Wpisy

Marek Trela

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Lek. wet. hodowca koni arabskich, w latach 2000-2016 prezes SK Janów Podlaski, wiceprzewodniczący Światowej Federacji Konia Arabskiego (WAHO).

______________________________________________________________

Stadnina Koni w Janowie Podlaskim jest pomnikiem naszej kultury materialnej. Wyjątkowym, bo wciąż żywym, pozwalającym odwiedzającym stadninę hodowcom, miłośnikom koni oraz licznym turystom przeżyć podróż w przeszłość i odetchnąć powietrzem początków XIX wieku, kiedy konie były codziennymi towarzyszami życia ówczesnych ludzi.

Zadaniem naszym jest pielęgnowanie janowskiej stadniny z jej końmi, tradycją, architekturą i zachowanie tego dobra narodowego dla następnych pokoleń.

Ponad dwusetletnia historia stadniny pokazuje wyraźnie, że niezależnie od systemu ekonomicznego czy politycznego stadniny państwowe miały i wciąż mają bardzo ważną misję do spełnienia. Celem ich działania było i jest nadal zapewnienie hodowcom krajowym dostępu do zasobów genetycznych, niezbędnych do prowadzenia hodowli.

Ta misja dzisiaj jest tak samo ważna, a może nawet ważniejsza niż w przeszłości. Historia pokazuje wyraźnie, że zarówno w Polsce jak i w wielu innych krajach świata hodowla koni przeżywała wzloty i upadki. Wielkie i odnoszące znaczące sukcesy stadniny prywatne znikały, a dorobek ich z braku równie zdolnych następców nie był kontynuowany. Ogromna wrażliwość prywatnej hodowli koni na zaburzenia makroekonomiczne i na wypadki losowe powoduje nagłe przerwanie ciągłości pracy hodowlanej. Liczne przykłady, a jednym z najważniejszych może być historia Stadniny Koni w Janowie Podlaskim, pokazują, że państwowe stadniny odporne na koniunkturalne czynniki są bankiem genów, pozwalającym reaktywować hodowlę terenową po chwilowych kryzysach. Gdyby w Janowie nie zgromadzono po I wojnie światowej klaczy jarczowieckich, sławuckich, antonińskich czy radowieckich, prawie na pewno te tak ważne dla hodowli linie odeszłyby w niebyt i trudno sobie wyobrazić bez ich obecności współczesną hodowlę koni czystej krwi arabskiej w Polsce i na świecie. (…)

Autor: Marek Trela

Źródło: „Stadnina Koni Janów Podlaski, lata 1817-1914” (2018) – Marek Trela

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 27.12.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„White & Black” [EN](2023) – Marian Gadzalski

„Black & White” (2020) – Zofia Raczkowska

„Zamordowana legenda” (2017) – Bogusław Lustyk

„Marek Trela. Moje konie, moje życie” [fragmenty](2016) – Ewa Bagłaj

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Konie Janowa” (2004)

„Polish Ovation” [EN](1985) – Zespół redakcyjny

„Stadnina Koni Janów Podlaski” (1967) – Andrzej Krzyształowicz

„Dzieje państwowej stadniny w Janowie Podlaskim” (1948) – Witold Pruski

„Charakterystyka Państwowej stadniny w Janowie Podlaskim” (1948)

Artykuły

„Umorzenie śledztwa dot. niegospodarności w Janowie Podlaskim” (2023) – Marek Szewczyk

„Fragmenty wspomnień Marka Treli” (2023)

„Pepita” (2020) – Jerzy Dudała

„Inny punkt widzenia – konie czystej krwi arabskiej” (2018)

„Stadnina Koni Janów Podlaski, lata 1817-1914” (2018) – Marek Trela

„Opowieść dyrektora Krzyształowicza” (2016) – Ewa Bagłaj

„Kluzik-Rostkowska, Linda i Sawka apelują o przywrócenie Marka Treli na stanowisko prezesa Stadniny Koni Janów Podlaski” (2016) – Joanna Kluzik-Rostkowska, Bogusław Linda, Jerzy Sawka

„Andrzej Krzyształowicz” (2014) – Marek Trela

„Marek Trela” (2012) – Witold Duński

„Motorem licytacji jest towar” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Stadnina Koni i Stado Arabów w Janowie Podlaskim” (2008) – Ehrenfried Brandts

„Andrzej Krzyształowicz – wspomnienia z dzieciństwa i młodości” (2003)

„Pamięci przyjaciela inż. Andrzeja Krzyształowicza” (2000)

„Życie moje było ciekawe” (1998) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Moje wspomnienia o A. Krzyształowiczu” (1998) – Ignacy Jaworowski

„Więcej o Ramzesie” (1996) – Andrzej Krzyształowicz

„Rok 1939 w janowskiej stadninie” (1989) – Andrzej Krzyształowicz

„Ogier Bandos” (1988) – Andrzej Krzyształowicz

„Wspomnienie o inż. Tadeuszu Marchowieckim” (1985)

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Jubileusz 160-lecia SK Janów Podlaski i aukcja koni arabskich” (1977) – Andrzej Krzyształowicz, Izabella Zawdzaka

„Wspomnienia sprzed 30 lat” (1976) – Andrzej Krzyształowicz

„Polskie araby za oceanem” (1974) – Andrzej Krzyształowicz

„Ludzie stadniny janowskiej” (1967) – Antoni Święcki

„Historia SK w Janowie Podlaskim… 1939—1967” (1967)

„Polskie ARABY” (1965) – Andrzej Krzyształowicz

„Jan Ritz” (1948) – Witold Pruski

„Janów Podlaski 1939-1944” – Marek Trela

„Dekret cesarski…” (1816) – Aleksander I Romanow

Linki

„Portret z historią – Andrzej Krzyształowicz” [link](2022)

Filmy

Marek Trela (2019) | FILM

Pamięć o poprzednikach (2018) | FILM

Ta decyzja może mieć nieodwracalne skutki (2016) | FILM

Marek Trela we władzach WAHO (2016) | FILM

Rozmowy Pulsu – Marek Trela (2016) | FILM

Marek Trela – Gość programu 'Rozmowy Pulsu’ (2015) | FILM

Pokrewne Legendy:

Miejsca

Stadnina Koni Janów Podlaski

6 października 1816 roku Car Rosji Aleksander I podpisał dekret o założeniu Państwowej Stadniny Koni i Stada Ogierów. Ponad 200 letnia historia tej stadniny to piękna karta polskiej i światowej hodowli koni arabskich.

Czytaj więcej…

Ludzie

Jan Ritz

18.12.1817 przyprowadził pieszym marszem 154 konie spod Moskwy do Janowa Podlaskiego. Pierwszy organizator SK w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…

Galeria:

Kazimierz Guziuk, Marek Trela i Andrzej Krzyształowicz. Zdjęcie z przeglądu hodowlanego w PSO Białka 1984 r.
Andrzej Krzyształowicz i Marek Trela.



Tor Wyścigów Konnych na Służewcu. Zasłużony łyk ze zdobytego Pucharu trzymanego przez Marka Trelę.
Stajnia czołowa. SK Janów Podlaski.
Dwa legendarne pokolenia hodowców koni, arabskich – Marek Trela, oraz pełnej krwi angielskiej – Leszek Strzałkowski, w czasie serdecznej rozmowy. Krakowski Pokaz Koni Arabskich 2019.



Jeździec, lekarz weterynarii, dyrektor Państwowej Stadniny Koni w Janowie Podlaskim, Marek Trela, ma w swoim życiorysie, po Matce, trudną wojnę o Polskę, wojnę dziadka Władysława Marcinkowskiego w pierwszej i drugiej Wojnie Światowej. Cała Jego rodzina została wywieziona na Syberię.



Pepita i Marek Trela, fot. Erwin Escher, opublikowano za zgodą Araby Magazine



Marek Trela jako prezes Stadniny Koni w Janowie Podlaskim, z ogierem Eukaliptus, fot. Stuart Vesty Photography.
Po lewej Marek Trela z podopiecznym, azyl dla zwierząt księżniczki Alii w Jordanii. Po prawej: Stuart Vesty i Marek Trela, na wesoło, podczas zajęć z „turystki”.
/Autor

Stadnina Koni Janów Podlaski

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

6 października 1816 roku Car Rosji Aleksander I podpisał dekret o założeniu Państwowej Stadniny Koni i Stada Ogierów. Ponad 200 letnia historia tej stadniny to piękna karta polskiej i światowej hodowli koni arabskich.

______________________________________________________________

Swą współczesną postać, zarówno stadnina, jak i wywodzące się z niej konie zawdzięczają człowiekowi, który przez pięćdziesiąt lat pracy nie opuścił ani jednego porannego obchodu – Andrzejowi Krzyształowiczowi, wielkiej charyzmatycznej osobowości, wspaniałemu hodowcy. Pytany o definicję sukcesu wyhodowanych przez siebie koni odpowiadał: „Trzeba czuć sprawę i być na miejscu”.

(…)

Jeżeli chodzi o hodowlę, to zacząłem przejmować sposób patrzenia na konie od pana Krzyształowicza. To nie było w pełni to samo spojrzenie, bo ja też miałem już swoje wcześniej wyrobione gusta, jakiś ideał konia. Hodowla to jest nieustająca konieczność wyboru. Wspaniale byłoby móc kierować się wyłącznie swoim odczuciem tego, co się chce zostawić albo sprzedać. Przyjmijmy, że stadnina ma mieć określoną liczbę klaczy. Ich selekcja nie wygląda w ten sposób, że ta mi się nie podoba, to ją wyrzucam, a tę, która jest wysokiej jakości, zostawiam. To byłoby zbyt proste. Tutaj jest potrzebny kompromis między interesem hodowli, czyli jakością koni, a interesem stadniny, która musi się utrzymać.

Te cele wykluczają się na krótką metę, ale na dłuższą są jak najbardziej zbieżne. Jednak aby to rozumieć i podejmować odpowiednie decyzje, hodowca i ekonomista muszą być jedną osobą. Wtedy nikt mi jako hodowcy nie powie, że pieniądze na koniec roku muszą być takie a takie, bo on mi zaplanował trzy miliony i tyle mam wypracować. Sam sobie nie wydam polecenia, żebym osiągnął określony przychód za wszelką cenę tylko dlatego, że inaczej ucierpi plan finansowy firmy. Taką ceną byłaby sprzedaż najlepszych koni.

(…)

To jest w zasadzie kwintesencja polskiej filozofii hodowlanej, żeby mieć jak najbardziej wyselekcjonowane, jak najwyższej jakości klacze stadne i ciągle poszukiwać świeżej krwi, nie doprowadzać do zbytniego spokrewnienia. Ciągle szukać różnych ogierów, które by z tymi klaczami mogły dać dobre potomstwo. W Polsce od początku się o to starano. Tak było najwygodniej i w ten sposób najszybciej można osiągnąć postęp hodowlany. Bo klacz rodzi jednego źrebaka rocznie, natomiast ogier może być ojcem setki potomstwa. A więc jego wpływ na hodowlę jest ogromny. Wystarczy jeden reproduktor w stadninie. Jeżeli jest dobry, wprowadza ją na wyższy poziom. I stara polska zasada polegała na tym, że to ogiery sprowadzało się z pustyni. Wyprawy rzadko przywoziły klacze.

Niektórzy nie rozumieli, jaka jest misja hodowli państwowej. Dlaczego na przykład nie można tanio udostępniać najlepszych ogierów i to dla każdej klaczy. Hodowcy zwykle wydaje się, że jego „dzieci” są najpiękniejsze. A właśnie po to też jeździ się na przeglądy i pokazy, żeby przez sędziowanie nabrać większego obiektywizmu do tego, co się samemu robi i co osiągają inni. Państwowe stadniny istnieją również po to, aby hodowla prywatna była jak najlepsza. Nikt nigdy nie odmawiał rady czy pomocy, choć nie zawsze było to, co ktoś chciał usłyszeć.

(…)

Natomiast jest jeszcze coś, do czego trzeba będzie wracać i o czym należy pomyśleć w przyszłości. Profesor Witold Pruski 28 września 1937 roku wpisem do księgi pamiątkowej założył w Janowie Muzeum Konia. Z powodu wojny nie udało się go zorganizować. Miałem w planach takie muzeum, jest tyle nagród i trofeów, z którymi nie wiadomo już, co robić. Chciałem, żeby taki nowoczesny ośrodek powstał w miejscu, gdzie stoi dom gościnny „Wygoda”. To jest mój duży wyrzut sumienia, że do tej pory nie udało się tego zrobić. No i pewnie wyzwanie dla następców. Odchodząc, zostawiłem gotowy projekt takiego budynku ze wszelkimi uzgodnieniami, a przede wszystkim z akceptacją konserwatora zabytków.

Autor: Marek Trela

Źródło: „Marek Trela. Moje konie, moje życie” [fragmenty] (2016) – Ewa Bagłaj

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 18.12.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Umorzenie 6-letniego śledztwa w sprawie niegospodarności w SK Janów Podlaski” (2023) – Marek Szewczyk

„Hodowla koni arabskich w Polsce… 2007-2016” [fragmenty] (2022)

„Hodowla koni arabskich w Polsce… 2007-2016” [fragmenty] (2022)

„Koń / Horse” (2018) – Andrzej Strumiłło

„Stadnina Koni Janów Podlaski” (2017)

„Polska hodowla koni arabskich i jej sukcesy na świecie” (2017) – Krystyna Chmiel

„Marek Trela. Moje konie, moje życie” [fragmenty] (2016) – Ewa Bagłaj

„Janów Podlaski 1875-2012, tom II” (2015) – Roman Petrynik

„Janów Podlaski 1875-2012, tom I” (2012) – Roman Petrynik

„Z końmi miedzy frontami” (2008) – Ehrenfried Brandts

„One tworzyły piękno” (2007) – Krystyna Chmiel

„Stadnina Koni Janów Podlaski” (2005) – Izabela Rajca-Pisz

„Konie Janowa” (2004)

„Polska Hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939” (2002) – Roman Pankiewicz

„Dwa wieki polskiej hodowli…” (1983) – Witold Pruski

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Stadnina Koni Janów Podlaski” (1967) – Andrzej Krzyształowicz

„Dodatek do polskiej księgi stadnej koni arabskich…” (1950)

„Dzieje państwowej stadniny…” (1948) – Witold Pruski

„Charakterystyka… stadniny w Janowie Podlaskim” (1948)

„Opowieści o dawnym Janowie” – Roman Petrynik, Piotr Strzałkowski

Artykuły

„Zmiany w Janowie” (2023) – Jerzy Dudała

„Janów 2023 – nareszcie sukces” (2023) – Jerzy Dudała

„Fragmenty wspomnień Marka Treli” (2023)

„W obronie SK Janów Podlaski” (2023)

„Wątpliwa duma, zapomniany prestiż” (2023) – Marek Grzybowski

„SK Janów Podlaski” (2023) – Tomasz Wiczanowski

„Program ratowania państwowej hodowli polskich koni” (2023) – Krystyna Chmiel

„Ratujmy Janów i nie tylko” (2023) – Marek Grzybowski

„Ratujemy Janów! Postulaty” (2023) – Ewa Krzakowska-Łazuka

„W odpowiedzi 'Ratujmy Janów’…” (2023) – Mariusz Wideryński

„Pinga” (2022) – Jerzy Dudała

„Program ochrony zachowawczego stada koni” (2022) – Krystyna Chmiel

„Konie, konie ach te konie” (2021) – Mariusz Wideryński

„…Dlaczego PiS nie lubi koni?” (2020)

„Szanujemy historię i ludzi” (2020) – Tadeusz Jacewicz

„Pepita” (2020) – Jerzy Dudała

„Meandry Aukcji w Janowie” (2019) – Marek Grzybowski

„Wyniki aukcji w Janowie Podlaskim” (2019) – Krystyna Chmiel

„Zmodyfikowany program polskiej hodowli koni czystej krwi arabskiej” (2018) – Krystyna Chmiel

„Zło prywatyzacji” (2018) – Marek Grzybowski

„Stadnina Koni Janów Podlaski, lata 1817-1914” (2018) – Marek Trela

„Pianissima – potomstwo” (2018) – Alina Sobieszak

„Inny punkt widzenia – konie czystej krwi arabskiej” (2018)

„STADNINA KONI JANÓW PODLASKI – osobiste refleksje na temat albumu” (2017) – Alina Sobieszak

„Janów Podlaski 1939-1944” – Marek Trela

„Kluzik-Rostkowska, Linda i Sawka apelują o przywrócenie Marka Treli na stanowisko prezesa Stadniny Koni Janów Podlaski” (2016)

„Opowieść dyrektora Krzyształowicza” (2016) – Ewa Bagłaj

„List otwarty do Pana Ministra…” (2016) – Andrzej Gniazdowski

„Protest przeciwko inwazji PiS na stadniny arabskie” (2016)

„Pianissima – odeszła legenda” (2015) – Alina Sobieszak

„Andrzej Krzyształowicz” (2014) – Marek Trela

„Pianissima i reszta świata” (2008) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Stadnina Koni i Stado Arabów…” (2008) – Ehrenfried Brandts

„Pianissima and the rest…” [EN] (2008) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Stadnina Koni i Stado Arabów w Janowie Podlaskim” (2008) – Ehrenfried Brandts

„Janowskie wspomnienia” (2005) – Tadeusz Marchowiecki

„Hodowla koni w Polsce (VII)” (2004) – Stanisław Deskur

„Hodowla koni w Polsce (VI)” (2004) – Stanisław Deskur

„Pamięci przyjaciela inż. Andrzeja Krzyształowicza” (2000)

„Neofici kapitalizmu” (2000) – Marek Grzybowski, R. Wiszniowski

„Życie moje było ciekawe” (1998) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Moje wspomnienia o A. Krzyształowiczu” (1998) – Ignacy Jaworowski

„Rozmowy o rynku” (1996) – Marek Grzybowski

„Sprzedaż czy wyprzedaż” (1996) – Marek Grzybowski

„Nowa Dynamika Ministerstwa Rolnictwa” (1996) – Marek Grzybowski

„Anty-koncepcja” (1993) – Marek Grzybowski

„Zachować Stada, ocalić tradycję” (1993) – Marek Grzybowski

„Rynek po prostu” (1992) – Marek Grzybowski

„Czas najwyższy” (1992) – Marek Grzybowski

„Rok 1939 w janowskiej stadninie” (1989) – Andrzej Krzyształowicz

„Ogier Bandos” (1988) – Andrzej Krzyształowicz

„Sztalugi w Janowie Podlaskim” (1978) – Stanisław Ledóchowski

„Jubileusz 160-lecia SK Janów Podlaski i aukcja koni arabskich” (1977) – Andrzej Krzyształowicz, Izabella Zawadzka

„Wspomnienia sprzed 30 lat” (1976) – Andrzej Krzyształowicz

„Polskie araby za oceanem” (1974) – Andrzej Krzyształowicz

„Ramzes” (1968) – Tadeusz Marchowiecki

„Ludzie stadniny janowskiej” (1967) – Antoni Święcki

„Historia SK w Janowie Podlaskim… 1939—1967” (1967) – Andrzej Krzyształowicz

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

„Jan Ritz” (1948) – Witold Pruski

„Zadania hodowli konia arabskiego” (1933) – Bogdan Ziętarski

„Wrażenia z Polski” (1933) – Jean de Chevigny

„Dekret cesarski…” (1816) – Aleksander I Romanow

Linki

„Hodowla koni to nie zabawa!” [link] (2016) – Anna Szuster

Katalogi

„Zamordowana legenda” (2017) – Bogusław Lustyk

„Stadniny Koni Arabskich w Polsce” (2010) – Wojciech Kwiatkowski

„Arabians of the State Stud” [EN] (2000)

„Polish Arabian Summer Festival” [PL][EN] (2000)

„Arabians of the State Stud” [EN] (1999)

„Arabians of the State Stud” [EN] (1998)

„Aukcja Polish Prestige – Janów 1996” [EN] (1996)

„Polish Prestige” [EN] (1989)

„Katalog Polish Prestige” [EN][DE][ES]

Czasopisma

Gazeta Festiwalowa (2000)

Araby w Polsce (1999)

Araby w Polsce (1998)

Jeździec i Hodowca (1933) nr 33 – Konie arabskie

Filmy

Marek Trela (2019) | FILM

Posłanki PO wzywają do ujawnienia audytu SK Janów | FILM

Pamięć o poprzednikach (2018) | FILM

Najsłynniejsze konie z Janowa na znaczkach poczt. (2017) | FILM

Jubileusz w stadninie z lekką amnezją (2017) | FILM

Album o stadninie koni w Janowie Podlaskim (2017) | FILM

Nowy Prezes Stadniny w Janowie Podlaskim (2016) | FILM

Ta decyzja może mieć nieodwracalne skutki (2016) | FILM

Jerzy Sawka w obronie polskich koni arabskich (2016) | FILM

Marek Trela we władzach WAHO (2016) | FILM

Rozmowy Pulsu – Marek Trela (2016) | FILM

Marek Trela – Gość programu 'Rozmowy Pulsu’ (2015) | FILM

Always Love Janów Podlaski (2014) | FILM

Janowska Pinga Championką Świata (2013) | FILM

7… cudów Polski – zagłosuj na SK Janów Podlaski (2013) | FILM

Państwo Watts polubili ten piękny zakątek Podlasia (2012) | FILM

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Jan Ritz

18.12.1817 przyprowadził pieszym marszem 154 konie spod Moskwy do Janowa Podlaskiego. Pierwszy organizator SK w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…

Galeria:

Ogiery z Janowa Podlaskiego prezentowane na tle stajni zegarowej. Fot. arch. SK Janów Podlaski.
Stajnia Woroncowska. Fot. arch. SK Janów Podlaski.
Po lewej, stajnia zegarowa. Po prawej klacze na pastwiskach, nad Bugiem, pod okupacją niemiecką. Źródło: PCBJ.pl.
Ogiery arabskie w tandemie, pod okupacją niemiecką. Źródło: PCBJ.pl.
Sokolnik na klaczy arabskiej Imatra, pod okupacją niemiecką. Źródło: PCBJ.pl.
Polowanie z sokołem pod okupacją niemiecką. Źródło: PCBJ.pl.
Po lewej, klacz Dziwa. Po prawej, klacz Koalicja. Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Anielka (ur. 1909). Po prawej, kl. Siglavi-Bagdady (ur. 1908). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Bajka (ur. 1920). Po prawej, kl. Hebda (ur. 1913). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Koalicja (ur. 1918). Po prawej, kl. Korynna (ur. 1918). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Elstera (ur. 1913). Po prawej, kl. Kalina (ur. 1909). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Kl. Gazella II gn. (ur. 1914), Kohejlan or.ar. – Abra po Anvil. Dała w Janowie 4 ogiery i 8 doskonałych klaczy (m.in. wybitną Elegantkę, 1923). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Zulejma (ur. 1914). Po prawej, kl. Pomponia (ur. 1902). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Dorinda (ur. 1921). Po prawej, kl. Serenata (ur. 1918). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Kewa (ur. 1923). Po prawej, og. Bakszysz (ur. 1901). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Dora (ur. 1922). Po prawej, kl. Elegantka (ur. 1923). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Ferja (ur. 1924). Po prawej, kl. Dziwa (ur. 1922). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Kl. Fryga II gn. (ur. 1924), Bakszysz – Gazella II po Kohejlan or. ar. Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, og. Abu Mlech (ur. 1902). Po prawej, og. Burgas or. ar. (ur. 1907). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Federacja (ur. 1924). Po prawej, og. Ganges (ur. 1901). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Habanera (ur. 1926). Po prawej, kl. Jagoda (ur. 1928). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Ikwa (ur. 1927). Po prawej, og. Koheilan I (ur. 1922). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Jaga II (ur. 1928). Po prawej, kl. Kasztelanka (ur. 1929). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Og. Koheilan I, siwy (1922), Koheilan IV – 10 Gazal po Gazal. Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Jaga II (ur. 1928). Po prawej, kl. Kasztelanka (ur. 1929). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, og. Kuhailan Haifi or. ar. (ur. 1923). Po prawej, og. Witraż (ur. 1938). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, og. Ofir (ur. 1933). Po prawej, ogier Witeź II (ur. 1938). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, og. Wielki Szlem (ur. 1938). Po prawej, kl. Wierna (ur. 1938). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Wilga (ur. 1938). Po prawej, kl. Ofirka (ur. 1939). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Mammona (ur. 1939). Po prawej, og. Ali Said (ur. 1940). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, og. Kuhailan Said (ur. 1934). Po prawej, kl. Canaria (ur. 1942). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Og. Pamir gn. (ur. 1934), Kuhailan Haifi or. ar. – Fryga II po Bakszysz. Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Carmen (ur. 1942). Po prawej, og. Trypolis (ur. 1937). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Po lewej, kl. Enorme (ur. 1944). Po prawej, kl. Stoja (ur. 1943). Źródło: 'Polska Hodowla Koni czystej krwi… (2002) – Roman Pankiewicz’.
Stadnina Koni Janów Podlaski.
Pamiętny „obchód” w dzień 70. urodzin dyrektora Andrzeja Krzyształowicza. SK Janów Podlaski.
Stadnina Koni Janów Podlaski, lata 70.-te. Fot. Zofia Raczkowska.
Stadnina Koni Janów Podlaski, 2010 r. Fot. Artur Bieńkowski.
Stadnina Koni Janów Podlaski zimą, 2010 r. Fot. Artur Bieńkowski.
/Autor

Stadnina Koni Michałów

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Założona została w 1953 roku. Przejęła ona konie ze zlikwidowanej w tym samym czasie stadniny w Klemensowie, koło Zamościa. Razem z końmi został przeniesiony do Michałowa hodowca, pan Ignacy Jaworowski, później jej wieloletni dyrektor.

—-

Stadnina Koni Michałów hoduje konie czystej krwi arabskiej od prawie 50 lat. Jest największą w Polsce, jedną z większych w Europie i na świecie stadniną koni tej rasy. Należy do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa – Oddział Terenowy Warszawa. Posiada 382 konie czystej krwi arabskiej, w tym 110 klaczy.

Ponadto Stadnina Koni Michałów zajmuje się hodowlą koni małopolskich rzadkiej maści tarantowatej – 26 szt., kucy szetlandzkich (poniżej 100 cm w kłębie) – 15 szt. oraz ma dwa zarodowe stada bydła mlecznego: rasy jersey i czarno-białej z dużym dolewem holsztyno-fryza, łącznie 391 szt., w tym 156 krów.

Stadnina położona jest w województwie świętokrzyskim, w ślicznym rejonie zwanym Ponidziem, 45 km na południe od Kielc, 230 km na południe od Warszawy, 100 km na północ od Krakowa (25 km na południowy-wschód od Michałowa leży Wiślica, stolica państwa Wiślan; według najnowszych badań Wiślanie przyjęli chrzest 100 lat przed Mieszkiem 1).

Ogólna powierzchnia gruntów SK Michałów wynosi 639 ha. Użytki rolne zajmują powierzchnię 620 ha, w tym 95 ha pastwiska, 107 ha łąki i 418 ha grunty orne. Ziemia to głównie rędzina o podłożu marglowym, zasobna w wapń i inne składniki mineralne. Z perspektywy kilkudziesięciu lat można powiedzieć, że środowisko dla koni czystej krwi arabskiej jest tutaj ze wszech miar korzystne.

Pierwsze klacze czystej krwi arabskiej przybyły do Michałowa już w 1950 r., do istniejącej tutaj stadniny półkrwi. Były to: ARMENIA siwa córka Witraża oraz MIRIAM i MUFTA gniade córki ogiera Miech Pełkiński.

W 1953 r. decyzją Ministra Rolnictwa konie arabskie z SK Klemensów k. Zamościa zostały przeniesione do Stadniny Koni Michałów, przybyły 22 klacze: ADIS ABEBA, AKRA.AMBA, AMNERIS, ANGARA, BAJADERA, BRUSSA, DAMBA, EL ZABIBE, EPIZODA, FANFARA, FORTA, GAŁKA, GAZELLA, GWARA, LALA, LAGUNA, MOKDIARA, ORDA, SAGA, WERBENA, ZAHABU.
Po zakończonym treningu wyścigowym jesienią przybyły młode klacze: CIWITA, COSMOSA, CZAJKA, CZIKA, DARDA, DARIBBA, DEUA, DEVERA.

Stan klaczy czystej krwi arabskiej na koniec 1953 r. wynosił 33 szt. a obecnie mamy 110 klaczy. Od początku istnienia Stadniny użyto 116 ogierów z II rodów męskich, urodziło się 2289 źrebiąt czystej krwi. Na eksport sprzedano 943 konie.

Klacze – charakterystyka posiadanych aktualnie rodzin:

Klacze arabskie w SK Michałów należą do 10 rodzin żeńskich: Gazella or.ar., Miecha or.ar., Sahara or.ar., Milordka, Ukrainka, Szwejkowska, Wołoszka, Selma or.ar., Rodania or.ar. i Semrie or.ar.
Na szczególne omówienie zasługują dwie rodziny: kl. MILORDKA i kl. SZWEJKOWSKA.

Z perspektywy prawie 70 lat istnienia Stadniny najcenniejszą klaczą, która trafiła do Michałowa była ESTOKADA kaszt, ur. 1951 po Amurath Sahib od Saga po Hardy hod. SK Klemensów z rodziny żeńskiej klaczy Milordka – Sławuta. Rodzina ta ma aktualnie 43 przedstawicielki w Michałowie i jest najbardziej reprezentatywną i adekwatną rodziną dla całej Stadniny.

Drugą epokową klaczą, która trafiła do SK Michałów w 1953 r. była WERBENA kaszt, ur. 1945 po Wojski od Kalina Wnuczka po Koheilan I z rodziny żeńskiej klaczy SZWEJKOWSKA – Sławuta. Rodzina ta w roku 2000 obchodziła 200-lecie udokumentowanej hodowli. Aktualnie w stadninie jest 11 klaczy z tej rodziny. Rodzina ta wsławiła się wieloma wspaniałymi końmi, m.in. kl. WARMIA, WIZJA i inne, ale największa jej chwała za og. WOJSŁAW gn. ur. 1986 po Tallin (Tiersk) od Wilejka po El Paso, dzięki któremu uratowano gasnący ród og. Bairac-tar or.ar. Wojsław – Champion Polski, reproduktor najwyższej klasy, dał już wiele cennych matek i cztery ogiery czołowe: DRUID od Dalida, EMENOR od Emanacja, MONAR od Mitręga i WERBUM od Werda.

Rekordowe ceny uzyskano za następujące konie: DIANA 1.200.000$ USA; DEFICYT 609.000 $ USA; DRUID 500.000 $ Turcja; KWESTURA 1.125.000 EUR ZEA; FALLADA 465.000 EUR Belgia; PIACENZA 475.000 EUR Katar; EJ RE NE 440.000 EUR ZEA; EL SAGHIRA 500.000 EUR ZEA; PIACOLLA 305.000 EUR Arabia Saudyjska.

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Urszula i Jerzy Białobok

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 14.09.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Fotograficzny esej na nadchodzące 70-lecie Stadniny Koni Michałów” (2022) – Mariusz Wideryński

„Equator” (2022) – Jerzy Dudała

„Konie, konie ach te konie” (2021) – Mariusz Wideryński

“Polska hodowla koni arabskich i jej sukcesy na świecie” (2017) – Krystyna Chmiel

„PSK Michałów 1953-2013, cz. II” (2014) – Urszula Białobok

„PSK Michałów 1953-2013, cz. I” (2013) – Urszula Białobok

„Moja droga – rozmowa z Jerzym Białobokiem” (2013) – Anette Mattson

„Jerzy Białobok” (2012) – Witold Duński

„Moja droga do koni” (2008) – Urszula Białobok

„One tworzyły piękno” (2007) – Krystyna Chmiel

„Perskim okiem cz. VI” (2011) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. V” (2009) – Jerzy Białobok

„Ogiery Michałowa” (2009) – Urszula Białobok

„Perskim okiem cz. IV” (2008) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. III” (2007) – Jerzy Białobok

„Urszula i Jerzy Białobok w fotografii Tomasza Jurgi” (2007)

„Fawor 1981-2005” (2006) – Urszula Białobok

„Perskim okiem cz. II” (2006) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. I” (2006) – Jerzy Białobok

„Odszedł wielki hodowca” (2004) – Urszula Białobok, Jerzy Białobok

„Mike’a Nicholsa podróże do Michałowa” (2002) – Anna Stojanowska

„Championat Michałowa” (1994) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„30 lat Stadniny Koni Michałów” (1983) – Ignacy Jaworowski

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Stadnina koni arabskich w Michałowie” (1968) – Ignacy Jaworowski

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

„Stadnina Koni Michałów” – katalog ze zdjęciami Stuarta Vesty

„Album promocyjny Stadniny Koni Michałów” [EN]

„10 najlepszych koni sprzedanych na aukcjach 1970-2023” (2023) – Krystyna Chmiel

Linki

„Wspomnienie z Michałowa” [link](2020) – Marek Grzybowski

„Stadnina Koni Michałów na YT” [link](2020)

„60-lecie Stadniny Koni Michałów” [link](2013)

„Firma jest najważniejsza” [link](2009) – Monika Luft

„The Power of success – Michałów Stud” [link][FR]

„The Power of success – Michałów Stud” [link][EN]

„Najważniejsze zwycięstwa michałowskich koni czystej krwi” [link]

Filmy

Emandoria, SK Michałów (2018) | FILM

SK Michałów – PL | FILM

SK Michałów – EN | FILM

Pokrewne Legendy:

Konie

EKSTERN (Monogramm – Ernestyna)

To jeden z ogierów, o których mówi się, że są „epokowe”. Epokowym był jego ojciec Monogramm oraz jego przodkowie, w tym Ofir i sprowadzony z pustyni protoplasta rodu – Kuhailan Haifi or.ar. Ojciec czempionów i czempionek, a także zasłużonych w hodowli matek. Jego córka Pepita została sprzedana na aukcji w Janowie za milion czterysta tysięcy…

Czytaj więcej…

Galeria:

Michałów. Rys. Sławomir Szereda, 60×48 cm, 2001.



Dyrektor SK Michałów (1953-1997) – Ignacy Jaworowski.



Po lewej: Jerzy i Urszula Białobok, wybitni hodowcy polskich koni arabskich, pracownicy SK Michałów Michałów oraz ich syn Emil (lata 90.). Po prawej: Tadeusz Wojtal, jeden z głównych trenerów w Michałowie.
SK Michałów. Fot. Mariusz Wideryński, 'About Michałów Stud Farm’.
SK Michałów.
SK Michałów. Fot. Mariusz Wideryński, 'About Michałów Stud Farm’.
SK Michałów. Fot. Mariusz Wideryński, 'About Michałów Stud Farm’.
Dyrektor Jaworowski sprawdza konie w czasie swoich codziennych przeglądów.
SK Michałów. Fot. Mariusz Wideryński, 'About Michałów Stud Farm’.



Emigrantka (Eukaliptus x Emigracja po Palas). Fot. Zofia Raczkowska.
Emanacja (Eukaliptus x Emigracja po Palas) i Esklawa (Eukaliptus x Ekstaza po Celebes). Fot. Zofia Raczkowska.
Eukaliptus (Bandos PASB x Eunice po Comet) oraz Emigracja (Palas x Emisja po Carycyn). Fot. Zofia Raczkowska.
Kawalkada (Penitent x Kabala po Palas) oraz Palba (Penitent x Pliszka po Gwarny). Fot. Zofia Raczkowska.
Palas (


Wyhodowany w Tiersku ogier Palas (Aswan x Panel po Nil), wnuk Nazeera, na stanówce w Michałowie na przełomie lat 70-tych i 80-tych., oraz wyhodowany w USA ogier Monogramm (Negatraz x Monogramma po Knippel), wnuk Baska, na stanówce w Michałowie w latach 1993-1994.
/Autor

GIRLAN-BEY (PESAL – GRACJA-BIS)

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Pierwszy w powojennej historii koń hodowli prywatnej, który został Młodzieżowym Czempionem Polski. Przez kolejne lata ogier ten wygrał kilkadziesiąt pokazów, zarówno krajowych jak i międzynarodowych.
______________________________________________________________

Od 1998 roku w białeckiej stadninie (dawniej stadzie ogierów) niedaleko Krasnegostawu odbywa się Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Czystej Krwi Arabskiej. I o ile każdy z nich ma swoje miejsce w historii hodowli koni tej rasy, to jednak pokaz, który odbył się od 31 maja do 1 czerwca 2003 roku zapisał się wyraźnie w pamięci hodowców. Po raz pierwszy bowiem koń hodowli prywatnej wygrał swą klasę, czempionat i został najlepszym koniem pokazu.

A koniem tym był siwy ogierek Girlan Bey hodowli Katarzyny i Michała Bogajewiczów, którzy byli włascicielami SK Niewierz położonej niedaleko Poznania.

Przodek Girlan Beya – ogier Ilderim siwy or.ar 1894 importowany został do Sławuty w 1900 roku. Stadnina ta od pokoleń (1506-1917) była własnością Książąt Sanguszków. Malowniczo położona wśród lasów na wysoczyźnie Wołońskiej nad rzeką Horyń, która jest prawym dopływem Prypeci.

Jak pisze Stefan Bojanowski – „Takiej drugiej stajni nie zobaczysz nigdzie na świecie bo w tej stajni stoi zazwyczaj około 100 powozów i wierzchowych koni, a te konie to same ogiery, a te ogiery to same araby- bo Książę Roman Sanguszko do zaprzegów i pod siodło nie używa u siebie innego konia jak tylko ogiera i tylko araba. Konie sanguszowskie posiadają wysoką krew wschodnią – odświeżaną stale przez używane najprzedniejsze oryginalne reproduktory. Stado sławuckie, a więc reproduktory i matki i młodzież nie znajdowało się w samej Sławucie lecz w Chrestówce i często nosi nazwę chrystowieskiego stada.”

(…)

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Autor: Jerzy Dudała

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 06.06.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Girlan-Bey” (2023) – Jerzy Dudała

„GIRLAN-BEY Asharqia Arabian Horse Classic” (2020) FILM

„Takie 'coś’ w Paryżu” (2006) – Jerzy Zbyszewski

„The Białka Alphabet” [EN] (2004) – Rafał Czarnecki

„ECAHO Yearbook 2004” [fragmenty][EN](2004)

„Girlan-Bey bierze wszystko cz. 1” (2003) – Jerzy Dudała, Justyna Opara

„XII Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Czystej Krwi Arabskiej Białka” (2003)

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

Pokrewne Legendy:

Galeria:




Wyhodowany przez Michała Bogajewicza, ale startujący już w szwedzkich barwach Girlan-Bey zdobywa tytuł wiceczempiona świata.
Girlan-Bey (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm). Czempion Krajowej Wystawy w Janowie Podlaskim 2011. Dumna własność rodziny Kristoffersen.
Girlan-Bey (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm). Źródło: bazakoni.pl
Girlan-Bey (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm). Źródło: bazakoni.pl
Międzynarodowa gwiazda Girlan-Bey ponownie rywalizuje w Polsce. 2004 rok.
Girlan-Bey (Pesal – Gracja-Bis / Monogramm). Źródło: bazakoni.pl
/Autor

BANDOLA (WITRAŻ – BAŁAŁAJKA)

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Wybitna matka stadna, urodziła 16 źrebiąt, między innymi słynnego ogiera Bandos. Dożyła sędziwego wieku 35 lat.

______________________________________________________________

S. 1948 (Witraż – Bałałajka po Amurath Sahib), hod. SK Albigowa, ród męski Kuhailan Haifi or.ar. imp. 1931 do Gumnisk, rodzina żeńska Mlecha or.ar. imp. 1845 do Jarczowiec

Bardzo urodziwa, pełna finezji, jej charakterystyczna uroda była znana na całym świecie. Nie tylko piękna, lecz także dzielna – po karierze wyścigowej, trwającej 2 sezony i zwieńczonej 4 zwycięstwami osiągnęła V miejsce w roczniku urodzenia i współczynnik powodzenia 2,21.

Miała także owocną karierę hodowlaną – wydała na świat 14 źrebiąt, w tym 3 ogiery czołowe w polskiej hodowli: Bandos s. 1964 (Negatiw), Banzaj s. 1965 (Czort) i Banat gn. 1967(El Azrak) i 4 matki stadne: Banda c.gn. 1962 (Pietuszok), oaksistka Beatrice s. 1963 (Pietuszok), Bandama gn. 1970 (Celebes) i Ballada s. 1975 (Partner), urodzona, kiedy matka miała już 27 lat.

Bandola pobiła także rekord długości życia w polskiej hodowli koni arabskich – 35 lat.

Autor: Krystyna Chmiel na potrzeby projektu Winners100gwiazd

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 13.06.2024

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Jeszcze raz Bandola” (1975) – Izabella Zawadzka

„Bandola” (1983) – Izabella Zawadzka

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Polskie ARABY” (1965) – Andrzej Krzyształowicz

„Moje pierwsze kroki w PSK Albigowa” – Roman Pankiewicz

Magowie fotografii – Marian Gadzalski

Magowie fotografii – Zofia Raczkowska

Pokrewne Legendy:

Galeria:

Marek Gadzalski z klaczą Bandola.
Bandola. Fot. Zofia Raczkowska
Bandola. Fot. Zofia Raczkowska
Bandola. Fot. Zofia Raczkowska
Bandola. Fot. Zofia Raczkowska
Bandola. Fot. Zofia Raczkowska
Janów Podlaski, Bandola oo – fot. Zofia Raczkowska.
Dzięki uprzejmości Pani Katarzyny Kwiecińskiej-Olszewskiej.
Klacze ze źrebakami. Stadnina Koni Janów Podlaski. Fot. Marian Gadzalski.
Fot. Marian Gadzalski.
Fot. Marian Gadzalski.
Fot. Marian Gadzalski.
Fot. Marian Gadzalski.
Masztalerz Edward Wojcukiewicz z kl. Bandola, połowa lat 70-tych, XX wieku. Fot. Marian Gadzalski.
/Autor

BANDOS (NEGATIW – BANDOLA)

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

og. Bandos s. 1964 (Negatiw – Bandola po Witraż), hod. SK Janów Podlaski, ród męski Ibrahim or.ar. imp. 1907 do Antonin, rodzina żeńska Mlecha or.ar. imp. 1845 do Jarczowiec

______________________________________________________________

Wybitny reproduktor, w Polsce ojciec 128 szt. potomstwa. Sam biegał poniżej średniej (Wp 0,87) , ale względna wartość genetyczna (RGV) jego potomstwa w stosunku do rówieśników pod względem dzielności wyścigowej wynosiła 437,10 – najwyższa spośród 65 badanych ogierów. Przez 13 roczników utrzymał stałą przewagę najliczniejszej grupy potomstwa w stosunku do najliczniejszej grupy rówieśniczej pod względem tej cechy.

Jego potomstwo w większości łączyło w sobie dzielność i urodę – zdobyło osiem czempionatów i cztery wiceczempionaty Polskich Narodowych Pokazów Koni Arabskich, a w 8 rocznikach ogiery lub klacze po Bandosie plasowały się w pierwszych piątkach pod względem wysokości współczynnika powodzenia.

Wśród nich znalazł się derbista Kabaret 1973 (od Kreolka), Wp 5,55;, zwycięzca hamburskiego Derby Wist 1973 (od Wilma), Wp 5,76; oaksistka Nawa 1973 (od Newa), Wp 1,90; trójkoronowana Arra 1975 (od Arba), Wp 5,06, po karierze Czempionka Polski i Europy; zwycięzcy Porównawczej Pepton 1977 (od Pemba), Wp 8,67, później Czempion Polski i Złoty Potok 1981 (od Zamieć), Wp 10,45. Krył w Janowie Podlaskim, Michałowie i Kurozwękach.

W wieku lat 18 został sprzedany do USA za rekordową w 1982r. sumę 806 tys. USD.

Autor: Krystyna Chmiel na potrzeby projektu Winners100gwiazd

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 22.06.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„10 najlepszych koni sprzedanych na aukcjach 1970” (2023) – Krystyna Chmiel

„Próba zestawienia najsłynniejszych ogierów…” (2019) – A. Albera-Łojek…

„Smutek arabów” (2016) – Marek Grzybowski

„Koń a sprawa Polska cz. II” (1994) – Marek Grzybowski

„Ogier Bandos” (1988) – Andrzej Krzyształowicz

„Bandola” (1983) – Izabella Zawadzka

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

“Polskie araby za oceanem” (1974) – Andrzej Krzyształowicz

Pokrewne Legendy:

Ludzie

Marek Trela

Lek. wet. hodowca koni arabskich, w latach 2000-2016 prezes SK Janów Podlaski, wiceprzewodniczący Światowej Federacji Konia Arabskiego (WAHO).

Czytaj więcej…

Miejsca

Stadnina Koni Janów Podlaski

6 października 1816 roku Car Rosji Aleksander I podpisał dekret o założeniu Państwowej Stadniny Koni i Stada Ogierów. Ponad 200 letnia historia tej stadniny to piękna karta polskiej i światowej hodowli koni arabskich.

Czytaj więcej…

Konie

PILARKA (PALAS – PIERZGA)

Zdobywczyni Czempionatu Europy i Świata z 1981r. Dyrektor Andrzej Krzyształowicz aż się popłakał, słysząc w Paryżu polski hymn narodowy grany na jej cześć. Zakupiona przez projektanta mody Paulo Gucciego – pozostawiła w Polsce pięć córek.

Czytaj więcej…

Konie

PERFINKA (ESPARTO-PERFIRKA)

Perfinka (Esparto-Perfirka/Gazal Al Shaqab) z amerykańską złotą trójkoroną na koncie. Jest trzecim polskim koniem, który zdobył ten prestiżowy tytuł. Po janowskim Pogromie i michałowskiej Wieży Mocy, przyszedł czas na Perfinkę z Białki.

Czytaj więcej…

Galeria:

Bandos (Negatiw – Bandola). Źródło: Koń Polski nr 5, 1988 r.
Bandos – zdjęcie Zofii Raczkowskiej z 1972.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Bandos. Fot. Zofia Raczkowska.
Janów Podlaski, Eleuzis i Bandos oo – fot. Zofia Raczkowska. Dzięki uprzejmości Pani Katarzyny Kwiecińskiej-Olszewskiej.
/Autor

Aukcje koni arabskich – Janów Podlaski, 1970-1991

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Historia pierwszego etapu w dziejach aukcji koni arabskich w Janowie Podlaskim przypadająca na lata 1970 – 1991 wg Marka Grzybowskiego.

—

Współczesna hodowla koni arabskich w Polsce jest dziedzictwem Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, która politycznie i kulturowo graniczyła z Orientem a olbrzymie magnackie fortuny umożliwiały import najwspanialszych ogierów i klaczy.

Myśl ta była dla mnie ideą przewodnią promocji zarówno hodowli, jak i aukcji janowskiej, której w pewnym okresie nadałem tytuł „Polish Prestige”.

Aby do szarego i biednego kraju za żelazną kurtyną zaprosić ludzi z najbogatszych kręgów tego świata, trzeba było ich przekonać, że oferowany produkt nie ma sobie równych, a co więcej — mógł on powstać tylko w Polsce dzięki olbrzymim nakładom oraz nieprzerwanej pracy wielu pokoleń polskich hodowców.

KILKA REFLEKSJI HISTORYCZNYCH

Eksport koni arabskich to interes w Polsce prawie tak stary jak hodowla. Pierwsza odnotowana transakcja miała miejsce w roku 1800, kiedy to Wielki Hetman Koronny, hrabia Seweryn Rzewuski sprzedał ogiera czołowego swojej hodowli wschodniopruskiemu stadu Weedern. Dumny magnat nie wahał się obdarzyć swego konia własnym nazwiskiem, co uznać można zresztą za doskonałe pociągnięcie promocyjne. Dobre nazwisko z reguły sprzyja karierze konia, myśl tę poświęcam współczesnym hodowcom Relaxów, Fartów, Gryp i Fląder. Ogier Rzewuski nie przysporzył wstydu swemu nazwisku, jego córki stanowiły trzon hodowli w Weedern.

Kiedy dziś, zabiegamy o zdobycie dla naszej hodowli rynków bliskowschodnich, pamiętajmy, że już w roku 1864 sułtan turecki zakupił od Branickich w Białej Cerkwi dwa ogiery: Inak i Jarzmo oraz grupę 90 klaczy dla swej królewskiej stadniny w Istambule. O potędze hodowli Branickich niech świadczy fakt, że w ciągu 53 lat (1818-1870) sprzedali oni 2009 koni, rozdali zaś w formie prezentów 1231 szt., co skrupulatnie odnotowano w ich księgach stadnych. Czy współczesny polski koń arabski, ceniony wszędzie na świecie lecz prawie nieznany we własnym kraju, nie mógłby być znakomitym polskim podarunkiem stanu, zjednującym nam koronowane głowy w krajach arabskich, otwierającym kontakty i eksport różnych polskich produktów?

(…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Redakcja PLPJ na podstawie tekstu Marka Grzybowskiego – „Koń a sprawa Polska” (Źródło: Koń Polski nr 4, 1994 r.)

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 02.08.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„10 najlepszych koni sprzedanych na aukcjach 1970-2023” (2023) – Krystyna Chmiel

„Meandry Aukcji w Janowie” (2019) – Marek Grzybowski

„Wyniki aukcji w Janowie Podlaskim” (2019) – Krystyna Chmiel

„Mazurek Dąbrowskiego na pustyni” (2018) – Wiktor Ferfecki

“Polska hodowla koni arabskich i jej sukcesy na świecie” (2017) – Krystyna Chmiel

„Bez precedensu” (2017) – Jerzy Milczarek

„One tworzyły piękno” (2007) – Krystyna Chmiel

„Koń a sprawa Polska” (1994) – Marek Grzybowski

„Koń a sprawa Polska cz. II” (1994) – Marek Grzybowski

„Koń a sprawa Polska cz. III” (1994) – Marek Grzybowski

„Czas najwyższy” (1992) – Marek Grzybowski

„Zachować Stada, ocalić tradycję” (1993) – Marek Grzybowski

„Rynek po prostu” (1992) – Marek Grzybowski

„Anty-koncepcja” (1993) – Marek Grzybowski

„Polish Prestige” [PL][EN](1989)

„The Breeding of Purebred Arabian Horses in Poland” [EN](1989) – Roman Pankiewicz

„Ogier Bandos” (1988) – Andrzej Krzyształowicz

„Polska w Ameryce” [EN](1986) – Zespół redakcyjny

„Refleksje po aukcji Polish Ovation” (1985) – Marek Grzybowski

„Polish Ovation” [EN](1985) – Zespół redakcyjny

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

Pokrewne Legendy:

Galeria:

Grupa klientów z USA: od lewej Reno Alessio, Kay i Richard Paterson, państwo Skeggs, państwo La Croix. Fot. M. Gadzalski.
Tomek Skotnicki w towarzystwie klientów, z numerkiem Leon Rubin, pierwszy od lewej Erik Erlandson. Fot. M. Gadzalski.
Wieczorny powrót klaczy z pastwiska. Fot. Zofia Raczkowska.
Zaprzęg pięciokonny składający się z klaczy arabskich. Powożący, Legenda Polskiego Jeździectwa – Andrzej Orłoś.
Anna Maksymowicz na stanowisku, fot. K. Johnson.
Wśród klientów znany dyktator mody Paolo Gucci. Fot. K. Kalbarczyk.
Przyjęcie nad Bugiem. Fot. M. Gadzalski.
Wielokrotnie na aukcję przyjeżdżał nowojorski przedsiębiorca budowlany Arnold Fisher, w 1991 roku kupił za najwyższą cenę aukcji 60 tys. dol. klacz Emfazę. Fot. K. Kalbarczyk
Marek Grzybowski prowadzi licytację, fot. Z. Raczkowska.
/Autor

BAŁAŁAJKA (AMURATH SAHIB – IWONKA III)

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Klacz Bałałajka, siwa, urodzona w 1941 roku (Amurath Sahib – Iwonka III), hod. majątek Kraśnica.
______________________________________________________________

Ufna do ludzi i do koleżanek. Charakteryzowała się czarną jak heban skórą, pokrytą śnieżnobiałą sierścią oraz ogromnymi urokliwymi oczami, z których promieniowała dobro. Matka Bandoli, uznawanej za królową polskich arabów.

______________________________________________________________

(…)

„W owych czasach Rotmistrz Zdzisław Rozwadowski często wpadał do Albigowej i znał dobrze wszystkie klacze. Pewnego razu zapytał mnie, którą cenię wyżej: Wilgę czy Bałałajkę. Odpowiedziałem bez chwili namysłu, że oczywiście Bałałąjkę. A nie była jeszcze wtedy taką słynną. Bałałajka miała niepowtarzalny urok. Nie można jej było nie pokochać i to mocno. Miała w sobie coś, co zniewalało wszystkich. Ufna do ludzi i do koleżanek. Natomiast Wilga potrafiła wygonić ze swojego boksu za pomocą tupania przednią nogą, które trwało tak długo, aż niepożądany delikwent nie zamknął za sobą drzwi. To było nie do pomyślenia u Bałałajki. Dobroć wprost promieniowała z jej przepięknych oczu. Nie wiem, czy inna polska klacz arabska posiadała w sobie tyle wdzięku.

Czarna jak heban skóra, pokryta śnieżnobiałą sierścią. Ogromne urokliwe oczy, patrzące w specyficzny sposób. Piękna głowa, osadzona na długiej szyi. Wspaniała góra, na doskonałych, suchych nogach. Ciekaw jestem, jakby ją dziś oceniono w Janowie. Pianissimy by nie pobiła, ale Gaskonię tak.

Niestety, w czasach gdy żyła Bałałajka eksport dopiero się zaczynał. Gdyby urodziła się chociaż dziesięć lat później, całe jej potomstwo zasiliłoby hodowlę zachodnią i wywarło na nią wielki wpływ, jak to zrobili Bask 1956 i Bachantka 1957. Mało brakowało, a Bandola 1948 podzieliłaby ich los. Na szczęście była już zbyt sławną w kraju.

Prawie całe potomstwo Bałałajki było po Witrażu, który nie ustępował jej urokiem, za to charakterem na pewno. (…)

Bałałajka urodziła niepowtarzalną BANDOLĘ (1948), uznaną za królową polskich arabów. Piękną ale hardą. Traktowałem ją jak diament w koronie, a nie jak „przytulanki” Arfę i ich matkę. Była podobna raczej do swojego ojca, tak budową, jak i charakterem. Dała ona cztery córki: Bandę 1962, Beatricze 1963, Bandamę 1970 i Balladę 1975, której synem był znany ogier Balon 1979, a także pięciu synów: Bajrama 1959 (czempion Kanady), Barysza 1960 (Top Ten Kanady) oraz użytych w kraju: Bazaja 1964, Banata 1967 (czempion Anglii) i bardzo zasłużonego w polskiej hodowli Bandosa 1964. Bandola dożyła 35 lat.
(…)

No i w 1956 roku rodzi się BASK, który jest zbyt znany, żeby o nim trzeba było pisać. Ciekawe, że słabszy od niego BANIO został użyty w hodowli, a Baskowi nie pozwolono pokryć nawet jednej klaczy przed odejściem do USA. Gdyby do Janowa pan La Croix przyjechał jeden dzień później, nie zastałby już Baska ogierem. Ale Bóg czuwa nad dobrymi ludźmi i dobrymi końmi. (Nad tymi ostatnimi raczej robi to Mahomet).
(…)

Niestety, Bałałajka dostała na starość bardzo ciężkiej dychawicy i żal było patrzeć, jak się męczyła. A ówcześni lekarze nie mogli jej pomóc. Trzeba było skrócić jej cierpienia…

Nie wiele w Polsce było klaczy podobnych cennością i urodą Bałałajce, chociaż nie brak jest wspaniałych klaczy, które rozsławiły polską hodowlę. Ostatnio ich sławę przedłuża Pianissima, o urodzie, o której w moich czasach nawet człowiek nie marzył, że można coś podobnego wyhodować. Ale co będzie dalej…”


Wpis na podstawie artykułu Romana Pankiewicza pt. „Bałałajka moja wielka miłość” z 2007 roku.

Całą publikację i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 19.11.2023

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

“Bałałajka moja wielka miłość” (2007) – Roman Pankiewicz

„Kraśnica” (2002) – Roman Pankiewicz

„Polska Hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939” (2002) – Roman Pankiewicz

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

Pokrewne Legendy:

Galeria:

Arfa ur. w 1947 wraz z matką Bałałajką (ur. 1941).
BANDOLA (Witraż – Bałałajka) – hodowli PSK Albigowa urodziła się 26 marca 1948 roku.
Nazywana nieśmiertelną pięknością lub Królową Polski. Fot. Zofia Raczkowska.
/Autor

Urszula i Jerzy Białobokowie

PUBLIKACJE W PCBJ

POKREWNE LEGENDY

GALERIA ZDJĘĆ

Wybitni hodowcy polskich koni arabskich. Stadnina Koni Michałów w czasie ich pracy, otrzymała Nagrodę Prezydenta RP – Aleksandra Kwaśniewskiego (2001).

______________________________________________________________


Urodziłam się 20 września 1947 roku w Sieradzu. Mama Alina, Helena z domu Wiśniowska ur. w okolicach Zbaraża. Tata Ryszard Laufersweiler, przedwojenny oficer KOP, tata mój był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Wojsk Łączności w Zegrzu (…)

Michałów (…). Przywieźli mnie tu moi bracia Krzysztof i Sławek Wiszniowski (brat cioteczny) w bardzo mroźny, grudniowy dzień 1969 roku. Jechaliśmy pociągiem do Kielc a potem drogą do Michałowa. Szef przyjął nas serdecznie (…)

Autor: Urszula Białobok

Przeczytaj osobiste wspomnienia Urszuli Białobok, napisane odręcznie, o jej życiu i pracy w SK Michałów…

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

**

Urodził się 17 grudnia 1952 roku w Śremie, województwo poznańskie. Ojciec Stefan. Matka Emilia z domu Grabowska. Siostry Hanna i Krystyna. Żona Urszula z domu Laufersweiler. Syn Emil. Absolwent Akademii Rolniczej w Poznaniu – zootechnika.

(…)

Był rok 1977. Młody hodowca Jerzy Białobok interesował się zawsze końmi orientalnymi. Ciągnęło go do koni czystej krwi. Żeby je poznać, trzeba było trafić na staż do stadnin arabskich. Były tylko dwie – Janów Podlaski i Michałów. Inżynier Białobok przyjechał na Tor Wyścigów Konnych na Służewcu. Rozmawiał z dyrektorami Andrzejem Krzyształowiczem i Ignacym Jaworowskim. W Janowie Podlaskim praktykantów było dosyć, Jaworowski powiedział, że może przyjechać do Michałowa. Był 15 sierpnia 1977 roku.

(…)

W rodzinie Białoboków związków z końmi nie było. Ojciec, Stefan był genetykiem. Interesowały go drzewa leśne. Ukończył Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego, doktorat zrobił przed 1939 roku na Uniwersytecie w Berlinie. Dziadek Jan Kanty Białobok pracował w Instytucie Naukowym w Puławach i zajmował się drzewami i krzewami. Jest świerk srebrzysty, błękitny nazwany Białobok nieprzekraczający dwa i pól metra wysokości.

Mój ojciec, powiedział Jerzy Białobok, pracował naukowo i był profesorem Polskiej Akademii Nauk w Instytucie w Kórniku. Jakaś tradycja hodowlana więc była. Konie robocze w Kórniku służyły do pracy w szkółkach w kórnickim gospodarstwie. Moja matka ukończyła szkołę ogrodniczą w Poznaniu i pracowała w Kórniku. Dziadek po kądzieli, Tadeusz Grabowski, był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie w Poznaniu prowadził Katedrę Romanistyki i zajmował się literaturą okresu Romantyzmu. Mnie pochłonęły konie.
(…)

Autor: Witold Duński

Cały artykuł i inne źródła znajdziesz w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (kliknij)

Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej.

Powrót do listy

Wpis aktualizowano: 19.02.2024

Urszula Białobok zmarła 28 lutego 2024 roku, w wieku 77 lat.

Ludzie

Anna Małecka

Doktor fizyki PAN Uniwersytetu Poznańskiego. Karierę naukową po kilku latach porzuciła dla koni, a szczególnie dla Ciernia xx, z którym  w towarzystwie olimpijczyka z Rzymu – Marka Roszczynialskiego przyjechała do  ośrodka jeździeckiego w Zbrosławicach. Tutaj zajęła się wydawaniem tłumaczonych z niemieckiego przez Marka książek takich jak m.in. „Gimnazjum jeździeckie‘’.

Czytaj więcej…

Miejsca

Stadnina Koni Michałów

Założona została w 1953 roku. Przejęła ona konie ze zlikwidowanej w tym samym czasie stadniny w Klemensowie, koło Zamościa. Razem z końmi został przeniesiony do Michałowa hodowca, pan Ignacy Jaworowski, później jej wieloletni dyrektor.

Czytaj więcej…

Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Fotograficzny esej na nadchodzące 70-lecie Stadniny Koni Michałów” (2022) – Mariusz Wideryński

„KWESTURA – 'The Best'” (2020) – Urszula i Jerzy Białobokowie

„I nieśmiertelni muszą odejść” (2015) – Jerzy Białobok

„Państwowa Stadnina Koni Michałów 1953-2013, część II” (2014) – Urszula Białobok

„Państwowa Stadnina Koni Michałów 1953-2013, część I” (2013) – Urszula Białobok

„Ignacy Jaworowski” (2014) – Jerzy Białobok

„Zasłużeni hodowcy koni” (2014)

„Moja droga – rozmowa z Jerzym Białobokiem” (2013) – Anette Mattson

„Jerzy Białobok” (2012) – Witold Duński

„Perskim okiem cz. VI” (2011) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. V” (2009) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. IV” (2009) – Jerzy Białobok

„Moja droga do koni” (2008) – Urszula Białobok

„Perskim okiem cz. III” (2007) – Jerzy Białobok

„Urszula i Jerzy Białobok w fotografii Tomasza Jurgi” (2007) – Tomasz Jurga

„Fawor 1981-2005” (2006) – Urszula Białobok

„Perskim okiem cz. II” (2006) – Jerzy Białobok

„Perskim okiem cz. I” (2006) – Jerzy Białobok

„Odszedł wielki hodowca” (2004) – Urszula Białobok, Jerzy Białobok

„Mike’a Nicholsa podróże do Michałowa” (2002) – Anna Stojanowska

„Championat Michałowa” (1994) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Wrażenia ze stadniny koni arabskich i aukcji w Tiersku” (1982) – Izabella Zawadzka, Jerzy Białobok

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Ogiery Michałowa” – Urszula Białobok

„Stadnina Koni Michałów” – zespół redakcyjny

Linki

„Firma jest najważniejsza” [link](2009) – Monika Luft

„The Power of success – Michałów Stud” [link][EN] – Urszula Leczycka

„The Power of success – Michałów Stud” [link][FR] – Urszula Leczycka

Filmy

Pamięć o poprzednikach (2018) | FILM

źródło: Informator Ponidzie – Gmina Michałów

Zobacz powiązane artykuły:

Konie

EKSTERN (Monogramm – Ernestyna)

To jeden z ogierów, o których mówi się, że są „epokowe”. Epokowym był jego ojciec Monogramm oraz jego przodkowie, w tym Ofir i sprowadzony z pustyni protoplasta rodu – Kuhailan Haifi or.ar. Ojciec czempionów i czempionek, a także zasłużonych w hodowli matek. Jego córka Pepita została sprzedana na aukcji w Janowie za milion czterysta tysięcy…

Czytaj więcej…

Galeria:

Kwestura. Justyna Jaszczewska, Michałów 2008.
Kwestura. Justyna Jaszczewska, Michałów 2008.

Z tyłu obrazu znajduje się dedykacja: „Drogim Urszuli i Jerzemu – aby Wasz „nowy” dom stał się przystanią, azylem i radością Waszego życia – Iza Zawadzka”.
Ignacy Jaworowski i Jerzy Białobok.
Od lewej: Izabela Pawelec – Zawadzka, Ignacy Jaworowski, EMANACJA, Tadeusz Wojtal, Urszula Białobok, z tyłu Jerzy Białobok. Janów Podlaski.
Jerzy Białobok odbiera Nagrodę Gospodarczą Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, Poznań 2001.
Izabella Pawelec-Zawadzka i Urszula Białobok.
Urszula Białobok i nagrody dla Michałowa. Fot. Tomasz Jurga.
Pięćdziesięciolecie Michałowa. Od lewej – Tadeusz Wojtal, Urszula i Jerzy Białobok.
Tadeusz Wojtal – najlepszy prezenter. Aachen 1991.
Jerzy z Emigrantką. Fot. Zofia Raczkowska
Od lewej: Urszula i Jerzy Białobok, EMANDA, Mariusz Liśkiewicz. 2004 r.
Od lewej: Urszula i Jerzy Białobok, EMANDA, Mariusz Liśkiewicz i hodowczyni Magdalena Helak-Kulczyńska. 2004 r.
Urszula Białobok i Emigracja. Po prawej masztalerz Krzysztof Skrzypek.
Emancja i Tadeusz Wojtal, 1988 r.
Urszulę i Jerzego Białobok od zawsze łączyła miłość do koni.
Wystawa SK Michałów na dożynkach gminnych w Pińczowie.
Jerzy Białobok.
Tor Wyścigów Konnych Warszawa – Służewiec.
Charlie Watts, S. Watts, Jerzy Białobok, Jorgen Frederksen.
Jerzy Białobok i Marek Trela z nagrodami za wyhodowane konie.
Od lewej koniuszy Tadeusz Wojtal i Jerzy Białobok.
Pięćdziesięciolecie Michałowa.

/Autor

PEPITA (EKSTERN-PEPESZA)

PL/EN

Hodowca: Stadnina Koni Janów Podlaski
Mecenas:

______________________________________________________________

Nikt nie przypuszczał, że 46-ta Aukcja Pride of Poland w 2015 roku przejdzie do historii, w związku z rekordową ceną za sprzedane konie, to jest 4,5 miliona euro, a przede wszystkim za cenę, jaką osiągnęła siwa, janowska Pepita – 1 400 000 euro.

(…)

Pepita urodziła się 29 stycznia 2005 roku. W 2008 roku biegała na WTWK na Wrocławskich Partynicach na dystansach 5×2000 metrów 1×1800 i 1×1600, a jej wyniki na 7 startów to 1xI 1xII 1xIII i 3xIV, co jak widać, nie zaszkodziło jej urodzie, a wpisało się w filozofię polskiego araba, który ma być piękny i dzielny. Jej wymiary to 150 – 176 – 18,75. W 2010 roku jest czwarta na Narodowym Pokazie w Janowie, ale już w 2014 roku wygrywa klasę klaczy i zostaje Czempionką Klaczy Starszych oraz Najlepszym Koniem Pokazu – Best in Show.

(…)

Pepita to córka michałowskiego multiczempiona, siwego Eksterna, który wygrał wszystkie pokazy, w których brał udział. W 2000 roku został Narodowym Czempionem Polski Ogierów Starszych, Czempionem Pucharu Narodów w Aachen, Czempionem Europy i Świata. Posiada także trofeum WAHO, przyznane w 2008 roku dla wybitnego przedstawiciela czystej krwi arabskiej polskiej hodowli.

Matka Pepity – siwa, w pięknej hreczce janowska Pepesza to córka legendarnego Eukaliptusa. Urodziła się ona czwartego lutego 1993 roku, a odeszła 6 stycznia 2018. Została sprzedana na aukcji w Janowie w 2006 roku za 135 tys. euro. Jej zdjęcie ze stajennym kotkiem zdobyło okładkę aukcyjnego katalogu. Po sprzedaży aukcjoner powiedział, że ta cena obejmuje także tego kociaka. Nie wiadomo, czy pojechał on ze swoją stajenną koleżanką do Hennessy Arabians na Florydzie. Urzekała typem, łabędzią szyją, piękną głową i ruchem. W Janowie pozostawiła córki Polifonię, Pernillę, Pensacolę i Pepitę oraz synów, Perseusza i Pegasusa.
(…)

Pepita, legendarna klacz z janowskiej stadniny nadal dostarcza jej hodowcom powodów do dumy i satysfakcji. Należy mieć nadzieję, że tak ona, jak i jej potomstwo będzie przysparzać nowym właścicielom dużo pozytywnych przeżyć i radości.

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor wpisu: Jerzy Dudała

Powrót do listy

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„10 najlepszych koni sprzedanych na aukcjach 1970” (2023) – Krystyna Chmiel

„PEPITA” (2020) – Jerzy Dudała

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

Pepita, fot. A. Pyzara,
opublikowano za zgodą Araby Magazine



Pepita, fot. Erwin Escher, opublikowano za zgodą Araby Magazine
/Autor