Legendy Polskiego Jeździectwa – Wydarzenia


Patron Honorowy: Polish Prestige Sp. z o.o.

Polish Prestige (zał. 1990) pierwsza w Polsce prywatna firma świadcząca usługi dla środowiska hodowców i użytkowników koni. Inicjator i organizator Polish Arabian Summer Festival, aukcji koni arabskich Polish Prestige w Janowie Podlaskim, aukcji koni innych ras, zawodów, pokazów oraz wielu znanych imprez z udziałem koni. Od 2004 r., poprzez własną agencje ubezpieczeniową MGZ Gama, zajmuje się ubezpieczeniami koni, jako Lloyd’s coverholder, przedstawiciel najstarszej i najbardziej szanowanej marki ubezpieczeniowej na świecie.

Mecenas: Marek Grzybowski


Marek Grzybowski, mgr ekonomii, Handel Zagraniczny 1972, SGPiS, pracownik, od 1989 dyrektor Biura Eksportu Koni Centrali Handlu Zagranicznego „Animex”, założyciel i prezes Polish Prestige, autor programu marketingowego i współorganizator aukcji koni arabskich w Janowie i festiwalu Polish Arabian Summer Festival. Reprezentował Polskę na kongresach WAHO w Australii, USA, Abu Dhabi, Bahrajnie i Katarze. Autor wielu publikacji (www.konsprawapolska.pl), z zakresu organizacji aukcji i hodowli koni, jeździectwa i kawalerii. Ceniony, wieloletni aukcjoner w Janowie oraz prowadzący aukcje dzieł sztuki w największych polskich domach aukcyjnych, a także aukcjoner koni arabskich w USA, Szwecji i Niemczech.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Historia pierwszego etapu aukcji koni arabskich w Janowie Podlaskim, obejmującego lata 1970–1991, według Marka Grzybowskiego.

Współczesna hodowla koni arabskich w Polsce jest dziedzictwem Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, która politycznie i kulturowo graniczyła z Orientem a olbrzymie magnackie fortuny umożliwiały import najwspanialszych ogierów i klaczy.

Myśl ta była dla mnie ideą przewodnią promocji zarówno hodowli, jak i aukcji janowskiej, której w pewnym okresie nadałem tytuł „Polish Prestige”.

Aby do szarego i biednego kraju za żelazną kurtyną zaprosić ludzi z najbogatszych kręgów tego świata, trzeba było ich przekonać, że oferowany produkt nie ma sobie równych, a co więcej — mógł on powstać tylko w Polsce dzięki olbrzymim nakładom oraz nieprzerwanej pracy wielu pokoleń polskich hodowców.

KILKA REFLEKSJI HISTORYCZNYCH

Eksport koni arabskich to interes w Polsce prawie tak stary jak hodowla. Pierwsza odnotowana transakcja miała miejsce w roku 1800, kiedy to Wielki Hetman Koronny, hrabia Seweryn Rzewuski sprzedał ogiera czołowego swojej hodowli wschodniopruskiemu stadu Weedern. Dumny magnat nie wahał się obdarzyć swego konia własnym nazwiskiem, co uznać można zresztą za doskonałe pociągnięcie promocyjne. Dobre nazwisko z reguły sprzyja karierze konia, myśl tę poświęcam współczesnym hodowcom Relaxów, Fartów, Gryp i Fląder. Ogier Rzewuski nie przysporzył wstydu swemu nazwisku, jego córki stanowiły trzon hodowli w Weedern.

Kiedy dziś, zabiegamy o zdobycie dla naszej hodowli rynków bliskowschodnich, pamiętajmy, że już w roku 1864 sułtan turecki zakupił od Branickich w Białej Cerkwi dwa ogiery: Inak i Jarzmo oraz grupę 90 klaczy dla swej królewskiej stadniny w Istambule. O potędze hodowli Branickich niech świadczy fakt, że w ciągu 53 lat (1818-1870) sprzedali oni 2009 koni, rozdali zaś w formie prezentów 1231 szt., co skrupulatnie odnotowano w ich księgach stadnych. Czy współczesny polski koń arabski, ceniony wszędzie na świecie lecz prawie nieznany we własnym kraju, nie mógłby być znakomitym polskim podarunkiem stanu, zjednującym nam koronowane głowy w krajach arabskich, otwierającym kontakty i eksport różnych polskich produktów?(…)

Autor wpisu: Redakcja portalu PLPJ na podstawie tekstu Marka Grzybowskiego – „Koń a sprawa Polska” Aktualizowano: 2025/09/24



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Andrzej Krzyształowicz

Choć początkowo marzył o karierze lotnika, problemy zdrowotne sprawiły, że ostatecznie poświęcił się rolnictwu i hodowli koni, które od dzieciństwa były mu najbliższe. Wieloletniego dyrektora
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie

Muzeum Łazienki Królewskie, nazywane „najszczęśliwszym miejscem w Warszawie”, to letnia rezydencja króla Stanisława Augusta. Tworzą ją klasycystyczne zabytki i historyczne ogrody

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Międzynarodowych Konkursów Hippicznych – Łazienki Królewskie – Warszawa, 1927.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



27 maja 1927 roku w Łazienkach Królewskich otwarto Hipodrom z trybunami mieszczącymi 5 000 widzów. Projekt areny autorstwa Józefa Główczewskiego (twórcy planów m.in. Łącka i Białki) powstał w oparciu o wzór Hipodromu Monte Pincio w Rzymie.

Dnia 10 marca 1927 r. staraniem płk Zahorskiego odbyło się na Zamku posiedzenie prowizorycznego Komitetu Międzynarodowych Zawodów Konnych pod jego przewodnictwem jako inicjatora, na które zostali zaproszeni: dyrektor Departamentu Chowu Koni w Ministerstwie Rolnictwa Fryderyk Jurjewicz, naczelnik Wydziału Stadnin Państwowych inż. Jan Grabowski, płk B. Wieniawa Długoszowski, płk Strzemiński, inż. Z. Słomiński budowniczy w Magistracie Warszawskim, ppłk S. Korytowski, ppłk K. Rómmel, mjr Hochstim, rtm. L. Kon, rtm. S. Halik, kpt. Dworakowski, rtm. Piotrowski, rtm. Kossakowski i por. K. Zaleski.

Rozważano sprawę założenia Towarzystwa Międzynarodowych i Krajowych Zawodów Konnych oraz rozpatrywano przedstawione projekty budowlane. Uchwalono, że budowa nowego stadionu w Parku Sobieskiego winna rozpocząć się z dniem 1 kwietnia i do tego czasu projekt budowy ma być całkowicie wykończony. (…)

Tak powstał jeden z najładniejszych stadionów hipicznych w Europie. Jego projektantem i budowniczym był inż. arch. Józef Główczewski z Płocka (także projektant stajni w PSO Łąck i Białka). Budowę prowadzono w błyskawicznym tempie i już dnia 27 maja 1927 r. nastąpiło otwarcie w Łazienkach pierwszych w Polsce międzynarodowych konkursów hipicznych. Odbyły się one w dniach 27 i 30 maja oraz 1, 3, 6, 7 i 8 czerwca.

Źródło: „50-lecie otwarcia stadionu hipicznego w Łazienkach” (1977) – Witold Pruski

Autor wpisu: Witold Pruski | Aktualizowano: 2025/09/26



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Sergiusz Zahorski

Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.

Czytaj więcej…

Tadeusz Sokołowski

Żołnierz, sportowiec, 3x medalista MP, 2 wicemistrz Armii (1935), olimpijczyk IO Berlin 1936 (Zbieg II), 1937-39 szef sekcji jeździeckiej WKS Legia, cichociemny zakatowany przez Gestapo w Mińsku.

Czytaj więcej…

Bolesław Wieniawa-Długoszowski

Pierwszy Ułan II Rzeczypospolitej – lekarz, poeta, poliglota, kawalerzysta i adiutant Józefa Piłsudskiego. Generał Wojska Polskiego, ambasador RP w Rzymie. Zginął tragicznie w Nowym Jorku, a jego prochy spoczęły na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Czytaj więcej…

Michał Toczek

Żołnierz, major, artylerzysta. Jeździec i trener, odznaczony m.in. trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Zwycięzca konkursów skokowych: PN Nowy Jork 1926 oraz Nicea 1926 (na Hamletcie – II miejsce, wynik 2.20).

Czytaj więcej…

Michał Gutowski

Olimpijczyk, rotmistrz 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Kawaler m.in. Orderu Wojennego Virtuti Militari, Legii Honorowej oraz pięciokrotnie Krzyża Walecznych. Generał Wojska Polskiego w stanie spoczynku.

Czytaj więcej…

Seweryn Kulesza

Major służby stałej Wojska Polskiego, kawalerzysta, jeden z najwybitniejszych polskich jeźdźców lat trzydziestych; srebrny medalista olimpijski w drużynowym konkursie WKKW na Igrzyskach w Berlinie (1936).

Czytaj więcej…

Zdzisław Dziadulski

Dwukrotny olimpijczyk (Paryż 1924 – na koniu Zefir, Amsterdam 1928 – na koniu The Lad jako rezerwowy). Oficer 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Czytaj więcej…

Karol Rómmel

Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).

Czytaj więcej…

Adam Królikiewicz

Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Pucharu Narodów – Nowy Jork, 1926-29.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



25 listopada 1926 roku polscy jeźdźcy zwyciężyli w Nowym Jorku w prestiżowym Pucharze Narodów. Triumf ten postrzegano jako wyraz narodowego ducha oraz manifestację siły polskiej armii.

We wrześniu 1926 r. Polska otrzymała zaproszenie do wzięcia udziału w Międzynarodowych Konkursach Hipicznych w Nowym Jorku.

„(…) Zaproszenie przyszło niespodzianie, w ostatniej chwili, i to głównie dzięki pułk. Zahorskiemu, oraz w dużym stopniu dzięki staraniom naszego posła w Waszyngtonie, p. Ciechanowskiego, jak również i generalnego konsula w Nowym Jorku, p. Dr. Gruszki. (…)”

W zaproszeniu określono: ilość jeźdźców, koni i ordynansów. W związku z tym Ministerstwo Spraw Wojskowych wyznaczyło 3 oficerów mających się udać na zawody nowojorskie: mjr. Michała Toczka z 10 DAK, rtm. Adama Królikiewicza z 1 pułku szwoleżerów i por. Kazimierza Szoslanda z 2 pułku ułanów.

Mjr Toczek i por. Szosland zostali wezwani do Warszawy, gdzie przebywał rtm. Królikiewicz. Treningi rozpoczęły się w pobliżu Departamentu Kawalerii 1 pułku szwoleżerów. Aby przygotować się na wyjazd, nie było zbyt dużo czasu. Nie spodziewając się udziału w konkursach, dano odpoczynek koniom po wiosennych zawodach w Nicei, Rzymie, Neapolu, Mediolanie i Warszawie.

28 października polska drużyna wyjechała do Antwerpii. Poszczególnym jeźdźcom towarzyszyły następujące konie: mjr Toczek – Faworyt i Hamlet, rtm. Królikiewicz – Jacek i własny Unigeno, por. SzoslandRedgledt i własny Morinus.

Przez Zbąszyn – Berlin – Aachen – Brukselę Polacy dotarli do Antwerpii na kilka dni przed załadowaniem na okręt. (…)

Źródło: „Pierwsza wyprawa jeźdźców polskich do Stanów Zjednoczonych w 1926 r.” (2021) – Agata Duda

Autor wpisu: Agata Duda | Aktualizowano: 2025/09/25



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Michał Toczek

Żołnierz, major, artylerzysta. Jeździec i trener, odznaczony m.in. trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Zwycięzca konkursów skokowych: PN Nowy Jork 1926 oraz Nicea 1926 (na Hamletcie – II miejsce, wynik 2.20).

Czytaj więcej…

Adam Królikiewicz

Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy

Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy zajmuje się badaniem, opracowywaniem i upowszechnianiem wiedzy w zakresie dawnych militariów, a w szczególności problematyki z następujących dziedzin: uzbrojenia ochronnego i zaczepnego, ubioru, oporządzenia, znaków wojskowych, architektury wojskowej, lotnictwa i floty wojennej, genealogii rodzajów.

Mecenas: „Galmet Sp.z o.o.” Sp. K.

Galmet to polska firma rodzinna z siedzibą w Głubczycach, założona w 1982 roku przez Stanisława Galarę, która przez cztery dekady rozwinęła się z małego zakładu rzemieślniczego do lidera branży techniki grzewczej, zatrudniając ponad 700 osób. Firma produkuje wysokowydajne i ekologiczne urządzenia grzewcze — m.in. ogrzewacze wody, kotły c.o., pompy ciepła i kolektory słoneczne — stała się jednym z czołowych producentów OZE w Polsce i znaczącym graczem na rynku europejskim.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Siły polsko-litewsko-kozackie stanęły naprzeciw armii osmańskiej pod Chocimiem. Oblężenie zakończyło się taktycznym zwycięstwem wojsk Rzeczypospolitej.

Wojna chocimska była największą w dziejach szlacheckiej Rzeczypospolitej operacją obronną, największą z dawnych wojen polskich wojną pozycyjną (…).

Chodkiewicz wraz ze swym sztabem umiejętnie powiązali teren z całym systemem obrony i w pełni wykorzystali przeszkody naturalne. Siłę ognia piechoty i artylerii sprzęgli z fortyfikacjami polowymi, którymi umiejętnie manewrowano na polu walki, wielokrotnie zaskakując tym nieprzyjaciela.

Chodkiewicz, twórca zwycięskiej strategii i naczelny dowódca, nie doczekał końca oblężenia. 23 września, na łożu śmierci, bez słowa wręczył buławę regimentarzowi Stanisławowi Lubomirskiemu i złożył ręce do modlitwy. Zdołał wyszeptać jedynie: In manus tuas Domine (W Twoje ręce, Panie).

Zmarł następnego dnia.

Jego podkomendni odparli jeszcze dwa szturmy; później Turcy zdecydowali się na rozmowy zakończone podpisaniem układu pokojowego 9 października. Pokonany sułtan ruszył na południe, a jego pogromcę – w trumnie odwieziono do Kamieńca Podolskiego.

Źródło: „Jan Karol Chodkiewicz – Polscy Bogowie Wojny” (2019) – Michael Morys Twarowski

Autor wpisu: Michael Morys Twarowski | Aktualizowano: 2025/09/25

Źródła:
– „Polscy Bogowie Wojny” (2019) [fragmenty] – Zespół redakcyjny, wydawnictwo ZNAK (patron honorowy PLPJ).
– „Chocim 1621” (1988) – Leszek Podhorodecki, wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej (obecnie prawa posiada patron honorowy PCBJ), wydawnictwo Bellona).



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Komitet Olimpijski

Polski Komitet Olimpijski (PKOl) jest autonomicznym, ogólnopolskim stowarzyszeniem Związków i Organizacji sportowych z siedzibą w Warszawie (kliknij aby przejść na stronę Patrona Honorowego).

Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy XI letnich Igrzysk Olimpijskich – Berlin, 1936.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Polska ekipa w składzie: rtm. Z. Kawecki na Bambino, mjr S. Kulesza na Tośce oraz rtm. H. Roycewicz-Leliwa na Arlekinie III wywalczyła srebrny medal drużynowy.

1-16 sierpnia: XI Igrzyska Olimpijskie. Igrzyska w Berlinie biją dotychczasowe rekordy: 4.069 uczestników z 49 krajów. Polska ekipa liczy 112 osób. Po raz pierwszy płonie znicz olimpijski przyniesiony z Olimpii, jako symbol związków z antyczną tradycją. W czasie ceremonii otwarcia rozbrzmiewa hymn olimpijski Ryszarda Straussa. (…)

Do WKKW zgłasza się 53 jeźdźców z 19 państw, w tym 17 trzyosobowych drużyn. Polski zespół tworzą rotmistrzowie: Henryk Roycewicz na Arlekinie III, Zdzisław Kawecki na Bambino i Seweryn Kulesza na Tośce (ponieważ Ben Hur zakulał). Po ujeżdżeniu trzynasty jest Roycewicz, 15. Kawecki, 26. Kulesza. Ekipa zajmuje piąte miejsce z niedużą stratą punktową, przed groźnymi Niemcami.(…)

Po próbie terenowej G. Rau tak ocenił styl jazdy Polaków: W dużym stopniu przekonujący, dopasowany do ruchu konia, bardzo elastyczny. Dzięki temu mówimy o pełnej harmonii jeźdźca z koniem, co bardzo ułatwia ruch i skok przez przeszkodę. (…)

Konkurs skoków do WKKW odbywa się na głównym stadionie olimpijskim, przy udziale 90.000 widzów. Pierwsza z naszych pojawia się Tośka, najmniej zmęczona z ekipy. Kończy parkur bez błędów i w dobrym czasie. (…)

Po przejeździe Bambino awansujemy na drugie miejsce i zdobywamy srebrny medal. (…)

Źródło: „Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

Autor wpisu: Hanna Łysakowska – Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa | Aktualizowano: 2025/09/25


Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Berlinie 1936 r:

Skoki przez przeszkody (ekipa zdekompletowana)WKKW (srebrny medal drużynowy)
por. Janusz Komorowski – Dunkan
[36. miejsce ind.]
rtm. Henryk Leliwa-RoycewiczArlekin III
[15. miejsce ind.]
por. Michał Gutowski – Warszawianka
[nie ukończył]
rtm. Zdzisław KaweckiBambino
[18. miejsce ind.]
rtm. Tadeusz Sokołowski – Zbieg II
[nie ukończył]
mjr Seweryn KuleszaTośka
[21. miejsce ind.]
ppor. Stanisław Czerniawski (rezerwowy)

Instruktorem grupy oficerów biorących udział w Olimpiadzie w Berlinie, był Adam Królikiewicz (skoki) oraz Leon Kon (WKKW). Na szefa ekipy wyznaczony został Tadeusz Komorowski.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022) – Renata Urban

„Walczył na olimpiadzie. Jako generał odniósł większy sukces” (2019) [www.fakt.pl] [2025/09/25]

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Kolekcja medali olimpijskich w zbiorach Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie” (2017) – Zespół redakcyjny

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Historia jeździectwa, cz. XI” (1992) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Olimpiada w Berlinie w 1936 r.” (1982) – Witold Pruski

„Polscy jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912—1976” (1980) – Antoni Święcki

„Auf Olympischem Parcours” (1976) [DE] – Helmut Lenz

„Polskie jeździectwo na igrzyskach olimpijskich w okresie międzywojennym” (1972) – Bolesław Skulicz

„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – Witold Domański, Bronisław Skulicz

„Die Reitkunst Der Welt an des olympischen spielen 1936” (1937) [DE]EN][FR] – Gustav Rau

„Olympia 1936 tom I” (1937) [DE] – Zespół redakcyjny

„Polskie jeździectwo w 1936 roku” (1937) – Leon Kon

„Igrzyska konne XI Olimpiady” (1936) – Leon Kon

„Jury d`appel olimpijskie odebrało Polsce srebrny medal w konkursie Militari” (1936)

„Seweryn Roman Kulesza – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Zdzisław Kawecki – Gozdawa – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Henryk Leliwa-Roycewicz – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Ciężko wywalczony – srebrny medal olimpijski” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Olimpijski konkurs skoków” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Arlekin III” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Bambino” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Tośka” (1936)

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” [fragmenty] – Renata Urban

„Ostatni udział polskich jeźdźców w olimpiadzie berlińskiej” – Adam Królikiewicz

WKKW – Olimpiada Berlin 1936 (Cross Country) | FILM

Igrzyska Olimpijskie pod znakiem swastyki [www.leliwa-roycewicz.com] [2025/02/27]

Berlin 1936, czyli o słynnym polskim olimpijskim konkursie WKKW [www.stajniatrot.pl] [2025/02/27]

Niezwykłe historie Biało–Czerwonych. Jeźdźcy – srebrni medaliści w WKKW na IO’36 w Berlinie [www.sport.tvp.pl] [2025/02/27]

„Auf Olympischem Parcours” (1976) [DE] – Helmut Lenz

Berlin 1936, czyli o słynnym polskim olimpijskim konkursie WKKW [www.stajniatrot.pl] [2025/02/27]

„Ciężko wywalczony – srebrny medal olimpijski” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Die Reitkunst Der Welt an des olympischen spielen 1936” (1937) [DE]EN][FR] – Gustav Rau

„Henryk Leliwa-Roycewicz – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Historia jeździectwa, cz. XI” (1992) – Witold Domański

„Igrzyska konne XI Olimpiady” (1936) – Leon Kon

Igrzyska Olimpijskie pod znakiem swastyki [www.leliwa-roycewicz.com] [2025/02/27]

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” [fragmenty] – Renata Urban

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Jury d`appel olimpijskie odebrało Polsce srebrny medal w konkursie Militari” (1936)

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Kolekcja medali olimpijskich w zbiorach Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie” (2017) – Zespół redakcyjny

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Arlekin III” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Bambino” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Tośka” (1936)

Niezwykłe historie Biało–Czerwonych. Jeźdźcy – srebrni medaliści w WKKW na IO’36 w Berlinie [www.sport.tvp.pl] [2025/02/27]

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Olimpiada w Berlinie w 1936 r.” (1982) – Witold Pruski

„Olimpijski konkurs skoków” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Olympia 1936 tom I” (1937) [DE] – Zespół redakcyjny

„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022) – Renata Urban

„Ostatni udział polskich jeźdźców w olimpiadzie berlińskiej” – Adam Królikiewicz

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Polscy jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912—1976” (1980) – Antoni Święcki

„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – Witold Domański, Bronisław Skulicz

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polskie jeździectwo w 1936 roku” (1937) – Leon Kon

„Polskie jeździectwo na igrzyskach olimpijskich w okresie międzywojennym” (1972) – Bolesław Skulicz

„Seweryn Roman Kulesza – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Walczył na olimpiadzie. Jako generał odniósł większy sukces” (2019) [www.fakt.pl] [2025/09/25]

WKKW – Olimpiada Berlin 1936 (Cross Country) | FILM

„Zdzisław Kawecki – Gozdawa – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022) – Renata Urban

„Walczył na olimpiadzie. Jako generał odniósł większy sukces” (2019) [www.fakt.pl] [2025/09/25]

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część II” (2019) – Hanna Łysakowska

„Polscy jeźdźcy olimpijscy okresu międzywojennego, część I” (2018) – Hanna Łysakowska

„Kolekcja medali olimpijskich w zbiorach Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie” (2017) – Zespół redakcyjny

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” (2012) – Renata Urban

„Kawaleryjska Alma Mater w Grudziądzu 1920-1939” (2008) – Lesław Kukawski, Juliusz S. Tym, Teodor Wójcik

„Jeźdźcy olimpijscy” (2000) – Hanna Łysakowska

„Historia jeździectwa, cz. XI” (1992) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Olimpiada w Berlinie w 1936 r.” (1982) – Witold Pruski

„Polscy jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912—1976” (1980) – Antoni Święcki

„Auf Olympischem Parcours” (1976) [DE] – Helmut Lenz

„Polskie jeździectwo na igrzyskach olimpijskich w okresie międzywojennym” (1972) – Bolesław Skulicz

„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – Witold Domański, Bronisław Skulicz

„Die Reitkunst Der Welt an des olympischen spielen 1936” (1937) [DE]EN][FR] – Gustav Rau

„Olympia 1936 tom I” (1937) [DE] – Zespół redakcyjny

„Polskie jeździectwo w 1936 roku” (1937) – Leon Kon

„Igrzyska konne XI Olimpiady” (1936) – Leon Kon

„Jury d`appel olimpijskie odebrało Polsce srebrny medal w konkursie Militari” (1936)

„Seweryn Roman Kulesza – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Zdzisław Kawecki – Gozdawa – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Henryk Leliwa-Roycewicz – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Ciężko wywalczony – srebrny medal olimpijski” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Olimpijski konkurs skoków” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Arlekin III” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Bambino” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Tośka” (1936)

„Jeźdźcy-Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej” [fragmenty] – Renata Urban

„Ostatni udział polskich jeźdźców w olimpiadzie berlińskiej” – Adam Królikiewicz

WKKW – Olimpiada Berlin 1936 (Cross Country) | FILM

Igrzyska Olimpijskie pod znakiem swastyki [www.leliwa-roycewicz.com] [2025/02/27]

Berlin 1936, czyli o słynnym polskim olimpijskim konkursie WKKW [www.stajniatrot.pl] [2025/02/27]

Niezwykłe historie Biało–Czerwonych. Jeźdźcy – srebrni medaliści w WKKW na IO’36 w Berlinie [www.sport.tvp.pl] [2025/02/27]

„Osiągnięcia olimpijskie Polaków w sporcie jeździeckim” (2022) – Renata Urban

„O olimpijskich bohaterach” (2012) – Marek Szewczyk, Jerzy Fedorski

„Historia jeździectwa, cz. XI” (1992) – Witold Domański

„Polacy w Pucharach Narodów, 1923-1982” (1982) – Witold Domański

„Olimpiada w Berlinie w 1936 r.” (1982) – Witold Pruski

„Polscy jeźdźcy na Igrzyskach Olimpijskich w latach 1912—1976” (1980) – Antoni Święcki

„Polskie jeździectwo na igrzyskach olimpijskich w okresie międzywojennym” (1972) – Bolesław Skulicz

„Polscy jeźdźcy na olimpiadach” (1968) – Witold Domański, Bronisław Skulicz

„Polskie jeździectwo w 1936 roku” (1937) – Leon Kon

„Igrzyska konne XI Olimpiady” (1936) – Leon Kon

„Jury d`appel olimpijskie odebrało Polsce srebrny medal w konkursie Militari” (1936)

„Seweryn Roman Kulesza – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Zdzisław Kawecki – Gozdawa – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Henryk Leliwa-Roycewicz – srebrny medalista IO Berlin 1936 r.” – Redakcja portalu olimpijski.pl

„Ciężko wywalczony – srebrny medal olimpijski” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Olimpijski konkurs skoków” (1936) – Tadeusz Grabowski

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Arlekin III” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Bambino” (1936)

„Konie na Olimpiadzie 1936 roku – Tośka” (1936)

„Ostatni udział polskich jeźdźców w olimpiadzie berlińskiej” – Adam Królikiewicz

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Stanisław Czerniawski

Rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, olimpijczyk (rezerwowy w skokach przez przeszkody, Berlin 1936), kawaler Orderu Virtuti Militari. Poległ w obronie Polski 10 września 1939 roku w rejonie Chruślina.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Patronem Honorowym Legendy Bitwy pod Rokitną

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Bitwy pod Rokitną.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Dnia 13 czerwca 1915 r. 65. ułanów Dunin-Wąsowicza wsławiło się pamiętną po wszystkie czasy dla oręża polskiego, szarżą pod Rokitną.

(…) Mija kolejna już, 106 rocznica, słynnej szarży pod Rokitną wykonanej przez 2 szwadron ułanów II Brygady Legionów Polskich pod dowództwem rtm. Zbigniewa Dunina-Wasowicza.

Szarża ta jeszcze w okresie międzywojennym stawiana była obok największych sukcesów i wyczynów polskiej jazdy. Dziś o Rokitnej pamiętają przede wszystkim historycy i miłośnicy dziejów polskiej kawalerii.

Szarża przeszła do legendy właściwie tuż po jej zakończeniu.

Poświęcenie i straceńcza odwaga polskich kawalerzystów forsujących kolejne linie okopów rosyjskich działała nie tylko na wyobraźnię – przelana przez ułanów rtm. Dunina-Wąsowicza krew poruszyła wszystkich, zarówno bezpośrednich obserwatorów bitwy, jaki i osoby znające jej przebieg z prasowych relacji.

Dla Polaków szarża pod Rokitną, mimo poniesionych strat, stała się wskrzeszeniem po latach zaborów dawnych kawaleryjskich tradycji i ofiarą krwi złożoną dla odradzającej się Ojczyzny. (…)

Źródło: „W rocznicę szarży pod Rokitną” (2021) – Łukasz Koniarek

Autor wpisu: Łukasz Koniarek – Zakład Narodowy im. Ossolińskich | Aktualizowano: 2025/09/25



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Bitwa pod Somosierrą, 1808

30 listopada 1808 – szarża polskiej lekkiej kawalerii (III szwadron 1. Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej) na przełęczy Somosierra w Hiszpanii, na wysokości 1444 m n.p.m. Trwająca zaledwie osiem–dziesięć minut, zakończyła się zdobyciem wszystkich pozycji artyleryjskich. Poszczególne baterie opanowali: 1. rtm. Jan Kozietulski, 2. i 3. kpt. Jan Nepomucen Dziewanowski, a ostatnią – ppor. Andrzej Niegolewski.

Czytaj więcej…

Bitwa pod Wiedniem, 1683

Bitwa pod Wiedniem (Odsiecz Wiedeńska) – stoczona 12 września 1683 roku między wojskami polsko-cesarskimi pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego. Zakończyła się całkowitą klęską wojsk tureckich.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Grupa Polmlek Jerzy Borucki i Andrzej Grabowski

Grupa Polmlek to lider polskiego mleczarstwa – firma, oparta w 100% na rodzimym kapitale. Od ponad 30 lat wyznaczane są tu standardy jakości, innowacyjności i rozwoju. Stworzona od podstaw przez Andrzeja Grabowskiego i Jerzego Boruckiego. Zaczynali od niewielkiej mleczarni w Gąsewie a dzięki strategii opartej w dużej mierze na akwizycjach, dziś z zaangażowaniem zarządzają największą prywatną firmą mleczarską w Polsce.

Patron Honorowy: Stowarzyszenie “Bitwa pod Komarowem”

Studio braci Piotra i Andrzeja Garstka wykorzystuje techniki traconego wosku, form piaskowych oraz mułków syntetycznych, oferując kompleksową realizację od modelu po montaż, tworząc m.in. pomniki, popiersia, rzeźby sakralne i animalistyczne.

Mecenas: Piotr Garstka, Andrzej Garstka – “GARSTKASTUDIO” S.C.

Studio braci Piotra i Andrzeja Garstka wykorzystuje techniki traconego wosku, form piaskowych oraz mułków syntetycznych, oferując kompleksową realizację od modelu po montaż, tworząc m.in. pomniki, popiersia, rzeźby sakralne i animalistyczne.

Mecenas: „Galmet Sp.z o.o.” Sp. K.

Galmet to polska firma rodzinna z siedzibą w Głubczycach, założona w 1982 roku przez Stanisława Galarę, która przez cztery dekady rozwinęła się z małego zakładu rzemieślniczego do lidera branży techniki grzewczej, zatrudniając ponad 700 osób. Firma produkuje wysokowydajne i ekologiczne urządzenia grzewcze — m.in. ogrzewacze wody, kotły c.o., pompy ciepła i kolektory słoneczne — stała się jednym z czołowych producentów OZE w Polsce i znaczącym graczem na rynku europejskim.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



31 sierpnia 2020 roku przypadła setna rocznica „Cudu nad Wisłą” – zatrzymania przed strategicznym Zamościem i rozbicia pod Komarowem 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego.

Bitwę pod Komarowem rozpoczął 31 sierpnia 1920 r. gen. Stanisław Haller, kierując rozkaz do dowódcy 1. DJ płk. Juliusza Rómmla, wyznaczający mu kierunek działania na Cześniki. Znajdowały się tam wycofywane spod Zamościa siły I Armii Konnej Budionnego.

Zwycięstwo polskiej kawalerii pod Komarowem to wynik świetnie przeprowadzonej bitwy na szczeblu taktycznym. Wystawia to polskiej kadrze dowódczej bardzo wysoką ocenę. Dotyczy to zwłaszcza rozumienia znaczenia manewru na polu bitwy. Na bardzo wysokim poziomie stała współpraca sztabu dywizji z jej brygadami. Mobilność i zgranie poszczególnych oddziałów to wynik doświadczenia nabytego w bitwach wojny 1920 r. Promowanie przez dowódców różnych szczebli inicjatywy działania swych podwładnych w zależności od sytuacji na polu walki w połączeniu ze współpracą i z umiejętnością synchronizacji działań poszczególnych rodzajów broni, tj. szarży kawalerii z ogniem ckm (taczanki) i artylerii, pozwoliły osiągnąć sukces pomimo przewagi liczebnej nieprzyjaciela.

Źródło: „Bitwa zamojska 1920” (2018) – Piotr Krukowski, Wydawnictwo Bellona

Autor wpisu: Piotr Kurowski | Aktualizowano: 2025/09/10



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie interesujący Cię link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.


Polska Cyfrowa Biblioteka Jeździecka



Pokrewne Legendy:

Jacek Woźniakowski

Polski historyk sztuki, pisarz, eseista, publicysta, dziennikarz, edytor, wydawca, tłumacz literatury pięknej. Pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Krakowa (w latach 1990–1991). Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Polski Komitet Olimpijski

Polski Komitet Olimpijski (PKOl) jest autonomicznym, ogólnopolskim stowarzyszeniem Związków i Organizacji sportowych z siedzibą w Warszawie (kliknij aby przejść na stronę Patrona Honorowego).

Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy XXII letnich Igrzysk Olimpijskich – Moskwa, 1980.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Polscy jeźdźcy podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku zapisali jedną z najpiękniejszych kart w historii naszego sportu, zdobywając złoto indywidualnie (3 sierpnia 1980) i srebro drużynowo (29 lipca 1980) w skokach przez przeszkody. Ich występ, na czele z Janem Kowalczykiem i Artemorem, stał się symbolem odwagi, determinacji i kunsztu jeździeckiego na światowym poziomie.

Jeźdźcy specjalizujący się w konkurencji skoków przez przeszkody w okresie powojennym nie mieli szczęścia do olimpiad. Najpierw jeździectwo polskie odbudowywało się po zniszczeniach wojennych, kiedy to nasi konkurenci startowali i zdobywali medale na różnych olimpiadach. Nie powiodły się starty na IO w Meksyku — 1968 i Monachium — 1972. Starty te pokazały jednak, że mamy ciągle jeszcze za mało wyróżniających się koni, mimo że kilka z nich zaprezentowało się w Monachium z jak najlepszej strony, sławiąc hodowlę polską, ale to jeszcze nie wystarczało do zajęcia medalowego miejsca.

Do Montrealu w 1976 r. z uwagi na ogromne koszty i brak wyrównanego zespołu z góry założono, że przygotowywać się będą jeźdźcy w konkurencji WKKW i indywidualnie Jan Kowalczyk, któremu udostępniono najlepsze konie. Badania krwi koni na piroplazmozę ostatecznie przekreśliły start ekipy WKKW i Jana Kowalczyka indywidualnie w skokach.

W przygotowaniach do Igrzysk Olimpijskich Moskwa 1980 zrobiono ten sam błąd co poprzednimi laty, zaczęto przygotowywać się zbyt późno. W 1978 r. zorganizowano zgrupowanie w PSO Łąck, które prowadzili trenerzy Marian Kowalczyk i inż. Krzysztof Koziarowski pod kierownictwem trenera mgr. inż. Władysława Byszewskiego. Zgrupowanie przeplatane startami w zawodach w kraju i za granicą trwało zaledwie 2 miesiące. W 1979 r. kontynuowano w PSO Łąck zgrupowanie, które poprowadził mgr Byszewski z inż. Koziarowskim. Niestety, z uwagi na zajęcia służbowe w ZHiOZ w Warszawie, mgr Byszewski nie mógł się całkowicie poświęcić treningom. Zgrupowanie to, trwające (zgodnie z planem) trzy miesiące, przeplatane było różnymi startami w zawodach. (…)

Autor: „XXII Igrzyska Olimpijskie Moskwa” (1980) – Eryk Brabec

Autor wpisu: Eryk Brabec | Aktualizowano: 2025/09/24


Skład polskiej reprezentacji jeździeckiej na igrzyskach olimpijskich w Moskwie 1980 r:

Skoki przez przeszkody (srebrny medal drużynowy)WKKW (ekipa zdekompletowana)Ujeżdżenie (4. miejsce druż.)
chor. sztab. Jan KowalczykArtemor
[1. miejsce ind. – złoty medal olimpijski]
Mirosław Szłapka – Erywań
[6. miejsce ind.]
Józef Zagor – Helios
[10. miejsce ind.]
Wiesław HartmanNorton
[6. miejsce ind.]
Jacek Wierzchowiecki – Bastion
[13. miejsce ind.]
Elżbieta Morciniec – Sum
[13. miejsce ind.]
Marian KozickiBremen
[8. miejsce ind.]
Jacek Daniliuk – Len
[nie ukończył]
Wanda Wąsowska – Damazy
[14. miejsce ind.]
Janusz BobikSzampan
[startował tylko w Pucharze Narodów]
Stanisław Jasiński – Hangar
[nie ukończył]
Bogusław Misztal (rezerwowy)
Bogdan Sas-Jaworski – Bremen (rezerwowy)Anna Kuczyńska (rezerwowy)

Trenerem polskich jeźdźców biorących udział w Olimpiadzie w Moskwie, był Marian Kowalczyk (skoki) oraz Andrzej Orłoś (WKKW). Na szefa ekipy wyznaczony został Marcin Szczypiorski.



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):

Poniżej zamieszczamy odnośniki do innych ciekawych źródeł, które nie prowadzą do naszej Biblioteki i nie mamy wpływu na wyświetlane tam treści.

Razem z hiperłączem zamieszczamy widoczny adres artykułu oraz datę kiedy odnośnik ostatni raz był przez nas sprawdzany. Linki domyślnie otwierają się w nowym oknie.



Pokrewne Legendy:

Jan Kowalczyk

Syn ziemi cieszyńskiej, żołnierz i sportowiec. Reprezentant klubu CWKS Legia Warszawa (1962–1991), uważany za jednego z największych talentów w historii polskiego jeździectwa. Mistrz olimpijski indywidualnie i wicemistrz drużynowo w skokach przez przeszkody na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku.

Czytaj więcej…



Galeria:




Patron Honorowy: Grupa ARCHE

Grupa ARCHE powstała poprzez rozwój firmy deweloperskiej Arche, która od 1991 roku świadczy profesjonalne usługi deweloperskie. Przez ten czas powstało wiele ciekawych projektów i inwestycji.

Do Grupy Arche należy również 16 hoteli. Hotele historyczne: Pałac i Folwark Łochów, Hotel Tobaco w Łodzi, Zamek Biskupi w Janowie Podlaskim, Koszary Góra Kalwaria, Cukrownia Żnin, Dwór Uphagena w Gdańsku oraz hotele miejskie: Arche Hotel Puławska Residence, Arche Hotel Krakowska, Arche Hotel Geologiczna, Arche Hotel Poloneza w Warszawie, Arche Hotel w Częstochowie, Lublinie, Wrocławiu, Pile i Siedlcach oraz Arche Residence w Łodzi.

Mecenas: Zamek Janów Podlaski

Zamek Janów Podlaski – czterogwiazdkowe centrum konferencyjno-wypoczynkowe Zamek Janów Podlaski to efekt marzeń, pasji i zamiłowania do historii oraz pragnienia stworzenia miejsca unikatowego, w którym komfort i nowoczesność harmonizują z czystą, nieskalaną przyrodą.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Pierwsza w Polsce i Europie aukcja koni czystej krwi arabskiej, która została zorganizowana przez Zjednoczenie Hodowli Zwierząt Zarodowych, Centralę Handlu Zagranicznego Animex i Zjednoczenie Obrotu Zwierzętami Hodowlanymi na terenie Stadniny Koni w Janowie Podlaskim w dniu 5 VI 1970 r.

Na aukcji zostały przedstawione 43 konie wyhodowane w stadninach Janów Podlaski i Michałów, w tym 18 ogierów, 15 klaczy 3-letnich i starszych, 7 klaczy 2-let-nich i 3 klaczki roczne.

Ogiery pokazywane były w trzech kategoriach. Pięć ogierów (Espartero, Gazda, Ariel, Kumys, Cebion), przygotowanych w PSO Kwidzyn przez inż. Andrzeja Orłosia, prezentowanych było w typowo amerykańskich konkurencjach Park Horse i English Pleasure, a następnie w zaprzęgu piątkowym, świetnie prowadzonym przez samego ich trenera.

Ogiery Pentagon, Elfur, Złotnik, Dambor, Doman i Litawor, trenowane na Torze Wyścigowym w Warszawie, stanowiły grupę koni przygotowanych do wyścigów płaskich. (…)

Źródło: „Pierwsza aukcja koni czystej krwi arabskiej” (1970) – Artykuł własny redakcji czasopisma „Koń Polski”

Autor wpisu: Red. czasopisma Koń Polski | Aktualizowano: 2025/08/26



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały
w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Andrzej Orłoś

Olimpijczyk. Mistrz Polski w Ujeżdżeniu, Skokach i WKKW. Hodowca. Trener kadry
narodowej w skokach i olimpijskiej w WKKW. Mentor i pierwszy trener (obok Wandy
Wąsowskiej) medalisty MP w WKKW Artura Bobera.

Czytaj więcej…

Andrzej Krzyształowicz

Choć początkowo marzył o karierze lotnika, problemy zdrowotne sprawiły, że ostatecznie poświęcił się rolnictwu i hodowli koni, które od dzieciństwa były mu najbliższe. Wieloletniego dyrektora
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim.

Czytaj więcej…

BASK (Witraż – Bałałajka)

Urodzony w 1956 roku w Albigowej, jeden z najbardziej znanych polskich koni czystej krwi na świecie. Sprzedany w 1961 do USA do Lasma Arabians Stud, stworzył w Ameryce „nowy standard rasy arabskiej”. Dzisiaj 90% koni czystej krwi urodzonych w USA ma w rodowodzie krew Baska.

Czytaj więcej…



Galeria:

Piątka ogierów arabskich prowadzona przez ich trenera – inż. A. Orłosia; dyszlowe: lewy – Kumys (Negatiw – Cumparsita), prawy – Ariel (Sędziwój – Arfa), lejcowe: lewy – Cebion, środkowy- Espertero, prawy – Gazda. Fot.: Zofia Raczkowska

Og. Cebion (Negtiw – Celia) prezentowany przez inż. Andrzeja Orłosia według przyjętych zasad pokazywania koni w Ameryce. Fot.: Zofia Raczkowska

Og. Bajdak (Comet – Bajdara) hodowli Stadniny Koni w Janowie Podlaskim zakupiony do USA za 30 tys. dolarów. Fot.: Zofia Raczkowska




Patron Honorowy: Polski Związek Jeździecki – Prezes Tomasz Siergiej

PZJ jest jedyną oficjalną polską organizacją jeździecką uznaną przez PKOL oraz MKOL należącą równocześnie do grona ponad 140 narodowych organizacji jeździeckich stowarzyszonych w FEI – Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej

Mecenas:

Wspomóż projekt PLPJ, zostań Mecenasem Legendy Pierwszego Pucharu Narodów dla Polski – Nicea, 1925.

Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.



Pogrom nicejski, czyli wspomnienie o tym jak Polacy zdobyli pierwszy Puchar Narodów.

Wiosna 1925-go roku przyszła do Nicei wyjątkowo późno. Przez połowę kwietnia padał deszcz i dopiero 18-go nad Lazurowe Wybrzeże zawitała piękna pogoda. Od morza wiał spokojny, ciepły wiatr, a nad hipodromem „California” powiewały różnobarwne flagi: polska, francuska, portugalska, belgijska i czechosłowacka. Rozpoczynały się Międzynarodowe Wojskowe Konkursy Hippiczne.

To trzeci raz, kiedy kawalerzyści z orłami na czapkach mieli stanąć do rywalizacji z najlepszymi wojskowymi ekipami jeździeckimi w Europie. Już w poprzednich dwóch latach Polacy dali się poznać jako bardzo groźni konkurenci, zdobywając m.in. najważniejszą nagrodę indywidualną tutejszych konkursów – Wielką Nagrodę Miasta Nicei (Grand Prix de la Ville de Nice). Dokonał tego w 1924 roku porucznik Adam Królikiewicz na „Jaśku”. Nadal jednak nie mogli pochwalić się wygraną w konkursie drużynowym, nazywanym Pucharem Narodów. Był on szczególnie ważny, gdyż udowadniał jednolitą formę całej zwycięskiej reprezentacji i potwierdzał, że dotychczas odnoszone sukcesy indywidualne nie były przypadkowe. Podpułkownik Karol Rómmel, kierownik i instruktor drużyny polskiej, w udzielonym stołecznej prasie wywiadzie nie ukrywał, że w tym roku szczególnie zależy mu na zdobyciu właśnie tej prestiżowej nagrody.

Ale czy były na to szanse? Grupa Przygotowawcza Sportu Konnego, trenująca przed zawodami w Nicei i Londynie, została powołana dopiero na początku lutego 1925 roku. Naszym oficerom pozostało niewiele czasu – niecałe dwa miesiące – by przygotować siebie i swoje konie do rywalizacji z innymi narodami. Najgroźniejszymi przeciwnikami wydawali się być gospodarze, trenujący od przeszło pół roku. Ich reprezentacja nie tylko znała doskonale hipodrom, ale była również najliczniejsza (11 jeźdźców i 33 konie). Do najgłośniejszych nazwisk należeli z pewnością olimpijczycy: porucznik T. Carbon i por. P. Clavé. Obaj startowali na igrzyskach w Paryżu (1924 r.), a por. Carbon dodatkowo w Antwerpii (1920 r.). (…)

Źródło: „Pogrom nicejski, czyli jak Polacy zdobyli pierwszy Puchar Narodów” (2019) – Ewa Pawlus

Autor wpisu: Ewa Pawlus – portal „Tropem Hubala” | Aktualizowano: 2025/09/24



Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:

Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):



Pokrewne Legendy:

Sergiusz Zahorski

Generał brygady Wojska Polskiego, szef Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP, współtwórca polskiego jeździectwa sportowego. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku w barwach reprezentacji Rosji.

Czytaj więcej…

Zdzisław Dziadulski

Dwukrotny olimpijczyk (Paryż 1924 – na koniu Zefir, Amsterdam 1928 – na koniu The Lad jako rezerwowy). Oficer 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Czytaj więcej…

Karol Rómmel

Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).

Czytaj więcej…

Adam Królikiewicz

Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.

Czytaj więcej…



Galeria: