Wpisy

Ludwik Adam Krasiński

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Arystokrata, hodowca i rolnik, który założył w Krasnem pierwszą na ziemiach polskich stadninę koni pełnej krwi angielskiej (ogier Ruler).

Urodził się 1833 roku.

Był grandem hiszpańskim, szambelanem austriackim i kawalerem maltańskim. Odziedziczone „gniazdo rodowe” przekształcił w dobrze prosperujący majątek ziemski a potem w stadninę koni (1857), która działała do roku 1939. Stadnina Koni Krasne została reaktywowana w 1987 roku.

Pasją hrabiego Krasińskiego od zawsze były konie a od 1857 roku jego słynna stajnia „Dobrogost”, porównywana była ze słynnymi stadninami książąt Sanguszków.

Z jego hodowli pochodził między innymi słynny Ruler, zwycięzca największych wyścigów w imperialnej Rosji, włącznie z Wszechrosyjskim Derby w Moskwie 1887 r.

O potędze jego hodowli świadczy informacja z broszury Witolda Pruskiego, wydanej w Krakowie w 1947 roku „Spostrzeżenia o powstaniu krajowych rodów męskich i żeńskich w hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce oraz Europie środkowej i wschodniej”.

Prof.Witold Pruski wymienia tam 16 najbardziej zasłużonych rodów, z których 7 pochodziło z hodowli lub importu Ludwika hr. Krasińskiego:
1. Ród ELOQUENCE ur. 1853 (Chatham – Syntaxina), urodzonej w Anglii, importowanej przez Ludwika Krasińskiego w 1857 roku.
2. Ród LITTLE PEGGOTTY ur. 1856 (The Flying Dutchman – Venison Mare), urodzonej w Anglii, importowanej przez Ludwika Krasińskiego w 1859 roku.
3. Ród EVEN ur. 1857 (Stockwell – Equal), urodzonej w Anglii, importowanej przez Ludwika Krasińskiego w 1859 roku.
4. Ród ILIAS ur. 1867 (Incognito – Concette), urodzonej w Niemczech, importowanej do Polski via Szwecje przez trenera Lino i od niego nabytej przez Ludwika Krasińskiego.
5. Ród HOURI ur. 1871 (Monarque – Cast-off), urodzonej we Francji, importowanej przez Ludwika Krasińskiego w 1874 roku. 
6. Ród MISS MELBOURNE ur. 1877 (Y.Melbourne – Vedette Filly), urodzonej w Rosji, a nabytej przez Ludwika Krasińskiego. 
7. Ród CORNALINE ur. 1880 (Carnelion – Ada Byron), urodzonej w Anglii, importowanej przez Ludwika Krasińskiego w 1883 roku.

Dokonując takich spektakularnych zakupów, polscy hodowcy wierzyli w późniejsze wygrane swoich koni. Ich zwycięstwa pod rząd między innymi w 1 i 2 Derbach Wrzechrosji stały się wielką sensacją i co ważne podtrzymywały wiarę Polaków w przyszłą wolną Ojczyznę.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 15.11.2024

Ludwik Adam Krasiński zmarł 22 kwietnia 1895 w Warszawie, w wieku 62 lat. Został pochowany w Krasnem.

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Stadnina Koni Krasne” (2007) – Izabela Rajca-Pisz

„W 100-lecie śmierci Rulera” (2004) – Henryk Danielewicz

„100-lecie urodzin Rulera” (1984) – Jan Grabowski

„Ruler (tower-racing.pl)”

„Ruler” (1934) – Witold Pruski

„Spostrzeżenia o powstawaniu krajowych rodów męskich i żeńskich w hodowli koni pełnej krwi angielskiej” (1947) – Witold Pruski

Pokrewne Legendy:

Galeria:

Ludwik hr. Krasiński (1833-1895). Fot. ze zbiorów Muzeum Romantyzmu w Opinogórze.
Eliza Krasińska z Branickich (1820-1876) według portretu autorstwa Franza Xavera Wintelhaltera, ze zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie.
Herb Krasińskich na wieży. Fot. Sylweriusz Sztukert.
Nieistniejąca już „Biała Stajnia” wzniesiona około 1857 roku. Fot. ze zbiorów Stadniny Koni Krasne.
Nieistniejący dziś pałac Krasińskich wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku. Fot. ze zbiorów Gminnego Ośrodka Kultury w Krasnem oraz czasopisma „Jeździec i Hodowca”.
Tablica upamiętniająca 120. rocznicę urodzin i 100. rocznicę śmierci Rulera. Fot. Sylweriusz Sztukert.
Rzeźba zaprojektowana przez Jerzego Bokrzyckiego, wykonaną przez Agencję Jeździecką A.A. Bober i odsłonięta z okazji 160 lecia SK Krasne.
/Autor

Roman Pankiewicz

Patron Honorowy: Joanna Grootings oraz Petroniusz Frejlich

Mecenas: Petronius Arabians

Opiekun: Anna Matłoka wraz z rodzeństwem

Sybirak, górnik, autor wielu książek i publikacji o koniach arabskich. Kierownik SK Albigowa, hodowca legendarnego ogiera Bask.

______________________________________________________________

Urodzony w 1924 w Kapłanowicach (obecnie na Białorusi).

Hodowca koni arabskich Petroniusz Frejlich, tak pisze o Romanie Pankiewiczu:

W latach 1940-1946 zesłany na Syberię. Pracował między innymi w tajdze, kopalni węgla, następnie przez szereg lat przy koniach. Kierownik a następnie zastępca dyrektora Stadniny Koni w Albigowej (1951-1958). Hodowca legendarnego Baska, nazwanego „Objawieniem Ameryki”.

Przez prawie całe życie zbierał materiały o koniach arabskich i pisał o nich. A robił to wszystko po to, by swoją pracą podzielić się z innymi. Tak właśnie powstały książki „Polska hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939”, „Rejestr polskich ogierów czystej krwi arabskiej użytych w hodowli w latach 1944-1993” tom 1 i 2 czy „Siedmiu wspaniałych”.

Promował polską hodowlę koni arabskich poprzez wykłady na kursach w Kanadzie oraz wygłaszane referaty na konferencjach hodowlanych w USA, poświęconych polskiemu koniowi arabskiemu.

Powrót do listy

Roman Pankiewicz zmarł 6. grudnia 2016 r., w wieku 92. lat. Pochowany został na Cmentarzu parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Poznaniu na Naramowicach w kwaterze N2 rząd: II miejsce: 16 (52.459162,16.938719).

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Bask szuka miejsca” – Roman Pankiewicz

„Dialogi na końskie nogi” – Roman Pankiewicz, Krzysztof Czarnota (zbiór rozmów jakie ukazywały się w czasopiśmie Koński Targ)

„Bask i inni” – Roman Pankiewicz

„Powrót Baska” – Roman Pankiewicz

„Pamiętnik Baska” – Roman Pankiewicz

„Comet – ogier nad ogierami” (2008) – Roman Pankiewicz

„Nowodworskie klacze – opowieść o Józefie Tyszkowskim” – Roman Pankiewicz

„Moje pierwsze kroki w PSK Albigowa” – Roman Pankiewicz

„The Purebred arab horse in Poland” [EN] – Roman Pankiewicz

„60 lat wyścigów koni czystej krwi arabskiej” (1986) – Roman Pankiewicz

„Ludzie zasłużeni dla polskiej hodowli koni czystej krwi arabskiej” (1986) – Roman Pankiewicz

„Ród ogiera Kuhailan Haifi” (1984) – Roman Pankiewicz

„Stadnina Koni Albigowa”(1998) – Roman Pankiewicz, Krzysztof Pudyszak

„The Breeding of Purebred Arabian Horses in Poland” [EN](1989) – Roman Pankiewicz

„Polska Hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939” (2002) – Roman Pankiewicz

Linki

„Kult Matki” [link](2021) – Marek Grzybowski

Filmy

Krzysztof Czarnota o Romanie Pankiewiczu, oraz „dialogach na końskie nogi”… | FILM

Życie to pasja – Roman Pankiewicz | FILM


Płaskorzeźba z tablicą, którą zamówiła dyrekcja stadniny, Pan Prezes Maciej Grzechnik, z wsparciem i pomysłem hodowcy, Pani Hanny Hanna Sztuka dla upamiętnienia, pracy Romana Pankiewicza w Stadnina Koni Michałów.

Autor płaskorzeźby: Grzegorz Krzyżaniak we współpracy z BoberTeam

/Autor

Zbigniew Dąbrowski

Patroni Honorowi: Wiktor Karol

Mecenasi: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim

Opiekunowie: Rodzina Zbigniewa Dąbrowskiego

Żołnierz Armii Krajowej, trener i hodowca, wieloletni dyrektor Stada Ogierów w Książu. Legenda polskiego powożenia. Przewodniczący kapituły medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski).

______________________________________________________________

Urodzony 20 czerwca 1925 r. w Łącku.

Po ukończeniu wydziału rolnego Uniwersytetu we Wrocławiu, w 1952 roku podjął praktykę w Stadninie Koni Liski. W 1955 roku przydzielony został do Państwowego Stada Ogierów w Książu jako zastępca dyrektora.

W roku 1970 został dyrektorem SO Książ i pełnił tę funkcje do momentu przejścia na emeryturę w 1992 roku. Za jego kadencji sekcja jeździecka SO Książ była jedną z najmocniejszych w Polsce. Jako hodowca przyczynił się do stworzenia nowoczesnego typu konia rasy śląskiej. Z 40 medali, które zdobyli powożeniowcy dla Polski, prawie połowę (19) zdobyli zawodnicy pracujący w Stadzie Ogierów Książ i reprezentujący działający klub SLKS Książ.

7.02.2021 z wielkim smutkiem dowiedzieliśmy się od syna Pana Zbigniewa, Wojtka Dąbrowskiego o śmierci jego taty. Odeszła od nas Legenda Polskiego Jeździectwa i powożenia…

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Zbigniew Dąbrowski. Zmarł 6 lutego 2021 roku w Wałbrzychu. w wieku 96 lat.
Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Szczawienku.

Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Zbigniew Dąbrowski” (2012) – Witold Duński

„Stado ogierów Książ” (2005) – Izabela Rajca-Pisz

„Wachmistrz sentymentalny” (2003)

„Katalog III aukcji koni sportowych w Książu” (1976) – Zespół redakcyjny

„Katalog aukcji koni, Książ 25-26.05.1990” (1990) – Zespół redakcyjny

„50-ta Jubileuszowa Aukcja Koni w Książu” (1974) – Izabela Pawelec-Zawadzka

„Państwowe Stado Ogierów Książ” (1974) – Zbigniew Dąbrowski

Zbigniew Dąbrowski – Odznaka Respekt | FILM

„Sport jeździecki w Stadzie Książ – wczoraj i dziś” [link]

Galeria:

Dyrektor Zbigniew Dąbrowski, wręcza powożącemu nagrodę w konkursie. 
Zbigniew i Hanna Dąbrowscy. Fot.: Hanna Houszka, 2015 r.
Zbigniew Dąbrowski – drugi od lewej, wraz z żoną, 2019 r.
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)
/Autor

Michał Bogajewicz

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Biznesmen, filantrop, fundator medalu za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski). Właściciel słynnej firmy powoźniczej.

______________________________________________________________

Urodzony 20 września 1935 roku Pniewy. Żonaty, dwoje dzieci. Studia – Wydział mechaniczny Politechniki Poznańskiej 1956 oraz Wyższa Szkoła Ekonomiczna 1961.

Historia najstarszej firmy powoźniczej M. Bogajewicz, sięga roku 1890. Może ona pochwalić się renowacją ponad 480 zabytkowych pojazdów w tym XIX-wiecznej berlinki z manufaktury Petzolda w Warszawie, którą jeździł genialny polski pianista Fryderyk Chopin.

Firma wyprodukowała na potrzeby filmów historycznych ok. 70 powozów, w tym między innymi w 1977 roku wykonała kopię wozu Drzymały z okazji 120 rocznicy jego urodzin.

Michał Bogajewicz był właścicielem stadniny koni arabskich SK Niewierz, oraz pierwszym polskim, prywatnym hodowcą, którego koń – GIRLAN-BEY oo (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm) ur. 2002-03-14, zwyciężył w rankingu ECAHO Cup (2004), wygrał Czempionat Szwecji, a następnie zdobył tytuł Wiceczempiona Świata Ogierów Młodszych (2005).

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 02.09.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Publikacje

„Katalog Winners 100 Gwiazd – 2021” – Najlepsze polskie konie na 100.-lecie Niepodległości.

„XII Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Czystej Krwi Arabskiej Białka” (2003)

„Historia stadniny Niewierz” (2001) – Michał Bogajewicz, Marek Mucha

„Pojazdy Konne łańcuckiego zamku” (2001) – M. Wideryński

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety, Bryczki i uprzęże” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Wokół Mistrzostw Świata w Poznaniu” (1995) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Słownik terminologiczny zabytków Z. 2 Zaprzęgi Konne” (1989) – Zbigniew Prus-Niewiadomski

„Karety to też są zabytki” (1977) – Teresa Żurawska

Filmy

Powozy Michała Bogajewicza (1988) | FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Zbigniew Prus-Niewiadomski

Żołnierz 1 pułku szwoleżerów J. Piłsudskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego i ‘Akcji Burza’, inicjator odrodzenia sportów zaprzęgowych w Polsce i rajdów długodystansowych. Wybitny znawca konkurencji powożenia.

Czytaj więcej…

Galeria:

Michał Bogajewicz
fundator medalu za „styl i elegancję” w powożeniu.
Bogajewicz Michał i Artur Bober
Medal za „styl i elegancję” w powożeniu (skład kapituły Zbigniew Dąbrowski – przewodniczący, Hanna Ganowicz, Lesław Kukawski)
/Autor