Wpisy


Hodowca: Stadnina Koni Janów Podlaski

Stadnina Koni Janów Podlaski – istniejąca od 1817 najstarsza państwowa stadnina koni arabskich z siedzibą w Wygodzie. Do 1994 działała jako Państwowe Gospodarstwo Rolne pod nazwą Stadnina Koni Janów Podlaski. Od 1994 jako Stadnina Koni Skarbu Państwa Janów.

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy konia WITEŹ II.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Wywarł ogromny wpływ na światową hodowlę koni arabskich, a jeszcze za życia doczekał się własnego muzeum.

WITEŹ II oo gniady (Ofir — Federacja po Burgas or.ar.) ur. 1938, hod. SK Janów Podlaski.

Historia konia, którego nie zmogła wojna, a który po długiej tułaczce zapisał wspaniałą kartę w nowej ojczyźnie, wywarł ogromny wpływ na hodowlę koni arabskich i za życia doczekał się swojego muzeum.

W 1938 roku w Państwowej Stadninie Janów Podlaski przyszły na świat m.in. cztery ogierki zaliczane do „Wielkiej Czwórki – 4W”. Byli to synowie ogiera Ofir: Witraż, Wielki Szlem, Witeź II i Wyrwidąb (znany później w Niemczech pod imieniem Wind).

Dyrektor Andrzej Krzyształowicz, który w 1937 roku rozpoczął pracę w stadninie jako praktykant, przytaczał powszechnie panującą wtedy opinię, że pierwsza stawka źrebiąt po Ofirze rokowała duże nadzieje. Były one poprawnie zbudowane, wyróżniały się urodą i dobrym mchem. Niestety, większość z nich zaginęła we wrześniu 1939 roku.

Według oceny ówczesnego dyrektora Janowa Podlaskiego, utalentowanego hodowcy, Stanisława Pohoskiego, Ofir był najlepszym ogierem wyhodowanym w ostatnim wieku w Polsce. Był on synem importowanego w roku 1931 przez Bogdana Ziętarskiego dla stadniny ks. Romana Sanguszki w Gumniskach Kuhailana Haifi or. ar., uznanego za najlepszego z arabów sprowadzonych kiedykolwiek do Polski. Ogier ten padł po zaledwie dwuletniej działalności stadnej, zostawiając 14 sztuk potomstwa, w tym najlepszego – Ofira.

Dyrektor Pohoski zdecydowanie najwyżej cenił konie w typie kuhailana. Chyba dlatego Witezia postawił na trzecim miejscu za jego rówieśnikami – Witrażem (od Makata po Fetysz) i Wielkim Szlemem (od Elegantka po Bakszysz), faworyzowanymi przez niego choćby ze względu na linie żeńskie, z których pochodziły. Witeź II syn Federacji po Burgas or. ar, typowej klaczy saklawi, był od nich mniejszy, ale bardzo elegancki. (…)

Źródło: „Witeź II – Wielki Wędrowiec” (2007) – Zenon Lipowicz

Autor wpisu: Zenon Lipowicz | Aktualizowano: 2025/10/10

Licencja udzielona przez rodzinę Pana Zenona Lipowicza dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Marek Trela

Lekarz weterynarii, hodowca koni arabskich, w latach 2000–2016 prezes Stadniny Koni Janów Podlaski, wiceprzewodniczący Światowej Organizacji Konia Arabskiego (WAHO).

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Janów Podlaski

6 października 1816 roku car Rosji Aleksander I podpisał dekret o utworzeniu Państwowej Stadniny Koni i Stada Ogierów. Ponad dwustuletnia historia tego ośrodka stanowi jedną z najpiękniejszych kart w dziejach polskiej i światowej hodowli koni arabskich.

Czytaj więcej…

Andrzej Krzyształowicz

Choć początkowo marzył o karierze lotnika, problemy zdrowotne sprawiły, że ostatecznie poświęcił się rolnictwu i hodowli koni, które od dzieciństwa były mu najbliższe. Wieloletniego dyrektora
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…



Galeria:




Hodowca: Stadnina Koni Janów Podlaski

Stadnina Koni Janów Podlaski – istniejąca od 1817 najstarsza państwowa stadnina koni arabskich z siedzibą w Wygodzie. Do 1994 działała jako Państwowe Gospodarstwo Rolne pod nazwą Stadnina Koni Janów Podlaski. Od 1994 jako Stadnina Koni Skarbu Państwa Janów.

Mecenas: Andrzej Novak-Zempliński



Koń o wybitnej, klasycznie arabskiej urodzie – z piękną głową, dużym, ciemnym okiem, szerokimi nozdrzami, elegancką szyją i harmonijnie zbudowanym korpusem, choć z nieco mniej poprawnymi nogami.

OFIR oo gniady (Kuhailan Haifi or. ar. — Dziwa po Aby Mlech) ur. 1933, zm. 1948, hod. SK Janów Podlaski.

Uważany jest za najlepszego ogiera, jaki był w Janowie w okresie między pierwszą a drugą wojną światową.

Prof. Witold Pruski pisze o Ofirze tak:

„Na arenie międzynarodowej nie uzyskałby z pewnością takiego uznania jak w Polsce i nie otrzymałby najlepszych klaczy. W Janowie natomiast pozostawił z pięknymi tamtejszymi klaczami przednie potomstwo, jak Witraż 1938, Wielki Szlem 1938 oraz Witeź II 1938. Ofir niestety krył w Janowie tylko przez trzy sezony, 1937—1939. Sądząc z tego, że w pierwszej od razu stawce potomstwa dał trzy tak doskonałe ogiery jak wymienione, można przypuszczać, że dla Janowa był to reproduktor szczególnie odpowiedni. Jednak nie sądzone mu było długo przebywać w rodzimej stadninie. Poszedł do Terska na północnym Kaukazie, gdzie już nie dał tej klasy potomstwa co w Janowie. Krył w Tersku w latach 1940—1948 i tam padł w 1948 r. Stał się głównym kontynuatorem rodu męskiego importowanego z Arabii w 1931 r. przez Romana księcia SanguszkęKuhailana Haifi.

Autor wpisu: Witold Pruski | Aktualizowano: 2025/10/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:



Galeria:




Hodowca: or. ar. Półwysep Arabski

Mecenas: Zbigniew Kotowski

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Roman Pankiewicz, hodowca ze Stadniny Koni Albigowa konia Baska – okrzykniętego „objawieniem Ameryki” (tak pisał Kurier Arabski nr 19/20/1998) – opisuje ród Kuhailan Haifi or.ar., sprowadzonego przez Bogdana Ziętarskiego:

Kuhailan Haifi or. ar. został zakupiony od Beduinów w 1931 roku przez Bohdana Ziętarskiego dla stadniny w Gumniskach księcia Sanguszki, będącej spadkobierczynią słynnej Sławuty. Ogier już przy zakupie zachwycił swoją urodą nawet tak wytrawnego znawcę, jakim był B. Ziętarski. Niestety, padł w 1934 roku, pozostawiając niewielką liczbę potomstwa – jednak wśród nich znalazł się wspaniały Ofir (1933), syn klaczy Dziwa po Abu Mlech, uznawanej za jedną z najcenniejszych klaczy okresu międzywojennego.

Ofir był szeroko używany w Państwowej Stadninie Koni Janów Podlaski. Niestety, niemal całe jego potomstwo zostało w 1939 roku wywiezione do ZSRR lub padło w czasie działań wojennych. Ocalało tylko kilka córek oraz czterech synów: Wyrwidąb (1938) wywieziony do Niemiec, Witeź II (1938) wywieziony do USA – gdzie odegrał ogromną rolę w tamtejszej hodowli – oraz Wielki Szlem (1938) i Witraż (1938), które pozostały w Polsce i zostały szeroko użyte w hodowli.

Największe zasługi w polskiej hodowli miał Wielki Szlem (1938), syn klaczy Elegantka po Bakszysz. Jego potomstwo cechowało się zarówno urodą, jak i dzielnością. Syn Wielkiego Szlema, Czort (1949, od Forta po Kuhailan Abu Urkub), sam doskonale sprawdził się na torze i przekazywał te cechy swojemu potomstwu. Z kolei syn Czorta, El Paso (1957, od Ellora po Witraż), został wypożyczony do USA, gdzie zdobył tytuł Czempiona Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do kraju używany był w hodowli – w połączeniu z klaczą Etruria (1975, Czempionką Polski, Europy i Świata) dał ogiera Etogram (1981), Czempiona Polski Ogierów Starszych 1994, o niezwykle cennym rodowodzie i urodzie.

Drugim synem El Paso użytym w Polsce był Europejczyk (1982, od Europa po Bandos, Czempionka Klaczy Polski), Czempion Ogierów 1988, zwycięzca Derby, Nagrody Porównawczej i wszystkich gonitw, w których startował. Jego syn, Egzamin (1989, od Eza po Bandos od Eufonia), również wyróżnia się świetnym pochodzeniem i już rozpoczął karierę hodowlaną.

Ogromne znaczenie miał także drugi syn OfiraWitraż (1938, od Makata po Fetysz). Urodziwszy od Wielkiego Szlema, dawał potomstwo o jeszcze piękniejszej urodzie, choć nie tak dzielne wyścigowo. Jego najbardziej zasłużonym synem był Celebes (1949, od Canaria po Trypolis), szeroko używany w hodowli po wcześniejszym okresie w cyrku.

Jednym z najsłynniejszych synów Witraża był Bask (1956, od Bałałajka po Amurath Sahib), sprzedany do USA, gdzie zyskał miano „objawienia Ameryki”. Zdobył liczne tytuły czempiona, okazał się znakomitym reproduktorem, ojcem wielu czempionów i czempionek, dając ponad 1000 sztuk potomstwa. Wśród jego najlepszych synów w USA wymienia się m.in. Gdańska (1968, od Gdynia po Comet), który łączył w sobie krew dwóch wybitnych reproduktorów.

Do Polski w 1992 roku sprowadzono z USA klacz Carmen (1984), źrebną ogierem Tabasco (1982), wnukiem Gdańska. W 1993 roku w Polsce urodziła ogierka Cliinntonn, o czysto polskim rodowodzie. W 1997 roku został on zaprezentowany na Pokazie Koni Własności Hodowców Prywatnych w Warszawie, gdzie zajął I miejsce w swojej klasie, zdobył tytuł Czempiona Ogierów Starszych oraz został uznany przez publiczność za Najpopularniejszego Konia Pokazu. Tytuł ten w pełni mu się należał…

Autor wpisu: Redakcja portalu PLPJ | Aktualizowano: 2025/10/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:



Galeria: