Wpisy




Srebro druż. i ósme miejsce ind. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. 2x medal brązowy (1979 i 1981) i srebro w JMP (1983 rok). Wygrał konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Płowdiw (1984).
______________________________________________________________

Bremen urodził się 6 marca 1970 r. w Stadninie Koni w Kozienicach. Jego matką była Brema, a ojcem Kemal. Swoje zdolności do skoków odziedziczył Bremen prawdopodobnie zarówno po matce, która była córką Dar es Salama — syna Nearco, jak i po ojcu, który był prawnukiem tegoż Nearco. Z tej kombinacji rodowodowej było dużo dobrych koni sportowych (Blekot, Brom, Brzeszczot, Via Vitae). Normalnie — jak to z folblutami bywa — Bremen trafił na tor wyścigowy w Warszawie, do stajni „Kozienice”. Nie biegał ani razu i już jesienią 1972 r. wrócił do stadniny z rozpoznaniem: „rozbity na łopatki” — do biegania się nie nadaje.

Trafił więc do miejscowego klubu i był przez kilka miesięcy używany w szkółce. W 1973 r. zaczął jeździć na nim Wojciech Prasek. Od początku Bremen przejawiał ochotę do skakania. Startowali na nim kolejno: Wiesław Dziadczyk, Jarosław Płatos, Paweł Dziadczyk. W mistrzostwach Europy juniorów w 1977 r. Jarosław Płatos zajął na Bremenie VI miejsce.

(…) Wreszcie nadszedł wymarzony przez każdego sportowca wyjazd na Olimpiadę. W ostatniej chwili przed decydującym startem zaskakująca decyzja — Bremen będzie reprezentował barwy polskie, ale pod innym zawodnikiem. Gdy wszedłem do boksu i wziąłem Bremena za szyję, miałem wrażenie, że on jeden wiedział, co wtedy przeżywałem, że i on został zaskoczony decyzją trenera o rozłączeniu nas po tylu trudach przygotowań do Olimpiady. Dał temu wyraz, robiąc 33,25 punkta karnego w I nawrocie Pucharu Narodów. Za to II nawrót ukończył tylko z jednym błędem, czym w dużym stopniu przyczynił się do zdobycia srebrnego medalu przez polską ekipę. Cieszyłem się, że mogłem, siedząc w pokoju przed telewizorem w miasteczku olimpijskim, słyszeć oklaski i widzieć, jak wszyscy go chętnie poklepują i pozują z nim do zdjęć. Wiedziałem, że w tym sukcesie jest mój udział, czego nikt nigdy nie chciał zauważyć (…)

Autor: Bohdan Sas-Jaworski
„Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 10.05.2024


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski


Pokrewne Legendy:

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…


Galeria:




Koń sportowy w konkurencji skoków przez przeszkody, największy sukces to zajęcie II miejsca zespołowo na IO w Moskwie, 1980 r. oraz XIII ind. w Grand Prix CSIO w Akwizgranie 1983 r. pod jeźdźcem Januszem Bobikiem.
______________________________________________________________


(…) Szampan był po kontuzji. Na Grand Prix mocno się uderzył. Krwiak. Leczenie. Przyszły duże zawody CSIO w Rotterdamie. Puchar Świata. Nie bardzo chciałem jechać. Na ostatnim okserze poczułem szarpnięcie, zeskoczyłem z konia. Powiedziałem, że to nie Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego. Orłoś krzyknął, coś ty zwariował. Jeszcze jedna przeszkoda i złazić z konia? Jak to jest urwany?

Szampan wyleczony, srebrny medalista olimpijski, na wielki sport już się nie nadawał. Tylko dla juniorów. W Sopocie była wielka aukcja koni sportowych. Oferta na dwadzieścia tysięcy dolarów. Szampan był wiekowy, wysłużony i zasłużony. Skakałem dla gości. Konkurs był w hali. Grząsko. W potędze skoku uzyskałem sto dziewięćdziesiąt centymetrów. Wiesiek Hartman startował wtedy na Harcie. Szampanowi poszła druga noga, ta, którą bardziej obciążał. Nie został sprzedany do Szwajcarii. Wrócił do domu. Niepotrzebnie skakał. Chodził w Nowielicach ze źrebakami. Miał dziewiętnaście lat. Zmarł mając dwadzieścia sześć. Harmonia dwadzieścia cztery. Kiedyś, w szkółce u Jacka, dzieci na nim kłusowały, a on był szczęśliwy. Jechałem na nim, kiedy miał dwadzieścia parę lat. Zagalopowałem w terenie. Przypomniała mu się młodość. Hiszpania i Szampan położyły się, umarły razem. Jednego dnia. (…)

Autor: Janusz Bobik
Źródło: „Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 02.05.2024


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

„40 lat hodowli koni w PSK Nowielice” (1989) – R. Pikuła, J. Bobik

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa – konkurencja skoków przez przeszkody” (1980) – Eryk Brabec


Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…


Galeria:




Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

______________________________________________________________


Jeździec Janusz Bobik po maturze w Liceum Ogólnokształcącym imienia Bolesława Chrobrego w Gryficach rozpoczął studia w Akademii Rolniczej w Szczecinie.

Przez cały czas trenował konie, startował, zdobywał medale w Mistrzostwach Polski i srebrny medal w Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku Był jeźdźcem wszechstronnym, w Skokach przez Przeszkody i w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego.

Ponieważ był jeźdźcem dobrym, zapraszano go do jeżdżenia koni w Anglii, Finlandii. Do Anglii zaprosił go w 1977 roku David Broome, mistrz świata. Wykorzystał w tym celu studencką, półroczną praktykę. Jeździł również u Barbary Hammond.

Trenował młode konie, występował w różnych zawodach. Był jedynym Polakiem, który pojechał w Badminton, końskim Wimbledonie. Podczas pobytu w Anglii zebrał materiał wykorzystany w pracy magisterskiej, w której porównywał trening koni Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego w Anglii i Polsce.

Sam startował jednego dnia na czterech koniach. Do południa na dwóch i po południu, na innej imprezie, o sto kilometrów w innym miejscu, też na dwóch. Tam też zastanawiał się, skąd ludzie mają dość pieniędzy, by uczestniczyć w zawodach i je oglądać. W Anglii pełne trybuny widzów, w Polsce przerażająca pustka. Ogromna różnica w kulturze życia i bycia. Tak samo w Finlandii. Był tam dwa razy, zimą i w lecie.

(…)

W 1979 roku odbywa staż zawodowy po studiach w Stadninie Koni Nowielice. Zaczął w niej pracować, jako zootechnik, hodowca, główny hodowca, zastępca dyrektora, swojego ojca, i od 1998 roku prezes Zarządu Stadniny Koni w Nowielicach, będącej jednoosobową spółką Skarbu Państwa. Przez te lata jeździ konno, startuje w zawodach, w Mistrzostwach Polski, Mistrzostwach Europy, w Grand Prix CSIO w Akwizgranie w 1983 roku, zajmuje ze swoim koniem Szampanem trzynaste miejsce. W tych latach jest też trenerem w klubie Dragon i podejmuje obowiązki trenera kadry narodowej. Przed Igrzyskami Olimpijskimi w Barcelonie w 1992 roku podjął się przygotowania zawodników Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego. Były to trudne przygotowania. Konie przeciętne, brak pieniędzy. Do Barcelony pojechali, po wspólnych treningach w Białym Borze, Piotr Piasecki na Igreku, Jacek Krukowski na Ibisie, Bogusław Jarecki na Fancie, Arkadiusz Bachur na Chutorze, Rafał Choynowski na Drezdenie. Na 26 zespołów zajęli dziewiąte miejsce.

(…)

Autor: Witold Duński
Źródło: „Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

Wpis aktualizowano: 02.05.2024



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

„40 lat hodowli koni w PSK Nowielice” (1989) – R. Pikuła, J. Bobik

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM


Pokrewne Legendy:

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria:




Syn kawalerzysty, żołnierza 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich. 13. krotny medalista Mistrzostw Polski w ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody. Pierwszy Polak, który przygotował konia do konkursów klasy Grand Prix. Trener polskiej drużyny olimpijskiej na IO Moskwa 1980, która zdobyła złoty (ind.) i srebro medal (zespołowo). Absolwent Studium Trenerskiego na AWF w Poznaniu.

______________________________________________________________

Urodzony zaledwie kilometr od w Janowa w majątku Wygoda w roku 1926 Syn kawalerzysty (żołnierza 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich), Aleksandra i Zofii.

Historia pracy z końmi przyszłego mistrza zaczęła się dość prozaicznie – od pracy w polu. Jako młody chłopak (6 klasa szkoły podstawowej) wyprowadzał konie na łąki nadbużańskie jeżdżąc na oklep oraz pracując w polu w żniwiarce. W roku 39 wybuchła druga woja światowa. Stado i stadnina zostały ewakuowane w kierunku na Rumunię przed Niemcami. 17 września Rosjanie ruszyli na Polskę, wiec żeby nie dostać się w ich ręce, po 2 tygodniach marszu, w dzień i w nocy konie wróciły do domu. Wysiłki naszych masztalerzy by ocalić stado i stadninę spełzły na niczym, ponieważ już po 2 tygodniach Rosjanie zagarnęli wszystkie konie i ruszyli wraz z nimi w kierunku na Kaukaz. Później ustalono granice z Niemcami na Bugu, a konie zostały po Rosyjskiej stronie. Podczas okupacji Niemcy odbudowali hodowle w Janowie.

W roku 41 Kowalczyk zaczyna pracę jako masztalerz, w tym czasie wybucha konflikt niemiecko- rosyjski, a w 44 gdy front przesunął się w kierunku Polski ewakuowano konie w głąb Niemiec. Podczas wojny przeżył bombardowanie Drezna, gdzie znalazł się wraz ze stadem.

(…)

Autor wpisu: Paulina Kucharska

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 14.05.2023


Marian Kowalczyk zmarł w Poznaniu 29 sierpnia 2017 r., w wieku 93. lat. Został pochowany na Cmentarzu przy ul. Nowina w Poznaniu.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Marian Kowalczyk. Chcieć, nie udawać, że się chce” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIV” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XX” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIX” (1996) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU] | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

„Nie żyje Marian Kowalczyk” [link] (2017)


Nagrania:

Samotrenujący się koń:

Konie Mariana Kowalczyka:

Marian Kowalczyk o pracy z końmi:

O Pedrosie…:


Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria:




Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

______________________________________________________________

Urodził się 5 kwietnia 1941 roku w Brodach Poznańskich. Powiat Lwówek, województwo poznańskie. Ojciec Stanisław. Matka Cecylia z domu Batura. Córki Anna i Katarzyna. Żona Barbara z domu Rutkowska. Absolwent Szkoły Zawodowej. Starszy chorąży sztabowy Wojska Polskiego. Zawodnik w Stadninie Koni w Posadowie, Stadzie Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim, Ludowego Zrzeszenia Sportowego Cwał w Poznaniu, Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego Legia.

(…)

W 1966 roku na CHIO w Olsztynie wygrał Grand Prix na koniu Berry. Na zakończenie kariery, na oficjalnych zawodach w Sopocie CHIO w czerwcu 1988 roku zwyciężył w Grand Prix na koniu Festyn.

„Całe swoje życie zawdzięczam koniom, to znaczy to życie, o którym można przeczytać o mnie, jako o jeźdźcu i człowieku” – powiedział Marian Kozicki w czerwcu 1999 roku, w Warszawie. „To konie zadecydowały o tym, że po zejściu z siodła i po zdjęciu munduru starszego chorążego sztabowego Wojska Polskiego pojechałem do Niemiec na 18 letni kontrakt.”

Z końmi zetknął się w Stadninie Koni w Posadowie, gdzie Jego ojciec był kierownikiem gospodarstwa nasiennego. Trenował z instruktorem jeździectwa Franciszkiem Głowaczem, który wcześniej jako kawalerzysta (Wielkopolska Brygada Kawalerii) walczył w 1939 roku z niemieckimi najeźdźcami.

(…)

Autor: Witold Duński

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 14.05.2024



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Marian Kozicki” (2012) – Witold Duński

„Marian Kozicki – od sportu po spacerki wierzchem” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXVIII” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXVII” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXVI” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXV” (1997) – Witold Domański

„Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

„Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański


Pokrewne Legendy:

BREMEN (KEMAL – BREMA)

Srebro druż. i ósme miejsce ind. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. 2x medal brązowy (1979 i 1981) i srebro w JMP (1983 rok). Wygrał konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Płowdiw (1984).

Czytaj więcej…

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…


Galeria:

PL/EN

Hodowca: Stadnina Koni Golejewko
Mecenas:

Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana.

______________________________________________________________

Wałach NORTON c.gn. ur. 1969 (Effort / Nekanda / Good Bye) hod. SK Golejewko

Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku oraz 6 miejsce w Wielkiej Nagrodzie Aachen 1981 r. to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana.

Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977).

W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO.

Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Norton” (2021) – tylkoskoki.pl

„Norton” (1985) – Helena i Józef Zagor

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

Filmy

Stado Ogierów Miłosna (2021) | FILM


Galeria:




Srebrny drużynowy medalista IO Moskwa 1980, wielokrotny medalista Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

______________________________________________________________

Urodził się 23 października 1950 roku w Kwidzynie. Powiat Kwidzyn, województwo gdańskie. Ojciec Jan. Matka Helena z domu Wójcik. Siostra Krystyna. Brada Ryszard I Andrzej. Żona Stanisława z domu Madej. Córka Karolina. Synowie Sławomir, Krzysztof, Maciej. Absolwent Mechanicznej Szkoły Zawodowej, Jeździeckich Kursów Trenerskich. Zawodnik Jeździeckiego Ludowego Klubu Sportowego Nadwiślanin w Kwidzynie.

Igrzyska Olimpijskie
Moskwa 20 lipca – 3 sierpnia 1980 – w Pucharze Narodów srebrny medal na Nortonie w wspólnie z Janem Kowalczykiem na Artemorze, Marianem Kozickim na Bremenie, Januszem Bobikiem na Szampanie. Szóste miejsce w Indywidualnym Konkursie Skoków przez Przeszkody na Nortonie.

Mistrzostwa Europy w skokach przez przeszkody:
Rotterdam, Holandia 15-19 sierpnia 1979
w Pucharze Narodów dziewiąte miejsce na Nortonie I Inwałdzie wspólnie z Janem Kowalczykiem na Artemorze I Radarze, Januszem Bobikiem na Szampanie I Zygzaku, Krzysztofem Ferensteinem na Kobryniu.
Hickstead, Anglia 28 – 31 lipca 1983 – w Pucharze Narodów dziesiąte miejsce na Nortonie wspólnie z Rudolfem Mrugałą na Gaudeamusie, Toledo, Bohdanem Sas-Jaworskim na Bremenie, Janem Kowalczykiem na Artemorze, Januszem Bobikiem na Szampanie.

Mistrzostwa Polski w skokach przez przeszkody:
Warszawa 22 – 26 września 1976 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 27 – 30 lipca 1978 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 26 – 29 września 1980 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 27 – 29 maja 1983 – brązowy medal na Nortonie.
Łobez 13-15 czerwca 1986 – brązowy medal na Harde.

(…)

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Witold Duński

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej

Wpis aktualizowano: 19.11.2023


Wiesław Hartman zmarł w Kwidzynie 24 listopada 2021 r., w wieku 71. lat.
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Kwidzynie.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Wiesław Hartman” (2012) – Witold Duński

„Wiesław Hartman (1950-2021)” (2012) – olimpijski.pl

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Skoki przez przeszkody [RU] | FILM


Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…


Galeria:




______________________________________________________________
29 lipca 1980 – srebrny medal drużynowy w IO Moskwa 1980.
3 sierpnia 1980 – złoty medal olimpijski Jan Kowalczyk na Artemorze.
______________________________________________________________

Jeźdźcy specjalizujący się w konkurencji skoków przez przeszkody w okresie powojennym nie mieli szczęścia do olimpiad. Najpierw jeździectwo polskie odbudowywało się po zniszczeniach wojennych, kiedy to nasi konkurenci startowali i zdobywali medale na różnych olimpiadach. Nie powiodły się starty na IO w Meksyku — 1968 i Monachium — 1972. Starty te pokazały jednak, że mamy ciągle jeszcze za mało wyróżniających się koni, mimo że kilka z nich zaprezentowało się w Monachium z jak najlepszej strony, sławiąc hodowlę polską, ale to jeszcze nie wystarczało do zajęcia medalowego miejsca.

Do Montrealu w 1976 r. z uwagi na ogromne koszty i brak wyrównanego zespołu z góry założono, że przygotowywać się będą jeźdźcy w konkurencji WKKW i indywidualnie Jan Kowalczyk, któremu udostępniono najlepsze konie. Badania krwi koni na piroplazmozę ostatecznie przekreśliły start ekipy WKKW i Jana Kowalczyka indywidualnie w skokach.

W przygotowaniach do Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 zrobiono ten sam błąd co poprzednimi laty, zaczęto przygotowywać się zbyt późno. W 1978 r. zorganizowano zgrupowanie w PSO Łąck, które prowadzili trenerzy Marian Kowalczyk i inż. Krzysztof Koziarowski pod kierownictwem trenera mgr. inż. Władysława Byszewskiego. Zgrupowanie przeplatane startami w zawodach w kraju i za granicą trwało zaledwie 2 miesiące. W 1979 r. kontynuowano w PSO Łąck zgrupowanie, które poprowadził mgr Byszewski z inż. Koziarowskim. Niestety, z uwagi na zajęcia służbowe w ZHiOZ w Warszawie, mgr Byszewski nie mógł się całkowicie poświęcić treningom. Zgrupowanie to, trwające (zgodnie z planem) trzy miesiące, przeplatane było różnymi startami w zawodach. (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Eryk Brabec
źródło: czasopismo Koń Polski, 1980

Wpis aktualizowano: 26.08.2024


Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Moskwie 1980 r:

Skoki przez przeszkody (srebrny medal drużynowy)WKKW (ekipa zdekompletowana)Ujeżdżenie (4. miejsce druż.)
chor. sztab. Jan KowalczykArtemor
[1. miejsce ind. – złoty medal olimpijski]
Mirosław Szłapka – Erywań
[6. miejsce ind.]
Józef Zagor – Helios
[10. miejsce ind.]
Wiesław HartmanNorton
[6. miejsce ind.]
Jacek Wierzchowiecki – Bastion
[13. miejsce ind.]
Elżbieta Morciniec – Sum
[13. miejsce ind.]
Marian KozickiBremen
[8. miejsce ind.]
Jacek Daniliuk – Len
[nie ukończył]
Wanda Wąsowska – Damazy
[14. miejsce ind.]
Janusz BobikSzampan
[startował tylko w Pucharze Narodów]
Stanisław Jasiński – Hangar
[nie ukończył]
Bogusław Misztal (rezerwowy)
Bogdan Sas-Jaworski – Bremen (rezerwowy)Anna Kuczyńska (rezerwowy)

Trenerem polskich jeźdźców biorących udział w Olimpiadzie w Moskwie, był Marian Kowalczyk (skoki) oraz Andrzej Orłoś (WKKW). Na szefa ekipy wyznaczony został Marcin Szczypiorski.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Norton” (2021) – tylkoskoki.pl

„Nie żyje 'cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – D. Urbanowicz

“Sport jeździecki w Polsce… (1945-1989)” (2013) – Renata Urban

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Wiesław Hartman (1950-2021)” (2012) – olimpijski.pl

“Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Wiesław Hartman” (2012) – Witold Duński

„Artemor” (1985) – Marek Szewczyk

„Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Konkurencja WKKW na Igrzyskach Olimpijskich, Moskwa 1980” (1980) – Marcin Szczypiorski

“WKKW na Olimpiadzie w Moskwie” (1980) – Andrzej Orłoś

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM


Pokrewne Legendy:

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria:



Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

______________________________________________________________

Urodzony 18 grudnia 1941 w Drogomyślu.

Uczestnik trzech olimpiad: Meksyk 1968, Monachium 1972 i Moskwa 1980. Mistrz olimpijski w skokach i zdobywca srebrnego medalu w Pucharze Narodów IO w Moskwie (1980). Spośród 126 indywidualnych zwycięstw Polaków w CHIO-CSIO w latach 1956-79, 44 odniósł Jan Kowalczyk.

17.-krotny Mistrz Polski (WKKW – 2x; skoki przez przeszkody – 15x). Był najlepszym jeźdźcem CHIO 1965 w Olsztynie (na Roncevalu i Drobnicy). W Akwizgranie (także podczas CHIO 1966) jadąc na Drobnicy, konkurs z wyboru, pokonał wszystkie sławy światowego jeździectwa (Mancinelli, Pessoa, Steenken, Goyoaga).

Wiktor Olędzki: „Janek to bardzo trudny charakter, potrzebuje mocnej ręki trenera (…) Ale takich predyspozycji do pracy z końmi jakie ma Janek nie ma nikt.”


Jan Kowalczyk zmarł w Warszawie 24. lutego 2020 r., w wieku 79. lat. Został pochowany 4 marca 2020 r. z Wojskową Asystą Honorową w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym /Wólka Węglowa/ w kwaterze nr E-IX-3-2-1.


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Słowo o Janie Kowalczyku” (2021) – Piotr Banasiak

„Jan Kowalczyk – jeździec, który kochał konie i ludzi” (2020) – Artur Bober

„Nie żyje legendarny Jan Kowalczyk” (2020)

„Nie żyje 'cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – Dariusz Urbanowicz

„Śniadanie w kucki” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Historia jeździectwa, cz. XXXVI” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXVIII” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXVII” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

„Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański

“O Puchar Narodów” [link] (1968) FILM


Zobacz powiązane artykuły:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Piotr Wawryniuk

Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 68 i Monachium 72), medalista MP (wicemistrz – Olsztyn 70 i mistrz – Warszawa 71) w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

Czytaj więcej…

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…


Galeria: