Wpisy

Władysław Adamczak

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Brązowy medalista (druż.) MŚ w Powożeniu Zaprzęgami Czterokonnymi (Apeldoorn 1976), 2x srebrny medalista ME (druż. Sopot – 1975, Donaueschingen – 1977, Zug – 1981), brązowy medalista ME (druż. Haras du Pin – 1979; ind. Zug 1981).

______________________________________________________________

Urodził się 19 marca 1919 roku w Goździechowie, powiat Kościan, województwo poznańskie. Zmarł 3 czerwca 2003 roku w Wałbrzychu. Ojciec Jakub. Siostra Maria. Bracia Walenty, Stanisław, Jan. Żona Franciszka z domu Obrzycka. Córka Eugenia. Synowie Zygmunt i Andrzej. Zawodnik Sudeckiego Ludowego Klubu Sportowego w Książu.

(…)

Przepracował w Stadzie swoje lata bez nagany. Był punktualny, dokładny, wymagający. Kiedy był już na emeryturze, to jeździł do Pańkowa koło Świdnicy do Stadniny Kazimierza Mazurka i pomagał w trenowaniu koni. W pracy nie pozwolił, by zmokła choćby garstka siana. O konie dbał więcej niż o siebie.

(…)

Paweł Mazurek, świetny jeździec, powoził końmi trenowanymi przez Władysława Adamczaka, który był nauczycielem koni hodowanych przez Kazimierza Mazurka, ojca i przez niego.

W książce Sport zaprzęgowy w Polsce Anna Nowicka-Posłuszna i Marek Zaleski napisali:

„W latach 1970 – 1984 Władysław Adamczak trzydziestokrotnie uczestniczył w zawodach wysokiej rangi, w tym siedem razy w Mistrzostwach Świata i osiem razy w Mistrzostwach Europy. Był zawodnikiem doskonale przygotowującym konie”.

Odnosił sukcesy w Europie, w Mistrzostwach Świata, w mityngach w Akwizgranie. Nie udało mu się tylko zdobyć medalu w Mistrzostwach Polski. Zajmował czwarte miejsca. Jak twierdzą sportowcy, najgorsze, bo niemedalowe. Pozostały jednak po Władysławie Adamczaku medale z Mistrzostw Świata i Europy.

Autor: Witold Duński

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 16.08.2023

Władysław Adamczak zmarł 3 czerwca 2003 roku, w wieku 84 lat.
Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Szczawienku.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Władysław Adamczak” (2012) – Witold Duński

„W Książu. Sudecka stadnina koni w Książu” [link](1980) | FILM

„Polskie zaprzęgi sportowe w XX wieku” (1978) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

“Mistrzostwa Świata w Powożeniu Het Loo-Apeldoorn 1976″ (1976) – Zbigniew Prus Niewiadomski

„Trzecie Mistrzostwa Europy w Powożeniu, Sopot 1975” (1975) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Polskie zaprzęgi na hipodromach zachodnioeuropejskich” (1970) – Zbigniew Prus-Niewiadomski, Kazimierz Stawiński

„Katalog Winners 100 Gwiazd – 2021”

„Sport jeździecki w Stadzie Książ – wczoraj i dziś” [link]

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Kazimierz Mazurek

Jego gospodarstwo w latach 70. wyhodowało przepiękne stado koni kolorowych. Obecnie dalej się rozwija pod zarządem syna Pawła oraz wnuków Maćka, Marka i Karoliny. Jego drugi syn Piotr to czołowy zawodnik Polski w zaprzęgach czterokonnych.

Czytaj więcej…

Galeria:

Włądysław Adamczak. Kadr z filmu: „W Książu. Sudecka stadnina koni w Książu”, 1980 rok.
Ogiery Hak, Dolar, Muszkieter i Zagon. Powozi Władysław Adamczak.
Władysław Adamczak prowadzi swoje konie, ogiery rasy Śląskiej – Haka, Brenera, Brylanta i Dolara, z którymi później jeździł jego następca Czesław Konieczny.
Kochał konie. W pracy nie pozwolił by zmokła bodaj garstka siana.
/Autor

Zygmunt Waliszewski

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Najlepszy Polski powożący w zaprzęgach 4. konnych.
10 krotny złoty medalista MP. 11 krotny medalista ME i MŚ.
Jedyny Polak wpisany na Ścianę Chwały w Aachen (Akwizgran).

______________________________________________________________

(…)

W trakcie wieloletniej kariery uczestniczył on w wielu zawodach krajowych i zagranicznych, Dziesięciokrotnie powoził na Mistrzostwach Polski w latach 1979 – 1988, przez 10 kolejnych lat był niepokonany, stawał na podium i zdobywał złoto. W trakcie 17 lat pięć razy startował w Mistrzostwach Europy, klasyfikując się w pierwszej dziesiątce aż czterokrotnie. Trzykrotnie wraz z kolegami z ekipy zdobył srebro w klasyfikacji zespołowej w latach: 1975, 1977. 1981 i brąz w 1979. W tym też roku zdobył brąz w klasyfikacji indywidualnej.

Na Mistrzostwach Świata aż cztery razy na siedem startów zakwalifikował się do pierwszej dziesiątki indywidualnie i dwukrotnie zespołowo zdobył II miejsce.

(…)

Izabela Warkusz („Powożenie w SO SP Starogard Gdański”)

—

Jako jedyny zawodnik z Polski został, trzykrotnie wyróżniony na słynnej tablicy zwycięzców, umieszczonej na terenie tego historycznego hipodromu CHIO Aachen (zobacz).

Współtwórcami Jego sukcesów byli między innymi; Kazimierz Stawiński, Czesław Matławski oraz Zbigniew Markowicz, za którego czasów próbowałem do zaprzęgów ponad 130 ogierów. 18 wyszło na start.

Witold Duński (Konno po sławę / Zygmunt Waliszewski)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 06.04.2023

Zygmunt Waliszewski zmarł 28 stycznia 2013 r. w swoim domu w Stadzie Ogierów w Starogardzie Gdańskim, w wieku 82 lat. Został pochowany na „Starym” cmentarzu katolickim przy ul. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gd.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Odszedł Zygmunt Waliszewski” [link](2013)

„Zygmunt Waliszewski” (2012) – Witold Duński

„Powożenie w SO SP Starogard Gdański” (2001) – Izabela Warkusz

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety, Bryczki i uprzęże” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Słownik terminologiczny zabytków Z. 2 Zaprzęgi Konne” (1989) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Powożenie dyscypliną przodującą” (1977) – Bernard Berdychowski, Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Mistrzostwa Świata w Powożeniu Het Loo-Apeldoorn 1976” (1976) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Czwórka w kolorze białym” – Jan Okulicz

Zdjęcia Zygmunta Waliszewskiego – zbiory prywatne

Katalog Winners 100 Gwiazd – 2021

Katalog Respekt – 2020

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Zbigniew Prus-Niewiadomski

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

Czytaj więcej…

Galeria:

Medale z Mistrzostw Polski Zygmunta Waliszewskiego (10 lat z rzędu, od 1979 do 1988 roku). Fot. Grzegorz Waliszewski.
Zygmunt Waliszewski. Źródło: swiatkoni.pl

Konie, uprzęże, zwycięstwa i symbole sukcesów są w życiu Zygmunta Waliszewskiego.
Zygmunt Waliszewski potrafi powozić zwykłą furmanką, bryczką, powozem i końmi ustawionymi w pojedynkę, parę, czwórkę, szóstkę, a jak trzeba będzie, to i w dwunastkę koni.

W Aachen, w Niemczech, mieście największych w świecie zawodów jeździeckich, Zygmuntowi Waliszewskiemu za sukcesy w Powożeniu Zaprzęgami Czterokonnymi, polski hymn narodowy – Jeszcze Polska nie zginęła, grali trzynaście razy.
W Starogrodzie prowadzi swoje konie Regała, od prawej, Mariusza, Grama, Antaresa, a z tyłu luzak, Tadeusz Lidziński.
Przez pracowite ręce Zygmunta Waliszewskiego w Stadzie Ogierów, w Starogardzie, przeszło ponad pięćset koni. W zaprzęgu Lowelas, Niedokos, Gram i Antares. W głębi, za ostatnimi, Gramem i Antaresem, Zygmunt Waliszewski.
Za zasługi sportowe i za wyniki w pracy był wytypowany do Złotego Krzyża Zasługi. Nie dali!
Konie: Bławat, Niedokos, Heweliusz, Lowelas.
Cała czwórka po jednym ojcu, po Weczerze.
Zaprzęg podczas treningu. Angloaraby: Bławat, Niedokos, Heweliusz, Lowelas.
Trening. Konie: Lowelas, Heweliusz, Bławat, Niedokos.
Lowelas i Niedokos w czasie leśnej przejażdżki.
Zygmunt Waliszewski na X Mistrzostwach Polski w Książu 1988 r.
Lowelas w czasie zawodów w Starogardzie Gdańskim.
Zygmunt Waliszewski przy wręczaniu medalu i pucharu na Mistrzostwach Polski.
Bławat, Heweliusz, Lowelas po dekoracji.
Gram, Antares, Niedokos, Oczeret.
VI Mistrzostwa Polski Książ. Konie: Dobroń, Debiutant, Kryzbet, Oczeret – cross.
Konie: Niedokos, Loelas, Antares, Gram w trakcie zawodów – jazda z przeszkodami.
Konie: Niedokos, Lowelas, Antares, Gram.
Konie: Dobroń, Gram, Antares, Oczeret podczas crossu.
Konie: Dorog, Lowelas, Gram, Antares na czworoboku.
Konie: NIedokos, Dorog, Antares, Gram – jazda z przeszkodami.
Srebrne medale z Mistrzostw Europy. Awers.
Srebrne medale z Mistrzostw Europy. Rewers.
Brązowe medale z Mistrzostw Europy i Mistrzostw Świata. Awers.
Brązowe medale z Mistrzostw Europy i Mistrzostw Świata. Rewers.
Złote medale Mistrzostw Polski. Jeździeckie Mistrzostwa Polski Seniorów w Powożeniu Dział „D”.

/Autor

Zbigniew Prus-Niewiadomski

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

______________________________________________________________

Ur. 1 stycznia 1922 r. w Warszawie.

Zasłużony działacz Polskiego Związku Jeździeckiego, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych, międzynarodowy sędzia PZJ.

Wybitny znawca historii zaprzęgów, konsultant Działu Pojazdów Konnych Muzeum w Łańcucie i Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Łazienkach, autor fundamentalnych opracowań zabytkowych pojazdów konnych w Polsce, publicysta „Stolicy”, „Konia Polskiego” i wielu innych czasopism.

Członek stowarzyszeń kulturalno-naukowych i kombatanckich, m.in. Światowego Związku Żołnierzy AK, Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.

Odznaczony: Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Złotą Odznaką PZJ, Odznakami: Zasłużonego Działacza Kultury i Kultury Fizycznej.

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Andrzej Novak-Zempliński

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 19.11.2023

Zbigniew Prus-Niewiadomski zmarł 8 listopada 1997, w wieku 75 lat. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 59-3-1).

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Zbigniew Prus-Niewiadomski” (2021) – Hanna Polańska

„In memoriam – Zbigniew Prus-Niewiadomski” (1997) – Andrzej Novak-Zempliński

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety, Bryczki i uprzęże” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Słownik terminologiczny zabytków Z. 2 Zaprzęgi Konne” (1989) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Style zaprzęgów konnych, styl bałagulski” (1983) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Style zaprzęgów konnych, styl krakowski” (1983) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Style zaprzęgów konnych, styl węgierski” (1982) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Style zaprzęgów konnych, styl angielski” (1981) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Pojazd konny na znaczkach pocztowych” (1966) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

WIRTUALNY SPACER

POWOZOWANIA im. ZBIGNIEWA PRUS-NIEWIADOMSKIEGO

Kliknij aby zwiedzić

Pokrewne Legendy:

Galeria:

1989, otwarcie wystawy stałej MŁiJ w Podchorążówce „Nie tylko o myślistwie”, część „Koń w zaprzęgu i pod wierzch”.  
Stoją od lewej prof. Jerzy Krupka – przewodniczący ZG PZŁ, nn, Aleksander Czerwiński – wicedyrektor MWP, nn, Stefan Olech – kierownik Działu Sztuki MŁiJ, prof. Marek Kwiatkowski – kurator Łazienek Królewskich, Piotr Świda – asystent muzealny w Dziale Jeździectwa MŁiJ, Hanna Łysakowska – asystent muzealny w Dziale Jeździectwa MŁiJ, prof. Jerzy Chachuła – kierownik Zakładu Hodowli Koni SGGW, Zbigniew Prus-Niewiadomski – konsultant PZJ w MŁiJ. Foto. Jan Świderski.
/Autor

Marek Zaleski

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Jeździec, hodowca, trener, działacz Polskiego Związku Jeździeckiego. Jeden z architektów legendy polskiego powożenia.

______________________________________________________________

Urodzony 12 maja 1950 roku w Łodzi.

Przeczytajcie pierwszą część biografii Marka Zaleskiego, który wraz z Kazimierzem Stawińskim (SO Starogard Gdański), Czesławem Matławskim (SO Gniezno), Andrzejem Osadzińskim (SO Bogusławice), Tadeuszem Czermińskim (SO Sieraków), Zbigniewem Dąbrowskim (SO Książ), Zbigniewem Markowieczem (SO Starogard Gdański) był kontynuatorem sukcesów polskiego powożenia:

(…)
„Ojciec Wacław. Matka Hanna z domu Zielińska. Żona Renata z domu Dziurla. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, Akademii Rolniczej w Lublinie.

Jeździectwo ma we krwi. Dziadek, Kazimierz Zaleski, pracował na Torze Wyścigów Konnych na Służewcu. Ojciec, Wacław Zaleski, Kawaler Orderu Wojennego Virtuti Militari – jeździec, oficer 1 Pułku Strzelców Konnych.”
(…)

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autorzy: Witold Duński
Autor zdjęć: Piotr Czyrwik

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 05.06.2023

Marek Zaleski zmarł 03 lipca 2021 roku w Poznaniu.
Został pochowany na cmentarzu w Marysinie Wawerskim przy ulicy Korkowa 152.

Wspomnienie Andrzeja Michalskiego o Marku Zalewskim
Małgorzata Przykucka o Marku Zaleskim

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Wspomnienie Andrzeja Michalskiego o Marku Zalewskim | FILM

„Marek Zaleski” (2012) – Witold Duński

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

Zobacz osiągnięcia polskiego powożenia…

Respekt – Polskie Powożenie | Winners 100 Gwiazd

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Władysław Adamczak

Brązowy medalista (druż.) MŚ w Powożeniu Zaprzęgami Czterokonnymi (Apeldoorn 1976), 2x srebrny medalista ME (druż. Sopot – 1975, Donaueschingen – 1977, Zug – 1981), brązowy medalista ME (druż. Haras du Pin – 1979; ind. Zug 1981).

Czytaj więcej…

Ludzie

Kazimierz Mazurek

Jego gospodarstwo w latach 70. wyhodowało przepiękne stado koni kolorowych. Obecnie dalej się rozwija pod zarządem syna Pawła oraz wnuków Maćka, Marka i Karoliny. Jego drugi syn Piotr to czołowy zawodnik Polski w zaprzęgach czterokonnych.

Czytaj więcej…

Ludzie

Zbigniew Prus-Niewiadomski

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

Czytaj więcej…

Galeria:

Uroczystość odsłonięcia rzeźby Respekt – Polskie Powożenie (Lando Ptakowice).
Respekt – Polskie Powożenie – ponad 40 medali na MŚ i ME.
Bartłomiej Kwiatek dziękuje Markowie Zaleskiemu.
Tradycyjna runda honorowa w wykonaniu legendy polskiego powożenia.
Respekt – Polskie Powożenie. Jest co podziwiać.

/Autor

Ignacy Jaworowski

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Na trwałe związany z powojenną historią odbudowy hodowli koni czystej krwi arabskiej w Polsce i sukcesami Stadniny Koni Michałów.

Ignacy Jaworowski urodził się 14 stycznia 1924 roku we Wrońskach w powiecie płońskim na Mazowszu.

______________________________________________________________

Osoba Ignacego Jaworowskiego jest na trwałe związana z powojenną historią odbudowy hodowli koni czystej krwi arabskiej w Polsce i jej wspaniałego rozwoju w ostatnim 60-leciu. Jaworowski poświęcił koniom arabskim prawie całe życie. Zmarł w wieku 80 lat, z czego 49 przepracował w hodowli zarodowej. Pół wieku to długi okres, tym bardziej że żył w bardzo trudnych czasach, które wielokrotnie były lepsze dla koni niż dla ludzi kierujących ich hodowlą.

Ignacy Jaworowski urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Ojciec, dziadek, a także stryj zajmowali się hodowlą koni w typie angloarabskim i oni pierwsi uczyli go hodowli.

Obecnie w rodzinnym majątku Jaworowskich, czyli we Wrońskach, znajduje się Stadnina Koni Arabskich – Polska AKF sp. z o.o. Wrońska należą teraz do szejka Khaleda Bin Sułtana Bin Abdula Aziza z Arabii Saudyjskiej. W stajni jest około 20 klaczy, a na budynku znajduje się pamiątkowa tablica, informująca, że we Wrońskach urodził się Ignacy Jaworowski, twórca stadniny michałowskiej.

(…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Jerzy Białobok

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 05.06.2024

Ignacy Jaworowski zmarł w Michałowie 18 września 2004 r., w wieku 80 lat.

Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Michałowie (charakterystyczny grób na końcu cmentarza, wykonany z tego samego kamienia co stajnie michałowskie).

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Fotograficzny esej na nadchodzące 70-lecie Stadniny Koni Michałów” (2022) – Mariusz Wideryński

„Wspomnienie z Michałowa” [link](2020) – Marek Grzybowski

„Pan Jaworowski” [link](2016) – Marek Grzybowski

„Ignacy Jaworowski” (2014) – Jerzy Białobok

„Odszedł wielki hodowca” (2004) – Urszula Białobok, Jerzy Białobok

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Stadnina Koni Michałów” [EN]

„Stadnina Koni Michałów” – zespół redakcyjny

Konie

EKSTERN (Monogramm – Ernestyna)

To jeden z ogierów, o których mówi się, że są „epokowe”. Epokowym był jego ojciec Monogramm oraz jego przodkowie, w tym Ofir i sprowadzony z pustyni protoplasta rodu – Kuhailan Haifi or.ar. Ojciec czempionów i czempionek, a także zasłużonych w hodowli matek. Jego córka Pepita została sprzedana na aukcji w Janowie za milion czterysta tysięcy…

Czytaj więcej…

Galeria:

Ignacy Jaworowski z ulubioną Estardą. Fot. Jan van Leent
/Autor

Zbigniew Dąbrowski

Patroni Honorowi: Wiktor Karol

Mecenasi: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim

Opiekunowie: Rodzina Zbigniewa Dąbrowskiego

Żołnierz Armii Krajowej, trener i hodowca, wieloletni dyrektor Stada Ogierów w Książu. Legenda polskiego powożenia. Przewodniczący kapituły medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

______________________________________________________________

Urodzony 20 czerwca 1925 r. w Łącku.

Po ukończeniu wydziału rolnego Uniwersytetu we Wrocławiu, w 1952 roku podjął praktykę w Stadninie Koni Liski. W 1955 roku przydzielony został do Państwowego Stada Ogierów w Książu jako zastępca dyrektora.

W roku 1970 został dyrektorem SO Książ i pełnił tę funkcje do momentu przejścia na emeryturę w 1992 roku. Za jego kadencji sekcja jeździecka SO Książ była jedną z najmocniejszych w Polsce. Jako hodowca przyczynił się do stworzenia nowoczesnego typu konia rasy śląskiej. Z 40 medali, które zdobyli powożeniowcy dla Polski, prawie połowę (19) zdobyli zawodnicy pracujący w Stadzie Ogierów Książ i reprezentujący działający klub SLKS Książ.

7.02.2021 z wielkim smutkiem dowiedzieliśmy się od syna Pana Zbigniewa, Wojtka Dąbrowskiego o śmierci jego taty. Odeszła od nas Legenda Polskiego Jeździectwa i powożenia…

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Zbigniew Dąbrowski. Zmarł 6 lutego 2021 roku w Wałbrzychu. w wieku 96 lat.
Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Szczawienku.

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Zbigniew Dąbrowski” (2012) – Witold Duński

„Stado ogierów Książ” (2005) – Izabela Rajca-Pisz

„Wachmistrz sentymentalny” (2003)

„Katalog III aukcji koni sportowych w Książu” (1976) – Zespół redakcyjny

„Katalog aukcji koni, Książ 25-26.05.1990” (1990) – Zespół redakcyjny

„50-ta Jubileuszowa Aukcja Koni w Książu” (1974) – Izabela Pawelec-Zawadzka

„Państwowe Stado Ogierów Książ” (1974) – Zbigniew Dąbrowski

Zbigniew Dąbrowski – Odznaka Respekt | FILM

„Sport jeździecki w Stadzie Książ – wczoraj i dziś” [link]

Galeria:

Dyrektor Zbigniew Dąbrowski, wręcza powożącemu nagrodę w konkursie. 
Zbigniew i Hanna Dąbrowscy. Fot.: Hanna Houszka, 2015 r.
Zbigniew Dąbrowski – drugi od lewej, wraz z żoną, 2019 r.
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)
/Autor

Michał Bogajewicz

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Biznesmen, filantrop, fundator medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski). Właściciel słynnej firmy powoźniczej.

______________________________________________________________

Urodzony 20 września 1935 roku Pniewy. Żonaty, dwoje dzieci. Studia – Wydział mechaniczny Politechniki Poznańskiej 1956 oraz Wyższa Szkoła Ekonomiczna 1961.

Historia najstarszej firmy powoźniczej M. Bogajewicz, sięga roku 1890. Może ona pochwalić się renowacją ponad 480 zabytkowych pojazdów w tym XIX-wiecznej berlinki z manufaktury Petzolda w Warszawie, którą jeździł genialny polski pianista Fryderyk Chopin.

Firma wyprodukowała na potrzeby filmów historycznych ok. 70 powozów, w tym między innymi w 1977 roku wykonała kopię wozu Drzymały z okazji 120 rocznicy jego urodzin.

Michał Bogajewicz był właścicielem stadniny koni arabskich SK Niewierz, oraz pierwszym polskim, prywatnym hodowcą, którego koń – GIRLAN-BEY oo (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm) ur. 2002-03-14, zwyciężył w rankingu ECAHO Cup (2004), wygrał Czempionat Szwecji, a następnie zdobył tytuł Wiceczempiona Świata Ogierów Młodszych (2005).

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 02.09.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Publikacje

„Katalog Winners 100 Gwiazd – 2021” – Najlepsze polskie konie na 100.-lecie Niepodległości.

„XII Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Czystej Krwi Arabskiej Białka” (2003)

„Historia stadniny Niewierz” (2001) – Michał Bogajewicz, Marek Mucha

„Pojazdy Konne łańcuckiego zamku” (2001) – M. Wideryński

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety, Bryczki i uprzęże” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Słownik terminologiczny zabytków Z. 2 Zaprzęgi Konne” (1989) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety to też są zabytki” (1977) – Teresa Żurawska

Filmy

Powozy Michała Bogajewicza (1988) | FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Zbigniew Prus-Niewiadomski

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

Czytaj więcej…

Galeria:

Michał Bogajewicz
fundator medalu za „styl i elegancję” w powożeniu.
Bogajewicz Michał i Artur Bober
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)
/Autor