Wpisy

VIA VITAE (DAR ER SALAM – VIA AQUIA)

PL/EN

Hodowca: Stadnina Koni Kozienice
Mecenas:

Klacz VIA VITAE kaszt. ur. 1960 r. (Dar es Salam – Via Aquia po Aquino II).
______________________________________________________________

Klacz hod. SK Kozienice po ogierze Dar es Salam, która na zawodach CSIO Olsztyn w 1969 r. ze swoim jeźdźcem – Wiesławem Dziadczykiem, skoczyła mur 2,20 m.

______________________________________________________________


Via Vitae biegała trzy sezony, ale bez sukcesów. Pod Wiesławem Dziadczykiem zasłynęła ustanowieniem rekordu Polski w skoku na wysokość – w 1969 roku w Radomiu skoczyła 205 cm, ale w tym samym sezonie podczas CHIO w Olsztynie wygrała konkurs Potęgi Skoku, pokonując mur o wysokości 220 cm.

W Mistrzostwach Polski w skokach potrafiła zdobyć brązowy medal w 1974 roku, a w 1970 roku wygrała konkurs podczas CSIO w Rotterdamie.

Znakomicie skakał również jedyny syn klaczy Via Vitae – VIACZYK (po wyróżniającym się w sporcie og. CZUBCZYK), który pod Jarosławem Płatosem brał udział w Finale Pucharu Świata w Goeteborgu w 1990 roku, a pod jego bratem Zbigniewem zdobył brązowy medal MP Juniorów w 1990 roku.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Warto wracać do przeszłości… Historia Via Vitae raz jeszcze” [link] (2020)

„Konie Służewca” (2019) – Paweł Gocłowski

„Historia Klubu Jeździeckiego SKARB przy Stadninie Koni Kozienice” (2012)

„Droga życia-cel życia” (2011) – Anna Sas-Jaworska

„Wspomnienie o Majorze” (1976) – Anna Sas Jaworska

„Polskie konie wierzchowe” (1976) – Jerzy Chachuła, Wanda Bucholc-Ferenstein (s. 188)

„CSI w Warszawie i CSIO w Olsztynie w 1974 r.” (1974) – Władysław Byszewski

„Charakterystyka koni startujących w Olsztynie na CHIO 1969” (1970) – M. Budzyński, E. Sasimowski, S. Wadowski

„Racot — Warszawa — Olsztyn” (1969) – Witold Domański

Galeria:

  • Wiesław Dziadczyk i Via Vitae, para na medal.
  • Via Vitae, mała dzielna klacz, która pokonała 2.20 m w czasie konkursu potęgi skoku w Olsztynie 1969 r.
  • Wiesław Dziadczyk na Via Vitae zdobył brązowy medal w Mistrzostwach Polski w Skokach przez Przeszkody. Dostał klacz od majora Mariana Fabrycego, który uratował jej życie.
  • Klacz VIA VITAE (Dar es Salam – Via Doria po Aquino) ur. 1960r. Hod. SK Kozienice.
    Fot. Zofia Raczkowska.
  • Wiesław Dziadczyk z LKS Kozienice na klaczy Via Vitae.
  • DDR CHIO Wielka Nagroda Lipska, wysokość 1.50m. Wiesław Dziadczyk na Via Vitae. Lata 70.-te.
  • Zawody w Kozienicach. Na zdjęciu, centralnie Wiesław Dziadczyk na Via Vitae.
/Autor

Marian Kozicki

PL/EN

Patron Honorowy: Stowarzyszenie Klub Jeździecki Legia-Kozielska

Mecenas:

Opiekun: Polski Związek Jeździecki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

______________________________________________________________

Urodził się 5 kwietnia 1941 roku w Brodach Poznańskich. Powiat Lwówek, województwo poznańskie. Ojciec Stanisław. Matka Cecylia z domu Batura. Córki Anna i Katarzyna. Żona Barbara z domu Rutkowska. Absolwent Szkoły Zawodowej. Starszy chorąży sztabowy Wojska Polskiego. Zawodnik w Stadninie Koni w Posadowie, Stadzie Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim, Ludowego Zrzeszenia Sportowego Cwał w Poznaniu, Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego Legia.

(…)

W 1966 roku na CHIO w Olsztynie wygrał Grand Prix na koniu Berry. Na zakończenie kariery, na oficjalnych zawodach w Sopocie CHIO w czerwcu 1988 roku zwyciężył w Grand Prix na koniu Festyn.

„Całe swoje życie zawdzięczam koniom, to znaczy to życie, o którym można przeczytać o mnie, jako o jeźdźcu i człowieku” – powiedział Marian Kozicki w czerwcu 1999 roku, w Warszawie. „To konie zadecydowały o tym, że po zejściu z siodła i po zdjęciu munduru starszego chorążego sztabowego Wojska Polskiego pojechałem do Niemiec na 18 letni kontrakt.”

Z końmi zetknął się w Stadninie Koni w Posadowie, gdzie Jego ojciec był kierownikiem gospodarstwa nasiennego. Trenował z instruktorem jeździectwa Franciszkiem Głowaczem, który wcześniej jako kawalerzysta (Wielkopolska Brygada Kawalerii) walczył w 1939 roku z niemieckimi najeźdźcami.

(…)

Autor: Witold Duński

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Marian Kozicki” (2012) – Witold Duński

„Marian Kozicki – od sportu po spacerki wierzchem” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Powiązane artykuły:

Ludzie

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…

Galeria:

  • Fotografia Mariana Kozickiego z autografem. Ze zbiorów Biura Stowarzyszenia KJ Legia Kozielska.
  • Srebrny medal Mariana Kozickiego w jeździeckim drużynowym konkursie skoków zdobyty na Igrzyskach XXII Olimpiady w Moskwie w 1980 roku. Dzięki Uprzejmości Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie.
  • Członek kadry olimpijskiej Marian Kozicki na Bronzie (Merry Minstrel — Branża), hodowli PSK Kozienice. Fot. S. Rozwadowski.
  • Zwycięska ekipa w konkursie o Puchar Narodów na CHIO w Olsztynie w 1969 r.: P. Wawryniuk na og. Paw x wlkp., M. Kozicki na Bronzie xx, H. Hucz na Deptaku x wlkp. i S. Grodzicki na Biszce xx. Fot. Z. Raczkowska.
  • M. Kozicki na wał. Bronz xx podczas JMP w skokach przez przeszkody w Warszawie w 1973 r. — IV m. fot. M. Ołtuszewski.
  • Od lewej: Jan Kowalczyk, Piotr Wawryniuk (Poprad), Marian Kozicki.
  • Od lewej: Piotr Wawryniuk, Marian Kozicki, Antoni Pacyński, Jan Kowalczyk. Lotnisko Paryż.
  • Marian Kozicki na Bronzie, lata 70. Ze zbiorów Biura Stowarzyszenia KJ Legia Kozielska.
  • Marian Kozicki na Tyrasie.
  • Jan Kowalczyk i Marian Kozicki na parcourze. IO Meksyk 1968. Ze zbiorów Biura Stowarzyszenia KJ Legia Kozielska.
  • Bronz niesie Mariana Kozickiego. Razem byli na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku i Monachium. Bronz był razem z nim złotym, srebrnym i brązowym medalistą Mistrzostw Polski w Skokach przez Przeszkody. Urodzony w SK Kozienice.
  • Marian Kozicki na Berrym (Merry Minstrel — Brzeźnica), hodowli PSK Kozienice, podczas międzynarodowych konkursów w Akwizgranie.
  • Marian Kozicki na Murzynie.
  • Marian Kozicki.
  • Tyras (Good bye — Tirana), hodowli PSK Kozienice, pod Marianem Kozickim wygrał w latach 1966 i 1968 na CHIO
    w Olsztynie konkurs potęgi skoku (fot. Z. Raczkowska).
  • Marian Kozicki, czterokrotny olimpijczyk, srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Pucharze Narodów. Wielki jeździec na koniu Festyn.

/Autor

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

______________________________________________________________

Urodzony 18 grudnia 1941 w Drogomyślu.

Uczestnik trzech olimpiad: Meksyk 1968, Monachium 1972 i Moskwa 1980. Mistrz olimpijski w skokach i zdobywca srebrnego medalu w Pucharze Narodów IO w Moskwie (1980). Spośród 126 indywidualnych zwycięstw Polaków w CHIO-CSIO w latach 1956-79, 44 odniósł Jan Kowalczyk.

17.-krotny Mistrz Polski (WKKW – 2x; skoki przez przeszkody – 15x). Był najlepszym jeźdźcem CHIO 1965 w Olsztynie (na Roncevalu i Drobnicy). W Akwizgranie (także podczas CHIO 1966) jadąc na Drobnicy, konkurs z wyboru, pokonał wszystkie sławy światowego jeździectwa (Mancinelli, Pessoa, Steenken, Goyoaga).

Wiktor Olędzki: „Janek to bardzo trudny charakter, potrzebuje mocnej ręki trenera (…) Ale takich predyspozycji do pracy z końmi jakie ma Janek nie ma nikt.”

Powrót do listy

Jan Kowalczyk zmarł w Warszawie 24. lutego 2020 r., w wieku 79. lat. Został pochowany 4 marca 2020 r. z Wojskową Asystą Honorową w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym /Wólka Węglowa/ w kwaterze nr E-IX-3-2-1.

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Słowo o Janie Kowalczyku” (2021) – Piotr Banasiak

„Jan Kowalczyk – jeździec, który kochał konie i ludzi” (2020) – Artur Bober

„Nie żyje legendarny Jan Kowalczyk” (2020)

„Nie żyje 'cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – Dariusz Urbanowicz

„Śniadanie w kucki” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

Zobacz powiązane artykuły:

Ludzie

Piotr Wawryniuk

Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 68 i Monachium 72), medalista MP (wicemistrz – Olsztyn 70 i mistrz – Warszawa 71) w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

Czytaj więcej…

Ludzie

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…

Galeria:

  • Jan Kowalczyk. Dzięki uprzejmości Pana Tomasza Gudzowatego.
  • Jan Kowalczyk. Dzięki uprzejmości Pana Tomasza Gudzowatego.
  • Jan Kowalczyk – IO Moskwa 1980.
  • Jan Kowalczyk – IO Moskwa 1980.
/Autor