Opiekunowie: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie
Muzeum Łazienki Królewskie, nazywane „najszczęśliwszym miejscem w Warszawie”, to letnia rezydencja króla Stanisława Augusta. Tworzą ją klasycystyczne zabytki i historyczne ogrody
Opiekunowie: Bober Team Non Profit Sp. z o.o.
Naszą misją jest przypominanie i pokazywanie fascynującej historii Polski Niepodległej przez pryzmat hodowli koni, sportu jeździeckiego oraz wyścigów.
Opiekun: Marcin Szczypiorski
Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.
Urodził się 4 października 1886 roku w Żytomierzu, gubernia Wołyńska. Ojciec Antoni. Matka Helena z domu Hulanicka. Absolwent Nikołajewskiej Szkoły Kawalerii w Petersburgu i Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Generał brygady Wojska Polskiego
Był wspaniałym jeźdźcem, żołnierzem i wielkim patriotą. Polska nie istniała na mapie Europy w roku, w którym się urodził. Chciał być żołnierzem, a mógł nim zostać jedynie w szeregach armii rosyjskiej, tak jak tysiące Polaków w Imperium Rosyjskim. Naukę rozpoczął jako aspirant Korpusu Kadetów w Szkole Morskiej, a ostatecznie ukończył Szkołę Kawaleryjską. W 1912 roku był porucznikiem, a od 23 lutego 1916 roku rotmistrzem.
Konno jeździł od dziecka, co zadecydowało o wyborze specjalności wojskowej.
Największe sukcesy miał zarówno w siodle, na koniu, jak i w tworzeniu warunków sprzyjających rozwojowi polskiego jeździectwa. Stało się to możliwe dopiero po zakończeniu I wojny światowej. Walczył w niej od 12 sierpnia 1914 roku. W Polsce znalazł się w 1908 roku z Ukraińskim Pułkiem Huzarów, którzy stali w Sierpcu. Tam na kwaterze podporucznika Sergiusza Zahorskiego żandarmeria wojskowa znalazła bibułę niepodległościową i oskarżyła go o udzielenie pomocy nieznanemu bojownikowi, którego ukrył na strychu. Uniknął sądu wojskowego, ale w 1909 roku został przeniesiony do zapasowego pułku w Nowogrodzie. Ten czas wykorzystał na doskonalenie jazdy konnej, która doprowadziła go aż na Igrzyska Olimpijskie w Sztokholmie.
(…)
Od 19 maja 1919 roku zostaje wysłany po konie do Ameryki. Krótki okres względnego spokoju na Kresach Wschodnich Rzeczpospolitej pułkownik Sergiusz Zahorski wykorzystuje również na sport. W kwietniu 1919 roku jest we władzach Komitetu Przygotowawczego Igrzysk Olimpijskich, które od 14 sierpnia do 12 września 1920 roku miały się odbyć w Antwerpii. I odbyły, tyle, że bez polskich jeźdźców. Polska zmagała się o swoje życie z Rosją.
1 kwietnia 1920 roku powstaje Olimpijska Grupa Jeździecka pod kierunkiem podpułkownik Sergiusza Zahorskiego, zastępcy dowódcy 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. W kierownictwie są major Karol Rómmel i porucznik Tadeusz Daszewski. Wybrane konie i jeźdźców przewieziono z Grudziądza do Warszawy. Jeźdźcami byli: podpułkownik Sergiusz Zahorski, rotmistrz Stefan Dembiński, rotmistrz Marek Mysłakowski, porucznik Bolesław Peretiatkowicz, Józef Trenkwald, Ignacy Sołtan, Trzasko-Jarzyński, Leśniewski, Adam Królikiewicz, Przewłocki, Adam Sokołowski, Ludwik Szwejcer, podporucznicy: Aleksander Bieliński, Stanisław Bukraba, Ryszard Bojankiewicz.
(…)
Dowódca 1 Pułku Ułanów aż do końca wojny 1920 roku. Od 1922 do 1923 roku zastępca dowódcy 16 Pułku Ułanów. W uznaniu zasług i wiedzy idzie na kurs doszkoleniowy Wyższej Szkoły Wojennej. Ostra praca w wojsku pozwala mu na codzienną jazdę konną. W technice jazdy był zwolennikiem, razem z majorem Karolem Rómmlem, naturalnej jazdy zwalczanej przez oficerów polskich służących w dawnej armii austriackiej, szkolonych w Militär Reit Lehrer Institut w Wiedniu.
(…)
Pułkownik Sergiusz Zahorski, jako Olimpijczyk z 1912 roku w Sztokholmie (razem z Karolem Rómmlem), w barwach Rosji. Marzył, by zostać Olimpijczykiem Polski. To jego zasługą jest powstanie dwóch grup olimpijskich przygotowujących się do Igrzysk w Paryżu w 1924 roku. Jedna była w Grudziądzu w Centralnej Szkole Kawalerii, a druga w Warszawie koło Łazienek oparta o 1 Pułk Szwoleżerów. W Warszawie pułkownik Zahorski jeździł głównie na Zorzy.
(…)
W 1926 roku pułkownik Sergiusz Zahorski dokonał wielkiego dzieła – doprowadził do utworzenia Tymczasowego Komitetu Międzynarodowych Zawodów Konnych, które były organizowane aż do 1939 roku w Warszawie, w Łazienkach pod firmą Towarzystwa Międzynarodowych i Krajowych Zawodów Konnych w Polsce. W tym samym roku rozpoczęto dzięki Sergiuszowi Zahorskiemu prace przygotowawcze do budowy pięknego stadionu hipicznego w Łazienkach. Roboty po zimowej przerwie nabrały tempa i 27 maja 1927 roku konie mogły już startować. Pułkownik Sergiusz Zahorski był od 20 czerwca 1926 roku do 21 września 1928 szefem Gabinetu Wojskowego Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, profesora Ignacego Mościckiego. Dzięki temu stanowisku mógł oddać nieocenione przysługi polskiemu jeździectwu.
(…)
Źródło: „Zahorski Sergiusz” (2012) – Witold Duński
Autor wpisu: Witold Duński | Aktualizowano: 2025/09/10
Sergiusz Zahorski zmarł 4 czerwca 1962 roku w wieku 76 lat. Został pochowany na Cmentarzu Brompton w Londynie
1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
(mp. Warszawa, otok amarantowy).
Pułk nawiązywał do tradycji 1 Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii cesarza Napoleona I oraz 1 Pułku Ulanów Legionów Polskich „Beliny”. Odtworzony został w listopadzie 1918 r. przez oficerów dawnego 1 p.uł. Leg. z rtm. Gustawem Orlicz-Dreszerem na czele. Od 1921 r. pułk stacjonował w Warszawie w pobliżu Belwederu. Mówiono, że należał do elity pułków kawalerii okresu międzywojennego. Popularnie nazywany był „Gwardią Narodową”, choć oficjalnie nigdy tej nazwy nie otrzymał.
Ciesz się dzielny szwoleżerze,
Masz protekcję w Belwederze.
Szwoleżery kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.
Kręcą d…, kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.
Chcą gwardyjskie mieć maniery.
Be Be ery, szwoleżery.
Zawsze dumny z szefa swego,
To szwoleżer Piłsudskiego.
Szwoleżerski górą bierze,
Przy protekcji w Belwederze.
W Belwederze, na kwaterze
Pośpisz bracie szwoleżerze.
A pamiętaj szwoleżerze,
Że masz wartę w Belwederze.
Od parady i od święta,
Dla ochrony Prezydenta.
Siedzą sobie tak w Warszawie
Przy kieliszku i przy kawie.
Cała kupa jest frajerów
W pierwszym pułku szwoleżerów.
Więcej panów niż frajerów,
To jest pierwszy szwoleżerów.
Trochę panów i malarzy,
To jest pierwszy pułk koniarzy.
Z adiutantów i lekarzy
Ma Warszawa pułk gówniarzy.
Źródło: Żurawiejki (1995) – Stanisław Radomyski
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):
„Hipodrom w Łazienkach Królewskich” (2023) – Kamil Potrzuski
„Zahorski Sergiusz” (2012) – Witold Duński
„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański
„50-lecie otwarcia stadionu hipicznego w Łazienkach” (1977) – Witold Pruski
„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski
„50-lecie otwarcia stadionu hipicznego w Łazienkach” (1977) – Witold Pruski
„Hipodrom w Łazienkach Królewskich” (2023) – Kamil Potrzuski
„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański
„Sergiusz Zahorski” [www.ipn.gov.pl] [2025/08/04]
„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski
„Hipodrom w Łazienkach Królewskich” (2023) – Kamil Potrzuski
„Zahorski Sergiusz” (2012) – Witold Duński
„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański
„50-lecie otwarcia stadionu hipicznego w Łazienkach” (1977) – Witold Pruski
„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski
„Hipodrom w Łazienkach Królewskich” (2023) – Kamil Potrzuski
„Zahorski Sergiusz” (2012) – Witold Duński
„Historia jeździectwa, cz. VII” (1990) – Witold Domański
„50-lecie otwarcia stadionu hipicznego w Łazienkach” (1977) – Witold Pruski
„Wrażenia z Pignerolo i Tor di Quinto” (1922) – Sergiusz Zahorski
Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.
Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Pokrewne Legendy:
Tadeusz Rozwadowski
Polski wojskowy, Feldmarschalleutnant cesarskiej i królewskiej Armii, generał broni Wojska Polskiego, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w czasie bitwy warszawskiej 1920, Generalny Inspektor Jazdy i Generalny Inspektor Kawalerii Wojska Polskiego w latach 1921–1926, w maju 1926 roku dowódca legalnych sił rządowych odpierających pucz Józefa Piłsudskiego, konstruktor i wynalazca wojskowy.
Leon Kon
Trener jeździectwa, współtwórca Polskiego Związku Jeździeckiego i jego sekretarz generalny. Kawaler Krzyża Walecznych i Srebrnego Krzyża Zasługi.
Tadeusz Dachowski
Najlepszy polski jeździec okresu przed I wojną światową. W latach 1894–1914 zdobył ponad 300 nagród. W 1912 i 1913 roku startował w Wielkiej Pardubickiej, dwukrotnie zajmując drugie miejsce na koniu Zeppelin.
Józef Trenkwald
Żołnierz i jeździec, brązowy medalista olimpijski z Amsterdamu (1928) w drużynowym WKKW. Kawaler Orderu Virtuti Militari, odznaczony Krzyżem Cesarza Karola oraz Krzyżem Walecznych.
Kazimierz Suski de Rostwo
Żołnierz, jeździec, trener, olimpijczyk z Igrzysk Olimpijskich w Paryżu (1924) – 7. miejsce. Podpułkownik, dowódca 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich, uczestnik bitwy pod Mokrą.
Leon Burniewicz
Dwukrotny wicemistrz Polski w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego. Żołnierz i trener, działacz Polskiego Związku Jeździeckiego. Odznaczony Medalem za Wojnę 1939, major Wojska Polskiego.
Centrum Wyszkolenia Kawalerii
Centrum szkolenia kawalerii Wojska Polskiego II RP w latach 1928–1939 w garnizonie Grudziądz – największa tego typu wojskowa jednostka szkoleniowa w Europie.
Międzynarodowe Konkursy Hippiczne – Łazienki Królewskie – Warszawa, 1927
27 maja 1927 roku w Łazienkach Królewskich otwarto Hipodrom z trybunami mieszczącymi 5 000 widzów. Projekt areny autorstwa Józefa Główczewskiego (twórcy planów m.in. Łącka i Białki) powstał w oparciu o wzór Hipodromu Monte Pincio w Rzymie.
Michał Toczek
Żołnierz, major, artylerzysta. Jeździec i trener, odznaczony m.in. trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Zwycięzca konkursów skokowych: PN Nowy Jork 1926 oraz Nicea 1926 (na Hamletcie – II miejsce, wynik 2.20).
Kazimierz Gzowski
Rotmistrz 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku w konkurencji skoków przez przeszkody, na koniu Mylord.
Roman Abraham
Gen. brygady Wojska Polskiego, bohaterski obrońca Lwowa. Dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej 1939 roku. Doktor praw, przed 1914 rokiem członek Związku Młodzieży Narodowej („Z”) i Drużyn Bartoszowych.
Michał Woysym-Antoniewicz
Major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny i brązowy medalista olimpijski w jeździectwie.
Seweryn Kulesza
Major służby stałej Wojska Polskiego, kawalerzysta, jeden z najwybitniejszych polskich jeźdźców lat trzydziestych; srebrny medalista olimpijski w drużynowym konkursie WKKW na Igrzyskach w Berlinie (1936).
Janusz Komorowski
Major Wojska Polskiego, jeździec sportowy, olimpijczyk z Berlina, medalista Mistrzostw Polski w WKKW. Po wojnie trener jeździectwa w Anglii i Argentynie.
Zdzisław Dziadulski
Dwukrotny olimpijczyk (Paryż 1924 – na koniu Zefir, Amsterdam 1928 – na koniu The Lad jako rezerwowy). Oficer 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Zdzisław Kawecki
Srebrny medalista z IO w Berlinie (koń 'Bambino’). Kawaler Krzyża Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi. 7. Pułk Strzelców Konnych Wlkp.
Henryk Leliwa-Roycewicz
Żołnierz. Jeździec. Trener jeździectwa. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Dowódca batalionu Kiliński. Zdobywca PASTy.
Władysław Anders
Żołnierz, jeździec, właściciel stajni wyścigowej, dowódca 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Bohater bitwy o Monte Cassino.
Henryk Dobrzański
Żołnierz, jeździec, olimpijczyk. Ostatni polski dowódca Oddziału Wydzielonego podczas II wojny światowej, poległ z bronią w ręku.
Pierwszy Puchar Narodów dla Polski, Nicea 1925
Pogrom nicejski, czyli wspomnienie o tym jak Polacy zdobyli pierwszy Puchar Narodów.
Kazimierz Szosland
Major służby stałej Wojska Polskiego, czołowy jeździec w latach 1923–1935, dwukrotny olimpijczyk (1924, 1928 – srebrny medalista).
Karol Rómmel
Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).
Stefan Andrzej Lubomirski
Polski arystokrata, hodowca koni i właściciel Stadniny Koni Widzów. Twórca polskiego olimpizmu.
Adam Królikiewicz
Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Galeria:
Pułkownik Sergiusz Zahorski w 1926 roku po powrocie drużyny ze Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, która zdobyła Puchar Narodów. Od lewej – pułkownik Sergiusz Zahorski, rotmistrz Adam Królikiewicz, major Michał Toczek i porucznik Kazimierz Szosland.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
