Wpisy


Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



27. października 1952 powołano Muzeum Sportu. Przypomina ono dzieje polskiego sportu i olimpizmu, prowadzi edukację, posiada bogate zbiory fotograficzne i bibliotekę. 

Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie jest unikalną w skali kraju i jedną z najstarszych placówek muzealnych tego typu w Europie. Od 70 lat dokumentuje osiągnięcia polskich sportowców, gromadzi materialne pamiątki związane ze sportem i olimpizmem, a od 1961 roku także z turystyką.

W październiku 2022 roku mija 70 lat od założenia w Warszawie muzeum, które zajmuje się największym fenomenem społecznym XX wieku – sportem. Przez wiele lat działało w strukturach Głównego Komitetu Kultury Fizycznej (odpowiednik dzisiejszego Ministerstwa Sportu i Turystyki). Od 1 stycznia 1999 roku w związku z reformą administracyjną państwa, tak zwanym organem założycielskim stał się Samorząd Województwa Mazowieckiego.

(…)

Twórcy Muzeum próbowali kreować je na Panteon Sportu Polskiego, opierając się na doświadczeniach Muzeum Narodowego w Warszawie. Wzorowali się i uczyli od najlepszych. Od bardzo skromnych warunków lokalowych, jednego pokoju z jednym etatowym pracownikiem i kilkudziesięcioma eksponatami, instytucja przeszła trudną i długą drogę do placówki wszechstronnej, poświęcającej uwagę prawie wszystkim dyscyplinom sportu uprawianym w Polsce, olimpizmowi i polskiemu ruchowi olimpijskiemu oraz krajoznawstwu i turystyce. Jest obecnie instytucją kultury z istotną pozycją w rankingu światowego muzealnictwa sportowego. Muzeum prowadzi działalność wystawienniczą, wydawniczą, naukowo-badawczą i edukacyjną.

(…)

Źródło: „70 lat Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie” (2022) – Marzena Jaworska

Autor wpisu: Marzena Jaworska – Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie | Aktualizowano: 2025/09/24



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Kazimierz Gzowski

Rotmistrz 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku w konkurencji skoków przez przeszkody, na koniu Mylord.

Czytaj więcej…

Seweryn Kulesza

Major służby stałej Wojska Polskiego, kawalerzysta, jeden z najwybitniejszych polskich jeźdźców lat trzydziestych; srebrny medalista olimpijski w drużynowym konkursie WKKW na Igrzyskach w Berlinie (1936).

Czytaj więcej…

Karol Rómmel

Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).

Czytaj więcej…

Adam Królikiewicz

Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.

Czytaj więcej…

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz i sportowiec. Reprezentant klubu CWKS Legia Warszawa (1962–1991), uważany za jednego z największych talentów w historii polskiego jeździectwa. Mistrz olimpijski indywidualnie i wicemistrz drużynowo w skokach przez przeszkody na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku.

Czytaj więcej…



Galeria:

Materiały opublikowano dzięki uprzejmości Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie.




Patron Honorowy: Polski Komitet Olimpijski

Polski Komitet Olimpijski (PKOl) jest autonomicznym, ogólnopolskim stowarzyszeniem Związków i Organizacji sportowych z siedzibą w Warszawie (kliknij aby przejść na stronę Patrona Honorowego).

Mecenas: Bartosz Adamus i Przemysław Shamac Konopacki – Adamus Equestrian


Bartosz Adamus [odwiedź stronę Mecenasa]
Przemysław Shamac Konopacki [odwiedź stronę Mecenasa]
Adamus Equestrian [odwiedź stronę Mecenasa]

Opiekun: Piotr Jan Woysym-Antoniewicz

Opiekun: Muzeum Sportu i Turystyki

Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie − muzeum poświęcone historii polskiego sportu znajdujące się na warszawskim Żoliborzu przy ul. Wybrzeże Gdyńskie 4.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny i brązowy medalista olimpijski w jeździectwie.

Michał Woysym-Antoniewicz urodził się 7 lipca 1897 w Krakowie.

Ukończył gimnazjum i Oficerską Szkołę Kawalerii. Przez 6 semestrów studiował prawo i administrację na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Wstąpił do armii austriackiej i uczestniczył w I wojnie światowej. Został internowany na Węgrzech, po czym znów walczył na froncie (włoskim) w 1. Pułku Ułanów Austriackich. Po wojnie powrócił do Krakowa. 22. 11. 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego (ppor.). Od 1.01.1919 r. służył w 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich, z którym walczył na Śląsku (1920), Pomorzu, brał udział w ofensywie kijowskiej a także w uroczystości zaślubin Polski z Bałtykiem (10.2. 1920).  Po wojnie w latach 1924-29 szkolił szwoleżerów i strzelców konnych w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, zaś od 1930 r. do 1924 r. był instruktorem jazdy konnej. W 1936 r. został mianowany na głównego inspektora koni w Tarnopolu.

21. 6. 1924 r. ze względu na doskonałe umiejętności jeździeckie został skierowany na kurs kadry olimpijskiej w Grudziądzu. Wystartował na Olimpiadzie dopiero w 1928 r. w Amsterdamie, gdzie zdobył dwa medale: brązowy w konkursie drużynowym (partnerzy:  K. Rómmel, J. Trenkwald)  w WKKW  (3m. na 14 start. z wynikiem 5067, 92 pkt.) oraz srebrny podczas drużynowego (partnerzy: K. Gzowski, K. Szosland) konkursu skoków (2m. na 14 start. z wynikiem 8 pkt.). Indywidualnie zajął 19 miejsce w WKKW (na 46 zaw. z wynikiem 1822, 50 pkt.), w skokach był 20. (na 46 zaw. z wynikiem 6 pkt). Startował na Mojej Miłej (WKKW) i Readgleadtcie (skoki).

Uczestniczył 4- krotnie w Pucharze Narodów, gdzie 2 razy triumfował – w Nowym Jorku (1927) i w Warszawie (1928).

Jego kariera sportowa została przerwana ze względu na wypadek jaki odniósł podczas jednego z treningów (został przygnieciony przez konia, jedynym ratunkiem była operacja podczas której usunięto mu płuco). Po długiej rekonwalescencji powrócił do wyczynowego sportu.

W 1939 r. brał udział w walkach na froncie. Do 1945 r. był więziony w obozach niemieckich Kaiserslautern, Luckenwalde i Ganshagen. Po wojnie zamieszkał na stałe w USA, gdzie pracował jako trener. Ożenił się z Zofią Brengosz.

Za swoje bohaterskie czyny podczas walk został 3-krotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.

Autor wpisu: Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie | Aktualizowano: 2025/09/18


Michał Woysym-Antoniewicz zmarł 1 grudnia 1989 w Austin (Teksas), w wieku 92 lat. Pochowany 12/12/1989 w Forest Hill Memorial Park Lexington, Davidson County, North Carolina, USA (Grandview 106).



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Tadeusz Rozwadowski

Polski wojskowy, Feldmarschalleutnant cesarskiej i królewskiej Armii, generał broni Wojska Polskiego, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w czasie bitwy warszawskiej 1920, Generalny Inspektor Jazdy i Generalny Inspektor Kawalerii Wojska Polskiego w latach 1921–1926, w maju 1926 roku dowódca legalnych sił rządowych odpierających pucz Józefa Piłsudskiego, konstruktor i wynalazca wojskowy.

Czytaj więcej…

Sergiusz Zahorski

Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.

Czytaj więcej…

ALLI (NN – NN)

Urodził się w 1920 roku jako Kaktus, w hodowli Stefana Walewskiego z Inczewa. Własność Wojska Polskiego. Pod rotmistrzem Kazimierzem Szoslandem zwyciężył w konkursach o Puchar Narodów w Warszawie w latach 1931 i 1933. Startował na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie zdobył srebrny medal drużynowy w skokach. Na tych zawodach popełnił tylko jeden…

Czytaj więcej…

MYLORD (NN – NN)

Wyhodowany w Irlandii. Właścicielem był kpt. art. Józef Szilagyi; przed igrzyskami prawdopodobnie został od niego wykupiony przez wojsko. Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie (1928): srebro drużynowe w skokach. W rozgrywce popełnił jeden błąd. Dosiad: por. K. Gzowski — 0 pkt karnych w przejeździe podstawowym, 2 pkt w rozgrywce; 4. miejsce indywidualnie.

Czytaj więcej…

READGLEADT (NN – NN)

Wyhodowany w Irlandii. Był własnością Grupy Sportu Konnego. Dosiadany przez różnych jeźdźców. W 2.poł. lat 20. wygrał kilka razy konkursy o PN. Spokojny i pewny. IO Amsterdam 1928, srebro druż. w skokach. Jeździec rtm. M. Antoniewicz – 6 pkt. karnych, XX miejsce ind.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Stanisława Gepnera

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Stanisława Gepnera.

Opiekunowie: Wanda Gepner-Augustin, Aldona Cholewianka-Kruszyńska


Wanda Gepner-Augustin. Córka rtm. Stanisława Gepnera.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska. Kustosz – kierownik Działu Pojazdów Konnych oraz Kurator Zbiorów i Ekspozycji Historycznych w MZŁ. W pracy badawczej zajmuje się europejskimi XIX. wiecznymi ekwipażami oraz kulturą i funkcjonowaniem rezydencji polskich w kontekście hippiki, myślistwa i portretowego malarstwa oraz kultury polskich kresów wschodnich.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Major kawalerii Wojska Polskiego, muzealnik, malarz, rysownik, znawca historycznego umundurowania i uzbrojenia.

Urodzony 26 maja 1889 w Nietulisku.

Stanisław Gepner herbu własnego był wybitnym znawcą historycznego umundurowania uzbrojenia oraz historycznych wyjazdowych pojazdów zaprzęgowych.

Był także malarzem i rysownikiem. Studia malarskie podczas nauki w warszawskim gimnazjum pobierał u Karola Ciszewskiego oraz podczas pobytu w Wiedniu (ukończył jednoroczny Abiturientenkurs w Akademii Handlowej w Wiedniu w 1913), gdzie uczęszczał do Kunstgewerbeschule.

Od 1914 do 1917 w wojsku rosyjskim, od 1918 do 1920 służył w kawalerii polskiej. Od 1919 roku rotmistrz. Od 1921 do 1929 w 20 pułku ułanów. Od 1932 do 1946 roku był kustoszem i współtwórcą wraz z Bronisławem Gembarzewskim Muzeum Wojska w Warszawie.

Podczas okupacji w działał w konspiracji, pod pseudonimem „Kostka”, od 1944 w randze majora AK. W latach 1946-1948 był kustoszem Muzeum Narodowego, oddziału w Wilanowie, od 1948 do 1950 Dyrektorem Państwowego Ośrodka Muzealnego w Łańcucie.

Równolegle do pracy zawodowej zajmował się twórczością malarską – tworząc przede wszystkim rysunki i akwarele oraz metaloplastykę o tematyce hipicznej i dotyczącej historycznego umundurowania. Zlustrował także Album Wojska Polskiego E. Wedla (1934) i Zarys dziejów uzbrojenia w Polsce W. Dziewanowskiego (1935).

Był stałym współpracownikiem Encyklopedii Wojskowej wydawanej od 1931 r. Po II wojnie ukazało się ok. 100 naukowych i popularyzujących artykułów na temat historycznego umundurowania, uzbrojenia oraz pojazdów zaprzęgowych. Już pośmiertnie i w kilkadziesiąt lat po jej opracowaniu ukazała się największa praca Stanisława Gepnera poświęcona umundurowaniu historycznemu Żołnierz polski – ubiór, uzbrojenie i oporządzenie 1832 – 1939, Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2014. (…)

Źródło: „Stanisław Gepner” (2020) – Aldona Cholewianka-Kruszyńska

Autor wpisu: Aldona Cholewianka-Kruszyńska, Muzeum – Zamek w Łańcucie
Aktualizowano: 2025/09/18


Stanisław Gepner zmarł 26 listopada 1965 w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu w Wilanowie.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Stanisław Ledóchowski

Krytyk, scenograf, publicysta i autor wierszy. Strażnik pamięci o I Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze. Koneser tradycji kawaleryjskich, laureat Nagrody im. Zygmunta Krasińskiego, odznaczony tytułem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Czytaj więcej…



Galeria: