Patron Honorowy: Polski Komitet Olimpijski
Polski Komitet Olimpijski (PKOl) jest autonomicznym, ogólnopolskim stowarzyszeniem Związków i Organizacji sportowych z siedzibą w Warszawie (kliknij aby przejść na stronę Patrona Honorowego).
Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej
PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej
Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie były pierwszą olimpiadą, na której Polska zdobyła dwa medale drużynowe: srebrny w skokach przez przeszkody oraz brązowy w WKKW.
Stosunkowo wcześnie, bo zimą 1926/1927 r. powołano zgrupowanie mające na celu obsłużenie zawodów międzynarodowych oraz wyłonienie zespołu reprezentacyjnego na Olimpiadę w Amsterdamie w 1928 r.
Zgrupowanie to, pod nazwą Grupy Przygotowawczej Sportu Konnego, powstało w Grudziądzu w Centrum Wyszkolenia Kawalerii i zgromadziło znaczną liczbę jeźdźców. Kierownikiem grupy został ppłk Karol Rómmel, a instruktorem rtm. Leon Kon. Był to więc w pewnym stopniu kompromis i oba największe ośrodki, a również oba kierunki szkolenia, były reprezentowane w zgrupowaniu.
Na Olimpiadę w Amsterdamie Polska wystawiła ekipy również tylko do dwóch dyscyplin, a mianowicie do WKKW 1 Pucharu Narodów. Tym razem, wskutek zmiany regulaminu, ekipy występowały w składach trzyosobowych. Ponadto wyjechało dwóch jeźdźców rezerwowych z rezerwowymi końmi.
Reprezentacyjna ekipa polska udała się w składzie: ppłk Karol Rómmel, rtm. Michał Antoniewicz, rtm. Józef Trenkwald, por. Kazimierz Szosland, por. Kazimierz Gzowski oraz jako rezerwowi — mjr Henryk Dobrzański (WKKW) i rtm. Zdzisław Dziadulski (Puchar Narodów).
Tym razem dobór koni był bardziej jednorodny, a co ważne — w połowie hodowli krajowej. Wystąpiły następujące konie: Moja Miła — klacz półkrwi pochodzenia krajowego, służbowa por. Tuńskiego, o przeszłości wyścigowej, Lwi Pazur — półkrwi hodowli krajowej, przygotowywany przez Trenkwalda, Ali — wałach półkrwi pochodzenia krajowego, własność Szoslanda, Doneuse — klacz pełnej krwi pochodzenia francuskiego, z karierą przeszkodowo-wyścigową, własność Rómmla, oraz Readgledt i Mylord — konie pochodzenia irlandzkiego.
Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego. Konkurs składał się jak zwykle z trzech prób, ujeżdżenia, wytrzymałości 1 skoków przez przeszkody. Sam program nie uległ zmianie. Udział wzięło 17 ekip pełnych oraz jeźdźcy indywidualni.
W tym konkursie Polskę reprezentował zespół w następującym składzie: ppłk Karol Rómmel na klaczy Doneuse, rtm. Michał Antoniewicz na klaczy Moja Miła i rtm. Józef Trenkwald na wałachu Lwi Pazur. (…)
Konkurs Skoków przez przeszkody — Puchar Narodów. Konkurs o najcenniejsze trofeum — zespołowy Puchar Narodów i medale indywidualne — odbył się 12 sierpnia, tradycyjnie w ostatnim dniu Olimpiady, na stadionie w Amsterdamie. Obowiązywało jednokrotne przebycie parcours’u z 16 przeszkodami ok. 1,40 m wysokości i 4 m szerokości, na dystansie 780 m w tempie 400 m/min. Ówcześnie liczono 4 pkt karne za strącenie przeszkody przednimi, a 2 pkt za strącenie tylnymi nogami.
Startowało 14 zespołów w składzie trzyosobowym i kilku zawodników indywidualnie. Łącznie wystąpiło 48 zawodników, zarówno dawnych mistrzów olimpijskich, jak i zwycięzców najpoważniejszych nagród na obu półkulach.
Polacy do tego konkursu wystąpili w składzie: rtm. Michał Antoniewicz na Readgledt, por. Kazimierz Szosland na Ali i por. Kazimierz Gzowski na Mylord.
Rozpoczyna się walka zespołowa o Puchar Narodów. Pierwszy Norweg kończy z 16 p. k. Następny, znany Hiszpan Trujillos zjeżdża z toru z 2 p. k. Trzecim jest złoty medalista z 1920 r. i srebrny z 1924 r. — Tomaso Lequio na swym słynnym Trebecco, ale dwukrotnie wyłamanie i 6 p. k. eliminuje tym razem Włocha z walki o medal. Szesnasty w kolejności jest por. Gzowski. Mylord pod swoim jeźdźcem przebywa — jako pierwszy — cały parcours bez błędu, a rzęsiste owacje publiczności szczodrze nagradzają Polaka. (…)
Źródło: „Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972) – Bronisław Skulicz
Autor wpisu: Bolesław Skulicz | Aktualizowano: 2025/09/25
Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie 1928 r:
| Skoki przez przeszkody (srebrny medal druż) | WKKW (brązowy medal druż) |
| por. Kazimierz Gzowski – Mylord [4/5. miejsce ind.] | rtm. Michał Woysym-Antoniewicz – Moja Miła [19. miejsce ind.] |
| por. Kazimierz Szosland – Ali [13. miejsce ind.] | rtm. Józef Trenkwald – Lwi Pazur [25. miejsce ind.] |
| rtm. Michał Woysym-Antoniewicz – Readgledt [20. miejsce ind.] | ppłk Karol Rómmel – Doneuse [26. miejsce ind.] |
| ppor. Zdzisław Dziadulski – The Lad (rezerwowy) | rtm. Henryk Dobrzański – Tucase (rezerwowy) |
Instruktorem grupy oficerów biorących udział w Olimpiadzie w Amsterdamie, był Leon Kon. Na szefa ekipy wyznaczony został mjr Karol Rómmel.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):
„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022)
„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część III” (2019)
„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska
„Zdzisław Dziadulski” (2012) – Witold Duński
„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska
„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański
„St. Moritz – Amsterdam, 1928” (1990) – Wojciech Lipoński
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański
„Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki
„Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972)
„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz
„Od dziewiątej (IX) do dziesiątej (X) Olimpiady” (1933)
„Jeźdźcy polscy na dziewiątej (IX) Olimpiadzie” (1928) – Leon Kon
“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon
“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon
„Gzowski Kazimierz Aleksander” – Zespół redakcyjny
„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański
„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska
„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska
„Jeźdźcy polscy na dziewiątej (IX) Olimpiadzie” (1928) – Leon Kon
„Już o Olimpiadzie w 1928 r. …” (1926) – Leon Kon
„Od dziewiątej (IX) do dziesiątej (X) Olimpiady” (1933)
„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022)
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański
„Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki
„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz
„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część III” (2019)
„Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972)
„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022)
„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część III” (2019)
„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska
„Zdzisław Dziadulski” (2012) – Witold Duński
„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska
„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański
„St. Moritz – Amsterdam, 1928” (1990) – Wojciech Lipoński
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański
„Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki
„Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972)
„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz
„Od dziewiątej (IX) do dziesiątej (X) Olimpiady” (1933)
„Jeźdźcy polscy na dziewiątej (IX) Olimpiadzie” (1928) – Leon Kon
“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon
„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022)
„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska
„Zdzisław Dziadulski” (2012) – Witold Duński
„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański
„St. Moritz – Amsterdam, 1928” (1990) – Wojciech Lipoński
„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański
„Polscy jeźdźcy na IO w latach 1912—1976” (1980) – A. Święcki
„Polskie jeździectwo na IO w okresie międzywojennym” (1972)
„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – W. Domański, B. Skulicz
„Od dziewiątej (IX) do dziesiątej (X) Olimpiady” (1933)
„Jeźdźcy polscy na dziewiątej (IX) Olimpiadzie” (1928) – Leon Kon
“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Pokrewne Legendy:
ALLI (NN – NN)
Urodził się w 1920 roku jako Kaktus, w hodowli Stefana Walewskiego z Inczewa. Własność Wojska Polskiego. Pod rotmistrzem Kazimierzem Szoslandem zwyciężył w konkursach o Puchar Narodów w Warszawie w latach 1931 i 1933. Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie zdobył srebrny medal drużynowy w skokach. Na tych zawodach popełnił tylko jeden…
MYLORD (NN – NN)
Wyhodowany w Irlandii. Właścicielem był kpt. art. Józef Szilagyi; przed igrzyskami prawdopodobnie został od niego wykupiony przez wojsko. Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie (1928): srebro drużynowe w skokach. W rozgrywce popełnił jeden błąd. Dosiad: por. K. Gzowski — 0 pkt karnych w przejeździe podstawowym, 2 pkt w rozgrywce; 4. miejsce indywidualnie.
READGLEADT (NN – NN)
Wyhodowany w Irlandii. Był własnością Grupy Sportu Konnego. Dosiadany przez różnych jeźdźców. W 2.poł. lat 20. wygrał kilka razy konkursy o PN. Spokojny i pewny. IO Amsterdam 1928, srebro druż. w skokach. Jeździec rtm. M. Antoniewicz – 6 pkt. karnych, XX miejsce ind.
Leon Kon
Trener jeździectwa, współtwórca Polskiego Związku Jeździeckiego i jego sekretarz generalny. Kawaler Krzyża Walecznych i Srebrnego Krzyża Zasługi.
VIII letnie Igrzyska Olimpijskie – Paryż, 1924
Pierwsze letnie Igrzyska Olimpijskie z udziałem Polski. Nasi sportowcy zdobyli dwa medale: brązowy w konkursie indywidualnym (Adam Królikiewicz na Picadorze) oraz srebrny w rywalizacji drużynowej kolarzy torowych.
DONNEUSE (NN – NN)
Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie (1928): Polska zdobyła brązowy medal drużynowy w WKKW; w składzie był m.in. ppłk Karol Rómmel z 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
LWI PAZUR (POGROM – UKRAINA II)
Koń polskiej hodowli (Karol Skarbek), który pod rotmistrzem Józefem Trenkwaldem przyczynił się do zdobycia brązowego medalu drużynowego w konkurencji WKKW.
MOJA MIŁA (RADWAN – DOBRA)
To właśnie na niej rotmistrz Michał Antoniewicz-Woysym podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku zdobył brązowy medal drużynowy w WKKW.
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Centrum szkolenia kawalerii Wojska Polskiego II RP w latach 1928–1939 w garnizonie Grudziądz – największa tego typu wojskowa jednostka szkoleniowa w Europie.
XI letnie Igrzyska Olimpijskie – Berlin, 1936
Polska ekipa w składzie: rtm. Z. Kawecki na Bambino, mjr S. Kulesza na Tośce oraz rtm. H. Roycewicz-Leliwa na Arlekinie III wywalczyła srebrny medal drużynowy.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Galeria:
Po lewej: plakat popularyzujący zbiórkę funduszy na wyjazd reprezentacji Polski na igrzyska w Amsterdamie. Po prawej: jeden z plakatów Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie.
Defilada ekip po zakończeniu Wszechstronnego. Konkursu Konia Wierzchowego podczas Olimpiady w Amsterdamie w 1928 na pierwszym planie drużyna polska (ze zbiorów B. Skulicza).
Algemeen Fotobureau (Ltd) Amsterdam.
Na tym olimpijskim hipodromie w Amsterdamie polska ekipa pucharowa wywalczyła srebrny medal olimpijski.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
