Wpisy


Patron Honorowy: Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa

Zajmuje się wdrażaniem i stosowaniem instrumentów wsparcia aktywnej polityki rolnej oraz rozwoju obszarów wiejskich, a także wspieraniem polskich producentów rolnych i żywnościowych.  

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Stadniny Koni Krasne.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Jedna z najstarszych w Polsce stadnin koni pełnej krwi angielskiej, założona w 1857 roku przez Ludwika hr. Krasińskiego. Podstawę hodowli stanowiły znakomite klacze sprowadzone z Anglii.

Stadnina Koni Krasne należy do nielicznych istniejących do dziś ośrodków hodowlanych, które mogą poszczycić się równie długą, co ciekawą historią.

Jej charakter nadały szczególne osoby, które zapisały się chlubnie nie tylko na kartach krajowej hodowli, ale również w historii Polski.

Stadnina Koni w Krasnem, założona w 1857 roku przez Ludwika hr. Krasińskiego, ma 150-letnie tradycje w hodowli koni i o wiele dłuższe – w propagowaniu kultury rolnej na polskiej wsi.

Osiągnięcia rodu Krasińskich, herbu Ślepowron, były ważne nie tylko ze względu na znakomite wyniki hodowlane i produkcyjne, ale także podkreślały polskość, kiedy Rzeczypospolitej nie było na mapach świata.

Źródło: „Stadnina Koni Krasne” (2007) – Izabela Rajca-Pisz

Autor wpisu: Izabela Rajca-Pisz | Aktualizowano: 2025/09/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Polski Związek Hodowców Koni

Celem PZHK jest m.in. reprezentowanie interesów i ochrona praw hodowców koni, sprawowanie nadzoru i kontroli nad działalnością organizacyjną i merytoryczną związków i sekcji, a także doskonalenie hodowli i chowu koni.

Czytaj więcej…

Ludwik Adam Krasiński

Arystokrata i ziemianin, założyciel pierwszej na ziemiach polskich stadniny koni pełnej krwi angielskiej w Krasnem. Hodowca ogiera Ruler xx, uznawanego przed I wojną światową za najlepszego polskiego konia wyścigowego.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Mecenasi: Ewa Wiegandt, Aleksander Zembaczyński, Marcin Marciniak, Jerzy „George” Zbyszewski

Opiekunowie: Katarzyna Głuszek, Jan Świdziński, Andrzej Gniazdowski

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Najwybitniejszy hodowca koni w powojennej Polsce. Twórca potęgi Stadniny Koni Golejewko oraz Stadniny Koni Krasne.

Urodzony 19 lutego 1930 roku w Łaziskach na Zamojszczyźnie.

Władysław Byszewski i Jego wspomnienia o Macieju Świdzińskim:

W dniu 14 lipca 1988 r. w nowo powstałej Stadninie Koni w Krasnem, jej kierownik inż. Maciej Świdziński w trakcie sprowadzania koni z padoków został potrącony i upadając na bruk doznał silnego wstrząsu mózgu. Nieprzytomnego odwieziono do szpitala w Ciechanowie, skąd po 3 dobach został przewieziony do Warszawy, gdzie 19 lipca zakończył życie.

Maciej Świdziński urodził się 19 lutego 1930 r. w Łaziskach na Zamojszczyźnie. Tam w rodzinnym domu spędził pierwszy beztroski okres swojego dzieciństwa, które we wrześniu 1939 r. zostało przerwane wojną. Mieszkając na wsi obcował od dziecka z końmi i swe pierwsze kroki jeździeckie stawiał na kucyku. Po wojnie ukończył szkołę średnią w Lublinie, a z powodu trudnych warunków materialnych nie mógł sobie pozwolić na wyższe studia. W czasie wakacji dorabiał pracując w spółdzielni „Las” przy zbiorze runa leśnego. W 1948 r. los rzucił Go do Puszczy Kozienickiej, a mając chwilę wolnego czasu wybrał się na zwiedzenie tamtejszej stadniny. Wówczas pracowałem w PSK Kozienice i wyjeżdżając na przejażdżkę na og. Sygnet, w bramie spotkałem młodego chłopca, który mnie zaczepił sprężyście przedstawiając się i prosząc o zezwolenie na obejrzenie koni. Skierowałem Go do koniuszego, a sam kontynuowałem jazdę. Po dwu latach spotkałem Go w Mosznej i okazało się że był to właśnie Maciej Świdziński. Potem w żartach często wypominał mi, że jego odesłałem do koniuszego, a sam pojechałem konno w teren.


Źródło: „Inż. Maciej Świdziński nie żyje” (1988) – Władysław Byszewski

Autor wpisu: Władysław Byszewski | Aktualizowano: 2025/09/12


Maciej Świdziński zmarł w Warszawie 19 lipca 1988 roku, w wieku 58 lat. Został pochowany w Golejewku.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Maria Antonina i Michał Wojnarowscy

Maria Wojnarowska po studiach pracowała jako grafik w Wydawnictwach Handlu Zagranicznego w Warszawie, oraz projektowała ilustracje i grafikę reklamową dla wielu firm. Michał Lucjan Wojnarowski – hodowca, trener i jeździec. Działacz i organizator Polskiego Związku Jeździeckiego.

Czytaj więcej…

Polski Związek Hodowców Koni

Celem PZHK jest m.in. reprezentowanie interesów i ochrona praw hodowców koni, sprawowanie nadzoru i kontroli nad działalnością organizacyjną i merytoryczną związków i sekcji, a także doskonalenie hodowli i chowu koni.

Czytaj więcej…

Maria Kinga Świdzińska

Naukowiec i hodowczyni koni. Od 1974 prowadziła w Golejewku bardzo cenne dla polskiej hodowli prace naukowe dotyczące koni pełnej krwi angielskiej. W 1981 r. obroniła pracę doktorską dotyczącą oceny reproduktorów pełnej krwi.

Czytaj więcej…

Andrzej Gniazdowski

Wybitny specjalista chorób koni, legenda weterynarii. Opiekował się stadninami koni w Łącku, Stubnie, Strzegomiu, Książu i Pępowie, a przez 30 lat był głównym lekarzem Stadniny Koni Golejewko.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Totalizator Sportowy sp. z o.o.

Polskie przedsiębiorstwo. Jego głównymi obszarami działalności są gry liczbowe, loterie pieniężne i zakłady wzajemne. Jest organizatorem loterii Lotto. Nadzór właścicielski nad Totalizatorem Sportowym sprawuje Ministerstwo Aktywów Państwowych.

Mecenas: Lab 3 Architekci sp. z o.o.

Lab 3 Architekci sp. z o.o. to poznańska pracownia architektoniczna, której założyciele posiadają bogate doświadczenie w projektowaniu i zarządzaniu projektami wysokiej klasy obiektów kubaturowych, w tym budynków biurowych, handlowych, użyteczności publicznej, mieszkalnych i przemysłowych, jak również kompleksów wielofunkcyjnych oraz założeń urbanistycznych.

Opiekun: Tor Wyścigów Konnych Służewiec

Tor Wyścigów Konnych Służewiec – tor wyścigów konnych znajdujący się przy ul. Puławskiej 266 w dzielnicy Ursynów w Warszawie. Torem zarządza spółka Totalizator Sportowy Sp. z o.o.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Autor m.in. projektu Toru Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu.

Urodzony 20 lipca 1901 roku w miejscowości Bebra na Kurlandii.

Hrabia Zygmunt Plater-Zyberk był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Po II wojnie światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych.

Projektował domy i kamienice w Warszawie, wpisując się w nurt modernizmu i stylu międzynarodowego. Do jego najbardziej znanych realizacji należą: dom mieszkalny przy Alei Szucha (1934) – z ryzalitami o okrągłych oknach przypominających bulaje, nawiązującymi do stylu okrętowego i neoekspresjonizmu – a także budynki przy ul. Chocimskiej 25, Senackiej 10 oraz kamienica przy ul. Puławskiej 20 (róg ul. Narbutta).

Największym dziełem Plater-Zyberka był projekt kompleksu Torów Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu, uznawanego w momencie otwarcia 3 czerwca 1939 roku za najnowocześniejszy tego typu obiekt w Europie.

Poniżej publikujemy jako ciekawostkę archiwalny artykuł z 1929 roku pt. „Nowy Tor w Służewcu” z czasopisma Jeździec i Hodowca, opisujący trudności, jakie pojawiały się podczas budowy toru, oraz sposoby, w jakie ówcześni architekci i wizjonerzy je rozwiązywali.

Źródło: Jeździec i Hodowca 1929 nr 48 s.710-717

Autor wpisu: Red. czas. Jeździec i Hodowca | Aktualizowano: 2025/09/11

Licencja udzielona przez Polski Związek Hodowców Koni dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa. Prawa zastrzeżone.


Zygmunt Plater-Zyberk zmarł 07 maja 1978 w Filadelfii (USA). Został pochowany na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Jan Grabowski

Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu „Hipologia dla wszystkich”.  

Czytaj więcej…

Stanisław Schuch

Polski hipolog, wybitny znawca eksterieru i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Wspólnie z W. Pruskim i J. Grabowskim opracował drugi tom podręcznika „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…



Galeria:

Projekt przebudowy toru – 1928 rok.

Zygmunt Edward Plater-Zyberk pochowany został na Holy Trinity Cemetery w Phoenixville, Pennsylvania, USA.




Patron Honorowy i Mecenas: Totalizator Sportowy sp. z o.o.

Polskie przedsiębiorstwo. Jego głównymi obszarami działalności są gry liczbowe, loterie pieniężne i zakłady wzajemne. Jest organizatorem loterii Lotto. Nadzór właścicielski nad Totalizatorem Sportowym sprawuje Ministerstwo Aktywów Państwowych.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Tor Służewiec otwarto w sobotę, 3 czerwca 1939 roku. Był wówczas najnowocześniejszym i największym torem wyścigów konnych w Europie.

Po zakończeniu I wojny światowej Polska odrodziła się jako silne, trzydziestomilionowe państwo. Pomimo kryzysu gospodarczego wszystkie instytucje państwowe zaczęły rozwijać się na odpowiednią skalę.

Wraz z innymi gałęziami gospodarki dynamicznie rozwijała się hodowla koni, która nabrała szczególnego znaczenia wobec konieczności zabezpieczenia długich granic lądowych i potrzeby dostarczania odpowiednich koni dla armii.

W tych nowych warunkach jedynym miejscem prób hodowlanych i wyścigowych pozostawał Tor Mokotowski. Choć wystarczał on dla dawnej Kongresówki, nie mógł sprostać sportowym i hodowlanym potrzebom całego odrodzonego państwa.

Dlatego Zarząd Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce uznał za konieczne powstanie drugiego toru wyścigowego w Warszawie. Plany te zakładały zakup odpowiedniego terenu na własność, co dawało możliwość przeprowadzenia inwestycji na miarę ówczesnych wymagań i potrzeb. Tor Mokotowski, ze względu na swoje położenie, miałby wówczas pełnić funkcję toru sezonowego, podczas gdy nowy obiekt odpowiadałby rosnącym ambicjom sportowym i hodowlanym II Rzeczypospolitej.

Źródło: Jeździec i Hodowca 1929 nr 48, s. 710-717*
[tekst uwspółcześniony przez red. portalu PLPJ]

Autor wpisu: Red. czasopisma Jeździec i Hodowca | Aktualizowano: 2025/09/11

Licencja udzielona przez Polski Związek Hodowców Koni dla BoberTeam, na potrzeby projektu Legendy Polskiego Jeździectwa. Prawa zastrzeżone.

Służewieckim torem zarządza obecnie spółka Totalizator Sportowy.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Tor Wyścigów Konnych Służewiec z lotu ptaka – historia i współczesność! (2025) | FILM

„Tor wyścigów konnych na Służewcu” (2023) – Kamil Potrzuski

Historia Toru Wyścigów Konnych w Warszawie (2023) | FILM

„Być może najnowocześniejszy w Europie” (2023) – Kamil Potrzuski

„Zwycięzcy gonitwy Wielka Warszawska (1895-2022)” (2023)

„Historia powstania i funkcjonowania warszawskiego Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 1) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 2) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

“Warszawska enklawa” [fragmenty] (2020) – Barbara Bossak-Herbst

„Tor na Służewcu 1939-2019” (2019) – Barbara Bossak Herbst, Jeremi Galdamez

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

“Tor Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu…” (2016) – Kamil Potrzuski

„To już setna Wielka Warszawska!” (2013) – Tomasz Chmurzyński

„170 lat wyścigów konnych w Polsce” (2011)

„Z szacunkiem dla historii” (2011)

„Szukamy dobrych parterów” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„PTWK Służewiec. Bomba w górę” (2009) – Paweł Gocłowski

„Świat za tym murem” (2009) – Magda Janiszewska

„Więcej niż wyścigi” (2009) – Marek Grzybowski

„Wszystkie siły na Służewiec” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Zakręt na torze” (2009) – Jerzy Budny

„Strategia dla Służewca” (2009)

„Hipodrom narodowy Służewiec” (2006) – Łukasz Perzyna

Warszawa Derby 97 – MUSTAFA (1997) | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.1 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.2 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 4.07.1993 – Durand (1993) | FILM

„Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918-1939” (1980) – Witold Pruski

„Dzieje wyścigów i hodowli koni pełnej krwi w Polsce” (1970) – Witold Pruski

„Wielka Warszawska” (1969) – Józef Staniszewski

„125 lat wyścigów konnych” (1966) – Zespół redakcyjny

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

Showreel 2020 Toru Wyścigów Konnych Służewiec | FILM

„Joanna Wyrzyk. Z marzeń została mi jeszcze Wielka Warszawska, ale nie będę się forsować, teraz priorytetem jest zdrowie” – Michał Celmer [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Dlaczego warto zakochać się w wyścigach konnych i w Torze Służewiec” [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Można było przyjść pieszo, a odjechać mercedesem” (2023) [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wielka Warszawska – Łuk Triumfalny polskich wyścigów”(2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„125 lat wyścigów konnych” (1966) – Zespół redakcyjny

„170 lat wyścigów konnych w Polsce” (2011)

„Być może najnowocześniejszy w Europie” (2023) – Kamil Potrzuski

„Dlaczego warto zakochać się w wyścigach konnych i w Torze Służewiec” [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Dzieje wyścigów i hodowli koni pełnej krwi w Polsce” (1970) – Witold Pruski

„Hipodrom narodowy Służewiec” (2006) – Łukasz Perzyna

Historia Toru Wyścigów Konnych w Warszawie (2023) | FILM

„Historia powstania i funkcjonowania warszawskiego Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Joanna Wyrzyk. Z marzeń została mi jeszcze Wielka Warszawska, ale nie będę się forsować, teraz priorytetem jest zdrowie” – Michał Celmer [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Można było przyjść pieszo, a odjechać mercedesem” (2023) [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.1 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.2 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 4.07.1993 – Durand (1993) | FILM

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„PTWK Służewiec. Bomba w górę” (2009) – Paweł Gocłowski

Showreel 2020 Toru Wyścigów Konnych Służewiec | FILM

„Strategia dla Służewca” (2009)

„Świat za tym murem” (2009) – Magda Janiszewska

„Szukamy dobrych parterów” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„To już setna Wielka Warszawska!” (2013) – Tomasz Chmurzyński

„Tor na Służewcu 1939-2019” (2019) – Barbara Bossak Herbst, Jeremi Galdamez

„Tor wyścigów konnych na Służewcu” (2023) – Kamil Potrzuski

“Tor Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu…” (2016) – Kamil Potrzuski

Tor Wyścigów Konnych Służewiec z lotu ptaka – historia i współczesność! (2025) | FILM

Warszawa Derby 97 – MUSTAFA (1997) | FILM

“Warszawska enklawa” [fragmenty] (2020) – Barbara Bossak-Herbst

„Wielka Warszawska” (1969) – Józef Staniszewski

„Wielka Warszawska – Łuk Triumfalny polskich wyścigów”(2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Więcej niż wyścigi” (2009) – Marek Grzybowski

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 1) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 2) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wszystkie siły na Służewiec” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918-1939” (1980) – Witold Pruski

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

„Zakręt na torze” (2009) – Jerzy Budny

„Z szacunkiem dla historii” (2011)

„Zwycięzcy gonitwy Wielka Warszawska (1895-2022)” (2023)

Tor Wyścigów Konnych Służewiec z lotu ptaka – historia i współczesność! (2025) | FILM

„Tor wyścigów konnych na Służewcu” (2023) – Kamil Potrzuski

Historia Toru Wyścigów Konnych w Warszawie (2023) | FILM

„Być może najnowocześniejszy w Europie” (2023) – Kamil Potrzuski

„Zwycięzcy gonitwy Wielka Warszawska (1895-2022)” (2023)

„Historia powstania i funkcjonowania warszawskiego Toru Służewiec” (2023) – Monika Jarosz

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 1) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wspomnienia, ciekawostki i legendy polskiego Derby” (część 2) (2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

“Warszawska enklawa” [fragmenty] (2020) – Barbara Bossak-Herbst

„Tor na Służewcu 1939-2019” (2019) – Barbara Bossak Herbst, Jeremi Galdamez

„Wyścigi konne. Wóz albo przewóz” (2018) – Jerzy Sawka

“Tor Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu…” (2016) – Kamil Potrzuski

„To już setna Wielka Warszawska!” (2013) – Tomasz Chmurzyński

„170 lat wyścigów konnych w Polsce” (2011)

„Z szacunkiem dla historii” (2011)

„Szukamy dobrych parterów” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„PTWK Służewiec. Bomba w górę” (2009) – Paweł Gocłowski

„Świat za tym murem” (2009) – Magda Janiszewska

„Więcej niż wyścigi” (2009) – Marek Grzybowski

„Wszystkie siły na Służewiec” (2009) – Michał Wierusz-Kowalski

„Zakręt na torze” (2009) – Jerzy Budny

„Strategia dla Służewca” (2009)

„Hipodrom narodowy Służewiec” (2006) – Łukasz Perzyna

Warszawa Derby 97 – MUSTAFA (1997) | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.1 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 3.07.1994 – Limak cz.2 (1994) | FILM

Nagroda Derby – 4.07.1993 – Durand (1993) | FILM

„Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918-1939” (1980) – Witold Pruski

„Dzieje wyścigów i hodowli koni pełnej krwi w Polsce” (1970) – Witold Pruski

„Wielka Warszawska” (1969) – Józef Staniszewski

„125 lat wyścigów konnych” (1966) – Zespół redakcyjny

„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk

„Nowy Tor w Służewcu” (1929) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

Showreel 2020 Toru Wyścigów Konnych Służewiec | FILM

„Joanna Wyrzyk. Z marzeń została mi jeszcze Wielka Warszawska, ale nie będę się forsować, teraz priorytetem jest zdrowie” – Michał Celmer [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Dlaczego warto zakochać się w wyścigach konnych i w Torze Służewiec” [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Można było przyjść pieszo, a odjechać mercedesem” (2023) [www.trafnews.pl] [2025/04/28]

„Wielka Warszawska – Łuk Triumfalny polskich wyścigów”(2022) – Robert Zieliński [www.trafnews.pl] [2025/04/28]



Pokrewne Legendy:

Stanisław Kurowski

Lekarz weterynarii, żołnierz, hodowca koni, trener jeździectwa, pierwszy prezes odtworzonego Polskiego Związku Jeździeckiego (1957-1959), kawaler Krzyża Walecznych.

Czytaj więcej…

Maria i Grzegorz Konarscy

Grzegorz Konarski przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Stadniny Koni Strzegom, w której głównym hodowcą była Maria Konarska. Był również założycielem, twórcą pierwszych sukcesów i wieloletnim prezesem Klubu Jeździeckiego Stragona Strzegom.

Czytaj więcej…

Lech Strzałkowski

“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Czytaj więcej…

Adam Jan Wąsowski

Lekarz weterynarii, który całe swoje życie związał z ukochanymi końmi i sportem jeździeckim. Cieszył się ogromnym szacunkiem hodowców, sportowców i środowiska naukowego.

Czytaj więcej…

Mieczysław Mełnicki

Jeden z najbardziej utytułowanych polskich dżokejów i trenerów koni wyścigowych. Przez ponad trzy dekady dostarczał miłośnikom wyścigów konnych niezapomnianych emocji, odnosząc aż 1663 zwycięstwa. Aż dwanaście razy triumfował w Derbach – sześć razy na warszawskim Służewcu i sześć za granicą, m.in. w Wiedniu, Brukseli i Pradze.

Czytaj więcej…


Galeria:

Zdjęcia ze zbiorów PCBJ.




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Doroty Kałuby

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Doroty Kałuby.

Opiekunowie: Daniel Kozłowski, Anna i Artur Bober

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Pierwsza kobieta trener w historii wyścigów na Służewieckim torze. Zaczęła prowadzić swoją stajnię wyścigową w 1976.

W wieku 12 lat rozpoczęła naukę jazdy konnej w stajni sportowej na warszawskim Służewcu. Po ukończeniu 16. roku życia przeniosła się do stajni wyścigowej i już rok później zadebiutowała jako amator w gonitwie z zawodowymi dżokejami.

Po maturze pracowała w Dziale Selekcji PTWK, jednocześnie jeździła w stajni wyścigowej i brała udział w gonitwach, odnosząc 42 zwycięstwa. Popołudniami szkoliła młodych adeptów jeździectwa w klubie sportowym LOK, a równolegle studiowała zaocznie zootechnikę.

Po ukończeniu studiów w 1975 roku rozpoczęła pracę trenera koni wyścigowych na torze we Wrocławiu, kończąc tym samym swoją karierę jeździecką. Już w pierwszym sezonie została czempionem trenerów, a jej konie triumfowały we wszystkich najważniejszych gonitwach na Partynicach – Derby, Oaks i Wielkiej Wrocławskiej. Sukces ten sprawił, że została zaproszona do Warszawy, gdzie objęła stajnię na Służewcu. Karierę trenerską zakończyła po sezonie 2015.

W ciągu blisko 40 lat pracy z końmi wyścigowymi odniosła imponujące sukcesy: trzykrotnie wybrano ją Trenerem Roku, a jej konie blisko 2000 razy mijały linię mety jako pierwsze. W 2017 roku otrzymała prestiżową nagrodę H. H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu koni arabskich, wręczoną symbolicznie na warszawskim Służewcu.

W jej karierze wybitne miejsce zajmują takie konie pełnej krwi angielskiej jak Durand, Limak, Mustafa, Arctic, Ruten, Daxi, Daghara, Cisów, Tulipa oraz legendarna Dżamajka, uznana w 2000 roku za „Konia Stulecia”. Wśród koni czystej krwi arabskiej szczególne sukcesy odniosły m.in. Druid, Geneza, Dalida, Orgia Fata, Celtis i Pirat.

Po zakończeniu kariery wycofała się z życia publicznego. Mieszka z mężem pod Warszawą, ciesząc się emeryturą, czasem z rodziną, ogrodem i psami, a latem podróżując po Polsce kamperem.

Autor wpisu: Red. portalu PLPJ | Aktualizowano: 2025/09/11



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

ARABELLA (CROSS – ATA)

Na torze wyścigowym spędziła jeden sezon. Trenowana przez Dorotę Kałubę wygrała wszystkie sześć wyścigów, w których wystartowała. Od 1975 roku gonitwa Oaks nazwana została jej imieniem.

Czytaj więcej…



Galeria:

Dorota Kałuba uhonorowana Nagrodą H.H. Sheikha Fatima Bint Mubarak Darley Awards za osiągnięcia życiowe w treningu arabskich koni wyścigowych. Fot. Edyta Twaróg.





Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Mecenas: Polski Związek Hodowców Koni

Jego celem jest reprezentowanie interesów i ochrona praw hodowców koni, nadzór i kontrola nad sprawami organizacyjnymi i merytorycznymi Związków i Sekcji oraz doskonalenie hodowli i chowu koni, prowadzenie ksiąg stadnych i rejestrów, wpisywanie koni do tych ksiąg i rejestrów, itp.

Opiekun: Tor Wyścigów Konnych Służewiec

Tor Wyścigów Konnych Służewiec – tor wyścigów konnych znajdujący się przy ul. Puławskiej 266 w dzielnicy Ursynów w Warszawie. Torem zarządza spółka Totalizator Sportowy Sp. z o.o.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Organizator wyścigów konnych w przedwojennej Polsce. Uratował 250 rasowych koni przeprowadzając je w tabunie z Odessy do Warszawy.

Urodzony 31 grudnia 1869 roku w Berszadzie.

Dzięki jego inicjatywie ocalono znaczną część materiału hodowlanego – ogiery oraz klacze ze źrebiętami – wywiezionego podczas wojny do Rosji. Jurjewicz przeprowadził 252 konie do granic Polski, pokonując trudny teren nocami i narażając się na ataki bolszewików, a następnie odprowadził je do stadniny w Wygodzie. Po wojnie uratowane przez niego zwierzęta stały się podstawą hodowli koni pełnej krwi angielskiej w niepodległej Polsce.

Był prezesem Komitetu do spraw Wyścigów Konnych, a także twórcą, protektorem i członkiem honorowym Towarzystwa Hodowli Koni Arabskiego.

2 maja 1923 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Tak o jego działalności i zasługach pisało czasopismo Jeździec i Hodowca (nr 9, 1929):

„DZIAŁALNOŚĆ Ś. P. FRYDERYKA JURJEWICZA W ZAKRESIE PAŃSTWOWEJ I KRAJOWEJ HODOWLI KONI”

Działalność śp. Fryderyka Jurjewicza jako odnowiciela i przewodnika krajowej hodowli koni trwała blisko dziesięć lat. Cechowała ją świadomość celu, niezwykła wytrwałość i głęboka wiedza zawodowa, połączona z doskonałą znajomością ekonomii i prawa.

Jako dyrektor Zarządu Stad Państwowych, a później Departamentu Chowu Koni, tchnął nowe życie w Stadninę i Stado Ogierów w Janowie Podlaskim oraz powołał do istnienia szereg nowych placówek: Państwowe Stado Ogierów w Bogusławicach (1921), w Łącku (1922), Stadninę Koni Pełnej Krwi w Kozienicach (1924), Państwowe Stado Ogierów w Drogomyślu, w Racocie (1928) oraz rozpoczął organizację Stada w Białce.

Niezwłocznie po powrocie z historycznej wyprawy z Odessy i po utworzeniu organu kierującego hodowlą koni przy Ministerstwie Rolnictwa (lato 1919), zorganizował na nowo stadninę w Janowie. Ożywił również przez lata opuszczoną Wygodę, nadając jej nowe cele i funkcje hodowlane.

(…)

Źródło: Jeździec i Hodowca NR – 9 – 1929

Autor wpisu: Stanisław Schuch | Aktualizowano: 2025/09/11


Fryderyk Jurjewicz zmarł 21 lutego 1929 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 25 lutego 1929 (kwatera 34, rząd 6, grób 24/25; autorem słów inskrypcji upamiętniającej na nagrobku był Gustaw Mucharski).



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie interesujący Cię link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Jan Grabowski

Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu „Hipologia dla wszystkich”.  

Czytaj więcej…

Stanisław Schuch

Polski hipolog, wybitny znawca eksterieru i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Wspólnie z W. Pruskim i J. Grabowskim opracował drugi tom podręcznika „Hodowla koni”.

Czytaj więcej…

Andrzej Krzyształowicz

Choć początkowo marzył o karierze lotnika, problemy zdrowotne sprawiły, że ostatecznie poświęcił się rolnictwu i hodowli koni, które od dzieciństwa były mu najbliższe. Wieloletniego dyrektora
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…

Henryk Woźniakowski

Hodowca koni pełnej krwi angielskiej w Stadninie Koni Widzów, znany z takich wybitnych koni jak ogier Casanova, klacz Bastylia i ogier Bałtyk. Równocześnie był uzdolnionym artystą malarzem.

Czytaj więcej…

Bogdan Ziętarski

Kawalerzysta, hodowca i podróżnik. Jeden z wizjonerów wyścigów i hodowli koni arabskich w Polsce. Dla księcia Romana Sanguszki sprowadził z Arabii ogiera Kuhailan Haifi or.ar. Odszedł zapomniany, w samotności.

Czytaj więcej…



Galeria:

Pogrzeb Fryderyka Jurjewicza.




Patroni Honorowi: Marek i Tadeusz Siudym

Mecenasi: Szczepan Mazur, Joanna Wyrzyk, Michał Bogajewicz, Stanisław Kamrowski, Mariola Zaczyńska

Opiekunowie: Natalia i Artur Dul, Danuta Kałuba

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Jeden z najwybitniejszych dżokejów w historii TWK Służewiec. Znany z niezwykłej techniki jazdy, wyczucia koni i elegancji w siodle. Trzykrotny zwycięzca Derby, uwielbiany przez publiczność i środowisko wyścigowe, na zawsze zapisał się w historii polskich wyścigów konnych jako „Król Służewca”.

Urodzony 28 stycznia 1950 roku.

Jak mało kto potrafił przygotować konie podczas treningów, a następnie z wielką maestrią, bez nadużywania bata, prowadzić je do zwycięstw na torze. Często bawił się z rywalami w „kotka i myszkę”, a w jego mistrzowskim repertuarze znajdowały się zarówno pewne triumfy, jak i wygrane „o łeb”. W swoim ostatnim sezonie, mając 54 lata, wciąż prezentował najwyższą sportową klasę i utrzymywał wagę 55–57 kg.

Zadebiutował na torze w 1967 roku, ale potem miał dłuższe przerwy. Pracował m.in. Fabryce Domów. Pierwsze zwycięstwo odniósł dopiero w 1978 r., a tytuł dżokeja uzyskał pięć lat później, wygrywając setną gonitwę na trenowanej przez Andrzeja Walickiego Kniei.

Po odejściu ze stajni Walickiego po osiem lat pracował u Stawskiego i Doroty Kałuby, wygrywając na koniach tej wybitnej trenerki trzykrotnie Derby (1997 – na Mustafie, 1998 – na Arcticu i 2000 – na Dżamajce). Wygrałby zapewne także w 1994 roku na Limaku, ale trzy tygodnie przed gonitwą musiał się poddać operacji wyrostka robaczkowego.

(…)

Tomasz Dul był niewątpliwie obok Jerzego Jednaszewskiego i Mieczysława Mełnickiego jednym z najwybitniejszych dżokejów w historii Służewca. Oprócz corocznego Memoriału, upamiętnia go tablica wmurowana przy głównym wejściu na Trybunę Honorową.

Źródło: „Król Służewca” (2013) – Jan Zabieglik

Autor wpisu: Jan Zabieglik | Aktualizowano: 2025/09/10


Tomasz Dul zmarł tragicznie w wieku 55 lat, w wypadku samochodowym pod Warką 25 lutego 2005. roku. Został pochowany w Pyrach.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Lech Strzałkowski

“Dziecko tułacz” gen. Andersa. Wybitny hodowca koni wyścigowych i sportowych. Jeździec i znawca koni. Od 1959 pracował w SK Ochaby, później SK Stubno i SK Walewice. Uczestnik wyścigów Warszawa, Sopot, Pardubice.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Karola Rómmla

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Karola Rómmla.

Opiekunowie: Wioletta i Karolina Rómmel, Andrzej Lohmann

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).

Urodzony 22 maja 1888 w Grodnie.

Odznaczony: krzyż srebrny orderu Wojennego Virttuti Militari, Medal za wojnę 1918-1921, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Domowego pw. świętych Maurycego i Łazarza (Włochy),
Medal V Olimpiady (1912, Sztokholm, Szwecja) – tutaj, gdyby nie potknięcie Ziablika na ostatnim rowie, które spowodowało upadek i złamanie u jeźdźca kilku żeber, najprawdopodobniej zwyciężyłby w tym konkursie. Za doskonałą jazdę przyznano mu medal olimpijski, który miał prawo nosić razem z orderami.

Trzykrotny olimpijczyk
– Sztokholm 1912 (w reprezentacji Rosji): skoki przez przeszkody indywidualnie – 9 miejsce, koń Ziablik.
Paryż 1924: skoki przez przeszkody indywidualnie – 10 miejsce, drużyna – 6 miejsce, koń Faworyt; WKKW: indywidualnie – 10. miejsce, drużyna – 7 miejsce, koń Krechowiak;
Amsterdam 1928: WKKW: indywidualnie 26 miejsce, drużyna – 3 miejsce (brązowy medal), koń Donneuse.

Karol Rómmel na koniu Revcliffe był członkiem ekipy (Królikiewicz/PICADOR, Kazimierz Szosland/CEZAR, Henryk Dobrzański/MUM EXTRA-DRY), która w Nicei (Francja) 26 kwietnia 1925 roku wywalczyła dla Polski pierwszy Puchar Narodów.

Przyczynił się do zdobycia Pucharu Narodów dla Polski jeszcze w roku 1927 w Nowym Jorku i 1928 w Nicei.

Był mistrzem Polski w roku 1935 na klaczy Sachara i 1937 na wałachu Dyngus. Na tym samym koniu zdobył też srebrny medal w 1938 roku. Brązowy medal MP zdobył w 1934 na Aliancie.

Baron Karol Rómmel ukończy Korpus Kadetów w Odessie w 1906 roku, a Pawłowską Junkierską Szkołę Piechoty w Petersburgu w 1908 roku.

Służbę jako podporucznik zaczął w Izmajłowskim Pułku Pieszej Gwardii w Petersburgu. Tam też z pomocą dowódcy zaczął studiować malarstwo i rysunek w klasie batalistycznej N.S. Samokisza na ASP w Petersburgu.

Jako oficer piechoty (!!) został reprezentantem Rosji w jeździeckiej ekipie olimpijskiej (Sztokholm 1912). W 1913 roku Karol Rómmel ustanowił w Petersburgu rekord skoku na szerokość – 694 cm, na klaczy pełnej krwi angielskiej MONNA VANNA.

W Armii Rosyjskiej do roku 1917 w stopniu pułkownika. Do Wojska Polskiego został przyjęty 15.07.1919 roku, w stopniu majora. W Polsce kierował między innymi Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu (polskim ośrodkiem szkolenia reprezentacji jeździeckiej).

W roku 1938 nakładem Wojskowego Instytutu Naukowo-Oświatowego, wydał książkę: „Zaprawa i jazda wyścigowa – praktyczne wskazówki zaprawy konia do wyścigów z przeszkodami i biegów na przełaj”.

W 1939 roku ustanowił rekord Polski w skoku na wysokość 198 cm, na koniu DYNGUS. W latach 1919-1939 brał udział w ponad 490 konkursach i wyścigach przeszkodowo-płotowych, zdobywając pierwsze miejsce ponad 200 razy.

W roku 1937 zorganizował w Łodzi – Klub Jazdy Konnej, którym kierował aż do wybuchu wojny (1939). Po wojnie był między innymi trenerem w Jeździeckim Ludowym Klubie Sportowym w Sopocie oraz współpracownikiem i konsultantem reżyserów realizujących batalistyczne filmy: „Krzyżacy” (1960), „Lotna” (1959).

W filmie „Lotna” wystąpił w roli proboszcza. Jak pisał ks. Andrzej Luter (Gazeta Wyborcza 6.02.2014) – ” ’Lotna’ tak naprawdę była pożegnaniem z taką narodową tradycją, którą symbolizuje szwadron kawalerii – wzruszający, ale jednocześnie całkowicie anachroniczny. Nie da się zachować tradycji, wiary przodków, patrząc tylko w przeszłość. Stary ksiądz na koniu był symbolem czegoś ożywczego, radosnego, nawet w obliczu śmierci, nierozdrapującego swoich ran i krzywd, tylko idącego naprzód w świat – taki, jaki on jest.

Karol Rómmel był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym. Spełnił się jako żołnierz, jeździec, artysta, trener, pisarz a nawet aktor.

Jego syn – Wilhelm Karol Rómmel, urodzony 9.02.1959 odziedziczył po ojcu zdolności plastyczne i tak jak ojciec był wspaniałym kompanem. Ceniony budowniczy krosów, zginął tragicznie 25.07.2003 w wypadku samochodowym, wracając z Moskwy gdzie stawiał przeszkody terenowe na zawody międzynarodowe w WKKW.

Źródło: Konno po sławę (2012) – Witold Duński

Autor wpisu: Witold Duński | Aktualizowano: 2025/09/11


Karol Rómmel zmarł w Elblągu 7 marca 1967 r., w wieku 79. lat. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku Wrzeszczu.


1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego

(mp. Warszawa, otok amarantowy).

Pułk nawiązywał do tradycji 1 Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii cesarza Napoleona I oraz 1 Pułku Ulanów Legionów Polskich „Beliny”. Odtworzony został w listopadzie 1918 r. przez oficerów dawnego 1 p.uł. Leg. z rtm. Gustawem Orlicz-Dreszerem na czele. Od 1921 r. pułk stacjonował w Warszawie w pobliżu Belwederu. Mówiono, że należał do elity pułków kawalerii okresu międzywojennego. Popularnie nazywany był „Gwardią Narodową”, choć oficjalnie nigdy tej nazwy nie otrzymał.

Ciesz się dzielny szwoleżerze,
Masz protekcję w Belwederze.

Szwoleżery kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.

Kręcą d…, kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.

Chcą gwardyjskie mieć maniery.
Be Be ery, szwoleżery.

Zawsze dumny z szefa swego,
To szwoleżer Piłsudskiego.

Szwoleżerski górą bierze,
Przy protekcji w Belwederze.

W Belwederze, na kwaterze
Pośpisz bracie szwoleżerze.

A pamiętaj szwoleżerze,
Że masz wartę w Belwederze.

Od parady i od święta,
Dla ochrony Prezydenta.

Siedzą sobie tak w Warszawie
Przy kieliszku i przy kawie.

Cała kupa jest frajerów
W pierwszym pułku szwoleżerów.

Więcej panów niż frajerów,
To jest pierwszy szwoleżerów.

Trochę panów i malarzy,
To jest pierwszy pułk koniarzy.

Z adiutantów i lekarzy
Ma Warszawa pułk gówniarzy.

Źródło: Żurawiejki (1995) – Stanisław Radomyski



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Karol Rómmel” (2023) – Witold Sikorski

„1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego” (2022)

„Udział i sukcesy polskich oficerów w międzynarodowych zawodach jeździeckich” (2022) – Renata Urban

„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska

„Prace Karola Rómmla w Bogusławicach” – Marek Gajda

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Szwoleżerowie, Ułani i Strzelcy Konni w Fotografii…” (2013)

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Z płk. Karolem Rómmlem niedokończone rozmowy” (2002) – Witold Domański

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIV” (1993) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XII” (1992) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VIII” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VI” (1990) – Witold Domański

“Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon

„Historia jeździectwa, cz. IV” (1989) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. III” (1989) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Sport jeździecki w broniach konnych II Rzeczypospolitej” (1974) – Zygmunt Bielecki

„Karol Rómmel” (1967) – Roman Rogowski

„Niepowetowana strata” (1967) – Władysław Byszewski

„Jeździectwo dla wszystkich” (1957) – Karol Rómmel

„Zaprawa i jazda wyścigowa” (1938) – Karol Rómmel

„Przygotowanie konia do konkursów hippicznych” (1933) – Karol Rómmel

„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski

“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon

„Panu rotmistrzowi Stanisławowi Olszowskiemu Komitet Organizacyjny Międzynarodowych Konkursów Hipicznych” (1927)

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel cd – część III | FILM

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel – część II | FILM

„Karol Rómmel – olimpijczyk, pułkownik, malarz” [www.sportowcydlaniepodleglej.pl] [2025/07/28]

„Karol Rómmel – wzbudził podziw króla Szwecji, papież Franciszek zapamiętał go na lata” [www.sportowefakty.wp.pl] [2025/07/28]

„1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego” (2022)

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel cd – część III | FILM

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel – część II | FILM

“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon

„Historia jeździectwa, cz. III” (1989) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. IV” (1989) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VI” (1990) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VIII” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XII” (1992) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIV” (1993) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Niepowetowana strata” (1967) – Władysław Byszewski

„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Jeździectwo dla wszystkich” (1957) – Karol Rómmel

„Karol Rómmel” (1967) – Roman Rogowski

„Karol Rómmel” (2023) – Witold Sikorski

„Karol Rómmel – olimpijczyk, pułkownik, malarz” [www.sportowcydlaniepodleglej.pl] [2025/07/28]

„Karol Rómmel – wzbudził podziw króla Szwecji, papież Franciszek zapamiętał go na lata” [www.sportowefakty.wp.pl] [2025/07/28]

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

“Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon

„Panu rotmistrzowi Stanisławowi Olszowskiemu Komitet Organizacyjny Międzynarodowych Konkursów Hipicznych” (1927)

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Prace Karola Rómmla w Bogusławicach” – Marek Gajda

„Przygotowanie konia do konkursów hippicznych” (1933) – Karol Rómmel

„Sport jeździecki w broniach konnych II Rzeczypospolitej” (1974) – Zygmunt Bielecki

„Szwoleżerowie, Ułani i Strzelcy Konni w Fotografii…” (2013)

„Udział i sukcesy polskich oficerów w międzynarodowych zawodach jeździeckich” (2022) – Renata Urban

„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski

„Zaprawa i jazda wyścigowa” (1938) – Karol Rómmel

„Z płk. Karolem Rómmlem niedokończone rozmowy” (2002) – Witold Domański

„Karol Rómmel” (2023) – Witold Sikorski

„1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego” (2022)

„Udział i sukcesy polskich oficerów w międzynarodowych zawodach jeździeckich” (2022) – Renata Urban

„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska

„Prace Karola Rómmla w Bogusławicach” – Marek Gajda

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Szwoleżerowie, Ułani i Strzelcy Konni w Fotografii…” (2013)

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Z płk. Karolem Rómmlem niedokończone rozmowy” (2002) – Witold Domański

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIV” (1993) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XII” (1992) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VIII” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VI” (1990) – Witold Domański

“Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon

„Historia jeździectwa, cz. IV” (1989) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. III” (1989) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Sport jeździecki w broniach konnych II Rzeczypospolitej” (1974) – Zygmunt Bielecki

„Karol Rómmel” (1967) – Roman Rogowski

„Niepowetowana strata” (1967) – Władysław Byszewski

„Jeździectwo dla wszystkich” (1957) – Karol Rómmel

„Zaprawa i jazda wyścigowa” (1938) – Karol Rómmel

„Przygotowanie konia do konkursów hippicznych” (1933) – Karol Rómmel

„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski

“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon

„Panu rotmistrzowi Stanisławowi Olszowskiemu Komitet Organizacyjny Międzynarodowych Konkursów Hipicznych” (1927)

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel cd – część III | FILM

Andrzej Lohman i jego świat – Karol Rómmel – część II | FILM

„Karol Rómmel – olimpijczyk, pułkownik, malarz” [www.sportowcydlaniepodleglej.pl] [2025/07/28]

„Karol Rómmel – wzbudził podziw króla Szwecji, papież Franciszek zapamiętał go na lata” [www.sportowefakty.wp.pl] [2025/07/28]

„Karol Rómmel” (2023) – Witold Sikorski

„Udział i sukcesy polskich oficerów w międzynarodowych zawodach jeździeckich” (2022) – Renata Urban

„Jedna szkoła jazdy, różne losy” (2019) – Hanna Łysakowska

„Prace Karola Rómmla w Bogusławicach” – Marek Gajda

„Z płk. Karolem Rómmlem niedokończone rozmowy” (2002) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XXI” (1996) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XIV” (1993) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. XII” (1992) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. IX” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VIII” (1991) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. VI” (1990) – Witold Domański

“Olimpiada Paryska 1924 r.” (1990) – Leon Kon

„Historia jeździectwa, cz. IV” (1989) – Witold Domański

„Historia jeździectwa, cz. III” (1989) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Sport jeździecki w broniach konnych II Rzeczypospolitej” (1974) – Zygmunt Bielecki

„Karol Rómmel” (1967) – Roman Rogowski

„Niepowetowana strata” (1967) – Władysław Byszewski

„Przygotowanie konia do konkursów hippicznych” (1933) – Karol Rómmel

„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932) – Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca

„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski

“Amsterdam – Hilversum” (1928) – Leon Kon

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Wilhelm Karol Rómmel

Specjalista w budowie torów przeszkód zarówno w WKKW, jak i w powożeniu (z uprawnieniami międzynarodowymi). Syn płk. Karola Rómmla – najwybitniejszego jeźdźca okresu międzywojennego, trzykrotnego olimpijczyka i brązowego medalisty drużynowego w WKKW (Amsterdam 1928).

Czytaj więcej…

Tadeusz Rozwadowski

Polski wojskowy, Feldmarschalleutnant cesarskiej i królewskiej Armii, generał broni Wojska Polskiego, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w czasie bitwy warszawskiej 1920, Generalny Inspektor Jazdy i Generalny Inspektor Kawalerii Wojska Polskiego w latach 1921–1926, w maju 1926 roku dowódca legalnych sił rządowych odpierających pucz Józefa Piłsudskiego, konstruktor i wynalazca wojskowy.

Czytaj więcej…

Sergiusz Zahorski

Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.

Czytaj więcej…

Jacek Woźniakowski

Polski historyk sztuki, pisarz, eseista, publicysta, dziennikarz, edytor, wydawca, tłumacz literatury pięknej. Pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Krakowa (w latach 1990–1991). Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Czytaj więcej…



Galeria:

Zdjęcia pochodzą ze zbiorów NAC, oraz ze zbiorów rodziny Karola Rómmla.




Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​

Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej​ – jego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce

Mecenas: Barbara Towpik-Roszkiewicz

Opiekun: Jarosław Koch

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Hodowca koni pełnej krwi angielskiej, wybitnie zasłużony dla polskiej hodowli, który w czasie wojny ocalił cenny materiał zarodowy.

Urodził się 30 marca 1896 roku w Wilnie, a zmarł 7 października 1968 roku. Spoczywa na cmentarzu prawosławnym na Woli w Warszawie.

Po ukończeniu studiów w Pskowie i Petersburgu gospodarował na Wołyniu, w majątku odziedziczonym po matce. W grudniu 1939 roku został kierownikiem Państwowej Stadniny Koni w Ołyce koło Łucka, a w 1941 roku objął kierownictwo stadniny koni angloarabskich w Młynowie koło Dubna. Pod koniec wojny stadnina ta została ewakuowana przez Wolsztyn – gdzie dołączyły konie z Ołyki i Deraźnego – w głąb Niemiec: najpierw do Goslaru u podnóża gór Harzu, a następnie do Erichsburga koło Einbecku.

Wraz z Andrzejem Krzyształowiczem, z którym pracował w Nettelau, przyczynił się do rewindykacji koni czystej krwi arabskiej. Uratowane z wojennej pożogi zarodowe konie ze stadnin w Ołyce, Młynowie i Deraźnem włączono do stadnin w Kurozwękach i Walewicach, gdzie stały się fundamentem hodowli koni angloarabskich. Do sierpnia 1947 roku nadzorował załadunek i odprawę koni powracających do Polski, po czym rozpoczął pracę jako hodowca koni pełnej krwi angielskiej w odbudowywanej Stadninie Koni Widzów.

Dzięki wrodzonej pracowitości i sumienności szybko osiągnął sukcesy – konie przez niego wyhodowane zwyciężyły m.in. trzykrotnie w Derby, czterokrotnie w Oaks i czterokrotnie w Wielkiej Warszawskiej. Największe triumfy odniosły: Sombrero (1955) – Derby i Wielka Warszawska, Laryks (1956) – Derby i St. Leger oraz Mister Tory (1959) – Derby i Wielka Warszawska.

W 1966 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Autorzy wpisu: Artur Bober | Aktualizowano: 2025/09/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Roman Abraham

Gen. brygady Wojska Polskiego, bohaterski obrońca Lwowa. Dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej 1939 roku. Doktor praw, przed 1914 rokiem członek Związku Młodzieży Narodowej („Z”) i Drużyn Bartoszowych.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Szczepan Mazur

Mecenas: Wrocławski Tor Wyścigów Konnych – Partynice

Wrocławski Tor Wyścigów Konnych to atrakcyjne, wyjątkowe i jedno z najciekawszych miejsc na organizację eventów dla wielotysięcznej publiczności.

Opiekunowie: Ewa Sałtrukiewicz

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Jeden z najbardziej utytułowanych polskich dżokejów i trenerów koni wyścigowych. Przez ponad trzy dekady dostarczał miłośnikom wyścigów konnych niezapomnianych emocji, odnosząc aż 1663 zwycięstwa. Aż dwanaście razy triumfował w Derbach – sześć razy na warszawskim Służewcu i sześć za granicą, m.in. w Wiedniu, Brukseli i Pradze.

Urodził się 4. czerwca 1938 w Gronowie jako Syn Stanisławy i Wincentego.

Tak w zwięzłych słowach przedstawił go dziennikarz telewizyjny – Wojciech Zieliński:

„Jeden z najlepszych polskich dżokejów. W swej ponad trzydziestoletniej karierze wygrał 1663 gonitwy, co do dzisiaj jest niepobitym rekordem.

Dwanaście razy zwyciężał w Derbach: sześć razy na Służewcu i sześć za granicą, m.in. w Wiedniu, Brukseli i Pradze. Czterokrotnie triumfował w Wielkiej Warszawskiej. (…) Od 1988 roku udanie kontynuuje wyścigową karierę jako trener.”

W lipcu 1954 roku trafił na tor wyścigowy do Wrocławia, a już rok później zadebiutował w pierwszym wyścigu na arabskiej klaczy BONITA, trenowanej przez Józefa Garosza. W swoim debiutanckim sezonie wygrał we Wrocławiu 10 gonitw i został starszym uczniem. W 1956 roku przeniósł się na tor wyścigowy do Warszawy. Tam rozpoczął współpracę z najlepszymi magami warszawskich wyścigów. Tam też ukształtował się jego charakter i otwartość na ludzi.

Powiedział mi kiedyś zdanie, które utkwiło mi w pamięci: „Jeżeli człowiek robi to co kocha, to nie czuje upływu czasu.”

Słowa godne jego legendy.

Autor wpisu: Wojciech Zieliński | Aktualizowano: 2025/09/10


Mieczysław Mełnicki zmarł 1 lutego 2019 w Warszawie, w wieku 81 lat. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Piasecznie (kwatera H3, rząd 2, grób 3).



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:



Galeria: