Wpisy

Lesław Kukawski

Patron Honorowy: Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy

Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy zajmuje się badaniem, opracowywaniem i upowszechnianiem wiedzy w zakresie dawnych militariów, a w szczególności problematyki z następujących dziedzin: uzbrojenia ochronnego i zaczepnego, ubioru, oporządzenia, znaków wojskowych, architektury wojskowej, lotnictwa i floty wojennej, genealogii rodzajów.

Dowiedz się więcej…

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Lesława Kukawskiego.

Dowiedz się więcej…

Opiekunowie: Krystyna Kukawska, Zygmunt Kukawski, Andrzej Kukawski

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.

Dowiedz się więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Hodowca koni, jeździec, publicysta, uznany historyk kawalerii, działacz i sędzia jeździecki. Członek kapituły medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

Lesław Kukawski urodził się 7 kwietnia 1930 roku we Lwowie jako syn Zygmunta, absolwenta Wydziału Lasowego Politechniki Lwowskiej i Janiny z domu Stańkowskiej.

Od dzieciństwa przejawiał zainteresowanie wojskiem i historią, na co niewątpliwie wpływ miał wpajany mu w domu kult dla tradycji narodowych i przywiązanie do rodzinnej przeszłości walk o niepodległość.

(…)

Praca w stadninach dała mu praktyczną wiedzę z zakresu hipologii, a po jej zakończeniu zaczął zajmować się historią wojsk konnych. Gromadził literaturę i przedmioty związane z formacjami konnymi, które chętnie przekazywali mu byli żołnierze mieszkający w kraju i za granicą, a jeżeli to było konieczne i możliwości mu na to pozwalały – kupował.

Od swego wuja w Londynie, który tam pozostał po wojnie, wrócił z walizami pełnymi militariów. Kiedy liczba tych zbiorów przekraczała już możliwości przestrzenne domu w Pańskiej Łasce, przekazał je w latach dziewięćdziesiątych do Muzeum Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

Źródło: „Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

Autor wpisu: Aleksandra Szulen-Kukawska | Aktualizowano: 2025/09/12

Lesław Kukawski zmarł 10 lutego 2016 r.
Jego pogrzeb odbył się 20 lutego na trzcianeckim cmentarzu.

Niektórzy twierdzą, iż nie ma ludzi niezastąpionych – to powiedzenie nie ma jednak zastosowania w przypadku śp. Lesława Kukawskiego. Wraz z nim odeszła ogromna wiedza o kawalerii polskiej XX w. Dobrze się stało, iż w swoich książkach i artykułach przekazał nam część wiedzy którą posiadał. Przez kilkadziesiąt lat był on niestrudzonym badaczem i propagatorem historii kawalerii…

Autor: Marek Fijałkowski

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Jerzy Fortunat Strużyński” (2023) – M. Gamska, L. Kukawski

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Zmarł Lesław Kukawski” (2016) [www.pzhk.pl] [2025/06/26]

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Najsłynniejsze wierzchowce – Kasztanka” (2001) – Lesław Kukawski

„Dlaczego właśnie kawaleria?” (2000) – Lesław Kukawski

„25 Pułk Ułanów Wielkopolskich” (1996) – Lesław Kukawski

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Sale Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu” (1994) – L. Kukawski

„13 Pułk Ułanów Wileńskich” (1994) – Lesław Kukawski

„09 Pułk Ułanów Małopolskich” (1993) – Lesław Kukawski

„08 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego” (1992) – Lesław Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 02” (1991) – L. Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 01” (1991) – L. Kukawski

„O kawalerii polskiej XX wieku” (1991) – Cezary Leżeński, Lesław Kukawski

„Koń wojskowy” (1990) – Lesław Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

„Schuch Stanisław Grzegorz” – Lesław Kukawski

„08 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego” (1992) – Lesław Kukawski

„09 Pułk Ułanów Małopolskich” (1993) – Lesław Kukawski

„13 Pułk Ułanów Wileńskich” (1994) – Lesław Kukawski

„25 Pułk Ułanów Wielkopolskich” (1996) – Lesław Kukawski

„Dlaczego właśnie kawaleria?” (2000) – Lesław Kukawski

„Jerzy Fortunat Strużyński” (2023) – M. Gamska, L. Kukawski

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

„Koń wojskowy” (1990) – Lesław Kukawski

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Najsłynniejsze wierzchowce – Kasztanka” (2001) – Lesław Kukawski

„O kawalerii polskiej XX wieku” (1991) – Cezary Leżeński, Lesław Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 01” (1991) – L. Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 02” (1991) – L. Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Sale Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu” (1994) – L. Kukawski

„Schuch Stanisław Grzegorz” – Lesław Kukawski

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Zmarł Lesław Kukawski” (2016) [www.pzhk.pl] [2025/06/26]

„Jerzy Fortunat Strużyński” (2023) – M. Gamska, L. Kukawski

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Zmarł Lesław Kukawski” (2016) [www.pzhk.pl] [2025/06/26]

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Najsłynniejsze wierzchowce – Kasztanka” (2001) – Lesław Kukawski

„Dlaczego właśnie kawaleria?” (2000) – Lesław Kukawski

„25 Pułk Ułanów Wielkopolskich” (1996) – Lesław Kukawski

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Sale Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu” (1994) – L. Kukawski

„13 Pułk Ułanów Wileńskich” (1994) – Lesław Kukawski

„09 Pułk Ułanów Małopolskich” (1993) – Lesław Kukawski

„08 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego” (1992) – Lesław Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 02” (1991) – L. Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 01” (1991) – L. Kukawski

„O kawalerii polskiej XX wieku” (1991) – Cezary Leżeński, Lesław Kukawski

„Koń wojskowy” (1990) – Lesław Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

„Schuch Stanisław Grzegorz” – Lesław Kukawski

„Jerzy Fortunat Strużyński” (2023) – M. Gamska, L. Kukawski

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Najsłynniejsze wierzchowce – Kasztanka” (2001) – Lesław Kukawski

„Dlaczego właśnie kawaleria?” (2000) – Lesław Kukawski

„25 Pułk Ułanów Wielkopolskich” (1996) – Lesław Kukawski

„Sale Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu” (1994) – L. Kukawski

„13 Pułk Ułanów Wileńskich” (1994) – Lesław Kukawski

„09 Pułk Ułanów Małopolskich” (1993) – Lesław Kukawski

„08 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego” (1992) – Lesław Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 02” (1991) – L. Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 01” (1991) – L. Kukawski

„O kawalerii polskiej XX wieku” (1991) – Cezary Leżeński, Lesław Kukawski

„Koń wojskowy” (1990) – Lesław Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

„Schuch Stanisław Grzegorz” – Lesław Kukawski

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

Kawaleria – Konie, Wojna i Sport – w opracowaniu Lesława Kukawskiego

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Roman Abraham

Gen. brygady Wojska Polskiego, bohaterski obrońca Lwowa. Dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej 1939 roku. Doktor praw, przed 1914 rokiem członek Związku Młodzieży Narodowej („Z”) i Drużyn Bartoszowych.

Czytaj więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Galeria:

Lesław Kukawski w Nieświastowie na francuskim angloarabie, ogierze Bijou; rok 1950.
Foto z arch. Lesława Kukawskiego.
Sędzia Lesław Kukawski ocenia konia, rząd i jeźdźca Jakuba Czekaja na Duecie.
Lesław Kukawski z przyjacielem.
Lesław Kukawski. Źródło: Hej na koń. Fot. Piotr Dzięciołowski.
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

/Autor

Zygmunt Plater-Zyberk

Patron Honorowy: Totalizator Sportowy sp. z o.o.

Polskie przedsiębiorstwo. Jego głównymi obszarami działalności są gry liczbowe, loterie pieniężne i zakłady wzajemne. Jest organizatorem loterii Lotto. Nadzór właścicielski nad Totalizatorem Sportowym sprawuje Ministerstwo Aktywów Państwowych.

Dowiedz się więcej…

Mecenas: Lab 3 Architekci sp. z o.o.

Lab 3 Architekci sp. z o.o. to poznańska pracownia architektoniczna, której założyciele posiadają bogate doświadczenie w projektowaniu i zarządzaniu projektami wysokiej klasy obiektów kubaturowych, w tym budynków biurowych, handlowych, użyteczności publicznej, mieszkalnych i przemysłowych, jak również kompleksów wielofunkcyjnych oraz założeń urbanistycznych.

Dowiedz się więcej…

Opiekun: Tor Wyścigów Konnych Służewiec

Tor Wyścigów Konnych Służewiec – tor wyścigów konnych znajdujący się przy ul. Puławskiej 266 w dzielnicy Ursynów w Warszawie. Torem zarządza spółka Totalizator Sportowy Sp. z o.o.

Dowiedz się więcej…

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.

Dowiedz się więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Autor m.in. projektu Toru Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu.

Urodzony 20 lipca 1901 roku w miejscowości Bebra na Kurlandii.

Hrabia Zygmunt Plater-Zyberk był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Po II wojnie światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych.

Projektował domy i kamienice w Warszawie, wpisując się w nurt modernizmu i stylu międzynarodowego. Do jego najbardziej znanych realizacji należą: dom mieszkalny przy Alei Szucha (1934) – z ryzalitami o okrągłych oknach przypominających bulaje, nawiązującymi do stylu okrętowego i neoekspresjonizmu – a także budynki przy ul. Chocimskiej 25, Senackiej 10 oraz kamienica przy ul. Puławskiej 20 (róg ul. Narbutta).

Największym dziełem Plater-Zyberka był projekt kompleksu Torów Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu, uznawanego w momencie otwarcia 3 czerwca 1939 roku za najnowocześniejszy tego typu obiekt w Europie.

Poniżej publikujemy jako ciekawostkę archiwalny artykuł z 1929 roku pt. „Nowy Tor w Służewcu” z czasopisma Jeździec i Hodowca, opisujący trudności, jakie pojawiały się podczas budowy toru, oraz sposoby, w jakie ówcześni architekci i wizjonerzy je rozwiązywali.

Źródło: Jeździec i Hodowca 1929 nr 48 s.710-717

Autor wpisu: Red. czas. Jeździec i Hodowca | Aktualizowano: 2025/09/11

Licencja udzielona przez Polski Związek Hodowców Koni dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa. Prawa zastrzeżone.

Zygmunt Plater-Zyberk zmarł 07 maja 1978 w Filadelfii (USA). Został pochowany na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Historia powstania… Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Historia powstania… Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Historia powstania… Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Historia powstania… Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Jan Grabowski

Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu „Hipologia dla wszystkich”.  

Czytaj więcej…

Ludzie

Stanisław Schuch

Polski hipolog, świetny eksterierzysta i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Z W. Pruskim i J. Grabowskim napisał II tom podręcznika pt. „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Galeria:

Projekt przebudowy toru – 1928 rok.

Zygmunt Edward Plater-Zyberk pochowany został na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

/Autor

Stanisław Żółkiewski

Patron Honorowy: Małgorzata Kidawa-Błońska – marszałek Senatu XI kadencji

Z domu Grabska – polska polityk i producentka filmowa, z wykształcenia socjolog. Marszałek Sejmu VII kadencji, marszałek Senatu XI kadencji. Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji, senator XI kadencji

Dowiedz się więcej…

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Stanisława Żółkiewskiego.

Dowiedz się więcej…

Opiekun: Artysta rzeźbiarz Władysław Dudek

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.

Dowiedz się więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Zwycięzca spod Kłuszyna, zdobywca Moskwy, pogromca Niemców, Szwedów, Mołdawian, Tatarów i Kozaków. Jeden z najwybitniejszych ludzi epoki. Wśród wrogów Rzeczpospolitej wzbudzał strach i szacunek. Kanclerz i hetman wielki koronny, jeden z najwybitniejszych wodzów w dziejach Rzeczypospolitej.

Urodzony 1547 w Turynce pod Lwowem.

Tak Stanisława Żółkiewskiego opisuje Dr. Edmund Oppman:

„Okres panowania Batorego — czasy największego rozkwitu potęgi Rzeczypospolitej i głośnej sławy oręża polskiego — sprzyjał narodzinom szlachetnych i wielkich wojowników. Przykład, jaki dawał król Stefan swym nieugiętym charakterem, bezinteresownością osobistą, dążeniami, skierowanymi wyłącznie dla dobra swej przybranej ojczyzny — Polski, swą postawą moralną i wybitnymi zdolnościami wojskowymi oraz zaletami urodzonego wodza narodu, był prawdziwą szkołą życia przyszłych bohaterów Polski. W tej podniosłej atmosferze rządów Batorego chował się i wzrastał na prawdziwego wodza bohater Kłuszyna, Moskwy i Cecory — Stanisław Żółkiewski.

Rzeczpospolita, trwająca w nieustannej wojnie z Tatarami, narażona na ciągłe najazdy, stale musiała być gotowa do czynów zbrojnych, stale z szablą w dłoni musiała odpierać najazdy na swe ziemie i bronić się przed zaborczością licznych wrogów.

Szczególnie żywo odczuwały to wschodnie rubieże Państwa Polskiego, będące nieustannie pod grozą najazdów. Stały się też te najbardziej zagrożone ziemie polskie kolebką bohaterów, którzy w wiecznej gotowości do walki i licznych bojach zdobywali harf ducha i pogardę śmierci i którzy ze znojnych przeżyć wynosili gorące umiłowanie Ojczyzny. Synem tych właśnie kresów był Żółkiewski.

Stanisław Żółkiewski urodził się w 1547 r. we wsi Turynce koło Lwowa w bogatej magnackiej rodzinie. Jego ojciec, wojewoda ruski, obywatel powszechnie szanowany i czynny w życiu publicznym, był również doświadczonym rycerzem, niejednokrotnie walczącym nieustraszenie i ofiarnie, dla sławy Ojczyzny.

Wyniósł więc Stanisław z domu rodzinnego szczytne tradycje rycerskie. Od wczesnej młodości stykał się bezpośrednio z niebezpieczeństwami i wojną, nawiedzającą stale rodzinną jego Ruś. Nic też dziwnego, że celem jego późniejszego sławnego bohaterskiego życia stało się zabezpieczenie granic Rzeczypospolitej od obcych, najazdów. Wychowany bardzo starannie, po skończeniu nauk we Lwowie wyjechał zagranicę, jak to było w zwyczaju w magnackich rodzinach. (…)”

Źródło: „Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman

Autor wpisu: Dr. Edmund Oppman, „Wodzowie Polski – Szlakami chwały oręża polskiego”
Aktualizowano: 2025/09/12

Stanisław Żółkiewski zmarł 7 października 1620 w Berezowce, kilka kilometrów od granicy na Dniestrze w Mołdawii podczas odwrotu z pola bitwy pod Cecorą. Pochowano go w kolegiacie św. Wawrzyńca w Żółkwi.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Husaria, duma polskiego oręża” fragmenty – Radosław Sikora

„Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman

„Husaria, duma polskiego oręża” fragmenty – Radosław Sikora

„Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman

„Husaria, duma polskiego oręża” fragmenty – Radosław Sikora

„Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman

„Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman

„Husaria, duma polskiego oręża” fragmenty – Radosław Sikora

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Jan III Sobieski

Król Polski od 1674 roku. Jego 22-letnie panowanie było okresem stabilizacji Rzeczypospolitej. Uznawany za wybitnego dowódcę wojskowego, zwycięzca spod Wiednia, uhonorowany przez papieża Innocentego XI tytułem Obrońcy Wiary.

Czytaj więcej…

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

Galeria:

Młody Stanisław Żółkiewski na fragmencie obrazu Jana Matejki – Stefan Batory pod Pskowem.

Portret Stanisława Żółkiewskiego z XVII wieku. Autor nieznany.

19 listopada 2022 w Żółkiewce odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem jedynego w Polsce pomnika hetmana Stanisława Żółkiewskiego (autor Władysław Dudek). W uroczystości wziął udział m.in. arcybiskup metropolita lubelski Stanisław Budzik oraz przedstawiciele władz województwa lubelskiego. Fot. Stanisław Budzik \ Krzysztof Grabczuk.

19 listopada 2022 w Żółkiewce odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem jedynego w Polsce pomnika hetmana Stanisława Żółkiewskiego (autor Władysław Dudek). W uroczystości wziął udział m.in. arcybiskup metropolita lubelski Stanisław Budzik oraz przedstawiciele władz województwa lubelskiego. Fot. Stanisław Budzik \ Krzysztof Grabczuk.

NA SKRÓTY:

– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –

/Autor