Wpisy


Patron Honorowy: Polski Klub Wyścigów Konnych

Polski Klub Wyścigów Konnych (PKWK): ustala warunki rozgrywania gonitw i kontroluje ich przestrzeganie, działa na rzecz rozwoju i promocji wyścigów konnych oraz doskonalenia hodowli koni, wydaje pozwolenia na organizowanie wyścigów konnych itd

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy czasopisma Wiadomości Wyścigowe, 1926-1991.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Oficjalny organ do spraw wyścigów konnych wydawany przez Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce, na mocy postanowienia „Prawideł…

W roku 1926, w lutym w Warszawie ukazał się pierwszy numer „Wiadomości Wyścigowych„, które były oficjalnym organem do spraw wyścigów konnych wydawanym przez Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce, na mocy postanowienia „Prawideł Wyścigowych”, ustalonych przez Ministra Rolnictwa w wyniku ustawy o wyścigach konnych. W „Wiadomościach Wyścigowych” ogłaszane były wszystkie zarządzenia dotyczące wyścigów konnych oraz totalizatora, komunikaty wewnętrzne towarzystw wyścigowych oraz sprawozdania z kolejnych dni wyścigowych, informacje o wydawanych trenerom licencjach, dżokejom i służbie stajennej, kary nakładane na osoby, które dopuściły się wykroczeń, statystyki stajen, koni i reproduktorów itp. Natomiast nie publikowano w „Wiadomościach…” żadnych artykułów.

Przez pierwsze dwa lata pismo miało podtytuł: „Organ Urzędowy Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce”. Od roku 1928 został on zamieniony na „Organ Urzędowy do Spraw Wyścigów Konnych” i taki pozostał do wybuchu wojny w roku 1939. Pierwszym redaktorem „Wiadomości Wyścigowych” w roku 1926 był Mieczysław Radwan. Od następnego roku – 1927, przez cztery lata redagował to pismo Stanisław Haman.

W latach 1931 i 1932 redaktorem „Wiadomości Wyścigowych” był Jan Laszkiewicz, odpowiedzialny w Towarzystwie Zachęty do Hodowli Koni za prowadzenie Księgi Stadnej Koni pełnej krwi angielskiej, autor wielu artykułów o tej rasie koni zarówno w okresie międzywojennym, jak i po wojnie.

W roku 1933 redakcję pisma objął inż. Stanisław Schuch.

Jak wyliczył prof. Pruski kolejne roczniki „Wiadomości Wyścigowych” w latach 1926-1939 zawierały od 1012 do 1918 stron. Liczba numerów, ani też ich objętość nie były z góry określane, a „Wiadomości” były drukowane w miarę potrzeby. Ostatnie numery w danym roku zawierały bardzo cenną informację dla czytelników i kompletujących roczniki pisma, właśnie przy numerze, w nawiasie wyraz (ostatni).

„Po wybuchu II wojny światowej wyścigi zostały przerwane i wydawnictwo uległo zawieszeniu. Lecz Niemcy wznowili wyścigi, najpierw w 1941 r. w Lublinie, a od 1943 r. także i we Lwowie. Organ do spraw wyścigów konnych został wznowiony pod zmienionym tytułem jako „Rennkalender für das generalgouvernement”. Pismo wychodziło również i po polsku jako „Kalendarz Wyścigowy dla Generalnego Gubernatorstwa”. Roczniki zawierały od 368 do 982 stron. Ostatni zeszyt pod władzą okupanta wyszedł w Krakowie dnia 8 lipca 1944 r. Rocznik zakończony został już przez władze polskie numerem 5, wydanym w Lublinie dnia 28 grudnia 1944 roku.”

W roku 1945 wydawnictwo powróciło do swojej dawnej nazwy „Wiadomości Wyścigowe”, ale od roku 1952, kiedy to wydawcą zostały Państwowe Tory Wyścigów Konnych Przedsiębiorstwo Państwowe Wyodrębnione – Warszawa, Tor Wyścigowy na Służewcu, pismo jako podtytuł otrzymało: „Biuletyn oficjalny Państwowych Torów Wyścigów Konnych”.

Zaprzestano podawania informacji kto jest redaktorem „Wiadomości”.

Źródło: Słownik Jeździecki i Hodowlany – Lesław Kukawski

Autor wpisu: Lesław Kukawski | Aktualizowano: 2025/09/25



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

ARABELLA (CROSS – ATA)

Na torze wyścigowym spędziła jeden sezon. Trenowana przez Dorotę Kałubę wygrała wszystkie sześć wyścigów, w których wystartowała. Od 1975 roku gonitwa Oaks nazwana została jej imieniem.

Czytaj więcej…

Maria i Grzegorz Konarscy

Grzegorz Konarski przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Stadniny Koni Strzegom, w której głównym hodowcą była Maria Konarska. Był również założycielem, twórcą pierwszych sukcesów i wieloletnim prezesem Klubu Jeździeckiego Stragona Strzegom.

Czytaj więcej…

Stanisław Schuch

Polski hipolog, wybitny znawca eksterieru i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Wspólnie z W. Pruskim i J. Grabowskim opracował drugi tom podręcznika „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…

Maria Kinga Świdzińska

Naukowiec i hodowczyni koni. Od 1974 prowadziła w Golejewku bardzo cenne dla polskiej hodowli prace naukowe dotyczące koni pełnej krwi angielskiej. W 1981 r. obroniła pracę doktorską dotyczącą oceny reproduktorów pełnej krwi.

Czytaj więcej…



Galeria:




Hodowca: Stadnina Koni Widzów

Stadnina Koni Widzów, założona pod koniec XIX wieku, od początku specjalizowała się w hodowli koni pełnej krwi angielskiej, które szybko zaczęły odnosić sukcesy na torach wyścigowych w Polsce i Europie. Po II wojnie światowej kontynuowała swoje tradycje, zdobywając liczne prestiżowe trofea, w tym 8 wygranych w Derby oraz wielokrotne zwycięstwa w Wielkiej Warszawskiej i innych klasykach.

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy klaczy DŻAMAJKA.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Perła SK Widzów. Dżamajka to pierwsza klacz w powojennej historii polskich wyścigów, która zdobyła Potrójną Koronę (Nagroda Rulera – Derby – St. Leger).

Klacz DŻAMAJKA kaszt. ur. 1997 r. (Juror – Dżamira po Rutilio Rufo) hod. SK Widzów

Jedyna trójkoronowana klacz w polskiej historii

Zwyciężczyni aż 4 z 5 klasyków sezonu wyścigowego 2000 – Rulera, Derby (w rekordowej – 20-konnej obsadzie!), Oaks i St. Leger oraz najważniejszej z dystansowych porównawczych prób – Wielkiej Warszawskiej, a także Nagrody Iwna, co dało jej tytuł „Koń Roku”.

Czterolatką wygrała Nagrody Golejewka i Kozienic (kontuzja po tym wyścigu zamknęła jej torową karierę), a w Bratysławie pokonała GALILEO w Velkej cenie Slovenskiej. Jej syn – DŻERALD (po Roulette) wygrał dwulatkiem Próbną i Nagrodę Skarba. Dżamajkę – zwyciężczynię 11 gonitw (w 13 startach!) – trenował Bogdan Strójwąs, a z wyjątkiem zwycięskiego debiutu zawsze dosiadał dżokej Tomasz Dul.

Autor wpisu: Paweł Gocłowski | Aktualizowano: 2025/09/29



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Tomasz Dul

Jeden z najwybitniejszych dżokejów w historii TWK Służewiec. Znany z niezwykłej techniki jazdy, wyczucia koni i elegancji w siodle. Trzykrotny zwycięzca Derby, uwielbiany przez publiczność i środowisko wyścigowe, na zawsze zapisał się w historii polskich wyścigów konnych jako „Król Służewca”.

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia: Włodzimierz Sierakowski / Edyta Twaróg




Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce.

Mecenas: Polski Klub Wyścigów Konnych

Polski Klub Wyścigów Konnych (PKWK): ustala warunki rozgrywania gonitw i kontroluje ich przestrzeganie, działa na rzecz rozwoju i promocji wyścigów konnych oraz doskonalenia hodowli koni, wydaje pozwolenia na organizowanie wyścigów konnych itd.

Opiekunowie: Rodzina Lecha Strzałkowskiego, Elżbieta Perec, ponad 1000 osób i instytucji

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Inżynier LECH STRZAŁKOWSKI całe swoje życie poświecił pracy z końmi.

Urodził się 17 marca 1932 roku w Kamieniu Koszyrskim, w rodzinie nauczyciela Antoniego Strzałkowskiego i Jadwigi z domu Wolskiej. Na Polesiu przebywał wraz z rodziną do lutego 1940 roku, kiedy to władze sowieckie wywiozły rodzinę Strzałkowskich do północnego Kazachstanu. W roku 1941 dotarli z Kazachstanu do Uzbekistanu, a potem w roku 1942 razem z Wojskiem Polskim organizowanym w ZSRR pod dowództwem generała Władysława Andersa, przez Morze Kaspijskie do Teheranu w Iranie. W roku 1943 przetransportowano polskie rodziny cywilne do Indii, do obozów polskich uchodźców. Tam Lech Strzałkowski przebywał do roku 1947 (Karachi, Kalhapur). W czerwcu 1947 roku powrót do Polski, do Warszawy.

W roku 1951 Lech Strzałkowski ukończył naukę w Ogólnokształcącej Szkole Średniej Stopnia Licealnego Im. Adama Mickiewicza w Warszawie i tam zdał egzamin maturalny uzyskując świadectwo dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Zootechnicznym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, które ukończył w roku 1955 otrzymując dyplom inżyniera zootechnika z datą 25 marca 1955 roku.

Od 1 lutego 1955 roku, po otrzymaniu nakazu pracy (za wstawiennictwo inspektora Bolesława Orłosia) rozpoczyna pracę w Państwowych Torach Wyścigów Konnych w Dziale Selekcji w Warszawie, potem we Wrocławiu i ponowie w Warszawie. Pracuje tam do 1 października 1959 roku.

Z dniem 1 października 1959 roku przechodzi do pracy w Stadninach Państwowych. W latach 1959-1961 w Stadninie Koni Pruchna-Ochaby (angloaraby francuskie), 1961-1963 SK Trzebienice-Udórz (konie zaliczane do typu małopolskiego), 1963-1969 SK Stubno (typ Furioso-Przedświt), 1969-1980 SK Pruchna-Ochaby, 1980-1982 SK Walewice (angloaraby), 1982-2006 SK Stubno, w roku 2003 (29 kwietnia) prywatyzowana (pełna krew angielska). (…)

Źródło: „Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

Autor wpisu: Lesław Kukawski | Aktualizowano: 2025/10/02


Lech Strzałkowski zmarł w Stubnie 12 marca 2024 roku, w wieku 92 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 16 marca 2024 roku na miejscowym cmentarzu parafialnym.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Maria Antonina i Michał Wojnarowscy

Maria Wojnarowska po studiach pracowała jako grafik w Wydawnictwach Handlu Zagranicznego w Warszawie, oraz projektowała ilustracje i grafikę reklamową dla wielu firm. Michał Lucjan Wojnarowski – hodowca, trener i jeździec. Działacz i organizator Polskiego Związku Jeździeckiego.

Czytaj więcej…

ARABELLA (CROSS – ATA)

Na torze wyścigowym spędziła jeden sezon. Trenowana przez Dorotę Kałubę wygrała wszystkie sześć wyścigów, w których wystartowała. Od 1975 roku gonitwa Oaks nazwana została jej imieniem.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Doroty Kałuby

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Doroty Kałuby.

Opiekunowie: Daniel Kozłowski, Anna i Artur Bober

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Pierwsza kobieta trener w historii wyścigów na Służewieckim torze. Zaczęła prowadzić swoją stajnię wyścigową w 1976.

W wieku 12 lat rozpoczęła naukę jazdy konnej w stajni sportowej na warszawskim Służewcu. Po ukończeniu 16. roku życia przeniosła się do stajni wyścigowej i już rok później zadebiutowała jako amator w gonitwie z zawodowymi dżokejami.

Po maturze pracowała w Dziale Selekcji PTWK, jednocześnie jeździła w stajni wyścigowej i brała udział w gonitwach, odnosząc 42 zwycięstwa. Popołudniami szkoliła młodych adeptów jeździectwa w klubie sportowym LOK, a równolegle studiowała zaocznie zootechnikę.

Po ukończeniu studiów w 1975 roku rozpoczęła pracę trenera koni wyścigowych na torze we Wrocławiu, kończąc tym samym swoją karierę jeździecką. Już w pierwszym sezonie została czempionem trenerów, a jej konie triumfowały we wszystkich najważniejszych gonitwach na Partynicach – Derby, Oaks i Wielkiej Wrocławskiej. Sukces ten sprawił, że została zaproszona do Warszawy, gdzie objęła stajnię na Służewcu. Karierę trenerską zakończyła po sezonie 2015.

W ciągu blisko 40 lat pracy z końmi wyścigowymi odniosła imponujące sukcesy: trzykrotnie wybrano ją Trenerem Roku, a jej konie blisko 2000 razy mijały linię mety jako pierwsze. W 2017 roku otrzymała prestiżową nagrodę H. H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu koni arabskich, wręczoną symbolicznie na warszawskim Służewcu.

W jej karierze wybitne miejsce zajmują takie konie pełnej krwi angielskiej jak Durand, Limak, Mustafa, Arctic, Ruten, Daxi, Daghara, Cisów, Tulipa oraz legendarna Dżamajka, uznana w 2000 roku za „Konia Stulecia”. Wśród koni czystej krwi arabskiej szczególne sukcesy odniosły m.in. Druid, Geneza, Dalida, Orgia Fata, Celtis i Pirat.

Po zakończeniu kariery wycofała się z życia publicznego. Mieszka z mężem pod Warszawą, ciesząc się emeryturą, czasem z rodziną, ogrodem i psami, a latem podróżując po Polsce kamperem.

Autor wpisu: Red. portalu PLPJ | Aktualizowano: 2025/09/11



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

ARABELLA (CROSS – ATA)

Na torze wyścigowym spędziła jeden sezon. Trenowana przez Dorotę Kałubę wygrała wszystkie sześć wyścigów, w których wystartowała. Od 1975 roku gonitwa Oaks nazwana została jej imieniem.

Czytaj więcej…



Galeria:

Dorota Kałuba uhonorowana Nagrodą H.H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu arabskich koni wyścigowych. Fot. Edyta Twaróg.