Legendy Polskiego Jeździectwa – Miejsca




Jedna z najstarszych stadnin koni pełnej krwi angielskiej w Polsce (1857 r.). Jej założycielem i właścicielem był Ludwik hr. Krasiński. Podstawą hodowli były znakomite klacze importowane z Anglii.

Stadnina Koni Krasne należy do nielicznych istniejących do dziś ośrodków hodowlanych, które mogą poszczycić się równie długą, co ciekawą historią.

Jej charakter nadały szczególne osoby, które zapisały się chlubnie nie tylko na kartach krajowej hodowli, ale również w historii Polski.

Stadnina Koni w Krasnem, założona w 1857 roku przez Ludwika hr. Krasińskiego, ma 150-letnie tradycje w hodowli koni i o wiele dłuższe – w propagowaniu kultury rolnej na polskiej wsi.

Osiągnięcia rodu Krasińskich, herbu Ślepowron, były ważne nie tylko ze względu na znakomite wyniki hodowlane i produkcyjne, ale także podkreślały polskość, kiedy Rzeczypospolitej nie było na mapach świata.

Autor: Izabela Rajca-Pisz
Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Minął rok” (2021) – Roman Krzyżanowski

„Stadnina Koni Krasne” (2007) – Izabela Rajca-Pisz

„W 100-lecie śmierci Rulera” (2004) – Henryk Danielewicz

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła


Pokrewne Legendy:


Galeria:

PL/EN

Patroni Honorowi: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej

Mecenasi:

______________________________________________________________
Stadnina Koni Golejewko – najsłynniejsza polska, stadnina koni pełnej krwi angielskiej
______________________________________________________________

Stadnina Golejewko powstała w 1921 r. kiedy to jej ówczesny właściciel Janusz hr. Czarnecki zakupił w Belgii i Niemczech pierwszych 7 klaczy pełnej krwi angielskiej.

Z roku na rok stadninę powiększano, głównie przez import klaczy.

Z czasem dochowano się dobrych klaczy, które (często po b. dobrej karierze wyścigowej) zasilały stan matek w rodzimej stadninie.

Spośród 8 ogierów czołowych, które stanowiły w stadninie od 1921 do 1939 r. niewątpliwie największą rolę odegrały: Harlekin i Mah Jong. Harlekin — niezły koń wyścigowy (w ciągu 6-letniej kariery biegał w gonitwach płaskich 58 razy, zwyciężając 18 razy, oraz w przeszkodowych 24 razy, wygrywając 10 razy) doskonale zapisał się w Golejewku. Jego potomstwo tu urodzone wygrało do 1937 r. niebagatelną sumę 1 624 000 zł.

Stadnina dostarczyła. po Harlekinie 16 ogierów i 27 matek stadnych, co nie jest liczbą małą i świadczy o dużym wpływie tego ogiera na hodowlę krajową.

Należy też wspomnieć, że Harlekin z miejscowymi klaczami półkrwi dał pokaźną liczbę koni remontowych dla wojska. Obecnie spotyka się imię Harlekina w rodowodach klaczy golejewskich jedynie wywodzących się z rodziny jego córki Efforty.

Do najlepszych produktów hodowli stadniny Golejewko w okresie międzywojennym wypada zaliczyć przede wszystkim następujące ogiery: (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autorzy: Maria i Maciej Świdzińscy

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Inżynier Maciej Świdziński w 30 rocznicę śmierci” (2018) – Jerzy Budny

„Sukces Golejewka” (1993) – Maria Świdzińska

„Wypasy górskie rocznych źrebiąt pełnej krwi angielskiej” (1980) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Stadnina Koni Golejewko” (1973) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Wychów źrebiąt pełnej krwi w SK Golejewko” (1971) – Maria i Maciej Świdzińscy

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Legendach Polskiego Jeździectwa (otworzą się na nowej karcie):

Maria Kinga Świdzińska

Maciej Świdziński

Ogier Turysta ur. 1944 (Bellini – Scuola Bolognese), hod. st. Dormello – Olgiata we Włoszech; czołowy w SK Golejewko w latach 1951-1957 i 1960-1968 (fot. M. Świdzińska)
Ogier Negresco, ur. 1957 (Sica Boy – Folle Nuit po Astrophel), gid, St. de Beauvoisniere we Francji; czołowy w SK Golejewko w latach 1962-1967 (fot. M. Świdzińska)
Ogier Taurów, ur. 1961 (Maranon – Tarnawa po Pilade), hod. SK Golejewko; czołowy w stadninie macierzystej w 1967 r. (fot. M. Świdzińska)

Ogier Erotyk, ur. 1965 (Turysta – Eroika po Aquino), hod. SK Golejewko; czołowy w stadninie macierzystej od 1970 r. (fot. J. Karaszewski)
Ogier Mehari, ur. 1963 (Lavandin – Eos po Solferino), hod. st. R. Meyer i R. Leroy we Francji; czołowy w SK Golejewko od 1968 r. (fot. M. Świdzińska)
Ogier Kadyks, ur. 1968 (Taurów – Kwadryga po Pilade), hod. SK Golejewko; czołowy w stadninie macierzystej od 1972 r. (fot. M. Świdzińska)
Klacz Carbonata, ur. 1957 (Aquino-Cardea po Trau), hod. SK Golejewko (fot. M. Świdzińska)
Klacz Dolores, ur. 1964 (Negresco – Dobrawa po Aquino), hod. SK Golejewko (fot. M. Świdzińska)
Pierwszy spacer – źrebię ogierek po Saragan od Dolores (fot. M. Świdzińska)
Doris Day, ur. 1969 (Mehari – Dora po Turysta), obok stoi trener St. Molenda (fot. M. Świdzińska)
Klacz Tarnogóra, ur. 1962 (Aquino-Tarnawa po Pilade), hod. SK Golejewko (fot. M. Świdzińska)
Klacz Tartaria, ur. 1955 (Turysta-Tartana po Pilade), hod. SK Golejewko (fot. M. Świdzińska)
Klacz Atrakcja, ur. 1955 (Arras – Ariccia po Lombo), hod. SK Golejewko, ze źrebakiem (og. Araks) po Mehari (fot. M. Świdzińska)
Klacz Kwadryga, ur. 1951 (Pilade – Quarry po Pharis), hod. SK Golejewko ze źrebakiem (kl. Kleopatra) po Aquino (fot. M. Świdzińska)
Klacz Eroika, ur. 1956 (Aquino – Erba po Pilade), hod. SK Golejewko, ze źrebakiem (og. Erem) po Turysta (fot. M. Świdzińska)
Klacz Marsylia, ur. 1955 (Aquino – Miramare po Mirza II), hod. SK Golejewko ze źrebakiem (kl. Marsala) po Negresco (fot. M. Świdzińska)
Ogier Epikur, ur. 1962 (Turysta-Epifora po Pilade), hod. SK Golejewko; na zdjęciu pod. dż. J. Jednaszewskim po wygraniu nagr. St. Leger w Wiedniu (fot. Rennensport-Fotos, Wien)
Klacz Daglezja, ur. 1968 (Negresco-Dracena po Hirohito), hod. SK Golejewko; na zdjęciu pod dż. W. Hutleacem wygrywa nagrodę Derby w 1971 r. (fot. CAF – Iringh)
Spotkanie hodowców zorganizowane z okazji 80. rocznicy założenia Stadniny Koni Golejewko.

PL/EN

Patroni Honorowi: Polski Związek Hodowców Koni

Mecenasi: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Kamieńcu Ząbkowickim

______________________________________________________________
Perła w koronie polskich zaprzęgów. Hodowla koni rasy śląskiej.
Przy stadzie działa również stadnina koni oraz klub sportowy specjalizujący się w powożeniu parami i zaprzęgami czterokonnymi.
______________________________________________________________

Mistycyzm miejsca takiego jak Książ wiąże się z wieloma elementami.

Historia zamku w Książu, losy jego wieloletnich właścicieli z rodu Hochbergów, jak i dzieje hodowli koni przeplatają się ze sobą na przestrzeni wieków. Trudno, więc opowiadać historię o jednym z tych elementów bez nawiązywania do innych.

Jednak właściwą kanwą do napisania tej książki było powstanie koni rasy śląskiej.

To właśnie na tych terenach rodziła się i kształtowała hodowla tej rasy, a działalność Stada Ogierów Książ przyczyniła się do jej ugruntowania i rozprzestrzenienia…

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: Izabela Rajca-Pisz

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Stado ogierów Książ” (2005) – Izabela Rajca-Pisz

„Katalog aukcji koni, Książ 25-26.05.1990” (1990) – Zespół redakcyjny

„Katalog III aukcji koni sportowych w Książu” (1976) – Zespół redakcyjny

„50-ta Jubileuszowa Aukcja Koni w Książu” (1974) – Izabella Pawelec-Zawadzka

„Państwowe Stado Ogierów Książ” (1974) – Zbigniew Dąbrowski

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła

Linki

„W Książu. Sudecka stadnina koni w Książu” [link](1980) | FILM

„Sport jeździecki w Stadzie Książ – wczoraj i dziś” [link]

Filmy

Ślązaki z Książa na medal (2018) | FILM

Stado na medal! (2018) | FILM

Stado Ogierów Książ w Wałbrzychu (2016) | FILM

PL/EN

Patroni Honorowi: Piotr Serafin – Prezes MHR

Mecenasi: Małopolska Hodowla Roślin – Kraków

______________________________________________________________

Najmłodsza z trzech legendarnych, współczesnych, państwowych stadnin (SK Janów Podlaski, SK Michałów). czystej krwi arabskiej w Polsce.
______________________________________________________________

„Białka Państwowe Dobra” – taką nazwę początkowo nosiło stado ogierów, o którego założeniu podjęto decyzję w 1928 r. Na pomysł umiejscowienia nowego stada właśnie tam wpadł ówczesny naczelnik Wydziału Stadnin Państwowych, inż. Jan Grabowski (późniejszy profesor) – ten sam, który w 1919 r. sprowadzał klacze do świeżo utworzonego oddziału arabskiego Państwowej Stadniny w Janowie Podlaskim.

W Janowie znajdowało się również Stado Ogierów, a najbliższe na wschodzie – aż w Sądowej Wiszni. W okresie nieustającego zagrożenia ze strony Związku Sowieckiego potrzebne było na „wschodniej flance” jeszcze jedno stado – rezerwuar reproduktorów dla produkcji koni do kawalerii. Za najodpowiedniejszą rasę koni dla potrzeb armii uważano wówczas angloaraby, toteż 156 ogierów, jakie od roku 1930 (rozpoczęcia działalności Stada) do grudnia 1932 zgromadzono w Białce, posiadało następujący skład rasowy. (…)

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: prof. dr hab. Krystyna Chmiel

Źródło: „Białka – od Państwowych Dóbr do Małopolskiej Hodowli Roślin” autorstwa Pani prof. dr hab. Krystyny Chmiel, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskie

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Duma Białki, czyli skąd się wzięły Pesal i Perfinka” (2020) – Krystyna Chmiel

„Białka. Od Państwowych Dóbr do Małopolskiej Hodowli Roślin” (2020) – Krystyna Chmiel

„Pure Polish Arabian – to wciąż dobra marka!” (2020) – Krystyna Chmiel

„Małopolska Hodowla Roślin Sp. z o.o. – Stadnina Koni Białka” (2019) – Krystyna Chmiel

“Polska hodowla koni arabskich i jej sukcesy na świecie” (2017) – Krystyna Chmiel

„Pierwszy championat koni czystej krwi arabskiej i X aukcja w Janowie Podlaski” (1979) – Antoni Święcki

„Polski Związek Hodowców Koni” (1965) – Jerzy Chachuła




Tor otwarto w sobotę 3 czerwca 1939 roku i był to w tym czasie najnowocześniejszy i największy tor wyścigów konnych w Europie.

______________________________________________________________

„Po ukończeniu wojny światowej Polska powstała jako wielkie trzydziesto miljonowe państwo, w związku z czym wszelkie funkcje państwowe pomimo kryzysu rozwinęły się na odpowiednią skalę.

Wraz z innymi gałęziami gospodarstwa krajowego wzrosła i stale wzrasta hodowla koni, a nadto wzmogło się niepomiernie znaczenie tej hodowli — wobec tego, że państwo, mające granice lądowe znacznej długości bez dostatecznego zabezpieczenia naturalnego, stać się musiało poważnem bardzo odbiorcą wszelkich gatunków i rodzajów koni dla armii.

W tak zmienionych warunkach, dla prób hodowlanych i wyścigowych pozostawał na razie jeden tylko tor Mokotowski. Tor ten wystarczający w zupełności dla Kongresówki, nie mógł czynić zadość sportowym i hodowlanym potrzebom Państwa Polskiego.

To też Zarząd Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce z dawna już doszedł do wniosku o. niezbędności drugiego, toru w Warszawie i w tym celu przemyśliwał o nabyciu odpowiedniego terenu na własność, co przy zabezpieczeniu stanu posiadania, pozwalało na przeprowadzenie wszelkich gruntownych inwestycji stosownie do. wymagań i potrzeb chwili. Tor Mokotowski, nigdy nie zastąpiony ze względu na swoje położenie, pozostawałby wtedy jako drugi tor sezonowy. (…)”

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: red. czasopisma Jeździec i Hodowca (Jeździec i Hodowca 1929 nr 48 s.710-717)

Licencja udzielona przez Polski Związek Hodowców Koni dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa. Prawa zastrzeżone.

Służewieckim torem zarządza obecnie spółka Totalizator Sportowy.

Wpis aktualizowano: 19.01.2024


Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

Publikacje

„Tor wyścigów konnych na Służewcu” (2023) – Kamil Potrzuski

„Być może najnowocześniejszy w Europie” (2023) – Kamil Potrzuski

„Zwycięzcy gonitwy Wielka Warszawska (1895-2022)” (2023)

„Historia powstania i funkcjonowania warszawskiego Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

“Warszawska enklawa” [fragmenty] (2020) – Barbara Bossak-Herbst

„Tor na Służewcu 1939-2019” (2019) – Barbara Bossak Herbst, Jeremi Galdamez

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

“Tor Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu…” (2016) – Kamil Potrzuski

„To już setna Wielka Warszawska!” (2013) – Tomasz Chmurzyński

„170 lat wyścigów konnych w Polsce” (2011)

„Z szacunkiem dla historii” (2011)

„Szukamy dobrych parterów” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Świat za tym murem” (2009) – Magda Janiszewska

„Więcej niż wyścigi” (2009) – Marek Grzybowski

„Wszystkie siły na Służewiec” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Zakręt na torze” (2009) – Jerzy Budny

„Strategia dla Służewca” (2009)

„Hipodrom narodowy Służewiec” (2006) – Łukasz Perzyna

„Wielka Warszawska” (1969) – Józef Staniszewski

„125 lat wyścigów konnych” (1966) – Zespół redakcyjny

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

Linki

„Joanna Wyrzyk. Z marzeń została mi jeszcze Wielka Warszawska, ale nie będę się forsować, teraz priorytetem jest zdrowie” [link] – Michał Celmer

„Cykl gonitw dla koni arabskich pod patronatem KOWR na Torze Służewiec” [link](2023) – Witold Sudoł

„Nowy cykl gonitw dla koni arabskich” [link](2023) – Traf News

„Dlaczego warto zakochać się w wyścigach konnych i w Torze Służewiec” [link](2023) – Traf News

„Można było przyjść pieszo, a odjechać mercedesem” [link](2023) – Jan Zabieglik

„Warsaw Jumping i ostatni klasyk sezonu. Weekend na Torze Służewiec” [link](2022) – Traf News

„Wielka Warszawska – Łuk Triumfalny polskich wyścigów” [link](2022) – Robert Zieliński

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 1) [link](2022) – Robert Zieliński

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 2) [link](2022) – Robert Zieliński

Filmy

Showreel 2020 Toru Wyścigów Konnych Służewiec | FILM


Pokrewne Legendy:

Lech Strzałkowski

“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Czytaj więcej…


Galeria:

PL/EN

Patroni Honorowi: Polski Związek Jeździecki

Mecenasi: Jan Ludwiczak – Prezes firmy Agro-Handel

______________________________________________________________
Klub Jeździecki Agro-Handel Śrem
Olsza 29, 63-100 Śrem
Data założenia: 1998
______________________________________________________________

Klub Jeździecki Agro-Handel Śrem jako stowarzyszenie został zarejestrowany 13 listopada 1998 roku.

Prezesem klubu został wtedy Jan Ciesielski, który te funkcję pełni do dziś.

Początkowo w stajni Olsza funkcjonowała szkółka jeździecka. Potem z inicjatywy prezesa Zakładów Mięsnych Agro-Handel Jana Ludwiczaka zaczęto rozwijać sport jeździecki na profesjonalnym poziomie.

Jan Ludwiczak stał się tym samym promotorem wielu doskonałych skoczków rozwijających swoją karierę w zielonych barwach z czerwono-żółtym emblematem.

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Autor: BoberTeam



Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Klub Jeździecki 'Agro Handel’ Śrem” (2020) – Artur Bober



Przejdź na stronę „Agro-Handel” Śrem

PL/EN

Patron Honorowy: Klikowa Arabians
Mecenas:

______________________________________________________________

Fragmenty artykułu dr Edwarda Skorkowskiego z czasopisma – JEŹDZIEC I HODOWCA, 1928 r. nr 51:

Stado Gumniska, Romana ks. Sanguszki, w pow. tarnowskim, woj. Krakowskiego, posiada obecnie 10 klaczy stadnych, czystej krwi arabskiej: 25-letnią, ciemno gniadą, doskonałą w typie i linjach Zgodę; 19-letnią kasztanowatą, wybitnie suchą, wyrazistą Jerychonkę;17-letnią, siwą, rozłożystą, typową, sławucką Lidę; 12-letnią, kasztanowatą, o pustynnym typie, doskonałą matkę Saharę; 7-letnią, siwą, typową i szlachetną Erę; 6-letnie: siwą nadzwyczaj głęboką i szeroką, w typie zaprzęgowym Florencję; gniadą, stylową, wysokiej klasy Fantazję i siwą bardzo szlachetną, i wyrazistą Faustinę; 5-letnie: siwą, raczej w typie zaprzęgowym Grację; oraz ciemno siwą, typową, pięknego eksterjeru Gehennę.

Z wiosną roku przyszłego zostaną włączone do stada 4-letnie: kara, nadzwyczaj szlachetna i stylowa Gruzinka, oraz siwa, duża, typowa Glorja. W wyścigach brały udział i wygrały r Fantazja — 1.400 zł., Faustina — 410 zł., Gruzinka — 2.280 zł., Glorja 1.350 zł. i Gracja 180 zł.”

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Polska Hodowla koni czystej krwi arabskiej 1918-1939” (2002) – Roman Pankiewicz

„Ród ogiera Kuhailan Haifi” (1984) – Roman Pankiewicz

„Dwa wieki polskiej hodowli koni arabskich (1778-1978)” (1983) – Witold Pruski

„Stado Gumniska” (1928) – Edward Skorkowski


Zobacz powiązane artykuły:


PL/EN

Patroni Honorowi: Klikowa Arabians

Mecenasi:

______________________________________________________________

„Stadnina konna, później nosząca imię stada ks. Sanguszków, pochodzi od ks. Hieronima, ostatniego wojewody wołyńskiego, syna ks. Pawła Sanguszki, w. marszałka koronnego.

Ponieważ ślady uszlachetnienia jej zaczynają pokazywać się tylko od czasu zarządu ks. Hieronima, zatem tylko ta część historycznie nas obchodzić będzie, tembardziej, że wszystkie poboczne gałęzie, że tak powiem kollateralne, stada ks. Sanguszków przepadły, nie zostawiając nic po sobie.

Stado ks. Hieronima Sanguszki, wojew. wołyńskiego, znajdowało się nad Dnieprem w starostwie czerkaskiem, które było kilka wieków bez przerwy w rodzinie ks. Sanguszków i na Wołyniu w Chrestówce, w Tarnawce, w Polachowie, wsiach należących do klucza Białogrodeckiego, dóbr ks. Sanguszków, księstwa i powiatu Zasławskiego. Skutkiem wypadków politycznych i naturalnego biegu pokoleń, jest ono dziś rozerwane na dwie części, z których jedna została w tejże samej Chrestówce, jednak w rozmiarach stosunkowo bardzo ścieśnionych; druga zaś przeniosła się do Satanowa nad Zbruczem, na Podolu.


Stajnie reprezentujące te dwie rozdzielone części dla zachowania pozoru dawnej łączności, są zawsze razem w Sławucie na Wołyniu, prócz stajni kursowej, którą utrzymuje tylko stado w Satanowie umieszczone, wspólnie z hr. Alfredem Potockim, w Antoninie na Wołyniu, majątku pochodzącym także z dawnego ks. Zasławskiego.”

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Stadnina książąt Sanguszków
ROMAN SANGUSZKO, starszy – JEŹDZIEC I HODOWCA, 1933 r. nr 33

Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Stadnina książąt Sanguszków” (1933) – Roman Sanguszko




Krakowski Klub Jazdy Konnej
ul. Kobierzyńska 175a, 30-382 Kraków
Data założenia: 1932
______________________________________________________________

Krakowski Klub Jazdy Konnej tradycjami sięga XIX wieku. Wtedy, 18 maja 1893 r., C.K. namiestnictwo austriackie decyzją nr L: 56937 zatwierdziło założenia, statut i skład zarządu Galicyjskiego Klubu Jazdy Panów. Powstał on w ramach założonego wcześniej Towarzystwa Międzynarodowych Wyścigów Konnych w Krakowie.

W marcu 1930 roku dowódcą V Samodzielnej Brygady Kawalerii w Krakowie został płk Zygmunt Piasecki /legionista, oficer 1. Pułku Ułanów Beliny Prażmowskiego, d-ca 7. Pułku Ułanów, późniejszy generał brygady Wojska Polskiego/, który wraz z płk Kazimierzem Mastalerzem /płk kawalerii, d-ca 8. p.uł./ zainicjował reaktywację klubu pod nazwą – Krakowski Klub Jazdy Konnej.

Impulsem do reaktywacji klubu mogły być rozegrane w 1932 roku w Krakowie Militari Wojska Polskiego. Były to zawody o Mistrzostwo Armii, a więc bardzo poważna impreza jeździecka. Gospodarzem zawodów był 8. Pułk Ułanów. Udział wzięły reprezentacje wszystkich jednostek Kawalerii, czyli 11 ekip. Zwyciężył 3. p.s.k.

Konkurencja sprawdzająca wytrzymałość koni, czyli bieg przełajowy z odcinkami crossu oraz próba władania bronią białą i palną /szablą, lancą i pistoletem/ odbyły się na polach rakowickich /teren ćwiczebny 8. p.uł./. Natomiast ujeżdżenie i skoki przez przeszkody na stadionie wojskowym. Krakowska ekipa była reprezentowana przez 3. i 8. p.uł. W skład ekipy wchodzili znani jeźdźcy jak Antoni Żelewski czy Tadeusz Tetmajer.

Inspirującą atmosferę do reaktywacji klubu spowodowały też przygotowania do obchodów 250-lecia Odsieczy Wiedeńskiej, mające odbyć się rok później.

12 września 1933 roku mijała 250 rocznica odsieczy wiedeńskiej, dla uczczenia tego triumfu jazdy polskiej pod wodzą króla Jana III Sobieskiego marszałek – Józef Piłsudski wydał rozkaz, by w Krakowie zorganizowano Święto Kawalerii Polskiej. Wielka Rewia Kawalerii odbyła się 6 października 1933 roku. Zgodnie z dyspozycją marszałka w uroczystości wzięło udział 12 pułków kawalerii. Po kilku dniach marszu dotarły one do podkrakowskich wsi, gdzie kwaterowały. Wszystkie pułki miały identyczny skład, po 305 ludzi i 317 koni. 6 października, w wyznaczonych godzinach, pułki ruszyły na Rynek krakowski. Tam wszystkie skrzyżowały się i powędrowały na „wielką łąkę”.

Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)

Opracowanie na bazie pracy naukowej: Działalność Krakowskiego Klubu Jazdy Konnej do 2015 roku, Pani Anny Pacuń-Genowskiej.

Wpis aktualizowano: 20.01.2024


Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):

„Działalność Krakowskiego Klubu Jazdy Konnej do 2015 roku” (2015) – Anna Pacuń-Genowska


Pokrewne Legendy:

Tadeusz Dachowski

Najlepszy polski jeździec przed I WŚ. W latach 1894-1914 zdobył ponad 300 nagród. W 1912-13 startował w Wielkiej Pardubickiej (2x drugie miejsce – Zeppelin).

Czytaj więcej…

Polski Związek Jeździecki

18 lutego 1928 roku, w Kasynie Garnizonowym przy alei Szucha 23, odbył się zjazd założycielski Polskiego Związku Jeździeckiego. Ogłoszenie o zwołaniu zjazdu ukazało się w 5 nr tygodnika Jeździec i Hodowca, 1 lutego 1928 roku.

Czytaj więcej…

Bolesław Wieniawa-Długoszowski

Pierwszy Ułan II Rzeczypospolitej. Lekarz, poeta, poliglota, kawalerzysta, adiutant Józefa Piłsudskiego. Generał WP. Ambasador RP w Rzymie. Zginął tragicznie w Nowym Jorku. Jego prochy, spoczęły na Cmentarzu Rakowieckim w Krakowie.

Czytaj więcej…

Wojciech Kossak

Wizjoner sztuki. Malarz. Absolwent Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie i Monachium. Autor takich dzieł jak: Olszynka Grochowska Szarża 5 Pułku Ułanów Zamoyskich, Z depeszą,czy Odpoczynek ułana.

Czytaj więcej…


Galeria: