Patron honorowy: Polski Komitet Olimpijski
Polski Komitet Olimpijski (PKOl) jest autonomicznym, ogólnopolskim stowarzyszeniem Związków i Organizacji sportowych z siedzibą w Warszawie (kliknij aby przejść na stronę Patrona Honorowego). [www.olimpijski.pl]
Patron honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej
Polski Związek Jeździecki (PZJ), jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej [www.pzj.pl].
Mecenas: Gillmet Horses
Gillmet Horses to wiodący producent obiektów hippicznych oraz wyposażenia ośrodków jeździeckich. Oferują: kompleksową obsługę inwestycji, hale stalowe, stajnie, ujeżdżalnie. [www.stajnie.com.pl]
Mecenas: Stadnina Koni “Ochaby”
Stadnina Koni „Ochaby” – zajmuje się hodowlą koni angloarabskich pochodzenia francuskiego, koni małopolskich oraz koni szlachetnej półkrwi. [www.stadninaochaby.pl]
Opiekunowie: Rodzina (syn Marcin) i przyjaciele Jana Kowalczyka
Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.
Wiktor Olędzki: „Janek to bardzo trudny charakter, potrzebuje mocnej ręki trenera (…) Ale takich predyspozycji do pracy z końmi jakie ma Janek nie ma nikt.”
***
Urodził się 18 grudnia 1941 roku w Drogomyślu. Powiat Cieszyn, województwo katowickie. Ojciec Jan. Matka Jadwiga z domu Ciemała. Siostra Aleksandra. Brat Rudolf. Żona Grażyna z domu Tomeczek. Syn Marcin. Żołnierz. Starszy chorąży sztabowy Wojska Polskiego.
Igrzyska Olimpijskie
Meksyk 12 – 17 października 1968 – jedenaste miejsce w Pucharze Narodów na Bronzie wspólnie z Antonim Pacyńskim na Cirrusie, Piotrem Wawryniukiem na Popradzie.
Monachium 26 sierpnia – 11 września 1972 – dwunaste miejsce w Pucharze Narodów na Jastarni wspólnie ze Stefanem Grodzickim na Biszce, Marianem Kozickim na Bronzie, Piotrem Wawryniukiem na Popradzie.
Moskwa, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich 20 lipca – 3 sierpnia 1980 – złoty medal w Skokach przez Przeszkody na Artemorze i Prymuli. Srebrny medal w Pucharze Narodów na Artemorze wspólnie z Januszem Bobikiem na Szampanie, Wiesławem Hartmanem na Nortonie Marianem Kozickim na Bremenie.
(…) Płonie znicz olimpijski. Pełne trybuny – osiemdziesiąt tysięcy ludzi. Olimpijski konkurs skoków. Stadion imienia Lenina. Trybuny w ostatnim dniu Igrzysk wypełnione i zadziwione. Na zielony plac wpuszczono konie. Jakże to tak?! Gotowe podeptać trawę. Jak potem na takiej trawie piłkarze będą kopać piłkę? Trybuny są jednak zadowolone. Przed nimi przepiękny sport, a konie polskie, budionnowskie, rosyjskie, meksykańskie, włoskie prezentują się pięknie. Czerwone fraki jeźdźców też. Jest barwnie. Wśród fraków tylko jeden mundur. Polski. Jana Kowalczyka.
Przed wyjazdem jeźdźców do Moskwy powiedziano, że na Igrzyskach będą obowiązywały białe spodnie i czerwone kurtki. Jan Kowalczyk przyzwyczaił się do polskiego munduru. Swojego spłowiałego munduru, do wypalonej słońcem czapki z orzełkiem. Z nim zwyciężał w Anglii, Republice Federalnej Niemiec, Aachen i Londynie. W mundurze Zwyciężał! Kiedy kazano go zostawić w domu, to zostawił. W Moskwie się nie zdziwiono. Jeśli żołnierz, to powinien być w mundurze.
Sprowadzono więc samolotem z Warszawy właściwy strój i samopoczucie jeźdźca natychmiast się poprawiło. Jak bardzo, można było przekonać się w dniu zakończenia Igrzysk, gdy zagrano Polakom hymn. Grano go i śpiewano dla Jana Kowalczyka. Grała orkiestra Armii Radzieckiej, a śpiewali polscy kibice (…).
Autor: Witold Duński
Źródło: „Jan Kowalczyk” (2012) – Witold Duński
Wpis aktualizowano: 2025/02/24
Jan Kowalczyk zmarł w Warszawie 24. lutego 2020 r., w wieku 79. lat. Został pochowany 4 marca 2020 r. z Wojskową Asystą Honorową w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym /Wólka Węglowa/ w kwaterze nr E-IX-3-2-1.
Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
Książki:
„Rzuć serce za przeszkodę” (2022) – Mieczysław Zagor
Artykuły:
„Słowo o Janie Kowalczyku” (2021) – Piotr Banasiak
„Jan Kowalczyk – jeździec, który kochał konie i ludzi” (2020) – Artur Bober
„Nie żyje legendarny Jan Kowalczyk” (2020)
„Nie żyje 'cała historia polskiego jeździectwa'” (2020) – Dariusz Urbanowicz
„Babirecki, Kowalczyk i inni” (2020) – Maciej Petruczenko
„Mistrz Jan” (2015) – Barbara Krasowska
„Jan Kowalczyk” (2012) – Witold Duński
„Śniadanie w kucki” (2010) – Piotr Dzięciołowski
„3 dni z Nelsonem” (2006) – Barbara Krasowska, Jacek Świgoń
„Z wizytą u Nelsona Pessoa” (2002) – Jacek Świgoń
„Historia jeździectwa, cz. XXXVI” (1998) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXVIII” (1997) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXVII” (1997) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański
„Gruzja” (1993) – Genowefa Dzięgała
„Artemor” (1985) – Marek Szewczyk
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański
„Najciekawsze starty w międzynarodowych konkursach skoków…” (1981)
„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski
„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki
„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki
„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec
„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski
„Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański
„Ronceval i Cirrus” (1969) – Marek Piotrowski
„Stadnina angloarabska w Pruchnej” (1969) – Zygmunt Kwarczyński
„Najsilniejszy klub w Europie” (1967) – Witold Domański
Filmy:
Z wizytą u Jana Kowalczyka | FILM
IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM
Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM
Wycinki prasowe:
Inne źródła:
Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.
Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.
Zobacz powiązane artykuły:
RONCEVAL (VALENTIN – ROSETTE)
W czasie czteroletniej kariery wyścigowej brał udział w 24 gonitwach płaskich, wygrywając 8 razy. Jako 5- i 6-letni startował w 7 gonitwach steeplowych i 2 płotowych, zajmując 5 razy pierwsze miejsce.
Janusz Bobik
Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).
Piotr Wawryniuk
Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 68 i Monachium 72), medalista MP (wicemistrz – Olsztyn 70 i mistrz – Warszawa 71) w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.
Wiesław Dziadczyk
II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.
XXII letnie Igrzyska Olimpijskie – Moskwa, 1980
29 lipca 1980 – srebrny medal drużynowy w IO Moskwa 1980.
3 sierpnia 1980 – złoty medal indywidualny – Jan Kowalczyk i Artemor.
ARTEMOR (Eros xx – Artemiza)
Polski koń, na którym Jan Kowalczyk zdobył złoty medal olimpijski w indywidualnym konkursie skoków przez przeszkody oraz srebrny medal drużynowo na IO Moskwa, 1980.
Galeria:
