Patron Honorowy: Polski Klub Wyścigów Konnych
Polski Klub Wyścigów Konnych (PKWK): ustala warunki rozgrywania gonitw i kontroluje ich przestrzeganie, działa na rzecz rozwoju i promocji wyścigów konnych oraz doskonalenia hodowli koni, wydaje pozwolenia na organizowanie wyścigów konnych itd
Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej
PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej
Mecenas:
Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Tadeusza Dachowskiego
Opiekunowie: Rodzina Tadeusza Dachowskiego
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Najlepszy polski jeździec przed I WŚ. W latach 1894-1914 zdobył ponad 300 nagród. W 1912-13 startował w Wielkiej Pardubickiej (2x drugie miejsce – Zeppelin).
TADEUSZ DACHOWSKI, ur. w 1870 r. Leśkowej, ziemi kijowskiej. Ojciec p. Tadeusza Dachowskie-go, Kazimierz, był jednym najstarszych hodowców koni pełnej krwi.
Już od dziecka T. Dachowski nabierał smaku do konia i oko jego wyrabiało się na pięknych modelach ojcowskiego stada.
Po ukończeniu w 1899-ym roku nauk średnich u O.O. Jezuitów w Tarnopolu, T. Dachowski wstąpił na Wydział Architektoniczny Politechniki Drezdeńskiej. W tym czasie leśkowskie stado zostało zlikwidowane.
Po powrocie z Drezna, T. Dachowski zaczął uprawiać jazdę konną, lecz niesystematycznie i jeszcze bez myśli o występach publicznych.
W 1894 roku T. Dachowski po raz pierwszy został zaproszony przez ś. p. Józefa hr. Potockiego do Antonin na sezon polowań konnych.
Występ był niefortunny. T. Dachowski dosiadł świetnego huntera ze stajni antonińskiej, „Dubleta”. Koń ten, ogromnie energiczny, na samym początku runn‘u poniósł swego jeźdźca, ale w kierunku przeciwnym, niż poszło polowanie.
Wtedy T. Dachowski zrozumiał, jak daleki jest od dobrej jazdy, a szczególnie od jazdy za psami.
Epizod ten i wielka ambicja pobudziły młodego jeźdźca do bardzo poważnego studiowania jazdy konnej.
Pierwszy występ publiczny T. Dachowskiego nastąpił w 1895 roku podczas wyścigów jarmolinieckich, gdzie szczęście się mu uśmiechnęło i zdobył on swą pierwszą nagrodę konkursową na „Meduzie”, wychowance st. Janowskiego.
Po tym pomyślnym debiucie T. Dachowski nabył już parę nowych koni do polowań par-force.
W 1896 roku los zetknął go z nowym dyrektorem stajni antonińskiej, p. Egon v, Kadich, dyplomowanym instruktorem z „Reitlehrer Institut” w Wiedniu. T. Dachowski pozostaje prawie dwie zimy w Antoninach i tylko w celu pracy pod kierunkiem p. v. Kadich’a Pracę rozpoczęto od abecadła jeździeckiego, jeżdżąc dziennie po 6 koni.
Od tego czasu pisze się złota księga kariery jeździeckiej T. Dachowskiego: — polowania konne za lisem w Kampanii rzymskiej, za danielem w Bracciano, konkursy w Wiedniu, Berlinie, Budapeszcie, Lwowie Krakowie, Marburgu, steeplechase w Pardubicach biegi na przełaj, gonitwy przeszkodowe i t. d. i t. d.
Specjalnie szczęśliwym był rok 1903, w którym T. Dachowski, biorąc udział w konkursach, biegach przeszkodowych i na przełaj ani razu nie był pobity.
W latach 1912 i 13, T. Dachowski brał udział w najtrudniejszym steeple‘u pardubickim.
Za każdym razem dosiadał on własnego „Zeppelina”, hod. Kaz. Ostoia-Ostaszewskiego. W 1912 r. z liczby 13 startujących koni ukończyło bieg trzy konie, w 1913 r. z 8 koni — 4 czy 5. „Zeppelin” ani razu nie upadł, co należy tu do wielkich rzadkości, zajmując stale drugie miejsce, tuż za zwycięzcą.
Licząc tylko zwycięstwa i drugie nagrody, do wybuchu wojny światowej, T. Dachowski zdobył ponad 280 nagród. Od czasu, gdy w 1921 r. udało się mu po licznych i ciężkich przejściach wrócić do kraju, bierze on dorywczo udział w konkursach w Krakowie, Wiedniu, Piotrkowie, Warszawie, ale już tylko na cudzych koniach, zdobywając jednak niejedną pierwszą nagrodę.
Na podstawie: „Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936) red. czasopisma 'Jeździec i Hodowca’
Autor wpisu: Redakcja PCBJ | Aktualizowano: 2025/07/01
Tadeusz Dachowski zmarł 16 grudnia 1951 roku. Został pochowany w Krakowie, cm. Rakowicki, kwatera Ca, rząd zach, miejsce po prawej Łobaczewskich.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij wybraną zakładkę, a następnie interesujący Cię link, aby otworzyć powiązane materiały
w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):
„Tadeusz Dachowski” (2023) – Witold Sikorski
„Tadeusz Dachowski – Album” (2023)
„Historia powstania… Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz
„Jeździec z Kresów” (2012) – Hanna Polańska
„Powrót Dachowskiego” (2012) – Piotr Załęcki
„Konkursy hipiczne w Polsce w początkach XX wieku” (1981) – Witold Pruski
„Stulecie pierwszych konkursów hipicznych w Polsce” (1980) – Witold Pruski
„Dzieje konkursów hipicznych w Polsce” (1982) – Witold Pruski
„Towarzysze frontowych dróg fragmenty” [fragmenty] (1964) – Stanisław Popławski
Pałac w Leśkowej oczami Andrzeja Dachowskiego | FILM
Jeździec z Kresów – Tadeusz Dachowski | FILM
„Pardubice, mésto svétového sportu”
„Na hipodromie w Łazienkach” – Tadeusz Grabowski
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
„Tadeusz Dachowski” (2023) – Witold Sikorski
„Jeździec z Kresów” (2012) – Hanna Polańska
„Powrót Dachowskiego” (2012) – Piotr Załęcki
„Konkursy hipiczne w Polsce w początkach XX wieku” (1981) – Witold Pruski
„Stulecie pierwszych konkursów hipicznych w Polsce” (1980) – Witold Pruski
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Pokrewne Legendy:
Sergiusz Zahorski
Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.
Jeździec i Hodowca, 1922-1939
Przedwojenny tygodnik, skierowany do hodowców, sportowców, miłośników wyścigów i koni. Polaków dla których historia naszego kraju jest nierozerwalnie związana z hodowlą koni i sportem jeździeckim.
Zdzisław Dziadulski
Dwukrotny olimpijczyk (Paryż 1924 – na koniu Zefir, Amsterdam 1928 – na koniu The Lad jako rezerwowy). Oficer 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Paweł Popiel
Polski hipolog, pisarz i ziemianin, który w wieku 60 lat zasłynął jako „konny podróżnik po Polsce”. W 1936 roku otrzymał jedną z pierwszych pięciu Honorowych Odznak Jeździeckich – obok m.in. śp. Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz polskich medalistów olimpijskich.
Fryderyk Jurjewicz
Organizator wyścigów konnych w przedwojennej Polsce. Uratował 250 rasowych koni przeprowadzając je w tabunie z Odessy do Warszawy.
Henryk Dobrzański
Żołnierz, jeździec, olimpijczyk. Ostatni polski dowódca Oddziału Wydzielonego podczas II wojny światowej, poległ z bronią w ręku.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Galeria:
Po lewej, Wojciech Kossak, Zagubiony ślad – Tadeusz Dachowski. Po prawej, dyplom Tadeusza Dachowskiego jako honorowego członka Towarzystwa międzynarodowych i krajowych zawodów konnych w Polsce.
Bieg myśliwski za masterem dla pań. Od lewej A. ks. Lubomirski na kl. Eleonora, Tadeusz Dachowski (master) na wał. Czuj Duch, Mikołaj Kawelin i in. Pierwszą nagrodę przyznano p. Romie Czarnowskiej na Daragone, drugą p. Adamowej Sobańskiej na og. Bluff wł. T. Dachowskiego.
W Ziemi Lipowieckiej, na Ukrainie, nad rzeką Konełą, mamy Leśkowę” (…) pałac w stylu elżbietańskiego neogotyku (…) stał się najokazalszą rezydencją tego typu na całych południowo-wschodnich ziemiach należących niegdyś do Rzeczypospolitej”.
Salony, zamek Dachowskich w Leśkowej, początek XX wieku.
Foto-Arte Krakowskie Przedm.
Tadeusz Dachowski na wałachu Szerenyi wł. S.A. hr. Potockiego, Antoniny Józefa hr. Potockiego, pocz. XX w. W 1907 w Kijowie Tadeusz Dachowski na Szerenyi ustanowił wszechrosyjski rekord skoku na szerokość – 675 cm.
„Mira robi wrażenie maszyny przyspieszającej i zwalniającej tempo. Klacz ta swym temperamentem, śmiałością i pewnością skoku może wzbudzić podziw”, za: S. Wotowski. Na zdjęciu Tadeusz Dachowski na słynnej hunterce Mirze, „specjalistce od konkursów na wysokość i szerokość”, konkursy hipiczne w Warszawie na hipodromie przy ul. Agrykola, urządzone staraniem Warszawskiego Koła Sportowego.
T. Dachowski cieszy się powodzeniem, należy do poważnych zawodników piotrkowskich meetingów, jest dzielnym, wytrwałym, zasłużonym jeźdźcem”. 14 Tadeusz Dachowski na pełnej krwi wał. Zeppelin, mityng Piotrkowskiego Towarzystwa Zachęty Wyścigów Konnych, 1912.
„Danusia I”. Klacz br. kasztanowata 5 letnia ze stada koni półkrwi p. Czesława Baczyńskiego w Smiłowie. Po prawej, „Janczar” wałach kasztanowaty 5 letni ze stada koni półkrwi.
Tadeusz Dachowski na hunterze Highflyer, 1899. Był to pierwszy wysokiej klasy koń myśliwski, doskonały skoczek, na którym T. Dachowski zdobył przez półtora roku jedenaście pierwszych nagród w konkursach hipicznych i biegach myśliwskich. Kupiony na zamówienie T. Dachowskiego przez kierownika stajni myśliwskiej w Antoninach Egona Kadicha. W 1899 Tadeusz Dachowski na prywatnych konkursach w Antoninach u Józefa hr. Potockiego został okrzyknięty „królem sezonu”, wygrywając na Highflyerze prawie wszystkie nagrody.
W 1909 w Proskurowie Tadeusz Dachowski na klaczy Mira ustanowił wszechrosyjski rekord skoku na wysokość -186 cm. Na fotografii skok pierwszy, w którym Mira strąciła jedną cegłę.
Przed gonitwą w Równem (fot. Saryusz Wolski).
Przed biegiem myśliwskim w Radomiu (fot. Saryusz Wolski).
Tadeusz Dachowski na wał. Szerenyi wł. A.S. hr. Potockiego, konkursy hipiczne w Warszawie na hipodromie przy ul. Agrykola, urządzone staraniem Warszawskiego Koła Sportowego, 1908.
Nagroda zdobyta przez T. Dachowskiego w Proskurowie.
„Mira robi wrażenie maszyny przyspieszającej i zwalniającej tempo. Klacz ta swym temperamentem, śmiałością i pewnością skoku może wzbudzić podziw”, za: S. Wotowski. Na zdjęciu Tadeusz Dachowski na słynnej hunterce Mirze, „specjalistce od konkursów na wysokość i szerokość”, konkursy hipiczne w Warszawie na hipodromie przy ul. Agrykola, urządzone staraniem Warszawskiego Koła Sportowego.
Konkursy hipiczne w Wiedniu (1910-1913). Tadeusz Dachowski na kl. Mira.
Bieg myśliwski za mastrem w Radomiu (fot. Saryusz Wolski).
Tadeusz Dachowski na og. Bluff, konkursy hipiczne we Lwowie, 1912.
Z toru Radomskiego. Finisch, zwycięzca p. Kurnatowski.
Prywatne zawody hipiczne w Antoninach na Wołyniu, w posiadłości Józefa hr. Potockiego. Tadeusz Dachowski na hunterze Nevermind podczas skoku na słynną „wołynkę”, 1901.
„Życzymy z całego serca p. Tadeuszowi Dachowskiemu powodzenia”, za: S. Wotowski .Tadeusz Dachowski na wał. Zeppelin wraca do wag po zajęciu drugiego miejsca w Wielkiej Pardubickiej, 1913.
Po lewej, grupa sportsmanów. Drugi od lewej, Tadeusz Dachowski. Po prawej, Hr. Juliusz Tarnowski z p. Tadeuszem Dachowskim.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
