Patron honorowy: Polski Związek Jeździecki
Polski Związek Jeździecki (PZJ), jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej [www.pzj.pl].
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PZJ.png)
Trener jeździectwa, współtwórca Polskiego Związku Jeździeckiego i jego sekretarz generalny. Kawaler Krzyża Walecznych i Srebrnego Krzyża Zasługi.
______________________________________________________________
W dziejach naszego sportu konnego obok szeregu doskonałych zawodników, którzy rozsławili swoimi zwycięstwami na wielu stadionach świata nasze jeździeckie tradycje, nader poczesne miejsce zajął utalentowany jeździec i niezrównany instruktor oraz rzeczoznawca jeździectwa — major Leon Kon. Wprawdzie brak zdrowia nie pozwolił mu brać czynnego udziału w zawodach, lecz niemniej potrafił on precyzyjnie ujeżdżać i naskakiwać konie, a przede wszystkim umiał znakomicie szkolić tych, których natura obdarzyła silnym organizmem, talentem i chęcią nauczenia się jazdy na najwyższym poziomie.
Leon Kon urodził się w Warszawie dnia 5 września 1888 r. z ojca Gabryela i matki Jadwigi z Dąbrowskich. We wczesnym dzieciństwie rodzice zabrali go do Petersburga, gdzie zaczął uczęszczać do X gimnazjum klasycznego, które ukończył w 1906 r. Potem wstąpił na uniwersytet, na wydział przyrodniczy, lecz go z racji zbytniego zajęcia się sportem konnym nie ukończył.
Będąc jeszcze w gimnazjum upodobał sobie jazdę konną i stopniowo wciągał się w nią coraz poważniej, tak że z czasem stała się ona podstawowym jego zajęciem.
Poznawszy jeszcze jako gimnazjalista zamożnego i zamiłowanego jeźdźca, Pawła Taniejewa pozyskał jego sympatię i opiekę w nauczaniu jazdy. P. Taniejew, który dobrze opanował jazdę maneżową, szkolił bezinteresownie młodego adepta tej sztuki i użyczał mu swych koni, a w latach 1905—1906 zaczął przerabiać z nim ćwiczenia „wyższej szkoły”. Widząc, że uczeń posiada wyjątkowe zamiłowanie i uzdolnienia, zapoznał go z jeźdźcem światowej sławy, instruktorem w Oficerskiej Szkole w Petersburgu, Jamesem Fillisem. Pod jego kierunkiem szkolił się L. Kon w wyższej szkole jazdy w 1906 i 1907 r.
Pod wpływem postępów, jakie czynił, i wzrastającego zapału do jazdy konnej, porzucił uniwersytet, aby całkowicie poświęcić się karierze jeździeckiej.
(…)
W całym pracowitym życiu L. Kona największą zasługą pozostało to, że wespół z płk. K. Rómmlem pierwsi zaczęli atakować w odrodzonej Polsce w latach dwudziestych przestarzałe zasady jazdy maneżowej i pomimo początkowo bardzo silnych oporów potrafili przeforsować zmianę systemu nauczania jazdy konnej w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, skąd nowe zasady jazdy rozpowszechniły się stopniowo po całym kraju. Przysporzyły też one wiele laurów naszemu jeździectwu na forum międzynarodowym, włączając w to i Olimpiady.
(…)
Autor: Witold Pruski
Źródło: „Major Leon Kon i Jego rola w polskim jeździectwie” (1969) – Witold Pruski
Wpis aktualizowano: 06.03.2024
Leon Kon zmarł w Poznaniu 24 listopada 1964 roku, w wieku 76 lat.
Został pochowany w Kościanie w Poznańskiem.
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij poniższe linki, aby przejść do powiązanych materiałów w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (otworzą się na nowej karcie):
„Jerzy Grabowski i pierwszy kurs instruktorów jeździectwa” (2013) – Renata Urban
„Historia jeździectwa, cz. XVII” (1994) – Witold Domański
„Historia jeździectwa, cz. XV” (1993) – Witold Domański
„Polski Związek Jeździecki” (1991) – Leon Kon
„Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon
„Centralna Szkoła Kawalerii i 2. Pułk Ułanów Grochowskich” (1990)
„Historia jeździectwa, cz. III” (1989) – Witold Domański
„Po 24 latach w olimpijskich szrankach” (1972) – Witold Domański
„Major Leon Kon i Jego rola w polskim jeździectwie” (1969) – Witold Pruski
„Nie łatwy był start jeździectwa po wojnie” (1965) – Leon Kon
„Jazda konna” (1953) – Leon Kon
„1927 Łazienki 1937” (1937) – Leon Kon
„Polskie jeździectwo w 1936 roku” (1937) – Leon Kon
„Igrzyska konne XI Olimpiady” (1936) – Leon Kon
„Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon
„Jeźdźcy polscy na dziewiątej (IX) Olimpiadzie” (1928) – Leon Kon
„Już o Olimpiadzie w 1928 r. …” (1926) – Leon Kon
„Polska hippika na VIII-ej Olimpjadzie” (1924) – Leon Kon
„Leon Kon – współtwórca polskiej szkoły jazdy” – Andrzej Sarnowski, Zdzisław Witkowski
Zdjęcia ze zbiorów Muzeum Sportu i Turystyki – Warszawa
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Sergiusz-Zahorski-00.jpg)
Sergiusz Zahorski
Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczypospolitej, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego, uczestnik Igrzysk Olimpijskich 1912 w reprezentacji Rosji.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-JiH.jpg)
Jeździec i Hodowca, 1922-1939
Przedwojenny tygodnik, skierowany do hodowców, sportowców, miłośników wyścigów i koni. Polaków dla których historia naszego kraju jest nierozerwalnie związana z hodowlą koni i sportem jeździeckim.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Alli.jpg)
ALLI (NN – NN)
Urodził się jako Kaktus w 1920 roku, hodowli Stefana Walewskiego z Inczewa, wł. Wojsko Polskie. W 1931 i 1933 roku wygrał pod Szoslandem PN w Warszawie. IO Amsterdam 1928, srebro druż. w skokach. Na igrzyskach popełnił jeden błąd. Jeździec rtm. K. Szosland – 2 pkt. karne, XIII miejsce ind.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Mylord.jpg)
MYLORD (NN – NN)
Wyhodowany w Irlandii. Jego właścicielem był kpt. art. Józef Szilagyi. Prawdopodobnie przed igrzyskami kupiło go od niego wojsko. IO Amsterdam 1928, srebro druż. w skokach. Popełnił jeden błąd w rozgrywce. Jeździec por. K. Gzowski – 0/2pkt. karne wrozgrywce, IV miejsce ind.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Readgleadt.jpg)
READGLEADT (NN – NN)
Wyhodowany w Irlandii. Był własnością Grupy Sportu Konnego. Dosiadany przez różnych jeźdźców. W 2.poł. lat 20. wygrał kilka razy konkursy o PN. Spokojny i pewny. IO Amsterdam 1928, srebro druż. w skokach. Jeździec rtm. M. Antoniewicz – 6 pkt. karnych, XX miejsce ind.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/TRENKWALD-JOZEF-2.jpg)
Józef Trenkwald
Żołnierz, jeździec, brązowy medalista IO Amsterdam 1928, WKKW druż, Kawaler orderu Virtuti Militari, Krzyż Cesarza Karola, Krzyż Walecznych.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Donneuse.jpg)
DONNEUSE (NN – NN)
Igrzyska Olimpijskie Amsterdam 1928, brązowy medal drużynowy w wkkw, pod ppłk Karolem Rómmlem z 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Lwi-Pazur.jpg)
LWI PAZUR (POGROM – UKRAINA II)
Koń polskiej hodowli (Karol Skarbek), startując pod rtm. Józefem Trenkwaldem przyczynił się do zdobycia brązowego, drużynowego medalu w konkurencji WKKW.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Moja-Mila.jpg)
MOJA MIŁA (RADWAN – DOBRA)
To na niej w 1928 rtm. Michał Antoniewicz-Woysym podczas Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie zdobył brązowy medal drużynowy w wkkw.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/SUSKI-DE-ROSTWO-KAZIMIERZ.jpg)
Kazimierz Suski de Rostwo
Żołnierz. Jeździec. Trener. Olimpijczyk z IO Paryż 1924 (7 miejsce). Ppłk. Dowódca 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich (bitwa pod Mokrą).
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/IO-Amsterdam-1928-00.jpg)
IX letnie Igrzyska Olimpijskie – Amsterdam, 1928
Igrzyska Olimpijskie w Amsterdamie to pierwsza olimpiada, na której zdobyliśmy dwa drużynowe medale w skokach przez przeszkody – srebrny oraz w WKKW brązowy.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Burniewicz-Leon.jpg)
Leon Burniewicz
II Wicemistrz Polski w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego. Żołnierz, Trener. Działacz Polskiego Związku Jeździeckiego. Odznaczony Medalem za Wojnę 1939. Major Wojska Polskiego.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Belina-Prazmowski-Wladyslaw.jpg)
Władysław Belina-Prażmowski
Pułkownik kawalerii Wojska Polskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari. Dowódca pierwszego oddziału kawalerii legionowej, legendarnej „siódemki Beliny”.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-Stanislaw-Czerniawski.jpg)
Stanisław Czerniawski
Rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, olimpijczyk (Berlin 1936), kawaler Orderu Virtuti Militari. Poległ w obronie Polski 10 września 1939 w rejonie Chruślina.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/CWK-Grudziadz.jpg)
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Centrum szkolenia kawalerii Wojska Polskiego II RP w latach 1928-1939 w garnizonie Grudziądz. Było największą tego typu wojskową jednostką szkoleniową w Europie.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Sokolowski-Tadeusz.jpg)
Tadeusz Sokołowski
Żołnierz, sportowiec, 3x medalista MP, 2 wicemistrz Armii (1935), olimpijczyk IO Berlin 1936 (Zbieg II), 1937-39 szef sekcji jeździeckiej WKS Legia, cichociemny zakatowany przez Gestapo w Mińsku.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-Iwanowski-Jerzy.jpg)
Jerzy Iwanowski
Żołnierz, kawalerzysta, hodowca koni, oficer I dywizji pancernej generała Maczka. Twórca szkoły jazdy na koniach lipicańskich w Johannesburgu.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-MICHAL-WOYSYM-ANTONIEWICZ2.jpg)
Michał Woysym-Antoniewicz
Major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny i brązowy medalista olimpijski w jeździectwie.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-SEWERYN-KULESZA-1.jpg)
Seweryn Kulesza
Major kawalerii WP, srebrny medalista olimpijski w jeździectwie (Berlin 1936). Mistrz Polski w WKKW w 1936 i 1937, oraz w ujeżdżeniu w 1937.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-JANUSZ-KOMOROWSKI.jpg)
Janusz Komorowski
Major Wojska Polskiego, jeździec sportowy, olimpijczyk z Berlina, medalista Mistrzostw Polski w WKKW. Po wojnie trener jeździectwa w Anglii i Argentynie.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-JAN-KAZIMIERZ-MICKUNAS.jpg)
Jan Kazimierz Mickunas
Żołnierz, jeździec, nauczyciel, trener. Kawaler orderu wojennego Virtuti Militari. Wicemistrz polski WKKW, Warszawa 1934.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPLJ-HENRYK-DOBRZANSKI.jpg)
Henryk Dobrzański
Żołnierz, jeździec, olimpijczyk. Ostatni polski dowódca Oddziału Wydzielonego w czasie II wojny światowej. Zginął z bronią w ręku.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-KAZIMIERZ-SZOSLAND.jpg)
Kazimierz Szosland
mjr sł. st. Wojska Polskiego, czołowy jeździec polski w latach 1923-1935, dwukrotny olimpijczyk (1924 i 1928 – srebro).
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPLJ-KAROL-ROMMEL.jpg)
Karol Rómmel
Żołnierz, trener, artysta w malarstwie, rysunku i jeździe konnej. Trzy krotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam). Działał w KJK w Łodzi (1937) oraz JLKS Sopot (po wojnie).
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/PLPJ-ADAM-KROLIKIEWICZ.jpg)
Adam Królikiewicz
Pierwszy polski medalista olimpijski – brązowy medal, Igrzyska Olimpijskie Paryż 1924 (koń Picador).
Galeria:
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Leon-Kon-01.jpg)
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Leon-Kon-05.jpg)
Źródło: NAC.
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Leon-Kon-02.jpg)
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Leon-Kon-03.jpg)
![](https://legendypolskiegojezdziectwa.pl/wp-content/uploads/Leon-Kon-04.jpg)