Wpisy




______________________________________________________________
Pierwsze letnie Igrzyska Olimpijskie, w których udział wzięła Polska. Nasi reprezentanci zdobyli dwa medale, ind. brąz (Adam Królikiewicz / Picador) i druż. srebro (kolarze torowi).
______________________________________________________________

W listopadzie 1922 r. zaskoczyło mnie wezwanie do stawienia się w Warszawie w Departamencie Kawalerii MSWojsk. Tam dowiedziałem się, że jestem wyznaczony jako instruktor formującej się przy CSKaw. w Grudziądzu grupy oficerów, kandydatów do udziału w Olimpiadzie w Paryżu.

Pozwoliłem sobie zameldować, że już raz byłem przydzielony do CSKaw., lecz Komendant zrezygnował z mojego przydziału, a to z powodu mojego artykułu w Bellonie. Wyjaśniono mi, że formująca się grupa będzie podlegać Komendzie CSKaw. tylko gospodarczo i dyscyplinarnie, a ogólny nadzór szkoleniowy będzie miał płk. Zahorski, więc nie ma się czego obawiać

Na pytanie czy mógłbym wskazać jeszcze oficera. którego uważałbym za nadającego się do grupy, bez wahania wymieniłem ppor. Kazimierza Szoslanda z 2. P.Uł., który już tam jeździł pod moim kierownictwem, był szczerym miłośnikiem konia i bardzo zdolnym jeźdźcem. Moja propozycja została przyjęta i odpowiedni rozkaz podpisany.

(…)

Tak zwana grupa olimpijska składała się z kilkunastu oficerów zaczynając od podporuczników do rotmistrzów, a nieco później i majorów, reprezentujących rozmaite pułki broni jezdnych, którzy przybyli tu ze swoimi końmi. Wszyscy byli entuzjastami jeździectwa i jeżeli niewielu z nich dobrnęło do szranek olimpijskich, to nie z braku zamiłowania, lecz zdolności, co do których wymagania były bardzo wysokie. Z końmi nie było najlepiej. Brakowało koni wybitnej klasy i braki te staraliśmy się wypełnić sumienną, systematyczną pracą. Odbywała się ona w atmosferze koleżeńskiej nacechowanej wzajemną życzliwością.

Po pół roku istnienia grupy został zaangażowany jako cywilny instruktor dawny świetny jeździec konkursowy Dymitr Ekse, z pochodzenia trochę Rosjanin, trochę Szwed, a zdaje się nie brakowało mu i krwi niemieckiej.

Po jego przybyciu praca posuwała się starym trybem. Ja pozostałem jego zastępcą i, jako wojskowy, kierownikiem grupy. Wszystko szło nam bardzo zgodnie. Z nastaniem wiosny i z rozpoczęciem sezonu konkursowego cała grupa brała udział w licznych zawodach w celu sprawdzenia wartości poszczególnych koni i jeźdźców. Należy tu wymienić konkursy warszawskie organizowane na mokotowskim torze wyścigowym przez Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce i pod Krakowem w Krzeszowicach przez Krakowskie Towarzystwo Miłośników Jazdy Konnej (o ile dokładnie pamiętam tytuł Towarzystwa).

Nieco później niż grupa grudziądzka, powstała w Warszawie przy 1. Pułku Szwoleżerów mniejsza grupa sportowa, prowadzona przez mjr. Karola Rómmla. (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Leon Kon

Wpis aktualizowano: 10.01.2024


Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Paryżu 1924:

Skoki przez przeszkodyWKKW
rtm. Zdzisław Dziadulski – Zefirrtm. Tadeusz Komorowski – Amon
por. Adam KrólikiewiczPicadorrtm. Kazimierz de Rostwo-Suski – Lady
mjr Karol Rómmel – Faworytmjr Karol Rómmel – Krechowiak
por. Kazimierz SzoslandJacekpor. Kazimierz Szosland – Helusia
Instruktorem grupy oficerów biorących udział w Olimpiadzie w Paryżu, był Leon Kon. Na szefa ekipy wyznaczony został mjr Karol Rómmel.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Ustanowienie roku 2024 Rokiem Polskich Olimpijczyków” (2023)

“Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022) – Renata Urbean

“Projekt Paryż 2024” (2022) – Ewa Pogodzińska

“Pierwszy indywidualny medal olimpijski dla Polski” [link] (2022)

“Biało-Czerwona na maszcie w Paryżu” [link] (2020) – Lech Ufel

“Paryż 1924” [link] (2016)

“Kazimierz Rostwo-Suski – olimpijczyk z Paryża 1924 r.” (2012) – Renata Urban

“Zdzisław Dziadulski” (2012) – Witold Duński

“O olimpijskich bohaterach” (2012) – M. Szewczyk, J. Fedorski

“Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

“Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

“Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon

“Chamonix – Paryż 1924” (1990) – Wojciech Lipoński

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – W. Domański

“Rozwój konkursów hipicznych w latach 1924-1926” (1982) – Witold Pruski

“Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki

“Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972) – Bolesław Skulicz

“Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz

„Od Nicei do Nowego Yorku” (1927) – Adam Królikiewicz

“Najlepsze polskie konie… ‘Od Nicei do Nowego Yorku'” (1927) – A. Królikiewicz

“VIII Olimpiada – Paryż” (1927) – Adam Królikiewicz

“Polska hippika na VIII-ej Olimpjadzie” (1924) – Leon Kon

THE OLYMPIC GAMES IN PARIS, 1924 | FILM

THE OLYMPIC GAMES IN PARIS, 1924 – RIDING | FILM

“Pierwszy medal i ostatnia szarża” [link] – Ewa Olkuśnik


Pokrewne Legendy:

Karol Rómmel

Żołnierz, trener, artysta w malarstwie, rysunku i jeździe konnej. Trzy krotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam). Działał w KJK w Łodzi (1937) oraz JLKS Sopot (po wojnie).

Czytaj więcej…

PICADOR

1924 | Igrzyska Olimpijskie Paryż | brązowy medal indywidualny w skokach przez przeszkody – rtm. Adam Królikiewicz, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.

Czytaj więcej…


Galeria:




Syn kawalerzysty, żołnierza 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich. 13. krotny medalista Mistrzostw Polski w ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody. Pierwszy Polak, który przygotował konia do konkursów klasy Grand Prix. Trener polskiej drużyny olimpijskiej na IO Moskwa 1980, która zdobyła złoty (ind.) i srebro medal (zespołowo). Absolwent Studium Trenerskiego na AWF w Poznaniu.

______________________________________________________________

Urodzony zaledwie kilometr od w Janowa w majątku Wygoda w roku 1926 Syn kawalerzysty (żołnierza 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich), Aleksandra i Zofii.

Historia pracy z końmi przyszłego mistrza zaczęła się dość prozaicznie – od pracy w polu. Jako młody chłopak (6 klasa szkoły podstawowej) wyprowadzał konie na łąki nadbużańskie jeżdżąc na oklep oraz pracując w polu w żniwiarce. W roku 39 wybuchła druga woja światowa. Stado i stadnina zostały ewakuowane w kierunku na Rumunię przed Niemcami. 17 września Rosjanie ruszyli na Polskę, wiec żeby nie dostać się w ich ręce, po 2 tygodniach marszu, w dzień i w nocy konie wróciły do domu. Wysiłki naszych masztalerzy by ocalić stado i stadninę spełzły na niczym, ponieważ już po 2 tygodniach Rosjanie zagarnęli wszystkie konie i ruszyli wraz z nimi w kierunku na Kaukaz. Później ustalono granice z Niemcami na Bugu, a konie zostały po Rosyjskiej stronie. Podczas okupacji Niemcy odbudowali hodowle w Janowie.

W roku 41 Kowalczyk zaczyna pracę jako masztalerz, w tym czasie wybucha konflikt niemiecko- rosyjski, a w 44 gdy front przesunął się w kierunku Polski ewakuowano konie w głąb Niemiec. Podczas wojny przeżył bombardowanie Drezna, gdzie znalazł się wraz ze stadem.

(…)

Autor wpisu: Paulina Kucharska

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Wpis aktualizowano: 14.05.2023


Marian Kowalczyk zmarł w Poznaniu 29 sierpnia 2017 r., w wieku 93. lat. Został pochowany na Cmentarzu przy ul. Nowina w Poznaniu.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

“Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

“Marian Kowalczyk. Chcieć, nie udawać, że się chce” (2010) – Piotr Dzięciołowski

“Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXIX” (1997) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXIV” (1996) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXIII” (1996) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXII” (1996) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XX” (1996) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XIX” (1996) – Witold Domański

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

“Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

“Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

“Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

“Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

“XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU] | FILM

“Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

“Nie żyje Marian Kowalczyk” [link] (2017)


Nagrania:

Samotrenujący się koń:

Konie Mariana Kowalczyka:

Marian Kowalczyk o pracy z końmi:

O Pedrosie…:


Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria:

PL/EN

Hodowca: Stadnina Koni Golejewko
Mecenas:

Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana.

______________________________________________________________

Wałach NORTON c.gn. ur. 1969 (Effort / Nekanda / Good Bye) hod. SK Golejewko

Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku oraz 6 miejsce w Wielkiej Nagrodzie Aachen 1981 r. to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana.

Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977).

W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO.

Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Norton” (2021) – tylkoskoki.pl

“Norton” (1985) – Helena i Józef Zagor

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański


Galeria:




Srebrny drużynowy medalista IO Moskwa 1980, wielokrotny medalista Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

______________________________________________________________

Urodził się 23 października 1950 roku w Kwidzynie. Powiat Kwidzyn, województwo gdańskie. Ojciec Jan. Matka Helena z domu Wójcik. Siostra Krystyna. Brada Ryszard I Andrzej. Żona Stanisława z domu Madej. Córka Karolina. Synowie Sławomir, Krzysztof, Maciej. Absolwent Mechanicznej Szkoły Zawodowej, Jeździeckich Kursów Trenerskich. Zawodnik Jeździeckiego Ludowego Klubu Sportowego Nadwiślanin w Kwidzynie.

Igrzyska Olimpijskie
Moskwa 20 lipca – 3 sierpnia 1980 – w Pucharze Narodów srebrny medal na Nortonie w wspólnie z Janem Kowalczykiem na Artemorze, Marianem Kozickim na Bremenie, Januszem Bobikiem na Szampanie. Szóste miejsce w Indywidualnym Konkursie Skoków przez Przeszkody na Nortonie.

Mistrzostwa Europy w skokach przez przeszkody:
Rotterdam, Holandia 15-19 sierpnia 1979
w Pucharze Narodów dziewiąte miejsce na Nortonie I Inwałdzie wspólnie z Janem Kowalczykiem na Artemorze I Radarze, Januszem Bobikiem na Szampanie I Zygzaku, Krzysztofem Ferensteinem na Kobryniu.
Hickstead, Anglia 28 – 31 lipca 1983 – w Pucharze Narodów dziesiąte miejsce na Nortonie wspólnie z Rudolfem Mrugałą na Gaudeamusie, Toledo, Bohdanem Sas-Jaworskim na Bremenie, Janem Kowalczykiem na Artemorze, Januszem Bobikiem na Szampanie.

Mistrzostwa Polski w skokach przez przeszkody:
Warszawa 22 – 26 września 1976 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 27 – 30 lipca 1978 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 26 – 29 września 1980 – srebrny medal na Nortonie.
Warszawa 27 – 29 maja 1983 – brązowy medal na Nortonie.
Łobez 13-15 czerwca 1986 – brązowy medal na Harde.

(…)

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Witold Duński

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej

Wpis aktualizowano: 19.11.2023


Wiesław Hartman zmarł w Kwidzynie 24 listopada 2021 r., w wieku 71. lat.
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Kwidzynie.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Wiesław Hartman” (2012) – Witold Duński

“Wiesław Hartman (1950-2021)” (2012) – olimpijski.pl

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

“XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Skoki przez przeszkody [RU] | FILM


Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…


Galeria:




______________________________________________________________
29 lipca 1980 – srebrny medal drużynowy w IO Moskwa 1980.
3 sierpnia 1980 – złoty medal olimpijski Jan Kowalczyk na Artemorze.
______________________________________________________________

Jeźdźcy specjalizujący się w konkurencji skoków przez przeszkody w okresie powojennym nie mieli szczęścia do olimpiad. Najpierw jeździectwo polskie odbudowywało się po zniszczeniach wojennych, kiedy to nasi konkurenci startowali i zdobywali medale na różnych olimpiadach. Nie powiodły się starty na IO w Meksyku — 1968 i Monachium — 1972. Starty te pokazały jednak, że mamy ciągle jeszcze za mało wyróżniających się koni, mimo że kilka z nich zaprezentowało się w Monachium z jak najlepszej strony, sławiąc hodowlę polską, ale to jeszcze nie wystarczało do zajęcia medalowego miejsca.

Do Montrealu w 1976 r. z uwagi na ogromne koszty i brak wyrównanego zespołu z góry założono, że przygotowywać się będą jeźdźcy w konkurencji WKKW i indywidualnie Jan Kowalczyk, któremu udostępniono najlepsze konie. Badania krwi koni na piroplazmozę ostatecznie przekreśliły start ekipy WKKW i Jana Kowalczyka indywidualnie w skokach.

W przygotowaniach do Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 zrobiono ten sam błąd co poprzednimi laty, zaczęto przygotowywać się zbyt późno. W 1978 r. zorganizowano zgrupowanie w PSO Łąck, które prowadzili trenerzy Marian Kowalczyk i inż. Krzysztof Koziarowski pod kierownictwem trenera mgr. inż. Władysława Byszewskiego. Zgrupowanie przeplatane startami w zawodach w kraju i za granicą trwało zaledwie 2 miesiące. W 1979 r. kontynuowano w PSO Łąck zgrupowanie, które poprowadził mgr Byszewski z inż. Koziarowskim. Niestety, z uwagi na zajęcia służbowe w ZHiOZ w Warszawie, mgr Byszewski nie mógł się całkowicie poświęcić treningom. Zgrupowanie to, trwające (zgodnie z planem) trzy miesiące, przeplatane było różnymi startami w zawodach. (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Eryk Brabec
źródło: czasopismo Koń Polski, 1980

Wpis aktualizowano: 25.10.2023


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

“Norton” (2021) – tylkoskoki.pl

“Nie żyje ‘cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – D. Urbanowicz

“Sport jeździecki w Polsce… (1945-1989)” (2013) – Renata Urban

“O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

“Wiesław Hartman (1950-2021)” (2012) – olimpijski.pl

“Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

“Wiesław Hartman” (2012) – Witold Duński

“Artemor” (1985) – Marek Szewczyk

“Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

“Konkurencja WKKW na Igrzyskach Olimpijskich, Moskwa 1980” (1980) – Marcin Szczypiorski

“WKKW na Olimpiadzie w Moskwie” (1980) – Andrzej Orłoś

“XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

“Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM


Pokrewne Legendy:

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria:



Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

______________________________________________________________

Urodzony 18 grudnia 1941 w Drogomyślu.

Uczestnik trzech olimpiad: Meksyk 1968, Monachium 1972 i Moskwa 1980. Mistrz olimpijski w skokach i zdobywca srebrnego medalu w Pucharze Narodów IO w Moskwie (1980). Spośród 126 indywidualnych zwycięstw Polaków w CHIO-CSIO w latach 1956-79, 44 odniósł Jan Kowalczyk.

17.-krotny Mistrz Polski (WKKW – 2x; skoki przez przeszkody – 15x). Był najlepszym jeźdźcem CHIO 1965 w Olsztynie (na Roncevalu i Drobnicy). W Akwizgranie (także podczas CHIO 1966) jadąc na Drobnicy, konkurs z wyboru, pokonał wszystkie sławy światowego jeździectwa (Mancinelli, Pessoa, Steenken, Goyoaga).

Wiktor Olędzki: „Janek to bardzo trudny charakter, potrzebuje mocnej ręki trenera (…) Ale takich predyspozycji do pracy z końmi jakie ma Janek nie ma nikt.”


Jan Kowalczyk zmarł w Warszawie 24. lutego 2020 r., w wieku 79. lat. Został pochowany 4 marca 2020 r. z Wojskową Asystą Honorową w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym /Wólka Węglowa/ w kwaterze nr E-IX-3-2-1.


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Słowo o Janie Kowalczyku” (2021) – Piotr Banasiak

“Jan Kowalczyk – jeździec, który kochał konie i ludzi” (2020) – Artur Bober

“Nie żyje legendarny Jan Kowalczyk” (2020)

“Nie żyje ‘cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – Dariusz Urbanowicz

“Śniadanie w kucki” (2010) – Piotr Dzięciołowski

“Historia jeździectwa, cz. XXXVI” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXVIII” (1997) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXVII” (1997) – Witold Domański

“Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

“Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

“Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

“Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

“XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

“Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

“Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

“Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański

“O Puchar Narodów” [link] (1968) FILM


Zobacz powiązane artykuły:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Piotr Wawryniuk

Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 68 i Monachium 72), medalista MP (wicemistrz – Olsztyn 70 i mistrz – Warszawa 71) w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

Czytaj więcej…

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę “mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…


Galeria:




“Artemor był przede wszystkim bardzo szczery. (…) Jego skoki były bardzo dynamiczne i szybkie, tak że nieraz trudno było nadążyć za nim z ciałem. Mimo że był nieduży, nie miał kłopotów nawet z bardzo trudnymi szeregami. (…) Był łatwy w prowadzeniu, skręcał „na ogonie”. Miał bardzo dobry charakter…”

— st. chor. sztab. Jan Kowalczyk, jeździec Artemora

ARTEMOR (Eros xx – Artemiza / Equator ), xo (wałach) ur. 1969 | właśc. Wojsko Polskie

______________________________________________________________

Polski koń, na którym Jan Kowalczyk zdobył złoty medal olimpijski w indywidualnym konkursie skoków przez przeszkody oraz srebrny medal drużynowo na IO Moskwa, 1980.

Jak wspomina Jan Kowalczyk: “Artemor był koniem o niedużym wzroście (163 cm w kłębie). Charakteryzował się: dobrym, pogodnym usposobieniem, miał żywy temperament i sporo energii. Dostałem go z Sopotu w 1978 za trzy inne konie przekazane przez Legię.”

Od tej chwili aż do 1984 roku Jan Kowalczyk dosiadał go, wygrywając konkurs olimpijski i 8 konkursów rangi CSIO. Osiem razy reprezentował polskie barwy w Pucharze Narodów.

W Polsce zdobył również:
I miejsce MP skoki – 1979
I miejsce MP skoki – 1980
II miejsce MP skoki – 1981
I miejsce MP skoki – 1982

W grudniu 1984 roku, Artemor zachorował na zapalenie mózgu i w konsekwencji tego został uśpiony.

Został wybrany koniem stulecia podczas głosowania publiczności na najlepszego konia projektu #winners100gwiazd, Cavaliada Poznań 12.2018.

Wpis aktualizowano: 01.06.2024


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Artemor” (1985) – Marek Szewczyk

“Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

“Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

“Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

“XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

“Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

“Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski


Pokrewne Legendy:

BREMEN (KEMAL – BREMA)

Srebro druż. i ósme miejsce ind. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. 2x medal brązowy (1979 i 1981) i srebro w JMP (1983 rok). Wygrał konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Płowdiw (1984).

Czytaj więcej…

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…


Galeria: