Wpisy


Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Stanisława Kurowskiego

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Stanisława Kurowskiego.

Opiekunowie: Rodzina Państwa Kurowskich, Krzysztof Mlicki, Wojciech Mickunas

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Lekarz weterynarii, żołnierz, hodowca koni, trener jeździectwa, pierwszy prezes odtworzonego Polskiego Związku Jeździeckiego (1957-1959), kawaler Krzyża Walecznych.

Stanisław Kurowski urodził się 1 maja 1909 roku w Warszawie w rodzinie Wincentego i Marii z domu Lesser. Miał liczne rodzeństwo: siostry Wandę, Barbarę i Zofię oraz braci Tadeusza, Jerzego i Janusza. Po wojnie ożenił się z Marią Skupińską, z którą miał troje dzieci: Ewę, Hannę i Andrzeja.

Miłość do koni towarzyszyła mu od dzieciństwa. W Płocku, gdzie uczył się w gimnazjum, zetknął się z 4 Pułkiem Strzelców Konnych, w którego szwadronie zapasowym rozpoczął jazdę konną. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu podjął studia weterynaryjne na Uniwersytecie Warszawskim.

We wrześniu 1939 roku walczył w szeregach 26 Pułku Ułanów im. Hetmana Jana Karola Chodkiewicza w składzie Nowogródzkiej Brygady Kawalerii gen. Władysława Andersa. Po kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej i do 1945 roku przebywał w oflagu w Woldenbergu.

Po wojnie oddał się pracy hodowlanej i organizacyjnej. Był kierownikiem Państwowego Stada Ogierów w Białce, a następnie dwukrotnie dyrektorem Państwowej Stadniny Koni w Racocie (1947–1954 i 1958–1962). Jako specjalista o dużym doświadczeniu wprowadzał nowoczesne metody hodowlane i dbał o rozwój sportu jeździeckiego. Pełnił także funkcję zastępcy dyrektora Centralnego Zarządu Hodowli Koni, a w latach 1957–1959 był pierwszym prezesem odnowionego Polskiego Związku Jeździeckiego. W latach 1965–1972 kierował Państwowymi Torami Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu.

W czasie, gdy sprawował urząd dyrektora Centralnego Zarządu Hodowli Koni, doprowadził do budowy w Białym Borze obiektów Państwowego Stada Ogierów – uznawanych za najpiękniejsze w powojennej Polsce. Przyczynił się także do powstania stadniny w Żółkiewce koło Strzegomia. W 1953 roku zdołał wyprosić u władz dwadzieścia tysięcy funtów na zakup w Anglii znakomitego ogiera Aquino, który pozostawił trwały ślad w hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce.

Autor wpisu: Redakcja portalu PLPJ | Aktualizowano: 2025/09/10


Stanisław Kurowski zmarł nagle 7 października 1978 roku w Warszawie. Spoczywa wraz z żoną na cmentarzu przy kościele św. Katarzyny na warszawskim Służewcu.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

AQUINO (TORNADO – APULIA)

Jeden z najważniejszych i najsłynniejszych ogierów pełnej krwi angielskiej w Polsce, w okresie powojennym. Jako „ojciec matek” Aquino przeszedł do historii, na wiele lat dominując w statystykach hodowlanych.

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Kozienice

Stadnina Koni Kozienice oficjalnie rozpoczęła działalność w 1924 roku wraz z przybyciem Ryszarda Zoppi, koniuszego Antoniego Kupryjańczuka oraz podkoniuszych Stanisława Magdalińskiego i Franciszka Matoska.

Czytaj więcej…

Polski Związek Jeździecki

18 lutego 1928 roku, w Kasynie Garnizonowym przy alei Szucha 23, odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Jeździeckiego. Ogłoszenie o zwołaniu zjazdu ukazało się w 5 nr tygodnika Jeździec i Hodowca, 1 lutego 1928 roku.

Czytaj więcej…

Stadnina Koni Strzegom

W 1956 roku sprowadzono do niej pierwsze klacze xx, dla których zaadaptowano obiekt w Żółkiewce. W 1972 roku stado powiększono do 75 klaczy xx i uruchomiono oddział w Skarżycach.

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Witolda Duńskiego oraz archiwum redakcji czasopisma Koń Polski.




Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Antoniego Chłapowskiego.

Opiekunowie: Rodzina Antoniego Chłapowskiego

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Jeździec, hodowca i trener, potomek generała Dezyderego Chłapowskiego. Założyciel i właściciel Centrum Hipiki w Jaszkowie.

Urodził się 2 stycznia 1944 roku we Lwowie. Ojciec Stanisław. Matka Wanda z domu Czerwińska. Siostry Maria, Janina, Elżbieta. Bracia Kazimierz, Mieczysław, Stanisław, Franciszek. Córka Magdalena.

Absolwent Wyższej Szkoły Instruktorów Jeździectwa Strömsholm, Szwecja.

„Antka poznałam w 1982 roku w Svenamo Gard, w jego doskonałym ośrodku jeździeckim „Rid Sport Center’ w Smaland, w Szwecji. Para moich znajomych polaków wciągnęła mnie do swojej grupy ARK (Akademiska RidKlubben”) jeżdżącej w Bromma Ridklubb w Appelviken w Sztokholmie. Robert i Irena spytali mnie czy bym chciała pojechać z nimi na obóz jeździecki latem do polaka Antka Chłapowskiego. Nie musieli pytać się mnie dwa razy. Na miejscu powitał nas z uśmiechem przeuroczy facet, pełen energii, ogromny miłośnik koni tych żywych oraz mechanicznych, o czym dowiedzieliśmy się później. Te żywe stały najwyżej w hierarchii codziennych zajęć. Dzień zaczynał się od pracy w stajni, po czym mogliśmy umyć się i zasiąść do śniadania. Gdy weszłam do stajni słychać było muzykę klasyczną z radia, wszystkie boksy miały otwarte drzwi i z każdego boksu wystawała głowa konia ciekawego tego nowego jeźdźca. Wszystkie kopyta stały po wewnętrznej stronie progu boksu. To było nie do wiary, że żaden koń nie śmiał po prostu pójść sobie na spacer. Panowała atmosfera rodzinna spleciona z drylem wojskowym. Nawet konie wiedziały że Antka trzeba się słuchać. Daleko by nie uciekły, bo ośrodek leżał w środku lasu nad ogromnym jeziorem Rusken. Dookoła były piękne leśne tereny pagórkowate, wyśmienite do jazd terenowych, z długimi galopami po wielu piaszczysto-kamienistych drogach typowych dla Smalandu.”

Źródło: „Moje wspomnienia ze spotkań z Antonim Chłapowskim” (2024) – Monika Madeyska Wennerberg

Autor wpisu: Monika Madeyska Wennerberg | Aktualizowano: 2025/09/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Piotr Wawryniuk

Dwukrotny olimpijczyk (Meksyk 1968, Monachium 1972), medalista mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody – wicemistrz (Olsztyn 1970) i mistrz (Warszawa 1971). Instruktor sportu jeździeckiego.

Czytaj więcej…

POPRAD (TRAUM – POPRAWKA)

Karierę sportową rozpoczął w 1966 roku pod Piotrem Wawryniukiem. Uczestnik dwóch igrzysk olimpijskich, mistrz i wicemistrz Polski w skokach przez przeszkody, a także 18-krotny reprezentant kraju w Pucharze Narodów.

Czytaj więcej…

Polski Związek Jeździecki

18 lutego 1928 roku, w Kasynie Garnizonowym przy alei Szucha 23, odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Jeździeckiego. Ogłoszenie o zwołaniu zjazdu ukazało się w 5 nr tygodnika Jeździec i Hodowca, 1 lutego 1928 roku.

Czytaj więcej…

Wojciech Mickunas

Jeździec, uczestnik igrzysk olimpijskich (1972 – Monachium jako luzak Pawła Wierzbickiego, 1988 – Seul jako trener ekipy, która zajęła IV miejsce), wielokrotny medalista Mistrzostw Polski i trzykrotny uczestnik Mistrzostw Europy w WKKW. Publicysta oraz utalentowany bard.

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia pochodzą ze zbiorów Antoniego Chłapowskiego.

Centrum Hipiki Jaszkowo 21-24.08.2025 – “Złoty Wawrzyn Artemora” w roku 2025 zdobył Maksymilian Wechta (koń MYSTIQUE, Wechta Equestrian), Mistrz Polski w skokach przez przeszkody, 2025.

Nagrodę wręczali – Filip Mizgier, właściciel CENTRUM HIPIKI JASZKOWO oraz Legenda Polskiego Jeździectwa – Antoni Chłapowski. Fot. Martaf.photo – Marta Flatow.

Centrum Hipiki Jaszkowo 21-24.08.2025 – „Złoty Wawrzyn Artemora” w roku 2025 zdobył Maksymilian Wechta (koń MYSTIQUE, Wechta Equestrian), Mistrz Polski w skokach przez przeszkody, 2025.

Na zdjęciu można zobaczyć również srebrnego medalistę Adama Grzegorzewskiego (ISSEM,  KJ Sielanka Warka) oraz brązowego medalistę Michała Tyszko (COLINERO – hod. Witold Pietrzyk, wł. Marzena Falarz; TKJ Garbówek Tyszko Horses). Fot. Martaf.photo – Marta Flatow.

Maksymilian Wechta (Mistrz Polski w skokach przez przeszkody, 2025), „Złoty Wawrzyn Artemora” i Legenda Polskiego Jeździectwa – Antoni Chłapowski. Jaszkowo 2025. Fot. Martaf.photo – Marta Flatow.




Patroni Honorowi: Ludgarda Buzek, Wojciech Ginko


Ludgarda Maria Buzek z domu Czapla – polska chemik, wykładowczyni akademicka i działaczka samorządowa, doktor habilitowany nauk chemicznych.

Wojciech Ginko – jeździec, filantrop i biznesmen. Prezes międzyuczelnianego Akademickiego Klubu Jeździeckiego i współzałożyciel Ośrodka Jeździeckiego w Zbrosławicach. Autor książki „Jeździecka Dolina Zbrosławice, czyli o koniach, ludziach i PRL-u”.

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Anny Małeckiej.

Opiekunowie: Ewa Hordyńska, Elżbieta i Janusz Kaliszewscy, Adam Borowicz, Małgorzata i Jacek Reczyńscy, Anna i Artur Bober

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Doktor fizyki PAN Uniwersytetu Poznańskiego. Karierę naukową po kilku latach porzuciła dla koni, a szczególnie dla Ciernia xx, z którym w towarzystwie olimpijczyka z Rzymu – Marka Roszczynialskiego przyjechała do ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach. Tutaj zajęła się wydawaniem tłumaczonych z niemieckiego przez Marka książek takich jak m.in. „Gimnazjum jeździeckie‘’.

Dr Anna Małecka – z pochodzenia poznanianka, doktor fizyki PAN Uniwersytetu Poznańskiego. Karierę naukową i stanowisko adiunkta na Politechnice Szczecińskiej po kilku latach porzuciła dla koni, a szczególnie dla Ciernia xx, z którym w towarzystwie olimpijczyka z Rzymu i ostatniego mistrza militari (WKKW) Marka Roszczynialskiego przyjechała do ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach. Tutaj zajęła się wydawaniem tłumaczonych z niemieckiego przez Marka książek, zaczynając od „Jeździectwa-skoki przez przeszkody” A. Paalmana, przez „Wstęp do psychologii konia” Blendingera i „Gimnazjum jeździeckie” H.V Schusdziarra.

W 1989 roku została dyrektorem ZTK w Zbrosławicach. Założyła własne wydawnictwo JiK, pisała, tłumaczyła i wydawała kolejne książki o tematyce jeździeckiej.

W sumie wydała ponad 30 książek. Wspólnie z Ewą Hordyńską redagowała czasopismo „Jeźdźcy i konie”. Jej pasją była też fotografia. Robiła zdjęcia koni do okładek, kalendarzy, kartek pocztowych. Projektowała gadżety „z konikiem” i szyła odzież jeździecką, potniki, derki dla koni itp. Ubierała kadrę narodową juniorów na ME. Od początku związana z dyscypliną ujeżdżenia, była zawodnikiem, instruktorem PZJ i sędzią PZJ oraz sędzią-kandydatem FEI. Obok Danuty Marszałek była w Polsce prekursorką jazdy w damskim siodle. Pierwsze pokazy w wykonaniu Anny Małeckiej na Migrenie odbyły się na zawodach ogólnopolskich w Sopocie i Zbrosławicach.

W 2004 roku jeszcze przed swoją tragiczną śmiercią 6 lipca, zdążyła przygotować do startu w I Mistrzostwach Polski w Damskim Siodle swoją drugą klacz – Rodezję, która pod Małgosią Kaliszewską zdobyła złoty medal.

W 1997 roku została prezesem LKJ Lewada w Zakrzowie dokąd przeniosła się ze Zbrosławic wraz z ukochanymi końmi Migreną i Rodezją. Tutaj kontynuowała działalność szkoleniową i wydawniczą. Była pomysłodawcą i organizatorem wielu kursów, zawodów i wydarzeń artystycznych. Jej niespodziewana śmierć w wypadku samochodowym pozostawiła żal w sercach licznych przyjaciół bo była osobą niezwykłą, kreatywną i niezastąpioną.

Autor wpisu: Elżbieta Kaliszewska | Aktualizowano: 2025/09/29


Anna Małecka zginęła tragicznie w wypadku samochodowym 6 lipca 2004 roku.

Pijany kierowca nie dał jej nawet cienia szansy. Uderzył znienacka z potworną siłą. Nie zdążyła nawet dotknąć hamulca… Została pochowana na cmentarzu parafii św. Mikołaja w Zakrzowie, sektor: B, rząd: 28, kwatera: 2. Lokalizacja GPS: 50.2494885295, 18.151873837.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Marek Roszczynialski

Jeździec, olimpijczyk z Rzymu (1960), trzykrotny medalista Mistrzostw Polski w ujeżdżeniu oraz złoty medalista MP w WKKW. Absolwent Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu.

Czytaj więcej…

Łucja i Wojciech Ginko

Łucja Ginko – dr nauk humanistycznych, autorka wielu publikacji poświęconych historii literatury w tym „Koń ma duszę w sobie”. Wojciech Ginko – wraz z żoną twórca ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach, autor książek, biznesmen i filantrop.

Czytaj więcej…

Polski Związek Jeździecki

18 lutego 1928 roku, w Kasynie Garnizonowym przy alei Szucha 23, odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Jeździeckiego. Ogłoszenie o zwołaniu zjazdu ukazało się w 5 nr tygodnika Jeździec i Hodowca, 1 lutego 1928 roku.

Czytaj więcej…

Bogusław Lustyk

Polski artysta specjalizujący się w malarstwie, rzeźbie i grafice użytkowej. Dzięki swoim pracą związanym z końmi został drugim w historii oficjalnym artystą Kentucky Derby. Otworzył galerię „Lustyk Art Studio & Gallery” w Saratoga Springs.

Czytaj więcej…

Zbigniew Dąbrowski

Żołnierz Armii Krajowej, trener i hodowca, wieloletni dyrektor Stada Ogierów w Książu. Legenda polskiego powożenia, były przewodniczący kapituły medalu za „Styl i Elegancję” w powożeniu (członkowie kapituły: Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia pochodzą z archiwum Pani Ewy Hordyńskiej.




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Zygmunta Waliszewskiego

Mecenas: Wiesław Sadowski

Wiesław Sadowski – jeden z czołowych polskich zawodników w konkurencji powożenia.

Opiekunowie: Rodzina Zygmunta Waliszewskiego, Izabela Warkusz

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Najlepszy polski powożący w zaprzęgach czterokonnych. Dziesięciokrotny złoty medalista mistrzostw Polski, jedenastokrotny medalista mistrzostw Europy i świata. Jedyny Polak wpisany na Ścianę Chwały w Aachen (Akwizgranie).

(…) W trakcie wieloletniej kariery uczestniczył on w wielu zawodach krajowych i zagranicznych, Dziesięciokrotnie powoził na Mistrzostwach Polski w latach 1979 – 1988, przez 10 kolejnych lat był niepokonany, stawał na podium i zdobywał złoto. W trakcie 17 lat pięć razy startował w Mistrzostwach Europy, klasyfikując się w pierwszej dziesiątce aż czterokrotnie. Trzykrotnie wraz z kolegami z ekipy zdobył srebro w klasyfikacji zespołowej w latach: 1975, 1977, 1981 i brąz w 1979. W tym też roku zdobył brąz w klasyfikacji indywidualnej.

Na Mistrzostwach Świata aż cztery razy na siedem startów zakwalifikował się do pierwszej dziesiątki indywidualnie i dwukrotnie zespołowo zdobył II miejsce. (…)

Źródło: „Powożenie w SO SP Starogard Gdański” (2001) – Izabela Warkusz

Jako jedyny zawodnik z Polski został, trzykrotnie wyróżniony na słynnej tablicy zwycięzców, umieszczonej na terenie tego historycznego hipodromu CHIO Aachen (zobacz).

Współtwórcami Jego sukcesów byli między innymi: Kazimierz Stawiński, Czesław Matławski oraz Zbigniew Markowicz, za którego czasów próbowałem do zaprzęgów ponad 130 ogierów. 18 wyszło na start.

Źródło: „Zygmunt Waliszewski” (2012) – Witold Duński

Autorzy wpisu: Izabela Warkusz, Witold Duński | Aktualizowano: 2025/10/02


Zygmunt Waliszewski zmarł 28 stycznia 2013 r. w swoim domu w Stadzie Ogierów w Starogardzie Gdańskim, w wieku 82 lat. Został pochowany na „Starym” cmentarzu katolickim przy ul. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich w Starogardzie Gd.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Zbigniew Prus-Niewiadomski

Żołnierz 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego AK, uczestnik Powstania Warszawskiego i „Akcji Burza”. Inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce oraz rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

Czytaj więcej…

Michał Bogajewicz

Biznesmen i filantrop, fundator medalu za „Styl i Elegancję” w powożeniu (kapituła w składzie: przewodniczący Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski), a także były właściciel renomowanej firmy powoźniczej.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej.

Mecenas: Fundacja Orła Białego

Fundacja Orła Białego powstała w 2003 roku. Jej głównym celem jest krzewienie idei przedsiębiorczości, między innymi poprzez promowanie polskich produktów w kraju i zagranicą, wspomaganie lokalnych inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych.

Patron Honorowy: Klub Jeździecki „Agro-Handel” Śrem

Klub Jeździecki „Agro-Handel” Śrem jako stowarzyszenie został zarejestrowany w 13 listopada 1998 roku. Prezesem klubu został wtedy Jan Ciesielski, który tą funkcję pełni do dziś. Początkowo w stajni Olsza funkcjonowała szkółka jeździecka. Potem z inicjatywy prezesa Zakładów Mięsnych Agro-Handel Jana Ludwiczaka zaczęto rozwijać sport jeździecki na profesjonalnym poziomie. Jan Ludwiczak stał się tym samym promotorem wielu doskonałych skoczków rozwijających swoją karierę w zielonych barwach z czerwono-żółtym emblematem.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Mecenas i organizator sportu – piłkarskiego, kolarskiego, żużlowego, motorowodnego, a obecnie także jeździeckiego. Założyciel Klubu Jeździeckiego Agro-Handel Śrem, od kilkunastu lat czołowego klubu jeździeckiego w Polsce.

Od 1962 r. do 1968 r. był działaczem LZS Głuchowo (kolarstwo szosowe). Zespół w tym okresie odniósł wiele sukcesów w kolarstwie w kategorii młodzików i juniorów, w tym w Mistrzostwach Polski Młodzików. Został odznaczony Złotym Medalem Polskiego Związku Kolarskiego w 1971 roku.

Od 1978 r. przez kilkanaście lat zasiadał w zarządzie Klubu Sportowego Unia Leszno. Jako działacz i donator od 1993 – 2003 roku pełnił społecznie funkcję prezesa Fundacji Pomocna Dłoń. Jej głównym zadaniem była wszechstronna pomoc zawodnikom, którzy odnieśli poważne urazy na torach żużlowych. Wspierał ich finansowo i przy zakupie sprzętu rehabilitacyjnego. Jako sponsor sportu żużlowego wspierał żużlowców: Piotra Pawlickiego, jego synów Przemysława i Piotra, Adama Łabędzkiego, Romana Jankowskiego i jego syna Łukasza. W latach od 1993 – 2003 r był strategicznym sponsorem KP Obra Agro-Handel Kościan, doprowadzając ten mały klub do wielu sukcesów w piłce nożnej.

Obecnie jest właścicielem Klubu Jeździeckiego Agro-Handel Śrem, który według rankingu Polskiego Związku Jeździeckiego od 16 lat jest najlepszym klubem w Polsce. Zawodnicy KJ Agro-Handel to ośmiokrotni indywidualni Mistrzowie Polski Seniorów w Skokach przez Przeszkody. W barwach KJ Agro-Handel Śrem tytuły Indywidualnego Mistrza Polski w Sokach przez Przeszkody zdobywali: Aleksandra Lusina (w latach 2007 i 2009 r.), Mściwoj Kiecoń (w latach 2010 i 2011) i Jarosław Skrzyczyński (w latach 2014, 2015, 2017 i 2018).

Zawodnicy KJ Agro-Handel uczestniczą w najważniejszych imprezach sportowych w kraju, w Europie i na Świecie takich jak Mistrzostwa Europy, Mistrzostwa Świata czy Finał Pucharu Świata.

Klub Jeździecki Agro-Handel Śrem jest organizatorem wielu imprez jeździeckich najwyższej rangi. Organizował Mistrzostwa Polski w Skokach we wszystkich kategoriach w 2011 roku. W latach ubiegłych na parkurach Klubu Jeździeckiego Agro-Handel Śrem odbywały się najważniejsze imprezy jeździeckie w Polsce.

Bardzo bogata, cykliczna oferta sportowa Klub Jeździeckiego Agro-Handel Śrem to: Polska Liga Jeździecka, Turniej Nadziei Olimpijskich Orła Białego, Sportowy Czempionat Polski Młodych Koni i wydarzenie międzynarodowe- CSI2*.

Jan Ludwiczak w 2003 roku powołał do życia Fundację Orła Białego. Pełni w niej funkcję prezesa. Jej celem jest krzewienie idei przedsiębiorczości, wspomaganie lokalnych inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych, promowanie firm i ludzi biznesu, kultury, sportu i samorządu lokalnego. Fundacja co dwa lata organizuje konkursy mające na celu wyróżnianie ludzi, firm i instytucji szczególnie zasłużonych dla rozwoju przedsiębiorczości, nauki, kultury, sportu oraz samorządności w Polsce, nagradzając ich na uroczystej gali dyplomem honorowym i statuetką „Orła Białego”.

Fundacja Orła Białego, nagrodziła w VI edycjach takich sportowców i działaczy sportowych jak: Roman Jankowski, Ryszard Szurkowski, Prof. Jerzy Smorawiński, Irena Szewińska, Włodzimierz Lubański, Józef Szmidt, Tomasz Majewski, Adam Małysz, Aleksander Doba, Czesław Lang i Anita Włodarczyk.

Jan Ludwiczak był prezesem Klubu Polskich Producentów Żywności działającym przy im. Eugeniusza Kwiatkowskiego. Aktywnie działał w stowarzyszeniach branżowych: Stowarzyszeniu Związek „Polskie Mięso”, Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP oraz w Stowarzyszeniu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego.

Za działalność społeczną i wzorcowe prowadzenie własnych firm został nagrodzony wieloma prestiżowymi nagrodami i wyróżnieniami, w tym: ”Lidera Polskiego Biznesu” – przyznaną przez Business Centre Club, „Menedżera Roku 2002” przyznanego przez czasopismo Wprost, tytuł „Menedżera Najwyższej Jakości”, jest laureatem nagrody im. E. Kwiatkowskiego „Za Przedsiębiorczość” w 2009 r. Sportowa Osobowość Roku 2018 – Laureat plebiscytu organizowanego już po raz 61 przez redakcję Głosu Wielkopolskiego. Jan Ludwiczak został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1984 r. i dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi w latach 2002 i 2003.

Autor wpisu: Redakcja PCBJ | Aktualizowano: 2025/10/02



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne legendy:



Galeria:

Źródło zdjęć: swiatkoni.pl




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Wiesława Dziadczyka

Mecenasi: Leszek Nowacki, Artur Bober


Leszek Nowacki i Artur Bober – przyjaciele Wiesława Dziadczyka

Opiekunowie: Rodzina Wiesława Dziadczyka

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Dwukrotny wicemistrz Polski w skokach przez przeszkody. Trener w stadninach koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który na klaczy Via Vitae pokonał przeszkodę typu „mur” o wysokości 2,20 m – rekord ten pozostaje niepobity w Polsce do dziś.

Urodził się 4 listopada 1937 roku w Bogusławicach. Powiat Piotrków Trybunalski, województwo łódzkie. Ojciec Wacław. Matka Marianna z domu Węgrzynowska. Siostry Gabriela, Joanna, Maria, Barbara. Żona Natalia z domu Zając. Córka Monika. Synowie Paweł i Maciej. (…)

Jesienią 1954 roku nastąpiło pierwsze spotkanie z końmi Stada Ogierów w Bogusławicach.

„Pamiętam ten dzień, piętnastego listopada. Wtedy poszedłem do pracy. Mój ojciec miał jedenaście hektarów ziemi. Byłem jedynym synem i ojcu było przykro, że opuszczam gospodarstwo. Myślał, że w Stadzie będę tylko dorabiał i że wrócę na ojcowiznę. Nie wróciłem. Zabrały mnie konie. Po pierwszym roku pracy w Stadzie trafiłem do grupy sportowej.” (…)

W 1965 roku (…) Przyjmuje propozycję rotmistrza Jerzego Sas Jaworskiego, z ostatnim przydziałem bojowym w Warszawskiej Dywizji Kawalerii, wybitnego hodowcy, dyrektora Stadniny Koni w Kozienicach. Zostaje instruktorem sportowym w grupie koni sportowych, po majorze Marianie Fabrycym.

W Kozienicach spędził dwanaście lat. Tam spotkał konie swojego życia, klacz Via Vitae, córkę klaczy Via Aquia po Aquino i ogiera Dar es Salam, kasztankę, urodzoną w Stadninie Kozienice w 1960 roku. (…)

W 1969 roku na Międzynarodowych Oficjalnych Zawodach Konnych – CHIO w Olsztynie wygrał Konkurs Potęgi Skoków skacząc mur na wysokości dwustu dwudziestu centymetrów (do dnia dzisiejszego rekord skoku w Polsce na murze). Warto przypomnieć, że w tym samym roku w Radomiu, Wiesław Dziadczyk na klaczy Via Vitae, ustanowił ówczesny rekord Polski w skoku na wysokość, który wynosił 2,05 cm. (…)

Źródło: „Wiesław Dziadczyk” (2012) – Witold Duński

Autor wpisu: Witold Duński | Aktualizowano: 2025/10/02



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Marian Kozicki

Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich. Zdobywca złotego, dwóch srebrnych i dwóch brązowych medali Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody.

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz i sportowiec. Reprezentant klubu CWKS Legia Warszawa (1962–1991), uważany za jednego z największych talentów w historii polskiego jeździectwa. Mistrz olimpijski indywidualnie i wicemistrz drużynowo w skokach przez przeszkody na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku.

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia ze zbiorów Wiesława Dziadczyka.




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Mariana Kowalczyka

Mecenas: Stajnia Wierzbna – Biały Las

Stajnia Wierzbna – Biały Las. Doskonałe miejsce dla pasjonatów jazdy konnej – zarówno dla sportowców, którzy szukają idealnego miejsca do treningów jak i dla nowych amatorów hippiki, na których czekają zajęcia rekreacyjne – indywidualne oraz grupowe. W latach 2020-2023 gościła Mistrzostwa Polski w Skokach przez przeszkody i w Ujeżdżeniu, które były bardzo dobrze oceniane pod względem organizacyjnym.

Opiekunowie: Paulina Kucharska

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Syn kawalerzysty z 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Trzynastokrotny medalista mistrzostw Polski w ujeżdżeniu i skokach przez przeszkody, pierwszy Polak, który przygotował konia do konkursów klasy Grand Prix. Trener polskiej drużyny olimpijskiej na Igrzyskach w Moskwie w 1980 roku, gdzie zdobyto złoty medal indywidualnie i srebrny drużynowo. Absolwent Studium Trenerskiego przy AWF w Poznaniu.

Urodzony zaledwie kilometr od w Janowa w majątku Wygoda w roku 1926 Syn kawalerzysty (żołnierza 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich), Aleksandra i Zofii.

Historia pracy z końmi przyszłego mistrza zaczęła się dość prozaicznie – od pracy w polu. Jako młody chłopak (6 klasa szkoły podstawowej) wyprowadzał konie na łąki nadbużańskie jeżdżąc na oklep oraz pracując w polu w żniwiarce. W roku 39 wybuchła druga woja światowa. Stado i stadnina zostały ewakuowane w kierunku na Rumunię przed Niemcami. 17 września Rosjanie ruszyli na Polskę, wiec żeby nie dostać się w ich ręce, po 2 tygodniach marszu, w dzień i w nocy konie wróciły do domu. Wysiłki naszych masztalerzy by ocalić stado i stadninę spełzły na niczym, ponieważ już po 2 tygodniach Rosjanie zagarnęli wszystkie konie i ruszyli wraz z nimi w kierunku na Kaukaz. Później ustalono granice z Niemcami na Bugu, a konie zostały po Rosyjskiej stronie. Podczas okupacji Niemcy odbudowali hodowle w Janowie.

W roku 1941 Kowalczyk zaczyna pracę jako masztalerz, w tym czasie wybucha konflikt niemiecko-rosyjski, a w 1944 gdy front przesunął się w kierunku Polski ewakuowano konie w głąb Niemiec. Podczas wojny przeżył bombardowanie Drezna, gdzie znalazł się wraz ze stadem. (…)

Źródło: „Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

Autor wpisu: Paulina Kucharska | Aktualizowano: 2025/10/02


Marian Kowalczyk zmarł w Poznaniu 29 sierpnia 2017 r., w wieku 93. lat. Został pochowany na Cmentarzu przy ul. Nowina w Poznaniu.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Nie żyje Marian Kowalczyk” (2017) [www.equista.pl] [2025/07/28]

„Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Marian Kowalczyk. Chcieć, nie udawać, że się chce” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIV” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XX” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIX” (1996) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU] | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Historia jeździectwa, cz. XIX” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XX” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIV” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU] | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

„Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Marian Kowalczyk. Chcieć, nie udawać, że się chce” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

„Nie żyje Marian Kowalczyk” (2017) [www.equista.pl] [2025/07/28]

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„Encyklopedia Mariana Kowalczyka” (2022) – Paulina Kucharska

„Nie żyje Marian Kowalczyk” (2017) [www.equista.pl] [2025/07/28]

„Marian Kowalczyk” (2012) – Witold Duński

„Marian Kowalczyk. Chcieć, nie udawać, że się chce” (2010) – Piotr Dzięciołowski

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIX” (1997) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIV” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXIII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXII” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XX” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIX” (1996) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy Jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912-1976” (1980) – Antoni Święcki

„Mistrzostwa Europy w skokach, Rotterdam 1979” (1979) – Władysław Byszewski

„Przegląd światowej czołówki skoczków u progu Igrzysk Olimpijskich w Moskwie” (1980) – Władysław Byszewski

„Zagraniczne występy skoczków w sezonie wiosennym” (1980) – Krzysztof Koziarowski

„XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

IO Moskwa 1980 – Puchar Narodów i Grand Prix [RU] | FILM

„Jan Kowalczyk i Artemor” (1980) – Antoni Święcicki

Jan Kowalczyk – Artemor – IO Moskwa 1980 | FILM

Moskwa 1980 – Jan Kowalczyk – Wywiad | FILM

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Nagrania:

Samotrenujący się koń:

Konie Mariana Kowalczyka:

Marian Kowalczyk o pracy z końmi:

O Pedrosie…:



Pokrewne Legendy:

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz i sportowiec. Reprezentant klubu CWKS Legia Warszawa (1962–1991), uważany za jednego z największych talentów w historii polskiego jeździectwa. Mistrz olimpijski indywidualnie i wicemistrz drużynowo w skokach przez przeszkody na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Mariana Kozickiego

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Mariana Kozickiego.

Opiekunowie: Rodzina Mariana Kozickiego

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (1980). Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich. Zdobywca złotego, dwóch srebrnych i dwóch brązowych medali Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody.

Urodził się 5 kwietnia 1941 roku w Brodach Poznańskich. Powiat Lwówek, województwo poznańskie. Ojciec Stanisław. Matka Cecylia z domu Batura. Córki Anna i Katarzyna. Żona Barbara z domu Rutkowska. Absolwent Szkoły Zawodowej. Starszy chorąży sztabowy Wojska Polskiego. Zawodnik w Stadninie Koni w Posadowie, Stadzie Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim, Ludowego Zrzeszenia Sportowego Cwał w Poznaniu, Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego Legia.

(…)

W 1966 roku na CHIO w Olsztynie wygrał Grand Prix na koniu Berry. Na zakończenie kariery, na oficjalnych zawodach w Sopocie CHIO w czerwcu 1988 roku zwyciężył w Grand Prix na koniu Festyn.

„Całe swoje życie zawdzięczam koniom, to znaczy to życie, o którym można przeczytać o mnie, jako o jeźdźcu i człowieku” – powiedział Marian Kozicki w czerwcu 1999 roku, w Warszawie. „To konie zadecydowały o tym, że po zejściu z siodła i po zdjęciu munduru starszego chorążego sztabowego Wojska Polskiego pojechałem do Niemiec na 18 letni kontrakt.”

Z końmi zetknął się w Stadninie Koni w Posadowie, gdzie Jego ojciec był kierownikiem gospodarstwa nasiennego. Trenował z instruktorem jeździectwa Franciszkiem Głowaczem, który wcześniej jako kawalerzysta (Wielkopolska Brygada Kawalerii) walczył w 1939 roku z niemieckimi najeźdźcami. (…)

Źródło: „Marian Kozicki” (2012) – Witold Duński

Autor wpisu: Witold Duński | Aktualizowano: 2025/09/22



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

BREMEN (KEMAL – BREMA)

Srebro druż. i ósme miejsce ind. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. 2x medal brązowy (1979 i 1981) i srebro w JMP (1983 rok). Wygrał konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Płowdiw (1984).

Czytaj więcej…

Janusz Bobik

Jeździec, trener, hodowca, dyr. SK Nowielice. Srebrny medal IO Moskwa 1980 (Szampan), srebrny medal MP w Skokach 1977, Drzonków (Zygzak), brązowy medal MP WKKW, Biały Bór 1977 (Tropik).

Czytaj więcej…

Wiesław Dziadczyk

II Wicemistrz Polski w Skokach przez Przeszkody. Trener w Stadninach Koni Kozienice, Klikowa i Pruchna. Jeździec, który skoczył przeszkodę „mur” 2,20 m na klaczy Via Vitae. Do dzisiaj w Polsce nie pobity rekord wysokości na tego typu przeszkodzie.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Mecenasi: Katarzyna i Marcin Konarscy

Opiekunowie: LKS Stragona Strzegom

LKS Stragona Strzegom powstał 19 listopada 1973 roku na bazie sekcji jeździeckiej LZS działającej przy Stadninie Koni w Strzegomiu. Od tamtego czasu osiągnął wiele sukcesów, a dziś jest jednym z najprężniej działających klubów jeździeckich w Polsce. Pod skrzydłami doskonałych trenerów – Zygmunta Olszty, Artura Bobera, Katarzyny i Marcina Konarskich – wykształciły się dziesiątki sportowców osiągających bardzo dobre wyniki na Mistrzostwach Dolnego Śląska, Mistrzostwach Polski, Mistrzostwach Europy, Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Wspaniałe sukcesy polskiego jeździectwa, mistrzostwa świata, medale olimpijskie… wszystko to nie byłoby możliwe bez szerokiej bazy na którą złożyły się uwarunkowania takie jak hodowla, tradycja, kluby sportowe i jeździeckie, a przede wszystkim ludzie którzy dzięki swej wiedzy i pasji poświęcili jeździectwu całe swoje życie.

Tomasz Konarski

Grzegorz Konarski przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Stadniny Koni Strzegom, w której głównym hodowcą była Maria Konarska. Był również założycielem, twórcą pierwszych sukcesów i wieloletnim prezesem Klubu Jeździeckiego Stragona Strzegom.

Grzegorz Konarski urodził się 16 kwietnia 1942 roku w Kluczewsku, w pow. Włoszczowa, w rodzinnym majątku Konarskich. Jego rodzina od pokoleń związana była z ziemią. W 1876 urodził się Maksymilian Konarski, dziadek Grzegorza. Miał wyższe wykształcenie rolnicze,  zarządzał majątkiem od 1900 do 1937 roku, przyczynił się do rozwoju gminy, założył młyn na rzece Czarnej, był sędzią gminnym, założycielem Kółka Rolniczego, Straży Ogniowej i Kasy Oszczędnościowo – Pożyczkowej w Kluczewsku. Ponadto był członkiem sejmiku powiatowego, Towarzystwa Rolniczego Kieleckiego i dozoru kościelnego. Mieli troje dzieci: Stanisława, Krystynę i Andrzeja. (…)

Źródło: „Grzegorz Konarski” (2022) – Artur Bober

Maria Konarska z d. Moraczewska urodziła się w 1946 roku na ul. Piotrkowskiej w Łodzi. Mama jej miała tam pracownię sukien i eleganckich ubrań, a nad pracownią i pomieszczeniem dla szwaczek mieszkanie. Mieszkała tam krótko, bo już rok później rodzice przeprowadzili się na ul. Odolańską do Warszawy i tam upłynęło jej dzieciństwo, które pamięta jako bardzo szczęśliwe mimo wielu tragicznych wydarzeń, które dotknęły rodzinę. (…)

Źródło: „Maria Konarska” (2022) – Leszek Karpina

Autorzy wpisu: Artur Bober i Leszek Karpina | Aktualizowano: 2025/10/02



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Stadnina Koni Strzegom

W 1956 roku sprowadzono do niej pierwsze klacze xx, dla których zaadaptowano obiekt w Żółkiewce. W 1972 roku stado powiększono do 75 klaczy xx i uruchomiono oddział w Skarżycach.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Wojciecha Mickunasa

Mecenas: Wydawnictwo Galaktyka

Wydawnictwo Galaktyka specjalizuje się w książkach poradnikowo-hobbystycznych, uczących praktycznych umiejętności oraz książkach fachowych dla lekarzy weterynarii.

Opiekunowie: Rodzina Wojciecha Mickunasa

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Jeździec, uczestnik igrzysk olimpijskich (1972 – Monachium jako luzak Pawła Wierzbickiego, 1988 – Seul jako trener ekipy, która zajęła IV miejsce), wielokrotny medalista Mistrzostw Polski i trzykrotny uczestnik Mistrzostw Europy w WKKW. Publicysta oraz utalentowany bard.

Urodzony 16 marca 1947 w Sompolnie koło Koła, syn Jana (major, ceniony trener) i Janiny Budzińskiej, absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu (1964) oraz tamtejszej Akademii Rolniczej (wydział zootechniczny, 1968) i AWF (1978), gdzie otrzymał tytuł magistra wf (specjalność sport), zawodnik (178 cm, 70 kg), specjalista w WKKW: SK Chyszów k. Tarnowa (1960-1962), Poznańskiego Ośrodka Jeździeckiego 1962-1969), LZS Racot (1970-1973) i warszawskiej (Stara Miłosna) Legii (1973-1976). Debiutował na zawodach w Łącku (1961) na klaczy Hersylia, po czym wraz z rodzicami przeniósł się do ośrodka poznańskiego na Woli, gdzie rozwinął swój talent pod kierunkiem ojca, który napisał kiedyś o swym synu, że był „odważny, wytrzymały i zręczny”.

Czołowy jeździec Polski (1965-1972) specjalizujący się w WKKW, ale startujący również w ujeżdżeniu. 2-krotny mistrz Polski w WKKW (1969, 1972), 2-krotny I wicemistrz: w ujeżdżeniu (1968), WKKW (1968) i 4-krotny II wicemistrz Polski: w WKKW (1965, 1970, 1971) i ujeżdżeniu (1969) na koniach: Zawrat, Dżemila (4 medale), Giecz i Armator. Bez powodzenia startował w ME (1967, 1969, 1973) na Dżemili, Dźwięku i Dariuszu.

Po zakończeniu kariery zawodniczej-szkoleniowiec i popularyzator jeździectwa, m.in. trener LKS Hubertus w Białym Borze (1976-1977), Sekcji Jeździeckiej WKKW Lumel Zielona Góra (z siedzibą w Drzonkowie) 1978-1983, a także trener kadry narodowej polskich wukakawistów, którzy na IO w Seulu (1988) zajęli zespołowo 4 m. Wychowankiem Mickunasa jest m.in. Stanisław Jasiński (ze Starej Miłosnej). Mistrz Sportu. Żonaty (Zofia) ma dwie córki: Barbarę (1971) i Bognę (1972).

Autor wpisu: Redakcja portalu olimpijski.pl | Aktualizowano: 2025/09/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Tereny Krosowe im. Karola Rómmla w Białym Borze” (2025) – Wojciech Mickunas

„Uderz w stół” – Wojciech Mickunas

Wojciech Mickunas – Some Broken Hearts Never Mend – Półfinał – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Wojciech Mickunas – In the Ghetto – Przesłuchania w ciemno – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Trener Wojciech Mickunas (2020) | FILM

„Wojciech Mickunas” [www.olimpijski.pl] [2025/06/17]

Wojciech Mickunas, trener i olimpijczyk WKKW, w filmie Koń – jaki jest Fakty i mity (2020) | FILM

Wojciech Mickunas (2018) | FILM

Wojciech Mickunas w Tarze (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – I’m Your Man (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – Ring of Fire (Johnny Cash cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – Suzanne (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas i Gerd Heuschmann – wywiad dla portalu Hipologia.pl (2011) | FILM

„Człowiek – władca zwierząt” (2009) – Wojciech Mickunas

„Trener radzi” (2006) – Wojciech Mickunas

„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

„WKKW widziane z bocznej trybuny” (1987) – Wojciech Mickunas

„Darek Soroka nie żyje!” (1986) – Wojciech Mickunas

„36. Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI Biały Bór” (1985) – Wojciech Mickunas

„Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI, Jaroszówka 1984” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles, część II” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles” (1983) – Wojciech Mickunas

„Refleksje po Mistrzostwach Polski w WKKW, Sopot 1980” (1980) – Wojciech Mickunas

„Mistrzostwa Polski w WKKW” (1979) – Wojciech Mickunas

„Jeździeckie Mistrzostwa Polski WKKW w 1972 r.” (1973) – Jan Mossakowski

“WKKW na Olimpiadzie w Monachium” (1972) – Jerzy Grabowski

Wojciech Mickunas poleca PCBJ | FILM

„36. Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI Biały Bór” (1985) – Wojciech Mickunas

„Człowiek – władca zwierząt” (2009) – Wojciech Mickunas

„Darek Soroka nie żyje!” (1986) – Wojciech Mickunas

„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

„Jeździeckie Mistrzostwa Polski WKKW w 1972 r.” (1973) – Jan Mossakowski

„Mistrzostwa Polski w WKKW” (1979) – Wojciech Mickunas

„Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI, Jaroszówka 1984” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles, część II” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles” (1983) – Wojciech Mickunas

„Refleksje po Mistrzostwach Polski w WKKW, Sopot 1980” (1980) – Wojciech Mickunas

„Tereny Krosowe im. Karola Rómmla w Białym Borze” (2025) – Wojciech Mickunas

„Trener radzi” (2006) – Wojciech Mickunas

Trener Wojciech Mickunas (2020) | FILM

„Uderz w stół” – Wojciech Mickunas

“WKKW na Olimpiadzie w Monachium” (1972) – Jerzy Grabowski

„WKKW widziane z bocznej trybuny” (1987) – Wojciech Mickunas

Wojciech Mickunas (2018) | FILM

„Wojciech Mickunas” [www.olimpijski.pl] [2025/06/17]

Wojciech Mickunas – I’m Your Man (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – In the Ghetto – Przesłuchania w ciemno – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Wojciech Mickunas i Gerd Heuschmann – wywiad dla portalu Hipologia.pl (2011) | FILM

Wojciech Mickunas poleca PCBJ | FILM

Wojciech Mickunas – Ring of Fire (Johnny Cash cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – Some Broken Hearts Never Mend – Półfinał – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Wojciech Mickunas – Suzanne (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas, trener i olimpijczyk WKKW, w filmie Koń – jaki jest Fakty i mity (2020) | FILM

Wojciech Mickunas w Tarze (2017) | FILM

„Tereny Krosowe im. Karola Rómmla w Białym Borze” (2025) – Wojciech Mickunas

Wojciech Mickunas – Some Broken Hearts Never Mend – Półfinał – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Wojciech Mickunas – In the Ghetto – Przesłuchania w ciemno – The Voice Senior 3 (2022) | FILM

Trener Wojciech Mickunas (2020) | FILM

„Wojciech Mickunas” [www.olimpijski.pl] [2025/06/17]

Wojciech Mickunas, trener i olimpijczyk WKKW, w filmie Koń – jaki jest Fakty i mity (2020) | FILM

Wojciech Mickunas (2018) | FILM

Wojciech Mickunas w Tarze (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – I’m Your Man (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – Ring of Fire (Johnny Cash cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas – Suzanne (Leonard Cohen cover) (2017) | FILM

Wojciech Mickunas i Gerd Heuschmann – wywiad dla portalu Hipologia.pl (2011) | FILM

„Człowiek – władca zwierząt” (2009) – Wojciech Mickunas

„Trener radzi” (2006) – Wojciech Mickunas

„Historia jeździectwa, cz. XXXV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXIV” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXII” (1998) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXXI” (1998) – Witold Domański

„WKKW widziane z bocznej trybuny” (1987) – Wojciech Mickunas

„Darek Soroka nie żyje!” (1986) – Wojciech Mickunas

„36. Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI Biały Bór” (1985) – Wojciech Mickunas

„Mistrzostwa Polski w WKKW i CCI, Jaroszówka 1984” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles, część II” (1984) – Wojciech Mickunas

„Polskie WKKW w drodze do Los Angeles” (1983) – Wojciech Mickunas

„Refleksje po Mistrzostwach Polski w WKKW, Sopot 1980” (1980) – Wojciech Mickunas

„Mistrzostwa Polski w WKKW” (1979) – Wojciech Mickunas

„Jeździeckie Mistrzostwa Polski WKKW w 1972 r.” (1973) – Jan Mossakowski

“WKKW na Olimpiadzie w Monachium” (1972) – Jerzy Grabowski

„Uderz w stół” – Wojciech Mickunas

Wojciech Mickunas poleca PCBJ | FILM

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Edward Maria Sieradzki

Kawalerzysta z krwi i kości, który całe życie łączył wojskową dyscyplinę z pasją do koni – jako jeździec, trener i działacz hodowlany. Jako jedyny Polak ukończył prestiżowy kurs instruktorów w École Nationale d’Équitation w Saumur.

Czytaj więcej…



Galeria: