Romantyk, hodowca koni, hetman polny koronny. Potomek najstarszych i najpotężniejszych rodów Rzeczypospolitej. „Złotobrody emir”.
______________________________________________________________
Urodzony 15 grudnia 1784 we Lwowie.
(…) Jeden z biografów Wacława, Antoni Józef Rolle, zauważył:
„[…] życie Emira, choć tylekroć razy opowiedziane, należycie jeszcze zbadanym nie zostało, a wdzięczny to i pouczający nawet dla badacza temat”.
Dziś, mimo iż od bitwy daszowskiej powstało dwadzieścia poświęconych Rzewuskiemu utworów literackich i niemal drugie tyle opracowań na jego temat, powyższe stwierdzenie pozostaje aktualne. Zagadnienie postaci hrabiego nie doczekało się gruntownych i całościowych badań. Wspomniane opracowania w większości odnoszą się do wybranych fragmentów jego życia, wiele z nich powstało w oparciu o pojedyncze, lub niewiarygodne źródła.
O ile „hipologiczny” i „arabski” wątek biografii Emira stanowił przedmiot zainteresowania orientalistów czy hodowców koni czystej krwi, badacze zajmujący się zagadnieniem polskiej działalności konspiracyjnej i patriotycznej w XIX wieku, nie poświęcili Rzewuskiemu zbyt wiele uwagi. A przecież to temat niesłychanie ciekawy. Już Lucjan Siemieński pisał o Wacławie:
„Nie znam też człowieka, któryby w naszych prozaicznych czasach tyle dostarczył poetycznego wątku co on, nietylko całem życiem, lecz nawet i śmiercią. Poledz wśród boju byłoby rzeczą zwyczajną – tylu innych tak ginęło i ginie – ale ginąć tajemniczo – bez śladu… nie każden potrafi”
Piotr Jaxa Bykowski, jeden z XIX-wiecznych biografów Rzewuskiego, zdawał sobie sprawę z niedoskonałości powstałych dotąd opracowań. Podkreślał potrzebę wypełnienia istniejącej luki, poprzez przeprowadzenie gruntownych badań źródłowych. W 1879 roku napisał:
„Z połączenia tedy naszych monografij [dotyczących Wacława Rzewuskiego – F. K.] może ktoś, rzeczy bliżej jeszcze świadomy, utworzy jedne całość” (…)
Zapraszamy do zapoznania się z rozprawą, która podejmuje próbę przedstawienia całości zagadnienia, tj. biografii Wacława „Emira” Rzewuskiego, ocenę jego dokonań, opis losów jego potomków i historii rodu Rzewuskich od ich legendarnych, baśniowych początków.
Czytaj więcej… (po kliknięciu przejdziesz do Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździeckiej)
Autor: Filip Kucera
Poniżej znajdziesz linki do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej
Wpis aktualizowano: 20.08.2024
Wacław Seweryn Rzewuski zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach 14 maja 1831, podczas przegranej bitwy pod Daszowem
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
Publikacje
„Wacław Rzewuski” (2021) – Krzysztof Czarnota
„Ludzie i konie na kresach – Emir Wacław Rzewuski” (2018) – Krzysztof Czarnota
„Wacław 'Emir’ Rzewuski (1784-1831) podróżnik i żołnierz” (2015) – Filip Kucera
„Wieniec Sławy, Sługa Znaku” (2012) – Izabella Pawelec Zawadzka
„Magnat, poeta, awanturnik, patriota” (2002) – Hanna Łysakowska
„Historia hodowli koni arabskich w Polsce – Emir Wacław Rzewuski” (2000) – Roman Pankiewicz
„Stado Emira – fragmenty” (1996) – Roman Pankiewicz
„Ludzie zasłużeni dla polskiej hodowli koni czystej krwi arabskiej” (1986) – Roman Pankiewicz
„Hrabia Wacław Rzewuski” (1970) – Erica Schielle
„Siedem ekscelencji i jedna dama” [fragmenty] (1939) – Aleksander Piskor
„Zapomniane hippologiczne prace Emira Rzewuskiego” (1934) – Józef Mencel
„Emir Rzewuski” (1933) – Witold Pruski
“Fadlallah, Emir Rzewuski, stado króla wirtemberskiego” (1906) – Stefan Bojanowski
„Duma o Wacławie Rzewuskim” – Juliusz Słowacki
Filmy
Bogusław Lustyk poleca PCBJ | FILM
Wacław Seweryn Rzewuski i jego konie arabskie | FILM
Krzysztof Czarnota o Emirze Wacławie Rzewuskim | FILM
Pokrewne Legendy:
Jeździec i Hodowca, 1922-1939
Przedwojenny tygodnik, skierowany do hodowców, sportowców, miłośników wyścigów i koni. Polaków dla których historia naszego kraju jest nierozerwalnie związana z hodowlą koni i sportem jeździeckim.
Andrzej Grzybowski
Aktor, rysownik, architekt, projektant wnętrz i rezydencji w stylach historycznych, znawca i praktyk sztuki jeździeckiej. Autor logo SK Janów Podlaski.
Galeria:
