Żołnierz. Jeździec. Trener. Olimpijczyk z IO Paryż 1924 (7 miejsce). Ppłk. Dowódca 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich (bitwa pod Mokrą).
______________________________________________________________
Kazimierz Stanisław de Rostwo-Suski urodził się dnia 21 września 1891 r. w Karpowcach na Wołyniu. Był synem Tadeusza i Marii z Przyborowskich. Ukończył Szkołę Realną w Krakowie, składając egzamin maturalny w 1909 r. W latach 1909-1910 studiował na Politechnice w Wiedniu, a następnie w latach 1910-1914 na Akademii Rolniczej w Taborze w Czechach, którą ukończył uzyskując dyplom agronoma.
W okresie od sierpnia 1914 r. do października 1918 r. odbywał służbę w armii austriackiej. Uczestniczył w pierwszej wojnie światowej. W 1916 r. został awansowany na podporucznika, a w 1918 r. – na porucznika. Dnia 1 listopada 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Był żołnierzem zawodowym. W 1920 r. awansował na rotmistrza. W wojnie polsko-bolszewickiej dowodził szwadronem 6. Pułku Ułanów.
W okresie międzywojennym rtm. Kazimierz Rostwo-Suski pełnił służbę kolejno w 6. i 4. P. Uł., w Departamencie Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, w Szkole Podoficerów Zawodowych Kawalerii w Jaworowie (1929-1930), w 6. Pułku Strzelców Konnych w Żółkwi (1931-1935) oraz w 21. P. Uł. Nadwiślańskich w Równem, w którym od 1936 r. był zastępcą dowódcy. W opinii przełożonego (płk. dypl. Adama Korytkowskiego) był oficerem o prawym charakterze, silnej woli, wybitnie pracowitym, zapobiegliwym z dużą inicjatywą; bardzo inteligentny, umysł bystry i dokładny; taktycznie bardzo dobry, kompletnie przygotowany do dowodzenia pułkiem. W tym czasie został awansowany – w 1931 r. na majora, a w 1937 r. – na podpułkownika. Wiosną 1939 r. ukończył kurs dowódców pułków w Rembertowie, a dnia 13 sierpnia 1939 r. objął stanowisko dowódcy 21. P. Uł. W opinii gen. bryg. Władysława Andersa, Kazimierz Rostwo-Suski był wybitnym oficerem sztabowym kawalerii i wzorowym kwatermistrzem.
Sportem konnym zainteresował się na początku lat dwudziestych. W 1921 r. w Warszawie powstał Klub Jazdy, który w pierwszych dniach czerwca zorganizował konkursy hippiczne na torze wyścigów konnych na Polach Mokotowskich. Rozegrano wówczas 12 konkursów, a jedną z głównych nagród wywalczył wtedy rtm. Kazimierz Rostwo-Suski na koniu Gogo. Jako bardzo dobry jeździec w 1921 r. został skierowany na kurs jazdy konnej do Centralnej Szkoły Jazdy (dalej: CSJ) w Grudziądzu, a w 1922 r. zakwalifikował się razem z końmi: Generałem, Kleopatrą i Qui Vive do grupy olimpijskiej, utworzonej w Warszawie przy 1. Pułku Szwoleżerów, a kierowanej przez mjr. Karola Rómmla. Druga grupa pod kierunkiem mjr. Dymitra Exe i por. Leona Kona powstała w Grudziądzu przy CSJ. Reprezentanci obu tych grup w 1924 r. wzięli udział w wielu zawodach międzynarodowych, które były sprawdzianem przed zbliżającymi się igrzyskami w Paryżu i miały ostatecznie zdecydować o składzie narodowej reprezentacji. Rtm. Rostwo-Suski uczestniczył w konkursach w Nicei, w których na Generale był w zespole, który zajął V m w Pucharze Narodów oraz w Lucernie, gdzie polscy jeźdźcy zdobyli łącznie 31 nagród.
W polskim debiucie olimpijskim na igrzyskach w Paryżu w 1924 r. reprezentował barwy narodowe w WKKW, rozgrywanym w dniach od 21 do 26 lipca. Do rywalizacji zgłosiło się 46 zawodników z 13 krajów, w tym 10 ekip stanowiło drużyny narodowe. W polskim zespole, oprócz rtm. Kazimierza Rostwo-Suskiego, który z powodu kontuzji swojego najlepszego konia Generała, startował na rezerwowej Lady, znaleźli się także: ppłk K. Rómmel, mjr T. Komorowski i por. K. Szosland. Rywalizacja była trudna, większość polskich koni, podkutych przez francuskiego kowala, w czasie próby terenowej zgubiła podkowy, co nie wpłynęło dodatnio na przebieg rywalizacji, ale ostatecznie cała ekipa ukończyła cross. Dnia 26 lipca odbyła się ostatnia część WKKW – konkurs skoków przez przeszkody. Wszystkie konie dotkliwie odczuły trudy poprzedniej próby i skakały niechętnie, mimo to polscy jeźdźcy ukończyli konkurs w komplecie. Ostatecznie Kazimierz Rostwo-Suski na rezerwowej Lady był XXIV, pozostali zajęli kolejno miejsca: X – K. Rómmel, XXIII – K. Szosland i XXVI – T. Komorowski.
(…)
Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)
Autor: Renata Urban
Wpis aktualizowano: 07.11.2023
Kazimierz Suski de Rostwo zmarł 9 marca 1974 roku w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (część wojskowa przy ul. Prandoty, kwatera 8 WOJ-12-16).
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
Publikacje
„Geneza i działalność CWK w Grudziądzu” (2022) – Renata Urban
„Tradycje sportów konnych w Polsce do 1939 roku” (2022) – Renata Urban
„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022)
„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska
„Kazimierz Rostwo-Suski – olimpijczyk z Paryża 1924 r.” (2012) – Renata Urban
„Kazimierz Suski de Rostwo” (2012) – Witold Duński
„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002)
„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska
„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański
„Chamonix – Paryż 1924” (1990) – Wojciech Lipoński
„Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – W. Domański
„Rozwój konkursów hipicznych w latach 1924-1926” (1982)
„Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki
„Rozważania na temat polskiej szkoły jazdy konnej” (1976)
„Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972)
„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz
„Wielkie Wojskowe Szkoły Jazdy. Polska – Grudziądz” (1934)
„VIII Olimpiada – Paryż” (1927) – Adam Królikiewicz
„Od Nicei do Nowego Yorku” (1927) – Adam Królikiewicz
Linki
„Polska Podziemna – SUSKI de ROSTWO, Kazimierz” [link] (2021)
„Ppłk Kazimierz Stanisław de Rostwo-Suski” [link] (2014)
„Kazimierz De Rostwo-Suski, 1891-1974” [link]
„Ppłk Kazimierz Stanisław de Rostwo Suski” [link]
Filmy
THE OLYMPIC GAMES IN PARIS, 1924 – RIDING | FILM
THE OLYMPIC GAMES IN PARIS, 1924 | FILM
Pokrewne Legendy:
Tadeusz Komorowski
Pułkownik kawalerii WP. Komendant Główny Armii Krajowej. Dowódca Powstania Warszawskiego. Premier rządu RP na uchodźstwie.
Leon Kon
Trener jeździectwa, współtwórca Polskiego Związku Jeździeckiego i jego sekretarz generalny. Kawaler Krzyża Walecznych i Srebrnego Krzyża Zasługi.
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Centrum szkolenia kawalerii Wojska Polskiego II RP w latach 1928-1939 w garnizonie Grudziądz. Było największą tego typu wojskową jednostką szkoleniową w Europie.
Zdzisław Dziadulski
Dwukrotny olimpijczyk (IO Paryż 1924 – koń 'Zefir’, IO Amsterdam 1928– 'The Lad’ – rezerwowy). 7. Pułk Strzelców Konnych w Biedrusku (Poznań).
Kazimierz Szosland
mjr sł. st. Wojska Polskiego, czołowy jeździec polski w latach 1923-1935, dwukrotny olimpijczyk (1924 i 1928 – srebro).
Karol Rómmel
Żołnierz, trener, artysta w malarstwie, rysunku i jeździe konnej. Trzy krotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam). Działał w KJK w Łodzi (1937) oraz JLKS Sopot (po wojnie).
Galeria:
Rtm. Kazimierz de Rostwo-Suski na klaczy Lady podczas konkursu na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 r.
Delegacja 6. Pułku Strzelców Konnych w osobach: płk. J. Szwierszcz-Pytlewskiego, mjr. K. Rostwo-Suskiego, por. S. Szostakowskiego i mjr. K. Jurgielewicza wręczyła Prezydentowi Ignacemu Mościckiemu odznakę pułkową.
