od Gniezna do Białki kruszyli zabetonowane w głowach towarzyszy z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przekonanie o elitarności jeździectwa. Odium towarzyszące jeździe konnej znikało przez kilkanaście lat, aż w końcu stało się coś, o czym nikt wcześniej nie mógł nawet pomarzyć. W połowie lat siedemdziesiątych jeździectwo trafiło do programu nauczania śląskich uczelni (w ramach wychowania fizycznego), potem do wielu innych w całej Polsce, a jazda konna stała się atrakcyjną formą rekreacji.
Jak do tego doszło w szarej socjalistycznej rzeczywistości?
To, o czym chcę opowiedzieć, to pomysłowość i aktywność młodych ludzi, dla których nie było rzeczy niemożliwych.
Autor: Wojciech Ginko
Źródło: „Jeździecka Dolina Zbrosławice” (2018) – Wojciech Ginko
Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.
Wpis aktualizowano: 09.12.2024
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
Publikacje
„Łucja Ginko – wspomnienia” (2024) – Wojciech Ginko
„Zanim trafiliśmy do Zbrosławic” (2018) – Wojciech Ginko
„Jak powstał Ośrodek Jeździecki w Zbrosławicach” (2018) – Wojciech Ginko
„Zbrosławice – Kalendarium” (2018) – Wojciech Ginko
„Kolorowe lata – dzieci Zbrosławic” (2018) – Kuba Ginko, Jarek Nowak, Maciej Połoński
„Wspomnienia współtwórców legendy Jeździeckiej Doliny Zbrosławice” (2018) – Wojciech Ginko
„A. Małecka, E. Hordyńska i A. Jońca, czyli Stajnia MHJ” (2018)
„Jeździecka Dolina Zbrosławice” (2018) – Wojciech Ginko
„Jeździecka Dolina Zbrosławice – dodatek” (2018) – Wojciech Ginko
„Z żalem zawiadamiamy, że 6 lipca zginęła tragicznie dr Anna Małecka” (2004) – Ewa Hordyńska
„Wachmistrz sentymentalny” (2003)
“Sjonka” (1989) – Wojciech Ginko
Filmy
Wojtek Ginko gościem Macieja Szczawińskiego w PR Katowice
Wojtek Ginko o swojej książce Jeździecka Dolina Zbrosławice
Łucja Ginko czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice
Robert Osam czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice
Patrycja Modlińska czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice
Mariusz Krzemiński czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice
Roch Siemianowski czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice Wojtka Ginko
Izabella Bukowska-Chądzyńska czyta fragment książki Jeździecka Dolina Zbrosławice
Zobacz również
Akademickie Kluby Jeździeckie w Polsce | PCBJ
Pokrewne Legendy:
Marek Roszczynialski
Olimpijczyk. Mistrz Polski. Żołnierz. Hodowca. Działacz sportowy w jeździectwie. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski. Rotmistrz Wojska Polskiego.
Łucja i Wojciech Ginko
Łucja Ginko – dr nauk humanistycznych, autorka wielu publikacji poświęconych historii literatury w tym „Koń ma duszę w sobie”. Wojciech Ginko – wraz z żoną twórca ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach, autor książek, biznesmen i filantrop.
Anna Małecka
Doktor fizyki PAN Uniwersytetu Poznańskiego. Karierę naukową po kilku latach porzuciła dla koni, a szczególnie dla Ciernia xx, z którym w towarzystwie olimpijczyka z Rzymu – Marka Roszczynialskiego przyjechała do ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach. Tutaj zajęła się wydawaniem tłumaczonych z niemieckiego przez Marka książek takich jak m.in. „Gimnazjum jeździeckie‘’.
Galeria:
Zdjęcia pochodzą ze strony Ośrodka Jeździeckiego Zbrosławice, oraz zbiorów Wojciecha Ginko.
