Wpisy

Wrocławski Tor Wyścigów Konnych – Partynice

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Zaprojektowany przez R. Jurgensa z Hamburga. Oddany do użytku w 1907 roku w 75 rocznicę istnienia Śląskiego Związku Hodowców Koni i Wyścigów Konnych. 

______________________________________________________________

W sezonie wyścigowym roku 2011 wrocławskie Partynice odwiedziło 18 000 wyścigowych widzów. W tym roku, 2022, tylko na jeden dzień, Otwarcie Sezonu, przyszła publiczność w liczbie 21 000. Te liczby obrazują co się przez te lata wydarzyło.

Najnowsza historia wrocławskich Partynic zaczęła się 1 września 2013 roku. To był dzień reaktywacji Wrocławskiego Toru Wyścigów Konnych – Partynice.

Dwa lata wcześniej, w roku 2011 Rada Miejska podjęła uchwałę o połączeniu dwóch jednostek budżetowych miasta: WTWK – Partynice i Młodzieżowego Centrum Sportu. Tak 1 stycznia 2012 powstało Wrocławskie Centrum Sportu, Hippiki i Rekreacji. Długo nie pożyło, bo trochę ponad półtora roku.

Tak zaczyna się moja przygoda z wrocławskim torem. Wcześniej byłem dziennikarzem, redaktorem naczelnym „Gazety Wyborczej” w Szczecinie i we Wrocławiu, z przerwą na roczną pracę jako zastępca naczelnego w wydaniu stołecznym „GW”. Ale jeszcze wcześniej, czyli od zawsze, byłem koniarzem.

Stanąłem do konkursu na szefa toru z koncepcją, przegadaną ze środowiskiem wyścigowym i jeździeckim i ją – z pewnymi korektami, wynikającymi ze zmiennej sytuacji zewnętrznej (PiS, pandemia, inflacja, wojna) – realizuję z zespołem oddanych sprawie ludzi.

Założenia zasadnicze były trzy: 1. europejski tor wyścigów konnych, 2. profesjonalna rekreacja, 3. baza dla nowoczesnych szkoleń.

(…)

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Jerzy Sawka, dyrektor Wrocławskiego Toru Wyścigów Konnych – Partynice

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 29.06.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Konferencja – Przyszłość Wyścigów Konnych, Program” (2023)

„Partynice – Miasto Koni” (2022) – Jerzy Sawka

„Dlaczego ludzie nie zsiądą z koni” (2022) – Jerzy Sawka

„Wyścigi Konne Wrocław – Otwarcie Sezonu Wyścigowego – 03.05.2022”

„Po co nam wyścigi konne, czyli jak głęboko w lesie jesteśmy” (2021) – Jerzy Sawka

„Końska dawka emocji” (2020) – Jerzy Sawka

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

„100 lat Toru Wyścigów Konnych Wrocław” (2007) – Mieczysława Chmielewska

„Partynice, czyli jak zarabiać na torze” (2009) – Monika Słowik, Małgorzata Szewczyk

„Jubileuszowe Partynice” (2007) – Małgorzata Szewczyk

„Wrocław-Partynice, wyścigi koni półkrwi w 1990 r.” (1991) – Monika Słowik

„Historia toru i wyścigów konnych we Wrocławiu oraz ich aktualne problemy” (1984) – Małgorzata Łojek, Jacek Łojek

„Album des Deutschen Rennsports 1939-1940” [DE] (1940) – Zespół redakcyjny

„Album des Deutschen Rennsports” [DE] (1931) – Zespół redakcyjny

„Uniwersalna stajnia Michała Borkowskiego” [link](2023) – Krzysztof Romaniuk

„Otwarcie sezonu na Partynicach rekordowa frekwencja” [link](2022) – Traf News

„Pierwsze zapisy na Partynicach za nami – bomba w górę we Wrocławiu 23 kwietnia” [link](2023) – Traf News

Odnośniki do innych źródeł:

„Konferencja – Przyszłość Wyścigów Konnych, Program” (2023)

„Uniwersalna stajnia Michała Borkowskiego” [link](2023) – Krzysztof Romaniuk

„Pierwsze zapisy na Partynicach za nami – bomba w górę we Wrocławiu 23 kwietnia” [link](2023) – Traf News

„Otwarcie sezonu na Partynicach rekordowa frekwencja” [link](2022) – Traf News

„Partynice – Miasto Koni” (2022) – Jerzy Sawka

„Dlaczego ludzie nie zsiądą z koni” (2022) – Jerzy Sawka

„Wyścigi Konne Wrocław – Otwarcie Sezonu Wyścigowego – 03.05.2022”

„Po co nam wyścigi konne, czyli jak głęboko w lesie jesteśmy” (2021) – Jerzy Sawka

„Końska dawka emocji” (2020) – Jerzy Sawka

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

„100 lat Toru Wyścigów Konnych Wrocław” (2007) – Mieczysława Chmielewska

„Partynice, czyli jak zarabiać na torze” (2009) – Monika Słowik, Małgorzata Szewczyk

„Jubileuszowe Partynice” (2007) – Małgorzata Szewczyk

„Wrocław-Partynice, wyścigi koni półkrwi w 1990 r.” (1991) – Monika Słowik

„Historia toru i wyścigów konnych we Wrocławiu oraz ich aktualne problemy” (1984) – Małgorzata Łojek, Jacek Łojek

„Album des Deutschen Rennsports 1939-1940” [DE] (1940) – Zespół redakcyjny

„Album des Deutschen Rennsports” [DE] (1931) – Zespół redakcyjny

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.

Pokrewne Legendy:

Galeria:

Obraz przedstawiający wyścig we Wrocławiu w 1855 r. Ze zbiorów Thesi von Werner.
Cesarz Wilhelm I na trybunie toru wyścigów konnych w Szczytnikach w 1882r.
Schlessiches Verein für Pferdezucht und Pferderennen 1832-1907, Breslau 1907
Plan sytuacyjny części projektowanego toru Partynice 1906, Archiwum Budowlane. Muzeum Architektury we Wrocławiu.
5 lipca 1907 roku został uroczyście otwarty pod nazwą hipodrom Rennbahn Breslau-Süd.
Jego architekt R. Juergens z Hamburga wzorował się na takich perełkach architektury jak angielskie tory w Ascot czy Goodwood.
Stanowisko sędziowskie na torze wyścigów konnych w Partynicach, 1907 r.
Schlesisches Verein fur Pferdezucht und Pferderennen 1832-1907. Breslau 1907.
Plan toru wyścigów konnych w Partynicach 1914 r.
Tor Partynice. Pocztówka z 1916 r.
Trybuna na torze wyścigów konnych w Bremie, fot. z ok. 1940 r. Das deutsche Reiterbuch, Berlin 1942.
Trybuny na torze wyścigów konnych w Mannheim, ok. 1940 r. Das deutsche Rei ter buch, Berlin 1942.
Miting międzynarodowy, 1969 r. For. Tadeusz Drankowski (zbiory Ossolineum).
Kibice licznie odwiedzający tor, lata sześćdziesiąte. Fot. Tadeusz Drankowski (zbiory Ossolineum).
Finisz gonitwy międzynarodowej. 1969 r. Fot. Tadeusz Drankowski (zbiory Ossolineum).
Hodowca Bogdan Kuchejda odbiera nagrodę od wiceprezydenta Wrocławia Andrzeja Łosia.
Fot. Jarosław Zalewski.
Wrocławianie coraz częściej odwiedzają tor nie tylko w czasie wyścigów. Fot. Jarosław Zalewski.
Rozpoczęcie sezonu przez prezydenta Rafała Dutkiewicza. Fot. Edward Dubicki.
Otwarcie krytej ujeżdżalnie przez prezydenta Bogdana Zdrojewskiego. Fot Edward Dubicki.
Kamila Schmidt (żona byłego kierownika toru) i prof. Andrzej Modrakowski. Fot. Edward Dubicki.
Od lewej: Tadesz Sieradzki (właściciel zwycięskiego konia), dżokej z synem, trener konia Robert Świątek
i Jerzy Sawka (dyrektor toru – 'Wyścigi Konne. Wrocław’).
Jerzy Sawka, dyrektor toru – 'Wyścigi Konne. Wrocław’.
Jerzy Sawka, dyrektor toru – 'Wyścigi Konne. Wrocław’.
Rzeźba Victory symbolizująca jedność konia i dżokeja autorstwa Jerzego Bokrzyckiego.
Właściciel BoberTeam, w depozycie toru 'Wyścigi Konne. Wrocław’.
'Wyścigi Konne. Wrocław.’ to miejsce odpoczynku, rekreacji i sportu wyścigowego.
Zdjęcie z archiwum 'Wyścigi Konne. Wrocław’.
/Autor

Maria i Grzegorz Konarscy

„Wspaniałe sukcesy polskiego jeździectwa, mistrzostwa świata, medale olimpijskie… wszystko to nie byłoby możliwe bez szerokiej bazy na którą złożyły się uwarunkowania takie jak hodowla, tradycja, kluby sportowe i jeździeckie, a przede wszystkim ludzie którzy dzięki swej wiedzy i pasji poświęcili jeździectwu całe swoje życie.„

Tomasz Konarski

Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Dowiedz się więcej…

Mecenasi: Katarzyna i Marcin Konarscy

Opiekunowie: LKS Stragona Strzegom

LKS Stragona Strzegom powstał 19 listopada 1973 roku na bazie sekcji jeździeckiej LZS działającej przy Stadninie Koni w Strzegomiu. Od tamtego czasu osiągnął wiele sukcesów, a dziś jest jednym z najprężniej działających klubów jeździeckich w Polsce. Pod skrzydłami doskonałych trenerów – Zygmunta Olszty, Artura Bobera, Katarzyny i Marcina Konarskich – wykształciły się dziesiątki sportowców osiągających bardzo dobre wyniki na Mistrzostwach Dolnego Śląska, Mistrzostwach Polski, Mistrzostwach Europy, Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich.

Dowiedz się więcej…

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Grzegorz Konarski przez wiele lat był dyrektorem Stadniny Koni Strzegom, w której głównym hodowcą była Maria Konarska.

Grzegorz Konarski był założycielem, twórcą pierwszych sukcesów i wieloletnim Prezesem Klubu Jeździeckiego Stragona Strzegom.

______________________________________________________________

Grzegorz Konarski urodził się 16 kwietnia 1942 roku w Kluczewsku, w pow. Włoszczowa, w rodzinnym majątku Konarskich. Jego rodzina od pokoleń związana była z ziemią. W 1876 urodził się Maksymilian Konarski, dziadek Grzegorza. Miał wyższe wykształcenie rolnicze,  zarządzał majątkiem od 1900 do 1937 roku, przyczynił się do rozwoju gminy, założył młyn na rzece Czarnej, był sędzią gminnym, założycielem Kółka Rolniczego, Straży Ogniowej i Kasy Oszczędnościowo – Pożyczkowej w Kluczewsku. Ponadto był członkiem sejmiku powiatowego, Towarzystwa Rolniczego Kieleckiego i dozoru kościelnego. Mieli troje dzieci: Stanisława, Krystynę i Andrzeja.

(…)

Autor: Artur Bober na podstawie rozmowy z Grzegorzem Konarskim.

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

**

Maria Konarska z d. Moraczewska urodziła się w 1946 roku na ul. Piotrkowskiej w Łodzi. Mama jej miała tam pracownię sukien i eleganckich ubrań, a nad pracownią i pomieszczeniem dla szwaczek mieszkanie. Mieszkała tam krótko, bo już rok później rodzice przeprowadzili się na ul. Odolańską do Warszawy i tam upłynęło jej dzieciństwo, które pamięta jako bardzo szczęśliwe mimo wielu tragicznych wydarzeń, które dotknęły rodzinę.

(…)

Autor: Leszek Karpina na podstawie rozmowy z Marią Konarską.

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 19.11.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Grzegorz Konarski” (2022) – Artur Bober

„Maria Konarska” (2022) – Leszek Karpina

„Osiodłane wspomnienia” (2021) – Leszek Karpina

„Wręczyliśmy nagrody najlepszym w sezonie 2005 na Służewcu” (2005) – Jan Zabieglik

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

„Historia Stadniny Koni w Strzegomiu” – Maria Konarska

Pokrewne Legendy:

Galeria:



Stadnina Koni Janów Podlaski (koniec lat 60.).
Od lewej stoją: Michał Maciejewski, Kazimierz Guziuk, Bolesław Orłoś, Grzegorz Konarski.
Od lewej siedzą: Ignacy Jaworowski, Marek Piotrowski, Zdzisław Hroboni, Jerzy Chachuła, Andrzej Krzyształowicz.

Stadnina Koni Janów Podlaski (koniec lat 60.).
Od lewej: Antoni Święcki, Andrzej Krzyształowicz, Grzegorz Konarski i Marian Gadzalski.
Od lewej: Antoni Święcki, Andrzej Krzyształowicz wraz ze swoim psem… i Grzegorz Konarski. Koniec lat 60.
Janów Podlaski. Z lewej Grzegorz Konarski. Załoga SK Janów Podlaski przy zajeżdżaniu koni w zaprzęgu.
Od lewej stoją: Stanisław Kurowski, Tadeusz Marchowiecki, Grzegorz Konarski, Bolesław Orłoś. Tor Wyścigów Konnych Służewiec.
Ogier Cardif (Kasjan – Carmen / Torpid) pod dżokejem Józefem Gęborysem, przed Trolem i Diagonalem.
Zwycięzca Nagrody Prezesa Rady Ministrów, 1984. Trener Łukasz Abgarowicz
Hipokrates (Alywar – Hipoteza / Conor Pass). Nagroda Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 27.09.1998. Dżokej Józef Gęborys, trener Maciej Janikowski. Fot. Edyta Twaróg.
Nagroda PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 1.10.2006. Od lewej stoją: Janusz Romanowski, Michał Romanowski (trener), Maria Konarska, ogier Kamerdyner (Country Club – Karioka / Unblest), chłopiec stajenny, Grzegorz Konarski, dżokej Jean Pierre Lopez. Fot. Edyta Twaróg.
Koń Hipoliner, zwycięzca w Nagrodzie Iwna w 2006 roku. Tor Wyścigów Konnych na Służewcu w Warszawie. Od lewej: Michał Wojnarowski, dyr. SK Iwno, Janusz Romanowski, Grzegorz Konarski, Maria Konarska, chłopiec stajenny, Józef Siwonia (trener), dżokej Anton Turgajew.
Fot. Edyta Twaróg.
Nagroda Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na zdjęciu, od lewej stoją: Grzegorz Konarski, Aleksander Reznikov, chłopiec stajenny, Nick of Memory (Double Alleged – Nick of time / Mtoto), vice premier Henryk Kowalczyk, Andrzej Walicki (z tyłu), Maria Konarska, dyr. Pietrzak i Janusz Romanowski. Fot. Edyta Twaróg.
Tor Wyścigowy na Służewcu. Od lewej – Michał Wojnarowski, dalej Maria Konarska, za nią Grzegorz Konarski, Maria Świdzińska,
obok Roman Krzyżanowski, w ciemnych okularach, Anna Katarzyna Krzyżanowska.
Tor Wyścigów Konnych na Służewcu. Od prawej Maria Konarska z koniem Domart, zwycięzca w nagrodzie Rulera w 2003 roku i trenerem Mieczysławem Mełnickim.
Maria Konarska konno na łąkach Stadniny Koni w Strzegomiu oddz. Żelazowo.
Po jej prawej syn Marcin a po jej lewej syn Paweł. Fot. Zofia Raczkowska.

/Autor

Lech Strzałkowski

Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Dowiedz się więcej…

Mecenas: Polski Klub Wyścigów Konnych

Polski Klub Wyścigów Konnych (PKWK): ustala warunki rozgrywania gonitw i kontroluje ich przestrzeganie, działa na rzecz rozwoju i promocji wyścigów konnych oraz doskonalenia hodowli koni, wydaje pozwolenia na organizowanie wyścigów konnych itd

Dowiedz się więcej…

Opiekunowie: Rodzina Lecha Strzałkowskiego, Elżbieta Perec, ponad 1000 osób i instytucji

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Inżynier LECH STRZAŁKOWSKI całe swoje życie poświecił pracy z końmi.

Urodził się 17 marca 1932 roku w Kamieniu Koszyrskim, w rodzinie nauczyciela Antoniego Strzałkowskiego i Jadwigi z domu Wolskiej. Na Polesiu przebywał wraz z rodziną do lutego 1940 roku, kiedy to władze sowieckie wywiozły rodzinę Strzałkowskich do północnego Kazachstanu. W roku 1941 dotarli z Kazachstanu do Uzbekistanu, a potem w roku 1942 razem z Wojskiem Polskim organizowanym w ZSRR pod dowództwem generała Władysława Andersa, przez Morze Kaspijskie do Teheranu w Iranie. W roku 1943 przetransportowano polskie rodziny cywilne do Indii, do obozów polskich uchodźców. Tam Lech Strzałkowski przebywał do roku 1947 (Karachi, Kalhapur). W czerwcu 1947 roku powrót do Polski, do Warszawy.

W roku 1951 Lech Strzałkowski ukończył naukę w Ogólnokształcącej Szkole Średniej Stopnia Licealnego Im. Adama Mickiewicza w Warszawie i tam zdał egzamin maturalny uzyskując świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Zootechnicznym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, które ukończył w roku 1955 otrzymując dyplom inżyniera zootechnika z datą 25 marca 1955 roku.

Od 1 lutego 1955 roku, po otrzymaniu nakazu pracy (za wstawiennictwo inspektora Bolesława Orłosia) rozpoczyna pracę w Państwowych Torach Wyścigów Konnych w Dziale Selekcji w Warszawie, potem we Wrocławiu i ponowie w Warszawie. Pracuje tam do 1 października 1959 roku.

Z dniem 1 października 1959 roku przechodzi do pracy w Stadninach Państwowych. W latach 1959-1961 w Stadninie Koni Pruchna-Ochaby (angloaraby francuskie), 1961-1963 SK Trzebienice-Udórz (konie zaliczane do typu małopolskiego), 1963-1969 SK Stubno (typ Furioso-Przedświt), 1969-1980 SK Pruchna-Ochaby, 1980-1982 SK Walewice (angloaraby), 1982-2006 SK Stubno, w roku 2003 (29 kwietnia) prywatyzowana (pełna krew angielska).

(…)

Źródło: „Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

Autor wpisu: Lesław Kukawski | Aktualizowano: 2025/06/23

Lech Strzałkowski zmarł w Stubnie 12 marca 2024 roku, w wieku 92 lat.
Został pochowany 16.03.2024 na miejscowym cmentarzu parafialnym.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Przepis na sukces” (2022) – Paweł Gocłowski

Wspomnienia z Sybiru – pan Lech Strzałkowski (2021)| FILM

Dzieci sowieckich deportacji (2020) | FILM

„Pochwalnaja gramota” (2009) – Piotr Dzięciołowski

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Derby i sezon jesienny 1997” (1998) – Jacek Łojek

Warszawa Derby 97 – MUSTAFA (1997) | FILM

Nagroda Iwna – 15.06.1997 – Mustafa | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.2 | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.1 | FILM

„Sezon wyścigowy 1994 (pełna krew angielska) cz. 2” (1995) – Jarosław Koch

„Sezon wyścigowy 1994 (pełna krew angielska) cz. 1” (1994) – Jarosław Koch

„Arabella” (1994) – Marek Szewczyk

„Ostatni rok starej epoki” (1994) – Małgorzata Caprari

Nagroda Derby – 4.07.1993 – Durand | FILM

„Polskie konie wierzchowe wyd.2” (1981) – Jerzy Chachuła i Wanda Bucholc-Ferenstein

„Przyjaciołom ekipa polska – Velká Pardubická” (1955-1958) – Lech Strzałkowski

Słownik Jeździecki i Hodowlany – Lesław Kukawski

Odnośniki do innych źródeł:

„Przepis na sukces” (2022) – Paweł Gocłowski

„Pochwalnaja gramota” (2009) – Piotr Dzięciołowski

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Derby i sezon jesienny 1997” (1998) – Jacek Łojek

„Sezon wyścigowy 1994 (pełna krew angielska) cz. 2” (1995) – Jarosław Koch

„Sezon wyścigowy 1994 (pełna krew angielska) cz. 1” (1994) – Jarosław Koch

„Arabella” (1994) – Marek Szewczyk

„Ostatni rok starej epoki” (1994) – Małgorzata Caprari

„Polskie konie wierzchowe wyd.2” (1981) – Jerzy Chachuła i Wanda Bucholc-Ferenstein

„Przyjaciołom ekipa polska – Velká Pardubická” (1955-1958) – Lech Strzałkowski

Wspomnienia z Sybiru – pan Lech Strzałkowski (2021)| FILM

Dzieci sowieckich deportacji (2020) | FILM

Warszawa Derby 97 – MUSTAFA (1997) | FILM

Nagroda Iwna – 15.06.1997 – Mustafa | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.2 | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.1 | FILM

Nagroda Derby – 4.07.1993 – Durand | FILM

Słownik Jeździecki i Hodowlany – Lesław Kukawski

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Maria Antonina i Michał Wojnarowscy

Maria Wojnarowska po studiach pracowała jako grafik w Wydawnictwach Handlu Zagranicznego w Warszawie, oraz projektowała ilustracje i grafikę reklamową dla wielu firm. Michał Lucjan Wojnarowski – hodowca, trener i jeździec. Działacz i organizator Polskiego Związku Jeździeckiego.

Czytaj więcej…

Konie

ARABELLA (CROSS – ATA)

Na torze wyścigowym spędziła jeden sezon. Trenowana przez Dorotę Kałubę wygrała wszystkie sześć wyścigów, w których wystartowała. Od 1975 roku gonitwa Oaks nazwana została jej imieniem.

Czytaj więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Galeria:

Książeczka harcerska Lecha Strzałkowskiego.
Zdjęcie zrobione 28.08.1960. Lech Strzałkowski z ogierem Comet ur. 1953 (po Abu Afas, od Carmen). Hod. SK Nowy Dwór.
Polarstern (Astor-Polare/Waldjunker) ur. 1930, hod. Trakehnen Hauptgestüt. Ojciec słynnego Volta.
Zdjęcie Lecha Strzałkowskiego zrobione w SK Liski.
Wyścigi w Sopocie. Od lewej Lech Strzałkowski, NN i Jan Kowalczyk.
Dwa legendarne pokolenia hodowców koni, arabskich – Marek Trela, oraz pełnej krwi angielskiej – Leszek Strzałkowski, w czasie serdecznej rozmowy. Krakowski Pokaz Koni Arabskich 2019.
Szefowa Agencji Jeździeckiej A.A. Bober, Anna Bober (sponsor projektów PLPJ i PCBJ) w rozmowie z Leszkiem Strzałkowskim.
Szefowa Agencji Jeździeckiej A.A. Bober, Anna Bober (sponsor projektów PLPJ i PCBJ) w rozmowie z Leszkiem Strzałkowskim.
Pani Anna Stefaniuk główny hodowca w SK Janów Podlaski, i hodowca zwycięzców derby xx z SK Stubno, Lech Strzałkowski.
Od lewej: Artur Bober, Anna Bober, Barbara Orłoś i Lech Strzałkowski. Przyjaciele, byli jeźdźcy wyścigowi i sportowi, patroni projektów BoberTeam.
Ostatnie spotkanie z Lechem Strzałkowskim. Fot. Anna Bober.
Zdjęcie podarowane na pamiątkę naszego spotkania.
Ostatnie zdjęcie przed śmiercią Lecha Strzałkowskiego. Fot. Artur Bober.
Pogrzeb Lecha Strzałkowskiego, 16.03.2024. Fot. Artur Bober.
Pogrzeb Lecha Strzałkowskiego, 16.03.2024. Fot. Artur Bober.
Pogrzeb Lecha Strzałkowskiego, 16.03.2024. Fot. Artur Bober.
Pogrzeb Lecha Strzałkowskiego, 16.03.2024. Fot. Artur Bober.
Pogrzeb Lecha Strzałkowskiego, 16.03.2024. Fot. Artur Bober.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

/Autor

Wanda Wąsowska

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Olimpijka, dwukrotnie II. Wicemistrzyni Polski w ujeżdżeniu. Trenerka. Działaczka Polskiego Związku Jeździeckiego.

______________________________________________________________

Urodziła się 28 czerwca 1931 roku w majątku Niemojewo na Kujawach, należącym do jej rodziców, należącym do jej rodziców Ludwika Siniarskiego Czaplickiego i Hanny z domu Komorowskiej. Brat Andrzej. Mąż Adam Wąsowski. Córki Agata Wanda i Justyna Wanda. Absolwentka Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie i Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.

Igrzyska Olimpijskie

Moskwa 20 lipca – 3 sierpnia 1980 – czwarte miejsce na Damazym drużynowo w Ujeżdżeniu wspólnie z Elżbietą Morciniec na Sumie, Józefem Zagorem na Heliosie. Czternaste miejsce indywidualnie na Damazym.

Mistrzostwa Polski w Ujeżdżeniu:

Książ 15 – 17 września 1978 – brązowy medal na Damazym.
Książ 7 – 9 września 1979 – brązowy medal na Damazym.

Konie w życiu Wandy Siniarskiej-Czaplickiej Wąsowskiej weszły z wielu stron. Konno, pod Orszą, w rodzinnym majątku jeździła babka, Kazimiera Komorowska z domu Pajewska.

Konno jeździł w swoim majątku pod Orszą (12 000 ha) dziadek, hrabia Władysław Komorowski.

Autor: Witold Duński
Przeczytaj więcej w artykule Witolda Duńskiego pt: „Siniarska-Czaplicka-Wąsowska Wanda” (2012) – Witold Duński (kliknij aby przejść do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 17.04.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Wanda Wąsowska – pierwsza dama dyscypliny ujeżdżenie w Polsce” (2017) – Karolina Szulc, Anna Albera-Łojek, Jacek Łojek

„Sekret witalności” (2015) – Aleksandra Roycewicz

„Siniarska-Czaplicka-Wąsowska Wanda” (2012) – Witold Duński

Filmy

Pani Wanda Wąsowska o trenerach | FILM

Pani Wanda Wąsowska o młodzieży | FILM

Pokrewne Legendy:

Galeria:

/Autor

Maciej Świdziński

Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Dowiedz się więcej…

Mecenasi: Ewa Wiegandt, Aleksander Zembaczyński, Marcin Marciniak, Jerzy „George” Zbyszewski

Opiekunowie: Katarzyna Głuszek, Jan Świdziński, Andrzej Gniazdowski

Najwybitniejszy hodowca koni w powojennej Polsce. Twórca potęgi Stadniny Koni Golejewko oraz Stadniny Koni Krasne.

______________________________________________________________

Urodzony 19 lutego 1930 roku w Łaziskach na Zamojszczyźnie.

Władysław Byszewski i Jego wspomnienia o Macieju Świdzińskim:

„W dniu 14 lipca 1988 r. w nowo powstałej Stadninie Koni w Krasnem, jej kierownik inż. Maciej Świdziński w trakcie sprowadzania koni z padoków został potrącony i upadając na bruk doznał silnego wstrząsu mózgu. Nieprzytomnego odwieziono do szpitala w Ciechanowie, skąd po 3 dobach został przewieziony do Warszawy, gdzie 19 lipca zakończył życie.

Maciej Świdziński urodził się 19 lutego 1930 r. w Łaziskach na Zamojszczyźnie. Tam w rodzinnym domu spędził pierwszy beztroski okres swojego dzieciństwa, które we wrześniu 1939 r. zostało przerwane wojną. Mieszkając na wsi obcował od dziecka z końmi i swe pierwsze kroki jeździeckie stawiał na kucyku. Po wojnie ukończył szkołę średnią w Lublinie, a z powodu trudnych warunków materialnych nie mógł sobie pozwolić na wyższe studia. W czasie wakacji dorabiał pracując w spółdzielni „Las” przy zbiorze runa leśnego. W 1948 r. los rzucił Go do Puszczy Kozienickiej, a mając chwilę wolnego czasu wybrał się na zwiedzenie tamtejszej stadniny. Wówczas pracowałem w PSK Kozienice i wyjeżdżając na przejażdżkę na og. Sygnet, w bramie spotkałem młodego chłopca, który mnie zaczepił sprężyście przedstawiając się i prosząc o zezwolenie na obejrzenie koni. Skierowałem Go do koniuszego, a sam kontynuowałem jazdę. Po dwu latach spotkałem Go w Mosznej i okazało się że był to właśnie Maciej Świdziński. Potem w żartach często wypominał mi, że jego odesłałem do koniuszego, a sam pojechałem konno w teren.”

Autor: Władysław Byszewski

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Powrót do listy

Maciej Świdziński zmarł w Warszawie 19 lipca 1988 roku, w wieku 58 lat. Został pochowany w Golejewku.

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Maciej Świdziński – wybitny polski hodowca” (2019) – Marek Szewczyk

„Inżynier Maciej Świdziński w 30 rocznicę śmierci” (2018) – Jerzy Budny

„Inż. Maciej Świdziński nie żyje” (1988) – Władysław Byszewski

„Wypasy górskie rocznych źrebiąt pełnej krwi angielskiej” (1980) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Stadnina Koni Golejewko” (1973) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Wychów źrebiąt pełnej krwi w SK Golejewko” (1971) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

Zobacz powiązane artykuły:

Ludzie

Maria Antonina i Michał Wojnarowscy

Maria Wojnarowska po studiach pracowała jako grafik w Wydawnictwach Handlu Zagranicznego w Warszawie, oraz projektowała ilustracje i grafikę reklamową dla wielu firm. Michał Lucjan Wojnarowski – hodowca, trener i jeździec. Działacz i organizator Polskiego Związku Jeździeckiego.

Czytaj więcej…

Ludzie

Maria Kinga Świdzińska

Naukowiec i hodowczyni koni. Od 1974 prowadziła w Golejewku bardzo cenne dla polskiej hodowli prace naukowe dotyczące koni pełnej krwi angielskiej. W 1981 r. obroniła pracę doktorską dotyczącą oceny reproduktorów pełnej krwi.

Czytaj więcej…

Galeria:

Na zdjęciu: Hodowcy w SK Moszna (od lewej) Jerzy Jaworski, Maciej Świdziński,
Władysław Byszewski i Hubert Szaszkiewicz. Fot. B. Imiołczyk.

/Autor

Dorota Kałuba

Patron honorowy:

Pierwsza kobieta trener w historii wyścigów na Służewieckim torze. Zaczęła prowadzić swoją stajnię wyścigową w 1976.

______________________________________________________________

W wieku 12 lat rozpoczęła naukę jazdy konnej w stajni sportowej w Warszawie na Służewcu.

Po ukończeniu 16 roku życia przeniosła się do stajni wyścigowej. Już po roku zadebiutowała, jako jeździec – amator w gonitwie z zawodowymi dżokejami.

Po maturze pracowała w Dziale Selekcji w PTWK, pracowała i jeździła w stajni wyścigowej, brała udział w gonitwach (42 wygrane), a popołudniami, jako instruktor, szkoliła jeźdźców w klubie sportowym (LOK). Równolegle studiowała zaocznie zootechnikę.

Po skończeniu studiów w 1975 r. została trenerem koni wyścigowych na torze we Wrocławiu. Niestety, tym samym musiała zakończyć karierę jeździecką. W pierwszym sezonie swojej trenerskiej pracy została czempionem trenerów, a trenowane przez nią konie zwyciężyły we wszystkich największych wyścigach na Partynicach, m.in. w Derby, Oaks i Wielkiej Wrocławskiej. Po tak spektakularnym sukcesie została zaproszona przez ówczesnego dyrektora PTWK do Warszawy i objęła stajnię na Służewcu.

Karierę trenerską zakończyła po sezonie 2015.

W swojej prawie 40-letniej pracy z końmi wyścigowymi naprawdę ma się czym pochwalić:
• 3 razy została wybrana przez sprawozdawców wyścigowych Trenerem Roku,
• blisko 2000 razy trenowane przez nią konie mijały linię mety na pierwszym miejscu,

W 2017 roku została uhonorowana Nagrodą H.H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu arabskich koni wyścigowych. Niestety, nie mogła być na ceremonii jej wręczenia, która odbyła się w Dolby Theatre w Hollywood. Przekazanie nagrody Dorocie miało miejsce na Służewcu na padoku przed dekoracją Shannon Queen po gonitwie Derby 30.07.2017 r.

Wielu z jej podopiecznych, zwyciężając w najbardziej prestiżowych nagrodach, zapisało się w historii wyścigów konnych jako konie wybitne. Były to m.in.:

konie pełnej krwi angielskiej :
• N. Derby – DURAND, LIMAK, MUSTAFA, ARCTIC, RUTEN
• N. Prezesa Rady Ministrów – HEADY BID, SZARLATAN (x3), DELANO, MYSTERY, TULIPA
• N. Wiosenna (1000 Guineas) – DAXI
• N. Rulera (2000 Guineas) – LIMAK, ARCTIC
• N. LIRY (OAKS) – DAXI, DAGHARA, NECHEMIA, NEBBIA, KRÓLOWA ŚNIEGU
• N. St. Leger – CISÓW, HALLMARK, RUTEN
• N. Wielka Warszawska – CISÓW, ARCTIC, TULIPA
a także, a może przede wszystkim, była współautorką sukcesów wspaniałej klaczy DŻAMAJKA (tr. B. Strójwąs), zwyciężczyni w nagrodach: Derby, Liry (Oaks), St. Leger, Wielkiej Warszawskiej i Cena Slovenska, uznanej w 2000 roku w Polsce „Koniem stulecia” oraz klaczy SAVVANNAH, tryumfatorki w nagrodach Oaks, Europy i Porównawczej.

konie czystej krwi arabskiej :
• N. Derby – ELEMENT, DALIDA, DRUID, MINERVA (Frankfurt), ORGIA FATA, ERMIS, CELTIS, PIRAT
• N. Oaks – GENEZA, EMANUELA, ORGIA FATA
• N. Europy – DRUID (x 2)
• N. Porównawcza – GENEZA, DRUID, ZIPPO (x 2), ZBROJA FATA

Po zakończeniu kariery Dorota wycofała się z życia publicznego. Mieszka wraz z mężem pod Warszawą, gdzie cieszy się życiem emeryta, zajmując się głównie domem, rodziną, ogrodem (uwielbia kwiaty) i psami. W lecie bardzo lubi podróże swoim kamperem po Polsce.

Autor: Artur Bober

Powrót do listy

Galeria:

Dorota Kałuba uhonorowana Nagrodą H.H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu arabskich koni wyścigowych.
/Autor

Adam Jan Wąsowski

Patron Honorowy: Janusz Okoński

Mecenasi: Michał Grunwald, Wojciech Piekałkiewicz, Jarosław Buczyński, Jerzy Urbański

Opiekunowie: Rodzina Adama Wąsowskiego, Rodzina Anny i Artura Boberów

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Lekarz weterynarii, specjalista chorób koni. Całe życie z ukochanymi końmi i sportem jeździeckim.

Urodził się 25.12.1932 w Warszawie

Pierwsze kroki zawodowe stawiał w Szpitalu Koni na Torze Wyścigów Konnych w Warszawie. Potem była SK Rzeczna, Tor Wyścigów Konnych w Sopocie i powrót do Szpitala Koni na Torze Wyścigów Konnych Służewiec, Warszawa.

Ceniony i szanowany przez hodowców, sportowców i lekarzy weterynarii. Szczególnie ukochał Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego. Był mianowany olimpijskim lekarzem weterynarii, brał udział w przygotowaniach i uczestniczył w IO: Monachium 1972, Moskwa 1980.

Jego charakter, osobowość i fachowość sprawiły, że został powołany do Komisji Weterynaryjnej Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej. Współpracując z Polskim Związku Jeździeckim jako lek. wet. stworzył podwaliny „weterynarii sportowej” współredagując Przepisy Weterynaryjne i tworząc Komisję Weterynaryjną PZJ. Zawsze otoczony młodymi lekarzami weterynarii, z którymi chętnie dzieli się wiedzą i doświadczeniem. Jest inicjatorem powołania Polskiego Towarzystwa Hipiatrycznego skupiającego Lekarzy weterynarii specjalistów chorób koni. Codziennie można Go spotkać w Szpitalu Koni na Służewieckim Torze.

Biogram Adama Jana Wąsowskiego

Urodził się 25 grudnia 1932 roku w Warszawie. Ojcem był Stanisław Wąsowski dr medycyny ginekolog-położnik, powstaniec warszawski, a matką była Kazimiera z domu Radzio prokurent firmy prawniczej i śpiewaczka operowa; siostra Maria-Małgorzata Wąsowska dr nauk medycznych – okulistka. W 1961 roku ożenił się z Wandą Siniarską – Czaplicką, w 1963 roku urodziła się córka Agata, a w 1966 roku urodziła się córka Justyna. Adam Wąsowski doczekał się trojga wnucząt i trojga prawnucząt.

Wykształcenie:

Szkołę podstawową rozpoczął w czasie II wojny światowej w bursie Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego, ukończył liceum im. księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie, w którym w 1952 roku zdał maturę.

W 1952 roku rozpoczął studia zootechniczne w WSR w Olsztynie, z powodu przerwania studiów został skierowany do zasadniczej służby wojskowej w CWKS Legia Warszawa w latach 1953-1955, gdzie był zawodnikiem i startował w rajdach motocyklowych.

W październiku 1955 roku rozpoczął studia na Wydziale Weterynarii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, które ukończył 6 maja 1961 roku.

W 1960 roku odbył kilkumiesięczną praktykę weterynaryjną w Danii, gdzie zdobył doświadczenie zawodowe.

W 1974-1975 roku skończył studia podyplomowe z zakresu biologii rozrodu i unasienniania klaczy na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Krakowie u profesora Władysława Bielańskiego.

W latach 1981, 1988, 1990, 1992, 1993 ukończył kursy z zakresu weterynarii u koni sportowych organizowane przez Departament Weterynarii Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej – FEI (Fédération Équestre Internationale).

W 1995-1996 roku ukończył studia podyplomowe w zakresie chorób koni na SGGW u prof. Jerzego Kity w Warszawie.

W 1997 roku uzyskał tytuł specjalista chorób koni wydany przez Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego, Komisja ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii.

Zatrudnienie:

Od 1958 do 1960 roku pracował jako asystent w Szpitalu Koni na Służewcu w Państwowym Torze Wyścigów Konnych (PTWK) w Warszawie.

Od 1961 do 1976 roku pracował w Stadninie Koni Rzeczna gdzie był lekarzem koni, bydła i innych zwierząt gospodarskich oraz w Ośrodku Koni WZWet’u w Olsztynie jako specjalista, starszy specjalista, główny specjalista, kierownik. W tym czasie był odpowiedzialny za opiekę nad końmi hodowlanymi w województwach olsztyńskim, gdańskim, koszalińskim i szczecińskim.

Od 1976 do 1982 roku pracował na Torze Wyścigowym POTK w Sopocie i w Ośrodku Chorób Koni WZWet’u w Gdańsku, gdzie kontynuował opiekę nad końmi hodowlanymi w województwach północnej Polski. W tym czasie Sopot był Ośrodkiem Przygotowań Olimpijskich do Moskwy i pod opieką Adama Wąsowskiego były również konie kadry WKKW.

Od 1982 do 1994 roku zatrudniony w PTWK w Warszawie/Szpital Koni jako kierownik odpowiedzialny za opiekę nad końmi wyścigowymi na torach w Warszawie i we Wrocławiu, jednocześnie był konsultantem stadnin pełnej i czystej krwi w zakresie prób wyścigowych i selekcji.

Od 1995 do 2023 roku był współwłaścicielem i lekarzem prywatnej lecznicy weterynaryjnej Szpital Koni Służewiec w Warszawie, prowadzącej otwartą praktykę dla koni wyścigowych i sportowych.

Działalność lekarza koni sportowych i wyścigowych:

Od 1965 roku był lekarzem zawodów jeździeckich i lekarzem kadry narodowej koni sportowych WKKW. Bardzo często wyjeżdżał w kraju i za granicą. Nie tylko był lekarzem, był również kierowcą, opiekunem, zastępcą szefa ekipy, tłumaczem, przewodnikiem i bardzo lubił te wyjazdy.

Od 1970 roku członek, vice-przewodniczący i przewodniczący Komisji Weterynaryjnej Polskiego Związku Jeździeckiego.

Od 1971 roku był delegatem międzynarodowym (FVD – Foreign Veterinary Delegate) i lekarzem zawodów (EV – Examining Veterinarian) z ramienia FEI.

W 1972 roku był lekarzem ekipy jeździeckiej WKKW na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium.

W latach 1976 – 1980 był członkiem komisji Weterynaryjnej FEI, w której miał duży wkład merytoryczny.

W 1980 roku był lekarzem ekipy jeździeckiej WKKW na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie.

Od 1982 roku był lekarzem kontaktowym pomiędzy Polskim Jockey Clubem a Międzynarodową Organizacją Władz Wyścigowych (IFHA).

W latach 1988 – 1995 był członkiem i sekretarzem Komisji Technicznej PTWK.
Od 1995 do 2016 roku był lekarzem kontroli dopingowej (MCP TV – Medication Control Programme Testing Veterinarian) na terenie Polski, Słowacji i Czech.

W 1996 roku z jego inicjatywy powstało Polskie Towarzystwo Hipiatryczne, którego był prezesem do 2004 roku.

Odznaczenia:

Srebrny Krzyż Zasługi (11 czerwca 1986 r.), dwukrotnie Zasłużony Pracownik Rolnictwa (19 kwietnia 1974r. i 8 października 1997r.), Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (11 lutego 1985 r.) oraz odznaki Polskiego Związku Jeździeckiego: Srebrna nr 88, Złota nr 173 i Wielka Honorowa Odznaka Jeździecka nr 13 w 2008 roku.

Adam Jan Wąsowski zmarł w domu córki w Izabelinie pod Warszawą w dniu 14 kwietnia 2023 roku. Został pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach w Warszawie.

Autor wpisu: Janusz Okoński | Aktualizowano: 2025/06/25

Adam Jan Wąsowski zmarł w Warszawie 14 kwietnia 2023 r., w wieku 90 lat. Pochowany został na Warszawskich Powązkach w grobie rodzinnym Wąsowskich (kwatera 197 rząd 6 grób 1).

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Biogram Adam Jan Wąsowski” (2023) – Agata Wąsowska

„Wspomnienie o Doktorze Adamie Wąsowskim” (2023) – Marcin Szczypiorski

„Wspomnienie o Doktorze Adamie Wąsowskim” (2023) – Mariusz Gębka

„Pożegnanie Adama Wąsowskiego” (2023) – Józef Rzewuski

„Słowa pamięci o dr Wąsowskim skierowane do Jego rodziny” (2023) – Szczepan Cieplicki

„Zmarł doktor Adam Wąsowski – od niemal pół wieku związany ze szpitalem koni na Służewcu” [link](2023) – Traf News

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Jan Tarnowski

Uczestnik powstania wielkopolskiego, wojny z bolszewikami, kampanii wrześniowej i powstania warszawskiego. Dowodził szwadronem 13 pułku Ułanów Wileńskich Wileńskiej Brygady Kawalerii.

Czytaj więcej…

Ludzie

Sergiusz Zahorski

Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczypospolitej, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego, uczestnik Igrzysk Olimpijskich 1912 w reprezentacji Rosji.

Czytaj więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Galeria:

Adam Wąsowski w wieku 4, 29, 43 oraz 65 lat.
Lata 50.-te. CWKS Legia Warszawa.
Dyplom lekarza weterynarii SGGW, 1961 r.
Adam Wąsowski podczas pracy w SK Rzeczna.
SK Rzeczna. Po lewej Wanda i Adam Wąsowscy 1962 r. Po prawej w mundurze masztalerza stadniny z psem Boy (1963 r.).
SK Rzeczna. Od lewej Adam, Wanda i Agata Wąsowscy, 1964 r. Po prawej, na klaczy Druchinia, 1966 r.
SK Rzeczna. Adam w trakcie pracy z córką Agatą, 1967 r.
Lata 70-te. Po lewej Adam Wąsowski w czasie pracy. Po prawej Krzysztof Rafalak, Adam Wąsowski oraz Grzegorz Chajęcki w czasie rozmowy.
lata 80-te.
Igrzyska Olimpijskie Moskwa 1980.
Praca w FEI. Podziękowanie od księcia Filipa, 1981 r.
Adam Wąsowski w czasie przeglądu koni w Walendof, wrzesień 1986 r.
Po lewej w wieku 55 lat z ogierem Dietmar. Po prawej Adam Wąsowski, lata 90-te.
W wieku 65 lat – Szpital Koni Służewiec. Po prawej dyplom specjalisty chorób koni z 1997 r.
W wieku 75 lat, w trakcie zawodów, jako delegat do pobierania próby antydopingowej.
Artur Bober i Adam Wąsowski, 2016 rok.
Po lewej w wieku 86 lat w Izabelinie z psami rasy Leonberger. Po prawej w Warszawie z psem SWING Ager Trifolium, 2020 r
W Izabelinie z psami rasy leonberger, 2022 r.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

/Autor

Mieczysław Mełnicki

Patron Honorowy: Szczepan Mazur

Mecenas: Wrocławski Tor Wyścigów Konnych – Partynice

Opiekun: Ewa Sałtrukiewicz

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Jeden z najlepszych polskich dżokejów i trenerów koni wyścigowych. W swej ponad trzydziestoletniej karierze wygrał 1663 gonitwy.

Urodził się 4.06.1938 w Gronowie jako Syn Stanisławy i Wincentego.

Tak w zwięzłych słowach przedstawił go dziennikarz telewizyjny – Wojciech Zieliński:

„Jeden z najlepszych polskich dżokejów. W swej ponad trzydziestoletniej karierze wygrał 1663 gonitwy, co do dzisiaj jest niepobitym rekordem.

Dwanaście razy zwyciężał w Derbach: sześć razy na Służewcu i sześć za granicą, m.in. w Wiedniu, Brukseli i Pradze. Czterokrotnie triumfował w Wielkiej Warszawskiej. (…) Od 1988 roku udanie kontynuuje wyścigową karierę jako trener.”

W lipcu 1954 roku trafił na tor wyścigowy do Wrocławia, a już rok później zadebiutował w pierwszym wyścigu na arabskiej klaczy BONITA, trenowanej przez Józefa Garosza. W swoim debiutanckim sezonie wygrał we Wrocławiu 10 gonitw i został starszym uczniem. W 1956 roku przeniósł się na tor wyścigowy do Warszawy. Tam rozpoczął współpracę z najlepszymi magami warszawskich wyścigów. Tam też ukształtował się jego charakter i otwartość na ludzi.

Powiedział mi kiedyś zdanie, które utkwiło mi w pamięci: „Jeżeli człowiek robi to co kocha, to nie czuje upływu czasu.”

Słowa godne jego legendy.

Autor: Wojciech Zieliński

Autor wpisu: Wojciech Zieliński | Aktualizowano: 2025/06/25

Mieczysław Mełnicki zmarł 1 lutego 2019 w Warszawie, w wieku 81 lat. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Piasecznie (kwatera H3, rząd 2, grób 3).

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Galeria:

Mieczysław Mełnicki

/Autor