Patron Honorowy: Polski Związek Hodowców Koni
Jego celem jest reprezentowanie interesów i ochrona praw hodowców koni, nadzór i kontrola nad sprawami organizacyjnymi i merytorycznymi Związków i Sekcji oraz doskonalenie hodowli i chowu koni, prowadzenie ksiąg stadnych i rejestrów, wpisywanie koni do tych ksiąg i rejestrów, itp.
Strona stworzona na potrzeby projektu edukacyjnego PLPJ realizowanego przez organizację pożytku publicznego – Bober Team Non Profit Sp. z o.o.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Przedwojenny tygodnik, skierowany do hodowców, sportowców, miłośników wyścigów i koni. Polaków dla których historia naszego kraju jest nierozerwalnie związana z hodowlą koni i sportem jeździeckim.
Poniżej prezentujemy wstęp do pierwszego numeru tygodnika Jeździec i Hodowca z 1 stycznia 1922 roku:
„Rozpoczynając niniejsze wydawnictwo, czynimy to w przekonaniu, że sport polski i hodowla znalazły się już w takim stadium tworzenia, które wymaga wszechstronnej wymiany myśli, oświetleń krytycznych, ustanowienia kierunku i celu pracy. Pośrednictwo to musi spełnić organ specjalny, do którego stworzenia przystępujemy z całym wysiłkiem energii. Wprawdzie prasa polska, doskonale rozumiejąc rolę sportu końskiego, nie szczędziła nigdy miejsca przejawom jego życia, obowiązkiem naszym jest jednak dziś odjąć ciężar gościnnej prasie, przed którą leży cały niezmierzony obszar życia państwowego.
Wydawnictwo nasze jest nieśmiałym, skromnym i próbnym urzeczywistnieniem ambitnych marzeń: by przez podniesienie sportu końskiego do godności zjawiska życia, grającego w nim rolę niepoślednią, a przez rozproszenie tu i ówdzie wciąż jeszcze trwających zdawkowych opinii o jego roli jako „zabawy”, zbliżyć się do zachodnich przekonań, które postawiły sport w rzędzie najżywotniejszych momentów wychowawczych. Przekonania te, najsłuszniejsze, szerzą się w społeczeństwach zachodnich za pośrednictwem organów specjalnych, stojących na świetnym poziomie wydawniczym. Spełniają one swą rolę informacyjną, wychowawczą i propagatorską w sposób niezrównany, oparte na dojrzałym doświadczeniu, że sport każdego rodzaju jest w życiu narodu nie tylko czynnikiem współtwórczym, praktyczną szkołą charakterów i cnotą wysokiej rangi, lecz także jedną ze składowych, potężnych sił społecznych.
Nie tu miejsce na dowodzenie doniosłej roli sportu. Na szczęście coraz szerzej utrwala się przekonanie o tej doniosłości i coraz głębiej przenika zrozumienie historycznej roli olimpijskiego pola i areny stadionu. Wieniec olimpijskiego zwycięzcy jest jednym z najbardziej szczytnych i promienistych symboli chwały ludzkiej. Długa praca oświatowa specjalnych pism wśród społeczeństw zachodnich dokonała swego; nasze wydawnictwo, marząc o podobnych wynikach, będzie się starało wedle sił i środków ze szlachetnym uporem czynić to samo. Często zapał i energia będą musiały zastępować środki, co bynajmniej nie przesłoni jasności naszych zamiarów. Żyjemy w okresie gorączkowej budowy i zakładania fundamentów. I my zakładamy fundamenty, na których może kiedyś wzniesie się gmach. Rzucamy pierwsze ziarno na umiłowaną całym sercem rolę. Może kiedyś wyrośnie z niego bogaty plon.
Skromne zamysły nasze, by służyć wszelkimi sposobami w tej dziedzinie, której pismo będzie poświęcone, mają wciąż przed oczyma przykład żywy, współczesny i świetny: oto rozproszona przez wojnę, niemal uśmiercona, w ziemię przez burzę wojenną wdeptana dotychczasowa praca na polu sportowo-hodowlanym — przecież odżyła. Nie cudem, lecz wysiłkiem woli. Garstka ludzi rozumiejących, że to, co czynią, czynią nie dla zabawy powszechnej, lecz dla pożytku Ojczyzny, przekonanych o wartości społecznej swego dzieła — odgrzebała je z ruin, wywiodła na światło i opromieniła. Dzięki temu niezmordowanemu wysiłkowi Państwo Polskie ma zapewniony jeden dział narodowego gospodarstwa, stojący na europejskiej wyżynie — dział hodowli koni.
Życiu tego najszlachetniejszego stworzenia, najwierniejszego towarzysza wojennej doli i niedoli polskiej, jego dziełom i tryumfom poświęcimy nasze pismo. Żołnierski towarzysz spod Somosierry, Krechowiec, uczestnik bohaterskich dni sierpniowych godzien jest nie tylko nielicznych uwielbień i rymów. Należy mu się żmudna i pilna kronika, jak cierpliwy rejestr gospodarski, który będzie zbiorowym dokumentem doświadczeń, aby mógł z nich korzystać każdy, kto rozumie rolę konia w gospodarstwie narodowym. Hodowla polskiego konia jest jednym z narodowych przykazań. Świetność jego dziejów i, co ważniejsze, świetność jego przyszłości, będzie troską główną wszystkich słów, które ukażą się na tych stronach.
Autor wpisu: Redakcja czasopisma Jeździec i Hodowca | Aktualizowano: 2025/09/16
Wszystkie numery Jeźdźca i Hodowcy zostały zdigitalizowane we współpracy Polskiego Związku Hodowców Koni, Bober Team Non Profit, Śląskiej Biblioteki Cyfrowej i Książnicy Cieszyńskiej. Obecnie cała seria jest również w opracowaniu przez Polską Cyfrową Bibliotekę Jeździecką.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Publikacje w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej:
Kliknij wybraną zakładkę, a następnie link, aby otworzyć powiązane materiały w Polskiej Cyfrowej Bibliotece Jeździeckiej (www.pcbj.pl):
„Bibliografia zawartości tygodnika Jeździec i Hodowca” (1958) – Unrug W., Uznański J.
Jeździec i Hodowca – czasopismo (1922-1939)
„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk
„X-lecie Polskiego Zw. Jeździeckiego” (1938)
„O książce Lady Wentworth” (1938) – Roman Potocki
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
Jeździec i Hodowca (1934) nr 30 – Hodowla koni angloarabskich
Jeździec i Hodowca (1934) nr 12 – Sport konny
„Zapomniane hippologiczne prace Emira Rzewuskiego” (1934) – Józef Mencel
„Anglo-araby w Antoninach” (1934) – Józef Potocki
„Expose Prezesa Polskiego Związku Jeździeckiego” (1933)
Jeździec i Hodowca (1933) nr 33 – Konie arabskie
Jeździec i Hodowca (1933) nr 30 – Święto kawalerii polskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 19 – Konie pełnej krwi angielskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 10 – Kawaleria
„Emir Rzewuski” (1933) – Witold Pruski
„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932)
„Polski Związek Jeździecki” (1929) – Tadeusz Machalski
Jeździec i Hodowca (1929) nr 9 – Fryderyk Jurjewicz
„Hodowla Arabów w Wielkiej Brytanji” (1929) – Józef Potocki
„Polski Związek Jeździecki w Warszawie” (1928) – T. Machalski
„Anglo-araby w Antoninach” (1934) – Józef Potocki
„Bibliografia zawartości tygodnika Jeździec i Hodowca” (1958) – Unrug W., Uznański J.
„Emir Rzewuski” (1933) – Witold Pruski
„Expose Prezesa Polskiego Związku Jeździeckiego” (1933)
„Głosy prasy amerykańskiej o tryumfach polskich…” (1926)
„Hodowla Arabów w Wielkiej Brytanji” (1929) – Józef Potocki
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk
Jeździec i Hodowca (1929) nr 9 – Fryderyk Jurjewicz
Jeździec i Hodowca (1933) nr 10 – Kawaleria
Jeździec i Hodowca (1933) nr 19 – Konie pełnej krwi angielskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 30 – Święto kawalerii polskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 33 – Konie arabskie
Jeździec i Hodowca (1934) nr 12 – Sport konny
Jeździec i Hodowca (1934) nr 30 – Hodowla koni angloarabskich
Jeździec i Hodowca – czasopismo (1922-1939)
„O książce Lady Wentworth” (1938) – Roman Potocki
„Polski Związek Jeździecki” (1929) – Tadeusz Machalski
„Polski Związek Jeździecki w Warszawie” (1928) – T. Machalski
„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932)
„X-lecie Polskiego Zw. Jeździeckiego” (1938)
„Zapomniane hippologiczne prace Emira Rzewuskiego” (1934) – Józef Mencel
„Bibliografia zawartości tygodnika Jeździec i Hodowca” (1958) – Unrug W., Uznański J.
Jeździec i Hodowca – czasopismo (1922-1939)
„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk
„X-lecie Polskiego Zw. Jeździeckiego” (1938)
„O książce Lady Wentworth” (1938) – Roman Potocki
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
Jeździec i Hodowca (1934) nr 30 – Hodowla koni angloarabskich
Jeździec i Hodowca (1934) nr 12 – Sport konny
„Zapomniane hippologiczne prace Emira Rzewuskiego” (1934) – Józef Mencel
„Anglo-araby w Antoninach” (1934) – Józef Potocki
„Expose Prezesa Polskiego Związku Jeździeckiego” (1933)
Jeździec i Hodowca (1933) nr 33 – Konie arabskie
Jeździec i Hodowca (1933) nr 30 – Święto kawalerii polskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 19 – Konie pełnej krwi angielskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 10 – Kawaleria
„Emir Rzewuski” (1933) – Witold Pruski
„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932)
„Polski Związek Jeździecki” (1929) – Tadeusz Machalski
Jeździec i Hodowca (1929) nr 9 – Fryderyk Jurjewicz
„Hodowla Arabów w Wielkiej Brytanji” (1929) – Józef Potocki
„Polski Związek Jeździecki w Warszawie” (1928) – T. Machalski
„Nowy tor wyścigowy na Służewcu” (1939) – Zygmunt Plater-Zyberk
„X-lecie Polskiego Zw. Jeździeckiego” (1938)
„O książce Lady Wentworth” (1938) – Roman Potocki
„Honorowa Odznaka Jeździecka” (1936)
„Zapomniane hippologiczne prace Emira Rzewuskiego” (1934) – Józef Mencel
„Anglo-araby w Antoninach” (1934) – Józef Potocki
„Expose Prezesa Polskiego Związku Jeździeckiego” (1933)
„Emir Rzewuski” (1933) – Witold Pruski
„Ppłk. Karol bar. Rómmel jubilatem” (1932)
„Polski Związek Jeździecki” (1929) – Tadeusz Machalski
„Hodowla Arabów w Wielkiej Brytanji” (1929) – Józef Potocki
„Polski Związek Jeździecki w Warszawie” (1928) – T. Machalski
Jeździec i Hodowca – czasopismo (1922-1939)
Jeździec i Hodowca (1934) nr 30 – Hodowla koni angloarabskich
Jeździec i Hodowca (1934) nr 12 – Sport konny
Jeździec i Hodowca (1933) nr 33 – Konie arabskie
Jeździec i Hodowca (1933) nr 30 – Święto kawalerii polskiej
Jeździec i Hodowca (1933) nr 19 – Konie pełnej krwi angielskiej
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Pokrewne Legendy:
Leon Kon
Trener jeździectwa, współtwórca Polskiego Związku Jeździeckiego i jego sekretarz generalny. Kawaler Krzyża Walecznych i Srebrnego Krzyża Zasługi.
Tadeusz Dachowski
Najlepszy polski jeździec okresu przed I wojną światową. W latach 1894–1914 zdobył ponad 300 nagród. W 1912 i 1913 roku startował w Wielkiej Pardubickiej, dwukrotnie zajmując drugie miejsce na koniu Zeppelin.
Józef Trenkwald
Żołnierz i jeździec, brązowy medalista olimpijski z Amsterdamu (1928) w drużynowym WKKW. Kawaler Orderu Virtuti Militari, odznaczony Krzyżem Cesarza Karola oraz Krzyżem Walecznych.
Kazimierz Suski de Rostwo
Żołnierz, jeździec, trener, olimpijczyk z Igrzysk Olimpijskich w Paryżu (1924) – 7. miejsce. Podpułkownik, dowódca 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich, uczestnik bitwy pod Mokrą.
Leon Burniewicz
Dwukrotny wicemistrz Polski w Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego. Żołnierz i trener, działacz Polskiego Związku Jeździeckiego. Odznaczony Medalem za Wojnę 1939, major Wojska Polskiego.
Jerzy Grabowski
Jeździec, hodowca, dyrektor Stada Ogierów w Kwidzynie, trener reprezentacji Polski w WKKW na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium 1972.
Jan Grabowski
Hipolog i naukowiec. Autor wielu prac związanych z hodowlą koni i sportem jeździeckim m.in. uznanego albumu „Hipologia dla wszystkich”.
Stanisław Schuch
Polski hipolog, wybitny znawca eksterieru i organizator wyścigów konnych. Współtwórca hodowli koni w Polsce po I i II wojnie światowej. Wspólnie z W. Pruskim i J. Grabowskim opracował drugi tom podręcznika „Hodowla koni”.
Michał Toczek
Żołnierz, major, artylerzysta. Jeździec i trener, odznaczony m.in. trzykrotnie Krzyżem Walecznych. Zwycięzca konkursów skokowych: PN Nowy Jork 1926 oraz Nicea 1926 (na Hamletcie – II miejsce, wynik 2.20).
Kazimierz Gzowski
Rotmistrz 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku w konkurencji skoków przez przeszkody, na koniu Mylord.
Wacław Rzewuski
Romantyk, hodowca koni, hetman polny koronny. Potomek jednego z najstarszych i najpotężniejszych rodów Rzeczypospolitej, znany jako „Złotobrody emir”.
Roman Abraham
Gen. brygady Wojska Polskiego, bohaterski obrońca Lwowa. Dowódca 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich oraz Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej 1939 roku. Doktor praw, przed 1914 rokiem członek Związku Młodzieży Narodowej („Z”) i Drużyn Bartoszowych.
Michał Woysym-Antoniewicz
Major kawalerii Wojska Polskiego, srebrny i brązowy medalista olimpijski w jeździectwie.
Seweryn Kulesza
Major służby stałej Wojska Polskiego, kawalerzysta, jeden z najwybitniejszych polskich jeźdźców lat trzydziestych; srebrny medalista olimpijski w drużynowym konkursie WKKW na Igrzyskach w Berlinie (1936).
Janusz Komorowski
Major Wojska Polskiego, jeździec sportowy, olimpijczyk z Berlina, medalista Mistrzostw Polski w WKKW. Po wojnie trener jeździectwa w Anglii i Argentynie.
Zdzisław Dziadulski
Dwukrotny olimpijczyk (Paryż 1924 – na koniu Zefir, Amsterdam 1928 – na koniu The Lad jako rezerwowy). Oficer 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Zdzisław Kawecki
Srebrny medalista z IO w Berlinie (koń 'Bambino’). Kawaler Krzyża Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi. 7. Pułk Strzelców Konnych Wlkp.
Paweł Popiel
Polski hipolog, pisarz i ziemianin, który w wieku 60 lat zasłynął jako „konny podróżnik po Polsce”. W 1936 roku otrzymał jedną z pierwszych pięciu Honorowych Odznak Jeździeckich – obok m.in. śp. Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz polskich medalistów olimpijskich.
Zygmunt Plater-Zyberk
Architekt, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1927). Autor m.in. projektu Toru Wyścigów Konnych na warszawskim Służewcu.
Tor Wyścigów Konnych Służewiec
Tor Służewiec otwarto w sobotę, 3 czerwca 1939 roku. Był wówczas najnowocześniejszym i największym torem wyścigów konnych w Europie.
Maria Plater-Zyberk
Zasłużona dla hodowli koni sportowych w świecie. W jej gospodarstwie (Wojcieszków) urodził się wybitny koń (ojciec koni sportowych) Ramzes.
Witold Pruski
Profesor zwyczajny nauk rolniczych w Polskiej Akademii Nauk, uznany hipolog i polski kronikarz hodowli koni.
Stefan Adam Zamoyski
Ziemianin, żołnierz, kawalerzysta, adiutant generała Sikorskiego. Przyczynił się do repatriacji ok. 1500 koni zagrabionych przez Niemców.
Fryderyk Jurjewicz
Organizator wyścigów konnych w przedwojennej Polsce. Uratował 250 rasowych koni przeprowadzając je w tabunie z Odessy do Warszawy.
Andrzej Krzyształowicz
Choć początkowo marzył o karierze lotnika, problemy zdrowotne sprawiły, że ostatecznie poświęcił się rolnictwu i hodowli koni, które od dzieciństwa były mu najbliższe. Wieloletniego dyrektora
Stadnina Koni w Janowie Podlaskim.
Henryk Leliwa-Roycewicz
Żołnierz. Jeździec. Trener jeździectwa. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Dowódca batalionu Kiliński. Zdobywca PASTy.
Jan Ritz
18 grudnia 1817 roku przyprowadził pieszym marszem 154 konie spod Moskwy (wybrane ze stadnin cara Mikołaja I) do Janowa Podlaskiego, stając się tym samym pierwszym organizatorem najstarszej polskiej stadniny koni.
Roman Władysław Sanguszko
Książę, hodowca koni arabskich (SK Sławuta, Gumniska), filantrop. Jeden z 30 najbogatszych ziemian w Polsce, w okresie międzywojennym.
Władysław Anders
Żołnierz, jeździec, właściciel stajni wyścigowej, dowódca 15 Pułku Ułanów Poznańskich. Bohater bitwy o Monte Cassino.
Henryk Dobrzański
Żołnierz, jeździec, olimpijczyk. Ostatni polski dowódca Oddziału Wydzielonego podczas II wojny światowej, poległ z bronią w ręku.
Kazimierz Szosland
Major służby stałej Wojska Polskiego, czołowy jeździec w latach 1923–1935, dwukrotny olimpijczyk (1924, 1928 – srebrny medalista).
Józef Gozdawa-Tyszkowski
Hodowca koni, znana postać Żywiecczyzny owiana nutą tajemnicy. Człowiek, który całe swoje życie poświęcił polskim koniom arabskim.
Karol Rómmel
Żołnierz, trener, artysta – malarz, rysownik i jeździec. Trzykrotny olimpijczyk (1912 – Sztokholm, 1924 – Paryż, 1928 – Amsterdam), związany z KJK w Łodzi (od 1937 roku) oraz z JLKS w Sopocie (po wojnie).
Leonid Ter Asaturow
Hodowca koni pełnej krwi angielskiej, człowiek niezwykle zasłużony dla hodowli, który w czasach wojennych ocalił cenny materiał zarodowy.
Henryk Woźniakowski
Hodowca koni pełnej krwi angielskiej w Stadninie Koni Widzów, znany z takich wybitnych koni jak ogier Casanova, klacz Bastylia i ogier Bałtyk. Równocześnie był uzdolnionym artystą malarzem.
Stefan Andrzej Lubomirski
Polski arystokrata, hodowca koni i właściciel Stadniny Koni Widzów. Twórca polskiego olimpizmu.
Adam Królikiewicz
Kawalerzysta i sportowiec. Pierwszy polski indywidualny medalista olimpijski. W 1924 roku, na igrzyskach w Paryżu, zdobył brązowy medal w skokach przez przeszkody na koniu Picador.
Bogdan Ziętarski
Kawalerzysta, hodowca i podróżnik. Jeden z wizjonerów wyścigów i hodowli koni arabskich w Polsce. Dla księcia Romana Sanguszki sprowadził z Arabii ogiera Kuhailan Haifi or.ar. Odszedł zapomniany, w samotności.
Ludwik Adam Krasiński
Arystokrata i ziemianin, założyciel pierwszej na ziemiach polskich stadniny koni pełnej krwi angielskiej w Krasnem. Hodowca ogiera Ruler xx, uznawanego przed I wojną światową za najlepszego polskiego konia wyścigowego.
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
Galeria:
NA SKRÓTY:
– TREŚĆ WPISU – PUBLIKACJE W PCBJ – POKREWNE LEGENDY – GALERIA –
