Wpisy




Hodowca koni, jeździec, publicysta, uznany historyk kawalerii, działacz i sędzia jeździecki. Członek kapituły medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

Lesław Kukawski urodził się 7 kwietnia 1930 roku we Lwowie jako syn Zygmunta, absolwenta Wydziału Lasowego Politechniki Lwowskiej i Janiny z domu Stańkowskiej.

————————————————————————————

Od dzieciństwa przejawiał zainteresowanie wojskiem i historią, na co niewątpliwie wpływ miał wpajany mu w domu kult dla tradycji narodowych i przywiązanie do rodzinnej przeszłości walk o niepodległość.

(…)

Praca w stadninach dała mu praktyczną wiedzę z zakresu hipologii, a po jej zakończeniu zaczął zajmować się historią wojsk konnych. Gromadził literaturę i przedmioty związane z formacjami konnymi, które chętnie przekazywali mu byli żołnierze mieszkający w kraju i za granicą, a jeżeli to było konieczne i możliwości mu na to pozwalały – kupował.

Od swego wuja w Londynie, który tam pozostał po wojnie, wrócił z walizami pełnymi militariów. Kiedy liczba tych zbiorów przekraczała już możliwości przestrzenne domu w Pańskiej Łasce, przekazał je w latach dziewięćdziesiątych do Muzeum Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Aleksandra Szulen-Kukawska

Wpis aktualizowano: 14.08.2024


Lesław Kukawski zmarł 10 lutego 2016 r.
Jego pogrzeb odbył się 20 lutego na trzcianeckim cmentarzu.


Niektórzy twierdzą, iż nie ma ludzi niezastąpionych – to powiedzenie nie ma jednak zastosowania w przypadku śp. Lesława Kukawskiego. Wraz z nim odeszła ogromna wiedza o kawalerii polskiej XX w. Dobrze się stało, iż w swoich książkach i artykułach przekazał nam część wiedzy którą posiadał. Przez kilkadziesiąt lat był on niestrudzonym badaczem i propagatorem historii kawalerii…

Autor: Marek Fijałkowski


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Jerzy Fortunat Strużyński” (2023) – M. Gamska, L. Kukawski

„Lesław Kukawski (wspomnienie)” (2020) – Aleksandra Szulen-Kukawska

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Lech Strzałkowski” (2006) – Lesław Kukawski

„Militari. Konne Mistrzostwa WP” (2004) – Lesław Kukawski

„Wyścigi a wojsko II Rzeczypospolitej” (2004) – Lesław Kukawski

„Polski dosiad czym był Grudziądz dla polskiego jeździectwa” (2002) – Lesław Kukawski

„Najsłynniejsze wierzchowce – Kasztanka” (2001) – Lesław Kukawski

„Dlaczego właśnie kawaleria?” (2000) – Lesław Kukawski

„25 Pułk Ułanów Wielkopolskich” (1996) – Lesław Kukawski

„Zarys dziejów zorganizowanej hodowli koni w Wielkopolsce 1895-1995” (1995) – Lesław Kukawski

„Sale Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu” (1994) – L. Kukawski

„13 Pułk Ułanów Wileńskich” (1994) – Lesław Kukawski

„09 Pułk Ułanów Małopolskich” (1993) – Lesław Kukawski

„08 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego” (1992) – Lesław Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 02” (1991) – L. Kukawski

„Oddziały kawalerii II Rzeczypospolitej cz. 01” (1991) – L. Kukawski

„O kawalerii polskiej XX wieku” (1991) – Cezary Leżeński, Lesław Kukawski

„Koń wojskowy” (1990) – Lesław Kukawski

„Pierwszy redaktor naczelny 'Konia Polskiego’ nie żyje” (1989) – Lesław Kukawski

„Lesław Kukawski i jego zbiory” (1986) – Marek Szewczyk

„Koń w życiu i kulturze” (1985) – Lesław Kukawski

„Stanisław Wotkowski i jego Jeździec i Myśliwy” (1965) – Lesław Kukawski

„Schuch Stanisław Grzegorz” – Lesław Kukawski


Pokrewne Legendy:

Roman Abraham

Gen. bryg. Wojska Polskiego. Bohaterski obrońca Lwowa. Dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej 1939 r.

Czytaj więcej…


Galeria:




Architekt. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Autor między innymi Toru Wyścigów Konnych Służewiec.

______________________________________________________________

Urodzony w 20 lipca 1901 roku w miejscowości Bebra (Kurlandia).

Zygmunt Plater-Zyberk był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Po wojnie wyemigrował do USA.

Hrabia Zygmunt Plater-Zyberk projektował domy i kamienice w stylu modernistycznym w Warszawie, np. dom mieszkalny przy Alei Szucha z 1934, wybudowany w stylu międzynarodowym nawiązujący stylem do neoekspresjonizmu, z elementami stylu okrętowego – ryzality mieszczące klatki schodowe otrzymały okrągłe okna przypominające bulaje. Zaprojektował również domy mieszczące się przy ul. Chocimskiej 25 i Senackiej 10 oraz kamienicę przy ul. Puławskiej 20 (róg ul. Narbutta).

Był głównym projektantem kompleksu Toru Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu, otwartego 3 czerwca 1939.

Poniżej jako ciekawostkę zamieszczamy ciekawy, archiwalny artykuł z 1929, opisujący problemy jakie pojawiały się w czasie budowy Toru Służewiec.

Zobaczcie jak ówcześni architekci i wizjonerzy dawali sobie z nimi radę: „Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca (po kliknięciu linku zostaną Państwo przekierowani na Polską Cyfrową Bibliotekę Jeździecką).

źródło: Jeździec i Hodowca 1929 nr 48 s.710-717

Licencja udzielona przez Polski Związek Hodowców Koni dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa. Prawa zastrzeżone.

Wpis aktualizowano: 27.06.2023


Zygmunt Plater-Zyberk zmarł 07 maja 1978 w Filadelfii (USA). Został pochowany na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca


Pokrewne Legendy:

Jan Grabowski

Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu „Hipologia dla wszystkich”.  

Czytaj więcej…

Stanisław Schuch

Polski hipolog, świetny eksterierzysta i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Z W. Pruskim i J. Grabowskim napisał II tom podręcznika pt. „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…


Galeria:

Projekt przebudowy toru – 1928 rok.
Zygmunt Edward Plater-Zyberk pochowany został na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.



Zwycięzca spod Kłuszyna, zdobywca Moskwy, pogromca Niemców, Szwedów, Mołdawian, Tatarów i Kozaków. Jeden z najwybitniejszych ludzi epoki. Wśród wrogów Rzeczpospolitej wzbudzał strach i szacunek. Kanclerz i hetman wielki koronny, jeden z najwybitniejszych wodzów w dziejach Rzeczypospolitej.

Urodzony 1547 w Turynce pod Lwowem.

______________________________________________________________

Tak Stanisława Żółkiewskiego opisuje Dr. Edmund Oppman:

Okres panowania Batorego — czasy największego rozkwitu potęgi Rzeczypospolitej i głośnej sławy oręża polskiego — sprzyjał narodzinom szlachetnych i wielkich wojowników. Przykład, jaki dawał król Stefan swym nieugiętym charakterem, bezinteresownością osobistą, dążeniami, skierowanymi wyłącznie dla dobra swej przybranej ojczyzny — Polski, swą postawą moralną i wybitnymi zdolnościami wojskowymi oraz zaletami urodzonego wodza narodu, był prawdziwą szkołą życia przyszłych bohaterów Polski. W tej podniosłej atmosferze rządów Batorego chował się i wzrastał na prawdziwego wodza bohater Kłuszyna, Moskwy i Cecory — Stanisław Żółkiewski.

Rzeczpospolita, trwająca w nieustannej wojnie z Tatarami, narażona na ciągłe najazdy, stale musiała być gotowa do czynów zbrojnych, stale z szablą w dłoni musiała odpierać najazdy na swe ziemie i bronić się przed zaborczością licznych wrogów.

Szczególnie żywo odczuwały to wschodnie rubieże Państwa Polskiego, będące nieustannie pod grozą najazdów. Stały się też te najbardziej zagrożone ziemie polskie kolebką bohaterów, którzy w wiecznej gotowości do walki i licznych bojach zdobywali harf ducha i pogardę śmierci i którzy ze znojnych przeżyć wynosili gorące umiłowanie Ojczyzny. Synem tych właśnie kresów był Żółkiewski.

Stanisław Żółkiewski urodził się w 1547 r. we wsi Turynce koło Lwowa w bogatej magnackiej rodzinie. Jego ojciec, wojewoda ruski, obywatel powszechnie szanowany i czynny w życiu publicznym, był również doświadczonym rycerzem, niejednokrotnie walczącym nieustraszenie i ofiarnie, dla sławy Ojczyzny.

Wyniósł więc Stanisław z domu rodzinnego szczytne tradycje rycerskie. Od wczesnej młodości stykał się bezpośrednio z niebezpieczeństwami i wojną, nawiedzającą stale rodzinną jego Ruś. Nic też dziwnego, że celem jego późniejszego sławnego bohaterskiego życia stało się zabezpieczenie granic Rzeczypospolitej od obcych, najazdów. Wychowany bardzo starannie, po skończeniu nauk we Lwowie wyjechał zagranicę, jak to było w zwyczaju w magnackich rodzinach.

(…)

źródło: Dr. Edmund Oppman, „Wodzowie Polski – Szlakami chwały oręża polskiego”, wydanie III, Warszawa 1938.
Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Wpis aktualizowano: 14.08.2024


Stanisław Żółkiewski zmarł 7 października 1620 w Berezowce, kilka kilometrów od granicy na Dniestrze w Mołdawii podczas odwrotu z pola bitwy pod Cecorą. Pochowano go w kolegiacie św. Wawrzyńca w Żółkwi.


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Husaria, duma polskiego oręża” fragmenty – Radosław Sikora

„Wodzowie Polski – Stanisław Żółkiewski” (1938) – Edmund Oppman



Galeria:

Młody Stanisław Żółkiewski na fragmencie obrazu Jana Matejki – Stefan Batory pod Pskowem
Portret Stanisława Żółkiewskiego z XVII wieku. Autor nieznany.
19 listopada 2022 w Żółkiewce odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem jedynego w Polsce pomnika hetmana Stanisława Żółkiewskiego (autor Władysław Dudek). W uroczystości wziął udział m.in. arcybiskup metropolita lubelski Stanisław Budzik oraz przedstawiciele władz województwa lubelskiego. Fot. Stanisław Budzik \ Krzysztof Grabczuk.
19 listopada 2022 w Żółkiewce odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem jedynego w Polsce pomnika hetmana Stanisława Żółkiewskiego (autor Władysław Dudek). W uroczystości wziął udział m.in. arcybiskup metropolita lubelski Stanisław Budzik oraz przedstawiciele władz województwa lubelskiego. Fot. Stanisław Budzik \ Krzysztof Grabczuk.