Wpisy

Janusz Bobik

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

______________________________________________________________


Jeździec Janusz Bobik po maturze w Liceum Ogólnokształcącym imienia Bolesława Chrobrego w Gryficach rozpoczął studia w Akademii Rolniczej w Szczecinie.

Przez cały czas trenował konie, startował, zdobywał medale w Mistrzostwach Polski i srebrny medal w Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku Był jeźdźcem wszechstronnym, w Skokach przez Przeszkody i w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego.

Ponieważ był jeźdźcem dobrym, zapraszano go do jeżdżenia koni w Anglii, Finlandii. Do Anglii zaprosił go w 1977 roku David Broome, mistrz świata. Wykorzystał w tym celu studencką, półroczną praktykę. Jeździł również u Barbary Hammond.

Trenował młode konie, występował w różnych zawodach. Był jedynym Polakiem, który pojechał w Badminton, końskim Wimbledonie. Podczas pobytu w Anglii zebrał materiał wykorzystany w pracy magisterskiej, w której porównywał trening koni Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego w Anglii i Polsce.

Sam startował jednego dnia na czterech koniach. Do południa na dwóch i po południu, na innej imprezie, o sto kilometrów w innym miejscu, też na dwóch. Tam też zastanawiał się, skąd ludzie mają dość pieniędzy, by uczestniczyć w zawodach i je oglądać. W Anglii pełne trybuny widzów, w Polsce przerażająca pustka. Ogromna różnica w kulturze życia i bycia. Tak samo w Finlandii. Był tam dwa razy, zimą i w lecie.

(…)

W 1979 roku odbywa staż zawodowy po studiach w Stadninie Koni Nowielice. Zaczął w niej pracować, jako zootechnik, hodowca, główny hodowca, zastępca dyrektora, swojego ojca, i od 1998 roku prezes Zarządu Stadniny Koni w Nowielicach, będącej jednoosobową spółką Skarbu Państwa. Przez te lata jeździ konno, startuje w zawodach, w Mistrzostwach Polski, Mistrzostwach Europy, w Grand Prix CSIO w Akwizgranie w 1983 roku, zajmuje ze swoim koniem Szampanem trzynaste miejsce. W tych latach jest też trenerem w klubie Dragon i podejmuje obowiązki trenera kadry narodowej. Przed Igrzyskami Olimpijskimi w Barcelonie w 1992 roku podjął się przygotowania zawodników Wszechstronnego Konkursu Konia Wierzchowego. Były to trudne przygotowania. Konie przeciętne, brak pieniędzy. Do Barcelony pojechali, po wspólnych treningach w Białym Borze, Piotr Piasecki na Igreku, Jacek Krukowski na Ibisie, Bogusław Jarecki na Fancie, Arkadiusz Bachur na Chutorze, Rafał Choynowski na Drezdenie. Na 26 zespołów zajęli dziewiąte miejsce.

(…)

Autor: Witold Duński
Źródło: „Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 02.05.2024

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Janusz Bobik” (2012) – Witold Duński

„40 lat hodowli koni w PSK Nowielice” (1989) – R. Pikuła, J. Bobik

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Ludzie

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…

Galeria:




Po lewej, Janusz Bobik, wielki jeździec, trener, hodowca, dyrektor Stada Koni w Nowielicach, jedzie na Czadzie. Po prawej w Skoku na Castilio.



Wybitnym koniem Janusza Bobika był Szampan, medalista olimpijski.



Z Szampanem Janusz Bobik walczył zarówno w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego,
jak i w Skokach przez Przeszkody.
/Autor

Piotr Wawryniuk

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 68 i Monachium 72), medalista MP (wicemistrz – Olsztyn 70 i mistrz – Warszawa 71) w skokach przez przeszkody. Instruktor jeździectwa.

______________________________________________________________

Urodził się 29 czerwca 1943 roku w Pawłowie Starym. Powiat Biała Podlaska, województwo lubelskie.

Ojciec Stanisław. Matka Maria z domu Bujan. Siostry Jadwiga i Teresa. Brat Janusz. Żona Felicja z domu Łukomska. Absolwent Technikum Rolniczego w Środzie Wielkopolskiej.


(…)

Wawryniuk ukończył w Środzie Wielkopolskiej Technikum Rolnicze. Na Woli był jeźdźcem, sprawował nad końmi opiekę weterynaryjną. Kurs sanitariusza weterynarii w czasie zasadniczej służby wojskowej. Był cały czas jeźdźcem na koniach przygotowywanych na eksport, koniuszym i zawodnikiem.

Startował z wybitnymi zawodnikami: Marianem Babireckim, Andrzejem Orłosiem, Stefanem Pękalą w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego, Ujeżdżeniu, Skokach przez Przeszkody. Był uczniem majora Jana Mossakowskiego.

(…)

I tak Poprad trafił pod Piotra Wawryniuka. W sporcie nigdy się już nie rozstali. Wawryniuk miał już za sobą Mistrzostwa Polski w Gnieźnie na Altynie z piątym miejscem i w 1969 roku w Kwidzynie czwarte już z Popradem i Bartem. W 1968 roku mieli w CHIO w Olsztynie indywidualnie pierwsze i drugie miejsce, a w Pucharze Narodów pierwsze. Zostali Olimpijczykami w Meksyku w 1968 roku.

(…)

Olimpijskim startem niejako okrzepli. Ich dobre wyniki stały się regularniejsze. Od tego czasu para Poprad-Wawryniuk stanowiła żelazny punkt polskiej ekipy, wystawianej do Pucharu Narodów, gdzie z racji flegmatycznego charakteru jeźdźca i dużej regularności konia najczęściej startowali jako ostatni w zespole.

(…)

Koło Oslo był trenerem, jeździł konno. W zawodach opiekował się młodzieżą. Był trenerem kadry narodowej w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego. Przez trzynaście lat jego zawodnicy zdobywali sześć razy Mistrzostwo kraju. Byli najlepsi.

Szef Ośrodka Jeździeckiego, zatrudniający Piotra Wawryniuka, był równocześnie kierownikiem jedynej w świecie firmy, która przewody wysokiego ciśnienia łączy bez spawania, zaproponował Piotrowi Stałą pracę w GS Hydro Norge.

(…)

Autor: Witold Duński

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 25.10.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Piotr Wawryniuk” (2012) – Witold Duński

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Poprad” (1984) – Antoni Pacyński

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański

„Prezes PZJ o naszym jeździectwie” (1968) – Witold Domański

„Wrażenia z Olsztyna” (1968) – Jan Mickunas

Pokrewne Legendy:

Miejsca

Polski Związek Jeździecki

18 lutego 1928 roku, w Kasynie Garnizonowym przy alei Szucha 23, odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Jeździeckiego. Ogłoszenie o zwołaniu zjazdu ukazało się w 5 nr tygodnika Jeździec i Hodowca, 1 lutego 1928 roku.

Czytaj więcej…

Ludzie

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…

Ludzie

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Ludzie

Andrzej Orłoś

Olimpijczyk. Mistrz Polski w Ujeżdżeniu, Skokach i WKKW. Hodowca. Trener kadry
narodowej w skokach i olimpijskiej w WKKW. Mentor i pierwszy trener (obok Wandy
Wąsowskiej) medalisty MP w WKKW Artura Bobera.

Czytaj więcej…

Ludzie

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…

Galeria:

Przed odjazdem na Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968. Pozwolenie na start dano Piotrowi Wawryniukowi w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej. Od prawej trener Major Wiktor Olędzki, zawodnicy Piotr Wawryniuk, Antoni Pacyński, Marian Kozicki i Jan Kowalczyk.
Polscy jeźdźcy przed wylotem do Meksyku (od lewej): Jan Kowalczyk, Piotr Wawryniuk, Antoni Pacyński i Marian Kozicki.
Piotr Wawryniuk na Ewaryście.
Piotr Wawryniuk na koniu Poprad.
Piotr Wawryniuk na Popradzie w konkursie potęgi skoku na wygranych w pięknym stylu mistrzostwach Polski w 1971 r. (fot. Z. Raczkowska).
Piotr Wawryniuk na og. Poprad x wlkp. Fot. S. Rozwadowski.
/Autor

Wiesław Dziadczyk

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

______________________________________________________________

Urodził się 4 listopada 1937 roku w Bogusławicach. Powiat Piotrków Trybunalski, województwo łódzkie. Ojciec Wacław. Matka Marianna z domu Węgrzynowska. Siostry Gabriela, Joanna, Maria, Barbara. Żona Natalia z domu Zając. Córka Monika. Synowie Paweł i Maciej.

(…)

Jesienią 1954 roku nastąpiło pierwsze spotkanie z końmi Stada Ogierów w Bogusławicach.

„Pamiętam ten dzień, piętnastego listopada. Wtedy poszedłem do pracy. Mój ojciec miał jedenaście hektarów ziemi. Byłem jedynym synem i ojcu było przykro, że opuszczam gospodarstwo. Myślał, że w Stadzie będę tylko dorabiał i że wrócę na ojcowiznę. Nie wróciłem. Zabrały mnie konie. Po pierwszym roku pracy w Stadzie trafiłem do grupy sportowej.„

(…)

W 1965 roku (…) Przyjmuje propozycję rotmistrza Jerzego Sas Jaworskiego, z ostatnim przydziałem bojowym w Warszawskiej Dywizji Kawalerii, wybitnego hodowcy, dyrektora Stadniny Koni w Kozienicach. Zostaje instruktorem sportowym w grupie koni sportowych, po majorze Marianie Fabrycym.

W Kozienicach spędził dwanaście lat. Tam spotkał konie swojego życia, klacz Via Vitae, córkę klaczy Via Aquia po Aquino i ogiera Dar es Salam, kasztankę, urodzoną w Stadninie Kozienice w 1960 roku.

(…)

W 1969 roku na Międzynarodowych Oficjalnych Zawodach Konnych – CHIO w Olsztynie wygrał Konkurs Potęgi Skoków skacząc mur na wysokości dwustu dwudziestu centymetrów (do dnia dzisiejszego rekord skoku w Polsce na murze). Warto przypomnieć, że w tym samym roku w Radomiu, Wiesław Dziadczyk na klaczy Via Vitae, ustanowił ówczesny rekord Polski w skoku na wysokość, który wynosił 2,05 cm.

(…)

Autor: Witold Duński, edycja PCBJ

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 09.11.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Konie Służewca” (2019) – Paweł Gocłowski

„Wiesław Dziadczyk” (2012) – Witold Duński

„Historia Klubu Jeździeckiego SKARB przy Stadninie Koni Kozienice” (2012)

„Droga życia-cel życia” (2011) – Anna Sas-Jaworska

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Z życia Ludowego Klubu Jeździeckiego przy SK Pruchna w Ochabach” (1980) – Paweł Marosz

„Rekord stulecia” (1979)

„CSI w Warszawie i CSIO w Olsztynie w 1974 r.” (1974) – Władysław Byszewski

„Racot — Warszawa — Olsztyn” – (1969) – Witold Domański

Wycinki prasowe (1971-1980)

Linki

„Warto wracać do przeszłości… Historia Via Vitae raz jeszcze” [link] (2020)

Filmy

Ludzie i Konie cz. 1 (1985) | FILM

Ludzie i Konie cz. 2 (1985) | FILM

Ludzie i Konie cz. 3 (1985) | FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Ludzie

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…

Galeria:

Zdjęcia ze zbiorów Wiesława Dziadczyka.


Zawody ogólnokrajowe w Zakopanem ok. roku 1956. Od lewej: Antoni Nowak na koniu Dziad (przy koniu luzak Madejczyk), jeździec nieznany na koniu Gretorex (przy koniu luzak Grzybowski), Wiesław Dziadczyk na koniu Empiryk (?), trener Aleksander Chajęcki.
Od lewej: Antoni Nowak na koniu Dziad, jeździec nieznany z łódzkiego klubu na koniu Gretorex, Wiesław Dziadczyk na koniu Empiryk (lub Farsz), Łódź lata 50-te.
Olsztyn 1969, przeszkoda poprzedzająca mur 2.20 m.
Via Vitae, mała dzielna klacz, która pokonała 2.20 m w czasie konkursu potęgi skoku w Olsztynie 1969 r.
Puchar zdobyty podczas konkursu Potęgi Skoku (2.20m), Olsztyn 1969.
Skok na wysokość, Radom 1969. Ustanowiony rekord Polski 2.05 m.
DDR CHIO Wielka Nagroda Lipska, wysokość 1.50m. Wiesław Dziadczyk na Via Vitae. Lata 70.-te.
Wiesław Dziadczyk podczas zawodów.

Wiesław Dziadczyk i Via Vitae.
Trening w Kozienicach, lata 70.-te. Fot. Zofia Raczkowska.
Memoriał Adama Królikiewicza, Wiesław Dziadczyk na Via Vitae. Kraków, lata 70.-te.
Od lewej: dyr. Jerzy Jaworski, prezes wet. Czesław Żurawski oraz Wiesław Dziadczyk na wałachu Chiton (po Aquino), ok. 1975-1976 roku.
Od lewej: Wiesław Dziadczyk, Marian Wejner, Maciej Krakowiak, Krzysztof Ręmbiś, Kozienice lata 70.-te.

Memoriał Adama Królikiewicza, Od lewej Wiesław Dziadczyk na koniu Bremen (?), Jan Limanowski i Wojciech Prasek. Kraków, 1976 r.
Mistrzostwa Europy Rotterdam. Trener Mossakowski, Wiesław Dziadczyk, Stefan Grodzicki, Stefan Stanisławiak oraz kibic Pękala.
Okręgowe zawody w Klikowej. Od lewej: Wiesław Dziadczyk na Ikrzaku, Stefan Kumorek na Orczyku.
Zawody w Kozienicach. Na zdjęciu, centralnie Wiesław Dziadczyk na Via Vitae.
Po zwycięstwie w konkursie zespołowym (Klikowa 1977). Od lewej: Czesław Janik na Deju, którego trzyma dyrektor SK Pruchna Jan Miech, Paweł Dziadczyk na Intruzie, obok prezes LZS Ochaby Paweł Marosz oraz Krzysztof Goraus na Atonie i trener Wiesław Dziadczyk.
Pozdrowienia z Akwizgranu od ekipy dla Wiesława Dziadczyka.
Gratulacje dla Wiesława Dziadczyka po konkursie potęgi skoku (2,20 m).
Gratulacje dla Wiesława Dziadczyka po konkursie potęgi skoku (2,20 m).
Podziękowanie za owocną współpracę od kolegów Wiesława Dziadczyka.
Konkurs potęgi skoku 2,20 m.
Rekordzista – Wiesław Dziadczyk na Via Vitae.
W. Prasek z Kozienic medalistą Mistrzostw Europy. Ze zbiorów Wiesława Dziadczyka.
W szkole jazdy konnej.
Saga rodu Dziadczyków.

/Autor

XXII letnie Igrzyska Olimpijskie – Moskwa, 1980

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

______________________________________________________________
29 lipca 1980 – srebrny medal drużynowy w IO Moskwa 1980.
3 sierpnia 1980 – złoty medal olimpijski Jan Kowalczyk na Artemorze.
______________________________________________________________

Jeźdźcy specjalizujący się w konkurencji skoków przez przeszkody w okresie powojennym nie mieli szczęścia do olimpiad. Najpierw jeździectwo polskie odbudowywało się po zniszczeniach wojennych, kiedy to nasi konkurenci startowali i zdobywali medale na różnych olimpiadach. Nie powiodły się starty na IO w Meksyku — 1968 i Monachium — 1972. Starty te pokazały jednak, że mamy ciągle jeszcze za mało wyróżniających się koni, mimo że kilka z nich zaprezentowało się w Monachium z jak najlepszej strony, sławiąc hodowlę polską, ale to jeszcze nie wystarczało do zajęcia medalowego miejsca.

Do Montrealu w 1976 r. z uwagi na ogromne koszty i brak wyrównanego zespołu z góry założono, że przygotowywać się będą jeźdźcy w konkurencji WKKW i indywidualnie Jan Kowalczyk, któremu udostępniono najlepsze konie. Badania krwi koni na piroplazmozę ostatecznie przekreśliły start ekipy WKKW i Jana Kowalczyka indywidualnie w skokach.

W przygotowaniach do Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 zrobiono ten sam błąd co poprzednimi laty, zaczęto przygotowywać się zbyt późno. W 1978 r. zorganizowano zgrupowanie w PSO Łąck, które prowadzili trenerzy Marian Kowalczyk i inż. Krzysztof Koziarowski pod kierownictwem trenera mgr. inż. Władysława Byszewskiego. Zgrupowanie przeplatane startami w zawodach w kraju i za granicą trwało zaledwie 2 miesiące. W 1979 r. kontynuowano w PSO Łąck zgrupowanie, które poprowadził mgr Byszewski z inż. Koziarowskim. Niestety, z uwagi na zajęcia służbowe w ZHiOZ w Warszawie, mgr Byszewski nie mógł się całkowicie poświęcić treningom. Zgrupowanie to, trwające (zgodnie z planem) trzy miesiące, przeplatane było różnymi startami w zawodach. (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Eryk Brabec
źródło: czasopismo Koń Polski, 1980

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 26.08.2024

Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Moskwie 1980 r:

Skoki przez przeszkody (srebrny medal drużynowy)WKKW (ekipa zdekompletowana)Ujeżdżenie (4. miejsce druż.)
chor. sztab. Jan Kowalczyk – Artemor
[1. miejsce ind. – złoty medal olimpijski]		Mirosław Szłapka – Erywań
[6. miejsce ind.]		Józef Zagor – Helios
[10. miejsce ind.]
Wiesław Hartman – Norton
[6. miejsce ind.]		Jacek Wierzchowiecki – Bastion
[13. miejsce ind.]		Elżbieta Morciniec – Sum
[13. miejsce ind.]
Marian Kozicki – Bremen
[8. miejsce ind.]		Jacek Daniliuk – Len
[nie ukończył]		Wanda Wąsowska – Damazy
[14. miejsce ind.]
Janusz Bobik – Szampan
[startował tylko w Pucharze Narodów]		Stanisław Jasiński – Hangar
[nie ukończył]		Bogusław Misztal (rezerwowy)
Bogdan Sas-Jaworski – Bremen (rezerwowy)Anna Kuczyńska (rezerwowy)

Trenerem polskich jeźdźców biorących udział w Olimpiadzie w Moskwie, był Marian Kowalczyk (skoki) oraz Andrzej Orłoś (WKKW). Na szefa ekipy wyznaczony został Marcin Szczypiorski.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Norton” (2021) – tylkoskoki.pl

„Nie żyje 'cała historia polskiego jeździectwa'” [link] (2020) – D. Urbanowicz

“Sport jeździecki w Polsce… (1945-1989)” (2013) – Renata Urban

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Wiesław Hartman (1950-2021)” (2012) – olimpijski.pl

“Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Wiesław Hartman” (2012) – Witold Duński

„Artemor” (1985) – Marek Szewczyk

„Wspomnienie o Bremenie” (1985) – Bohdan Sas-Jaworski

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Konkurencja WKKW na Igrzyskach Olimpijskich, Moskwa 1980” (1980) – Marcin Szczypiorski

“WKKW na Olimpiadzie w Moskwie” (1980) – Andrzej Orłoś

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU]| FILM

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…

Galeria:

Jan Kowalczyk i Artemor, IO Moskwa 1980
/Autor

ARTEMOR (Eros xx – Artemiza)

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

„Artemor był przede wszystkim bardzo szczery. (…) Jego skoki były bardzo dynamiczne i szybkie, tak że nieraz trudno było nadążyć za nim z ciałem. Mimo że był nieduży, nie miał kłopotów nawet z bardzo trudnymi szeregami. (…) Był łatwy w prowadzeniu, skręcał „na ogonie”. Miał bardzo dobry charakter…”

— st. chor. sztab. Jan Kowalczyk, jeździec Artemora

ARTEMOR (Eros xx – Artemiza / Equator ), xo (wałach) ur. 1969 | właśc. Wojsko Polskie

______________________________________________________________

Polski koń, na którym Jan Kowalczyk zdobył złoty medal olimpijski w indywidualnym konkursie skoków przez przeszkody oraz srebrny medal drużynowo na IO Moskwa, 1980.

Jak wspomina Jan Kowalczyk: „Artemor był koniem o niedużym wzroście (163 cm w kłębie). Charakteryzował się: dobrym, pogodnym usposobieniem, miał żywy temperament i sporo energii. Dostałem go z Sopotu w 1978 za trzy inne konie przekazane przez Legię.”

Od tej chwili aż do 1984 roku Jan Kowalczyk dosiadał go, wygrywając konkurs olimpijski i 8 konkursów rangi CSIO. Osiem razy reprezentował polskie barwy w Pucharze Narodów.

W Polsce zdobył również:
I miejsce MP skoki – 1979
I miejsce MP skoki – 1980
II miejsce MP skoki – 1981
I miejsce MP skoki – 1982

W grudniu 1984 roku, Artemor zachorował na zapalenie mózgu i w konsekwencji tego został uśpiony.

Został wybrany koniem stulecia podczas głosowania publiczności na najlepszego konia projektu #winners100gwiazd, Cavaliada Poznań 12.2018.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 01.06.2024

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Artemor” (1985) – Marek Szewczyk

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

Pokrewne Legendy:

Konie

BREMEN (KEMAL – BREMA)

Srebro druż. i ósme miejsce ind. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. 2x medal brązowy (1979 i 1981) i srebro w JMP (1983 rok). Wygrał konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Płowdiw (1984).

Czytaj więcej…

Ludzie

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Ludzie

Marian Kozicki

Srebrny medalista z IO Moskwa 1980. Czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich. Złoty, srebrny (2x) i brązowy (2x) medalista MP w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Ludzie

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz, sportowiec, największy talent w historii polskiego jeździectwa. Mistrz i wicemistrz olimpijski IO Moskwa 1980.

Czytaj więcej…

Galeria:

Jan Kowalczyk na Artemorze, rok 1980.
Jan Kowalczyk na Artemorze, IO Moskwa 1980.
Jan Kowalczyk na Artemorze, IO Moskwa 1980.
Jan Kowalczyk na Artemorze, IO Moskwa 1980. Okładka 59 numeru magazynu Koń Polski.
Jan Kowalczyk i Artemor, IO Moskwa 1980.
/Autor