Wpisy




Celem PZHK jest m.in.: reprezentowanie interesów i ochrona praw hodowców koni, nadzór i kontrola nad sprawami organizacyjnymi i merytorycznymi Związków i Sekcji oraz doskonalenie hodowli i chowu koni.


Polski Związek Hodowców Koni (PZHK) jest organizacją społeczną zrzeszającą w swoich szeregach hodowców indywidualnych, stadniny i stada państwowe oraz inne gospodarstwa uspołecznione, zajmujące się hodowlą koni.(…)

PZHK w obecnej formie organizacyjnej istnieje od maja 1957 r. Jednakże historia związków zrzeszających polskich hodowców koni jest znacznie dłuższa. Już w czasie zaborów istniały różne lokalne organizacje łączące hodowców i prowadzące prace nad doskonaleniem pogłowia koni na ziemiach polskich. (…)

Starania o reaktywowanie istniejącego obecnie Polskiego Związku Hodowców Koni rozpoczęto na początku 1957 r. Oficjalne i formalne powołanie do ponownej działalności PZHK nastąpiło podczas pierwszego walnego zjazdu delegatów utworzonych w międzyczasie związków wojewódzkich, który odbył się w Warszawie w dniu 11 maja 1957 r. Na zjeździe tym zatwierdzono statut Związku oraz dokonano wyboru władz związkowych.

Prezesem został wybrany hodowca z powiatu sochaczewskiego, Jan Czarnecki, a v-prezesem urzędującym inż. Stanisław Gościcki; na stanowisko dyrektora PZHK został powołany Henryk Szela. W 1958 r. po odejściu H. Szeli ze stanowiska dyrektora funkcję tę chwilowo objął inż. S. Gościcki, a od 1959 r. mgr Wiktor Zakrzewski. (…)

Przełomowym wydarzeniem dla PZHK i jego przyszłej działalności było „Zarządzenie Nr 105 Ministra Rolnictwa z dn. 27 czerwca 1958 r., w sprawie przekazania Polskiemu Związkowi Hodowców Koni zadań w zakresie organizowania hodowli koni”. Zarządzenie to zostało wydane w porozumieniu z istniejącym wówczas Głównym Komitetem Organizacyjnym Związku Kółek i Organizacji Rolniczych.

Zarządzenie Nr 105 nadało PZHK większe uprawnienia niż pozostałym dwunastu związkom i zrzeszeniom branżowym; zleciło mianowicie Związkowi prowadzenie całej działalności hodowlanej nad masowym pogłowiem koni w terenie. Uprawnienia te są tym większe, że PZHK prowadzi i wydaje drukiem księgi stadne wszystkich użytkowych ras i typów koni będących zarówno w hodowli terenowej, jak i znajdujących się w stadach i stadninach państwowych. (…)

Należy podkreślić, że w działalności PZHK szczególne zasługi posiada przewodniczący Rady Hodowlanej Prof. dr Witold Pruski. Żadne poważniejsze posunięcie hodowlane i żadna poważniejsza decyzja dotycząca hodowli nie zapadła bez Jego udziału. I dlatego Prof. Pruskiemu należy się szczególna wdzięczność wszystkich hodowców i miłośników koni. (…)

Fragmenty artykułu: “Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła
—————————————————————————————————————————–

(…) W 1993 r. z inicjatywy Andrzeja Sarnowskiego, kierownika Zachodniopomorskiego Związku Hodowców Koni w Szczecinie, ukazał się pierwszy numer związkowego periodyku „Hodowca i Jeździec”, nawiązującego do tradycji przedwojennego pisma hipologicznego „Jeździec i Hodowca”. Po początkowo niepewnym okresie i trudnych momentach czasopismo wyrosło na najlepsze w swojej branży. (…)

(…) Historię, która przez te wszystkie lata rozgrywała się na różnych szczeblach organizacyjnych: krajowym, okręgowym, wojewódzkim, powiatowym, rejonowym i gminnym. Tworzyły one wspólną historię PZHK, ale nie o wszystkim dało się napisać, a tym bardziej o wszystkich ludziach, którzy ją kształtowali. Na potrzeby tego artykułu wybrane zostały tylko najistotniejsze fakty i zdarzenia, które bezpośrednio wpływały na działalność PZHK. Świadczą one o tym, że Związek miał wiele trudnych momentów i przeszkód, które musiał na swojej drodze pokonać. Niemniej potrafił przetrwać i zachować jedność. I tego, mimo obecnych różnych trudności, należy życzyć jubilatowi na następne 120 lat.

Fragmenty artykułu: “120 lat Polskiego Związku Hodowców Koni” (2015) – Zbigniew Jaworski

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 07.05.2024


“W pracach PZHK wydajną rolę odgrywają działacze społeczni, którzy pracują bezinteresownie w sensie materialnym. Robią to dlatego, że interesują się hodowlą koni i lubią konie. Znaczna część dorobku PZHK jest właśnie ich zasługą. Dla przykładu podaję, że większość takich akcji terenowych, jak wystawy i pokazy, próby dzielności ogierów uznanych, licencji klaczy, uznawanie ogierów, opisy źrebiąt, spędy eksportowe i szereg innych, jest organizowana przy udziale i pomocy aktywu związkowego. Bez ich pomocy mały liczbowo personel fachowy nie byłby w stanie podołać zadaniom, jakie stoją przed PZHK”.

Dr Jerzy Chachuła
“Polski Związek Hodowców Koni” – Koń Polski nr 0, 1965


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Hodowca i Jeździec – czasopismo (od 2003)

“Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

“Konie pełnej krwi angielskiej” (1965) – Stanisław Schuch

“Przeobrażenia hodowli koni we współczesnym świecie” (1965) – Witold Pruski

“120 lat Polskiego Związku Hodowców Koni” (2015) – Zbigniew Jaworski


Pokrewne Legendy:

Jan Grabowski

Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu “Hipologia dla wszystkich”.  

Czytaj więcej…

Lech Strzałkowski

“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Czytaj więcej…

Maria Kinga Świdzińska

Naukowiec i hodowczyni koni. Od 1974 prowadziła w Golejewku bardzo cenne dla polskiej hodowli prace naukowe dotyczące koni pełnej krwi angielskiej. W 1981 r. obroniła pracę doktorską dotyczącą oceny reproduktorów pełnej krwi.

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Janów Podlaski

6 października 1816 roku Car Rosji Aleksander I podpisał dekret o założeniu Państwowej Stadniny Koni i Stada Ogierów. Ponad 200 letnia historia tej stadniny to piękna karta polskiej i światowej hodowli koni arabskich.

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Michałów

Założona została w 1953 roku. Przejęła ona konie ze zlikwidowanej w tym samym czasie stadniny w Klemensowie, koło Zamościa. Razem z końmi został przeniesiony do Michałowa hodowca, pan Ignacy Jaworowski, później jej wieloletni dyrektor.

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Widzów

Jej historia sięga końca XIX wieku, kiedy to książęta Lubomirscy założyli w swoim majątku w Kruszynie stadninę koni pełnej krwi angielskiej. W 1896 r. zakupili folwark Widzów gdzie zbudowali nowoczesną jak na owe czasy stajnię, wraz z padokami.

Czytaj więcej…

Stanisław Schuch

Polski hipolog, świetny eksterierzysta i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Z W. Pruskim i J. Grabowskim napisał II tom podręcznika pt. „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…

Stanisław Szurik

Jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich hodowców koni sportowych, rzutki przedsiębiorca, znakomity rolnik uhonorowany tytułem Rolnika Pomorza i Kujaw.

Czytaj więcej…


Galeria:

PL/EN

Hodowca: Stado Ogierów Książ
Mecenas: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim

______________________________________________________________

LOKAN – syn ogiera Largis śl i klaczy Lokana po Glockner old – na świat przyszedł w Stadzie Ogierów w Książu w 2001 roku, a na wieczne pastwiska odszedł w kwietniu 2018 roku. Główny Hodowca SO Książ – Małgorzata Studzińska do dziś wspomina go jako źrebię – które swoją urodą zachwycało już zaraz po przyjściu na świat.

Do dzisiaj można określić go mianem najbardziej utytułowanego polskiego konia zaprzęgowego – zarówno pod względem sportowym jak i hodowlanym. Wyhodowany w Stadzie Ogierów Książ – w całej swojej karierze osiągnął znaczące dla polskiego jeździectwa sukcesy sportowe.

Jednym z jego największych atutów była ponad przeciętna uroda. Ten piękny kruczo kary ogier miał w sobie magię – która przyciągała każdego. 

Już jako 4-letni odniósł sukces – wygrywając Krajową Wystawę Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu. Jego losy połączyły się następnie z czołowym dzisiaj zawodnikiem powożenia zaprzęgami konnymi – Bartłomiejem Kwiatkiem. Para właśnie razem, odnosiła największe sukcesy na arenie kraju i Europy, a wśród nich należy wymienić:

4 złote medale Mistrzostw Polski w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi srebrny medal indywidualny Mistrzostw Świata w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi, Pratoni del Vivaro (ITA) 2010 wygrany konkurs ujeżdżenia na Mistrzostwach Świata w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi, Lezirias (POR) 2012 wygrane na Międzynarodowych Zawodach CAI3* : Kladruby nad Labem (CZE), Police nad Metuji (CZE), Altenfelden (AUT), Nebanice (CZE), Nemcice u Kolina (CZE)

W kolekcji medali Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej – brakowało Lokanowi złotego krążka, który jak się później okazało zdobył w 2018 roku stajenny kolega z boksu obok – śląski ogier Sonet.

Lokan był koniem obdarzonym cechami sportowca z krwi i kości. Doskonale zdawał sobie sprawę ze swoich mocnych stron. Każdy kłus wyciągnięty w jego wykonaniu wprawiał ludzi w zachwyt – a ruch – zatrzymanie i nieruchomość 10 sekund oceniany był w 90% na ocenę 10. Bartłomiej Kwiatek doskonale rozumiał się z Lokanem – przez co tworzyli Team nie do pokonania. Świetnie odzwierciedlało się to w konkursach zręczności powożenia – gdzie niejednokrotnie jedynym możliwym wynikiem było “podwójne zero”.

Lokan bardzo chętnie podróżował. Zwiedził niemal całą Europę. Cechowała go dzielność, odwaga ale i odrobina lenistwa oraz własne zdanie na pewne tematy. Był zdecydowanie typem indywidualisty. Nigdy nie lubił głośnej muzyki czy głosu speakera w głośnikach. Nie przepadał za widokiem białego futerka nakładanego na kantar – czy tego kładzionego na kozioł bryczki. Był ogromnym łasuchem – i zawsze z niecierpliwością czekał na kolejny posiłek w ciągu dnia. Zresztą niejednokrotnie w okresie roztrenowania – bardzo szybko rysowała mu się przez to sylwetka źrebnej klaczy. Bardzo ufał otaczającym go ludziom – ale był też wymagający. W koniowozie zawsze zajmował pierwsze miejsce w stanowisku – i tam czuł się najlepiej. W Stadzie Ogierów Książ – w swoim domu – stajni nr V- jego boks znajdował się na wprost głównego wejścia – jak na prawdziwą Gwiazdę przystało.

Jego sukcesy oraz urok osobisty – pozwalały na prezentowanie go podczas wielu pokazów. Na arenę wchodził jako żywa Legenda polskiego powożenia i polskiej hodowli. Był zaproszony m.in. na Pride of Poland do Janowa Podlaskiego – gdzie urodą, ruchem i swoją monumentalnością pobił konie arabskie na głowę. 

Jako ogier hodowlany – sprawdził się w 100%. Za życia doczekał się utytułowanego potomstwa. Ogier Bazyli (Lokan/ Bazylia po Palant) to Mistrz Świata i II Wice Mistrz Świata Młodych Koni w Powożeniu, ogier Epilog (Lokan/ Egida po Nomen) to Mistrz Polski oraz Wice Mistrz Świata Młodych Koni w Powożeniu, ogier Renesans (Lokan/ Regencja po Bank) oraz wałach Aromat (Lokan/ Aronia po Nomen) to finaliści Mistrzostw Świata Młodych Koni w Powożeniu.

W 2018 roku jego potomstwo zdobyło kolejne medale Mistrzostw Świata. Wspomniany wyżej ogier Renesans w 2018r zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata Młodych Koni w Powożeniu w kat. 6-latków. Natomiast wymieniony wałach Aromat – w roku 2019 stał się srebrnym medalistą Mistrzostw Świata Młodych Koni w Powożeniu.

Jego potomstwo sprawdza się także w zaprzęgach wielokonnych, uczestniczy w Mistrzostwach Polski i Pucharze Polski – zdobywając medale.

Lokan był nieodłącznym elementem Stada Ogierów Książ. Dla wszystkich był Przyjacielem – któremu każdy poświęcał wiele uwagi. Rasa śląska na Świecie, stała się marką samą w sobie m.in. właśnie dzięki niemu. Zawodnicy i hodowcy z zagranicy – po konkursach ujeżdżenia w jego wykonaniu przychodzili z podziwem obejrzeć Mistrza. Niejednokrotnie ze zdumieniem przyznawali się – że nie mieściło im się w głowie – że tak duży koń z “okrągłym brzuszkiem” może w taki sposób się poruszać. 
 
Autor wpisu: Justyna Dera

PL/EN

Hodowca: Stado Ogierów Książ
Mecenas: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim

______________________________________________________________
Mistrz Sonet – z Książa

Śląski 11-letni ogier Sonet (Dastin xx – Sorbona po Bojkot śl.) to najbardziej utytułowany polski koń w historii zaprzęgów jednokonnych.

Został wyhodowany w Stadzie Ogierów Książ i jest własności Ośrodka Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim Sp. z o.o.

Sonet to połączenie matki rasy śląskiej z ojcem pełnej krwi angielskiej. Dało nam wspaniały nowy typ – sportowego konia o potężnej sile i ekspresji oraz wytrzymałości wraz z obszernością w trzech chodach i ogromną urodą. Soneta wyróżnia wielka odwaga i ambicja. Należy zwrócić uwagę na obszerność wszystkich trzech chodów oraz zwinność ogiera.

Sonet ukończył jako 2,5 latek Zakład Treningowy – następnie trafił w trening sportowy do zawodnika SO Książ – Bartłomieja Kwiatka. Pierwsze sukcesy Soneta to dwukrotne zdobycie złotego medalu Halowego Pucharu Polski w Powożeniu Zaprzęgami Parokonnymi – Cavaliada. Już wtedy wykazywał się ponadprzeciętną zwinnością i szybkością. W 2015 roku podczas Mistrzostw Świata Młodych Koni w węgierskim Mezohegyes, wywalczył IV miejsce w Finale Koni 7-letnich. W 2016 roku Sonet został objęty programem przygotowań do Mistrzostw Świata w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi – Piber, Austria. Po doskonałym występie i drugim miejscu w konkursie maratonu, zdobył srebrny medal drużynowo i VI miejsce indywidualnie. W latach 2017 i 2018 został złotym medalistą Mistrzostw Polski w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi – Bogusławice.

Największym sukcesem Soneta jest zdobycie Złotego Medalu Mistrzostw Świata w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi w Kronenbergu (Holandia, 2018r). indywidualnie oraz brązowego medalu drużynowo – wraz z powożącym Bartłomiejem Kwiatkiem. Jest to najbardziej spektakularny sukces sportowy i hodowlany dla polskich zaprzęgów i koni rasy śląskiej.

Autor wpisu: Małgorzata Studzińska